„I rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.” (Mt 4,19 BT).
1. Jak Pan Jezus opisał sytuację Królestwa Niebios?
Mt 13,47; Mt 4,18.19; por. 2 Tym 2,15; 1 Ptr 3,15.16
„Znowu podobne jest Królestwo Niebios do sieci zarzuconej w morze oraz zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju.” (Mt 13,47 NBG);
„Również podobne jest królestwo niebieskie niewodowi, zapuszczonemu w morze i zgromadzającemu wszelkiego rodzaju ryby.” (Mt 13,47 JW);
„Idąc brzegiem Morza Galilejskiego, zobaczył dwóch braci: Szymona zwanego Piotrem i jego brata Andrzeja, którzy zarzucali sieci w morze; byli bowiem rybakami. I rzekł im: Chodźcie za Mną, a Ja z was uczynię rybaków ludzi.” (Mt 4,18.19 BP);
„Idąc kiedyś wzdłuż Morza Galilejskiego, zobaczył Jezus dwu braci: Szymona, zwanego Piotrem, i Andrzeja, jego brata, jak zarzucali sieć w morze; byli bowiem rybakami. I powiedział do nich: Chodźcie ze Mną, a Ja sprawię, że będziecie łowić ludzi.” (Mt 4,18.19 BR);
„Staraj się, byś sam stanął przed Bogiem jako godny uznania pracownik, który nie przynosi wstydu, trzymając się prostej linii prawdy.” (2 Tym 2,15 BT);
„Staraj się okazać w oczach Bożych człowiekiem wypróbowanym, pracownikiem nieustraszonym, który słowo prawdy należycie wykłada.” (2 Tym 2,15 Kow);
„Postaraj się stanąć przed Bogiem jako wypróbowany, jako pracownik, którego nie trzeba się wstydzić, prawidłowo wyjaśniający Słowo prawdy.” (2 Tym 2,15 BPD);
„15 Staraj się troskliwie, sam się okazać godnym uznania wobec Boga, pracownikiem nie potrzebującym się wstydzić, dobrze sprawującym słowo prawdy.” (2 Tym 2,15 JW);
„Lecz Pana - Chrystusa pobożnie czcijcie w sercach waszych, zawsze gotowi do obrony przed każdym, kto żąda od was uzasadnienia waszej nadziei. Ale [czyńcie to] z łagodnością i z szacunkiem. Zachowujcie czyste sumienie, aby ci, którzy obrzucają obelgami wasze uczciwe życie w Chrystusie, musieli się wstydzić swoich oszczerstw.” (1 Ptr 3,15.16 BP);
„Pana zaś Chrystusa uznajcie w sercach waszych za Świętego i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest. A z łagodnością i bojaźnią [Bożą] zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystusie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają.” (1 Ptr 3,15.16 BT);
„Nie bójcie się, lecz Chrystusa Pana w sercu swym ze czcią noście. Bądźcie zawsze gotowi dać odpowiedź wszystkim, którzy się domagają od was zdania sprawy z przedmiotu nadziei, jaka was ożywia. Lecz czyńcie to z skromnością i szacunkiem oraz z czystym sumieniem; bo wówczas ci, którzy rzucają obelgi na wasze uczciwe życie chrześcijańskie, zawstydzeni będą z powodu oszczerstw swoich.” (1 Ptr 3,15.16 Kow).
2. Co robią rybacy po wyciągnięciu sieci z połowem?
Mt 13,48
„Kiedy się napełnił, wyciągnęli go na brzeg i wybrali dobre ryby do naczyń, a złe wyrzucili.” (Mt 13,48 BP);
„Którą po napełnieniu wyciągnęli się na brzeg, usiedli, dobre wybrali do naczyń, a złe wyrzucili na zewnątrz.” (Mt 13,48 BPD).
3. Jakie inne podobieństwo potwierdza, że „sieć Królestwa” zagarnia różnych ludzi – dobrych ale i złych?
Mt 22,8-10; por. Mt 5,17-19
„Potem mówi swoim sługom: Wesele wprawdzie gotowe, ale zaproszeni nie byli godni. Wyjdźcie więc na skrzyżowania dróg i zaproście na wesele wszystkich spotkanych. - Słudzy wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których spotkali, i złych, i dobrych. I sala napełniła się biesiadnikami.” (Mt 22,8-10 BP);
„Wtedy rzekł służebnikom swoim: Gody wprawdzie są gotowe, lecz zaproszeni nie byli godni. A przeto idźcie na rozstajne drogi i kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na gody. I wyszedłszy słudzy jego na drogi, zebrali wszystkich, których znaleźli, złych i dobrych, i napełniły się gody siedzącymi.” (Mt 22,8-10 JW);
„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem, powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim.” (Mt 5,17-19 BT);
„Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić. Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. Ktokolwiek by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w Królestwie Niebios; a ktokolwiek by czynił i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios.” (Mt 5,17-19 BW).
4. Co będzie z tymi, którzy zadowolili się połowicznym poznaniem i duchowa letnością?
Mt 13,49.50; Obj 3,15-17
„Tak będzie przy końcu świata; wyjdą aniołowie i wyłączą złych spośród sprawiedliwych, i wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.” (Mt 13,49-50 BW);
„Tak też będzie przy końcu epoki; wyjdą aniołowie i oddzielą złych spośród sprawiedliwych, oraz wrzucą ich w piec ognia; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.” (Mt 13,49.50 BGN);
„Znam twoje uczynki: nie jesteś ani zimny, ani gorący. Obyś był zimny albo gorący. A tak, ponieważ jesteś letni i ani zimny, ani gorący, wypluję cię z moich ust. Mówisz bowiem: Jestem bogaty i wzbogaciłem się, i niczego nie potrzebuję, a nie wiesz, że jesteś nędzny i pożałowania godny, biedny, ślepy i nagi.” (Obj 3,15-17 BUG);
„Znam sprawy twoje, że nie jesteś ani zimny, ani gorący. Bodajbyś był zimny, albo gorący! Ale że jesteś letni i ani zimny, ani gorący, pocznę cię wyrzucać z ust moich. Przecież mówisz : Jestem bogaty i wzbogaciłem się i niczego nie potrzebuję, a nie wiesz, że ty jesteś nędzarz pożałowania godzien i ubogi i ślepy i nagi.” (Obj 3,15-17 JW).
5. Co Jezus Chrystus proponuje każdemu z nas i do czego zachęca?
Obj 3,18-22
„Radzę ci, abyś nabył u mnie złota w ogniu wypróbowanego, abyś się wzbogacił i abyś przyodział szaty białe, aby nie wystąpiła na jaw haniebna nagość twoja, oraz maści, by nią namaścić oczy twoje, abyś przejrzał. Wszystkich, których miłuję, karcę i smagam; bądź tedy gorliwy i upamiętaj się. Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną. Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie. Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów.” (Obj 3,18-22 BW);
„Radzę ci nabyć u mnie złoto w ogniu oczyszczone, abyś się wzbogacił, oraz białe szaty, abyś się ubrał i aby przestał razić wstyd twojej nagości, a także maść, byś nią posmarował swoje oczy — i przejrzał. Ja tych, których kocham, poprawiam i wychowuję; obudź więc w sobie zapał i opamiętaj się. Oto stanąłem u drzwi i pukam; jeśli ktoś usłyszy mój głos i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim ucztował, a on ze mną. Temu, kto zwycięży, pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z moim Ojcem na Jego tronie. Kto ma uszy, niech wysłucha, co Duch ogłasza zborom.” (Obj 3,18-22 BPD);
„Radzę ci, abyś sobie kupił u mnie złota w ogniu doświadczonego, żebyś się wzbogacił i żebyś się ubrał w szaty białe, żeby się nie okazywała sromota nagości twojej ; a namaż maścią oczy twoje, abyś widział. Ja tych „karcę i karzę, których miłuję.” Bądź więc gorliwy i pokutuj. Oto stoję u drzwi i kołaczę ; jeśli kto usłyszy głos mój i otworzy mi drzwi ; wejdę do niego i będę z nim ucztował, a on ze mną. Zwycięzcy pozwolę zasiąść z sobą na tronie moim jak i ja też zwyciężyłem i zasiadłem z Ojcem moim na tronie jego. Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi kościołom.” (Obj 3,18-22 JW).
6. Przed czym ostrzega nas jeszcze Słowo Boże w Liście do Hebrajczyków?
Hbr 2,1-3; Hbr 5,12-14
„Musimy zatem bardzo pilnie zważać na to, cośmy usłyszeli, żebyśmy nie minęli się z celem. Jeśli bowiem słowo wypowiedziane przez aniołów okazało się tak prawomocne, że wszelkie wykroczenie i nieposłuszeństwo zostało słusznie ukarane, to jakżeż my ocalejemy, jeśli nie zatroszczymy się o tak cenne zbawienie? Najpierw było ono ogłaszane przez Pana, następnie zostało nam przekazane jako pewne przez tych, którzy je słyszeli.” (Hbr 2,1-3 BP);
„Dlatego musimy tym baczniejszą zwracać uwagę na to, co słyszeliśmy, abyśmy czasem nie zboczyli z drogi. Bo jeśli słowo wypowiedziane przez aniołów było nienaruszalne, a wszelkie przestępstwo i nieposłuszeństwo spotkało się ze słuszną odpłatą, to jakże my ujdziemy cało, jeżeli zlekceważymy tak wielkie zbawienie? Najpierw było ono zwiastowane przez Pana, potem potwierdzone nam przez tych, którzy słyszeli.” (Hbr 2,1-3 BW);
„Dlatego powinniśmy w większym stopniu stosować się do tego, co usłyszeliśmy, aby nas czasem nie zniosło (z kursu). Bo skoro słowo wypowiedziane przez aniołów stało się wiążące, a każde wykroczenie i nieposłuszeństwo spotkało się z zasłużoną zapłatą, to w jaki sposób my ujdziemy cało, lekceważąc tak wyjątkowy (dar) — zbawienie? Początkowo zwiastowane przez Pana, zostało nam (ono) potwierdzone przez tych, którzy usłyszeli.” (Hbr 2,1-3 BPD);
„Biorąc pod uwagę czas, powinniście być nauczycielami, tymczasem znowu potrzebujecie kogoś, kto by was nauczał pierwszych zasad nauki Bożej; staliście się takimi, iż wam potrzeba mleka, a nie pokarmu stałego. Każdy bowiem, który się karmi mlekiem, nie pojmuje jeszcze nauki o sprawiedliwości, bo jest niemowlęciem; pokarm zaś stały jest dla dorosłych, którzy przez długie używanie mają władze poznawcze wyćwiczone do rozróżniania dobrego i złego.” (Hbr 5,12-14 BW);
„Upłynęło wiele czasu i powinniście sami stać się nauczycielami innych, tymczasem was właśnie trzeba jeszcze nauczać i przekazywać wam rzeczy najbardziej elementarne z nauki Bożej. Zamiast odżywiać się już solidnym pokarmem, wy jeszcze ciągle potrzebujecie mleka [niczym niemowlęta]. Otóż każdy, kto odżywia się tylko mlekiem, nie wie, co to sprawiedliwość, bo jest jeszcze niemowlęciem. Natomiast stałym pokarmem żywią się ludzie dorośli, którzy wskutek posiadanego doświadczenia mają umysł dostatecznie wyszkolony i potrafią odróżnić dobro od zła.” (Hbr 5,12-14 BR);
„Gdy bowiem ze względu na czas powinniście być nauczycielami, znowu potrzebujecie, aby was uczono, jakie są początkowe zasady nauki bożej i staliście się jak ci, co potrzebują mleka, a nie stałego pokarmu Wszelki bowiem, co ssie mleko, nie zna nauki sprawiedliwości, bo jest dzieciątkiem. Doskonałym zaś daje się stały pokarm, tym co przez ćwiczenie mają zmysł wyrobiony do rozeznania dobrego i złego.” (Hbr 5,12-14 JW).
7. Przed jakim poważnym niebezpieczeństwem ostrzegł nas Pan Jezus?
Mt 7,21-27
„Nie każdy, kto mówi do Mnie: Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, ale ten, kto spełnia wolę mego Ojca, który jest w niebie. W owym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czyż w Twoim imieniu nie prorokowaliśmy? I w Twoim imieniu nie wyrzucaliśmy czartów? I w Twoim imieniu nie dokonywaliśmy wielu cudów? Wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie, zło czyniący! Każdy więc, kto słucha tych moich słów i wprowadza je w czyn, podobny będzie do człowieka rozsądnego, który zbudował swój dom na skale. I spadł ulewny deszcz, i wezbrały rzeki, i zerwały się wichry, i uderzyły na ten dom - a nie zawalił się, bo był osadzony na skale. Każdy zaś, kto słucha tych moich słów, a nie wprowadza ich w czyn, podobny będzie do głupca, który zbudował swój dom na piasku. I spadł ulewny deszcz, i wezbrały rzeki, i zerwały się wichry, i uderzyły na ten dom - i zawalił się. I rozpadł się zupełnie.” (Mt 7,21-27 BP);
„Nie każdy, kto mówi do Mnie: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios; lecz ten, kto pełni wolę mojego Ojca, który jest w niebiosach. W tym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy w Twoim imieniu i w Twoim imieniu nie wypędzaliśmy demonów, i w Twoim imieniu nie dokonaliśmy wielu cudów? Wówczas wyznam im: Nigdy was nie poznałem. Odstąpcie ode Mnie wy, którzy czynicie bezprawie. Każdego więc, ktokolwiek słucha tych moich słów i czyni je, porównają do człowieka mądrego, który swój dom zbudował na skale. I spadł deszcz, przyszły rzeki, dmuchnęły wiatry i wpadły na ten dom, ale on nie runął, gdyż posadowiony został na skale. A każdego, kto słucha tych moich słów, lecz ich nie czyni, porównają do człowieka głupiego, który swój dom zbudował na piasku. I spadł deszcz, przyszły rzeki, dmuchnęły wiatry i uderzyły w ten dom — i runął, a jego upadek był wielki.” (Mt 7,21-27 BPD).