Lekcja 32 ------- 06.08.2016 r.
„Więc przysięgnijcie mi teraz na Pana, że, jak ja okazałam wam łaskę, tak wy również okażecie łaskę domowi mojego ojca, i dajcie mi porękę, że pozostawicie przy życiu mojego ojca i moją matkę, i moich braci, i moje siostry, i wszystkich ich bliskich i ocalicie nas od śmierci.” (Joz 2,12.13 BW).
1. Gdzie i do kogo udali się zwiadowcy izraelscy i jakie groziło im niebezpieczeństwo?
Joz 2,1-3
„Jozue, syn Nuna, wysłał tajemnie z Szittim dwóch mężów jako zwiadowców z następującym rozkazem: „Idźcie i zbadajcie kraj, a zwłaszcza Jerycho”. Wyruszyli więc i udali się do Jerycha, gdzie weszli do domu nierządnicy imieniem Rachab i rozgościli się u niej. Tymczasem doniesiono królowi Jerycha: „Przybyli tu w nocy mężowie izraelscy celem zbadania kraju”. Posłał więc król Jerycha do Rachab nakazując: Wydaj mężów, którzy przyszli do ciebie i weszli do twego domu, ponieważ przybyli, aby zbadać cały kraj.” (Joz 2,1-3 BP);
„Jozue, syn Nuna, wysłał z Szittim potajemnie dwóch mężów jako wywiadowców, mówiąc: Idźcie, obejrzyjcie ziemię i Jerycho. Poszli tedy i wstąpili do domu pewnej nierządnicy, imieniem Rachab, i ułożyli się tam do snu. Wtedy doniesiono królowi Jerycha: Tej nocy przyszli tutaj jacyś mężowie z synów izraelskich, aby przeszukać ziemię. Wtedy król Jerycha posłał do Rachab i kazał jej powiedzieć: Wydaj mężów, którzy przyszli do ciebie i weszli do twojego domu, gdyż przyszli, aby przeszukać całą tę ziemię.” (Joz 2,1-3 BW).
2. Co uczyniła Rachab?
Joz 2,4-7
„Lecz kobieta ta wzięła obu tych mężów i ukryła ich, potem zaś rzekła: Rzeczywiście, przyszli do mnie jacyś mężowie, ja jednak nie wiedziałam, skąd oni są. Lecz gdy z nastaniem ciemności miano zamknąć bramę miasta, mężowie ci wyszli i nie wiem, dokąd poszli. Gońcie szybko za nimi, to ich dogonicie. Sama zaś zaprowadziła ich na dach i ukryła pod łodygami lnu, które miała ułożone na dachu. Wyznaczeni tedy mężowie gonili za nimi w kierunku Jordanu aż do brodów, bramę miasta zaś zamknięto, kiedy pogoń za nimi wyszła.” (Joz 2,4-7 BW).
3. Z jakim życzeniem zwróciła się ona do zwiadowców i jakie otrzymała zapewnienie?
Joz 2,8-14; 18
„Wywiadowcy tymczasem jeszcze nie zasnęli, gdy Rachab weszła do nich na dach i tak do nich powiedziała: Wiem, że Jahwe dał wam ten kraj, gdyż postrach wasz padł na nas i wszyscy mieszkańcy kraju struchleli przed wami. Słyszeliśmy bowiem, jak Jahwe wysuszył wody Morza Czerwonego przed wami, gdy wychodziliście z Egiptu, i co uczyniliście dwom królom amoryckim po drugiej stronie Jordanu, Sichonowi i Ogowi, których obłożyliście klątwą. Na wieść o tym zatrwożyło się serce nasze i zabrakło nam odwagi wobec was, ponieważ Bóg wasz, Jahwe, jest Bogiem wysoko na niebie i nisko na ziemi. Dlatego teraz przysięgnijcie mi na Jahwe, że jak ja okazałam wam życzliwość, tak i wy okażecie życzliwość domowi mego ojca; dacie mi znak jako rękojmię, że zostawicie przy życiu mego ojca i moją matkę, moich braci i moje siostry, że zachowacie wszystko, co do nich należy, i uchronicie od śmierci. Odpowiedzieli jej wywiadowcy: Życiem naszym ręczymy za was, jeśli tylko nie wydacie tej naszej sprawy. A gdy Jahwe odda nam tę ziemię, okażemy ci życzliwość i wierność. (…) gdy wejdziemy do kraju, uwiążesz powróz z nici purpurowych u okna, przez które nas spuściłaś, i zgromadzisz u siebie w tym domu: ojca twego, matkę twoją, braci twoich i całą rodzinę. ” Joz 2,8-14.18 BT2);
„Zaś kiedy Rachab weszła do nich na dach, oni się jeszcze nie położyli. przed wami wszyscy mieszkańcy tego kraju. Gdyż słyszeliśmy jak WIEKUISTY wysuszył przed wami wody morza Sitowia, kiedy wychodziliście z Micraim, i co zrobiliście dwóm królom emorejskim, którzy byli po drugiej stronie Jardenu – Sychonowi i Ogowi, których zgładziliście. Kiedy to słyszeliśmy strwożyło się nasze serce i wobec was nie było już w nikim ducha; bo WIEKUISTY, wasz Bóg, to On jest Bogiem wysoko w niebiosach oraz nisko na ziemi. Dlatego przysięgnijcie mi teraz na WIEKUISTEGO, że jak świadczyłam wam miłość – tak i wy wyświadczycie miłość domowi mego ojca. Dajcie mi rękojmię pewności, że pozostawicie przy życiu ojca i moją matkę, braci i moje siostry, oraz wszystko, co do nich należy, i ocalicie od śmierci nasze osoby. Zatem mężowie jej odpowiedzieli: Niech nasze życie pójdzie na śmierć zamiast was, jeżeli nie wydacie tej naszej sprawy! I stanie się, gdy WIEKUISTY odda nam tą ziemię, że wyświadczymy ci miłość i wierność.(...) jeśli kiedy wtargniemy do tej ziemi – nie przywiążesz do okna, którym nas spuściłaś, sznuru z purpurowych nici; a twojego ojca, twojej matki, twoich braci i całej rodziny twojego ojca nie zgromadzisz u siebie w domu.” (Joz 2,8-14.18 NBG).
4. Czy Jozue dotrzymał słowa?
Joz 6,12; 22-25
„Miasto będzie wraz ze wszystkim co się w nim znajduje, oddane Jahwe przez klątwę. Pozostanie przy życiu tylko nierządnica Rachab i wszyscy, którzy razem z nią znajdują się w jej domu, ponieważ ukryła ona zwiadowców, których wysłaliśmy. (…) Dwom mężom, którzy jako zwiadowcy badali kraj, polecił Jozue: „Idźcie do domu nierządnicy i zgodnie z tym, coście jej przysięgli, wyprowadźcie ją i wszystkich, którzy do niej należą”. Młodzieńcy ci - zwiadowcy - poszli więc tam i wyprowadzili Rachab, ojca jej, matkę, braci i wszystkich, którzy do niej należeli; wyprowadzili także wszystkich członków jej rodu i wyznaczyli im miejsce poza obozem Izraelitów. Miasto zaś i wszystko, co się w nim znajdowało, spalili ogniem oprócz złota, srebra, przedmiotów miedzianych i żelaznych, które złożyli w skarbcu Domu Jahwe. Nierządnicę Rachab wszakże, ród jej ojca i wszystkich, którzy do niego należeli, zostawił Jozue przy życiu; pozostała ona wśród Izraelitów, aż po dzień dzisiejszy, ponieważ ukryła zwiadowców wysłanych przez niego w celu zbadania Jerycha.” (Joz 6,17; 22-25 BP).
5. Jakie wyróżnienie spotkało Rachab?
Mt 1,1; 5
„KSIĘGA początku Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. (…) a Salmon spłodził Booza z Rachaby, a Booz spłodził Obeda z Ruty, a Obed spłodził Jessego.” (Mt 1,1.5 NBG);
„Księga rodowodu Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego, syna Abrahamowego. (…) Salmon zaś zrodził Booza z Rahaby. A Booz zrodził Obeda z Ruty. Obed zaś zrodził Jessego. A Jesse zrodził Dawida króla.” (Mt 1,1; 5 JW).
6. Jak Słowo Boże ocenia Rachab i jej postawę?
Hbr 11,31; Jak 2,25
„Przez wiarę nierządnica Rachab nie zginęła razem z tymi, którzy okazali się nieposłuszni, gdyż gościnnie przyjęła zwiadowców.” (Hbr 11,31 Pau);
„Dzięki wierze Rachab, kobieta nierządna, nie zginęła razem z niewiernymi, gdyż przyjaźnie przyjęła zwiadowców.” (Hbr 11,31 BPD);
„Podobnie też i nierządnica Rahab czyż nie dzięki uczynkom dostąpiła usprawiedliwienia, przyjmując zwiadowców, a inną drogą ich wyprawiając?” (Jak 2,25 BP);
„Czyż podobnie nierządnica Rahab nie została usprawiedliwiona na podstawie uczynków, przyjąwszy posłów i wyprawiwszy ich znów inną drogą?” (Jak 2,25 Kow).
7. Czego uczy nas ta historia?