„Jak więc zbiera się kąkol i spala w ogniu, tak będzie na końcu świata.” (Mt 13,40 BP).
1. Jakie kolejne podobieństwo opowiedział Jezus Chrystus, aby zilustrować losy Królestwa Niebios?
Mt 13,24-26
„Inne podobieństwo podał im, mówiąc: Podobne jest Królestwo Niebios do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. A kiedy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel i nasiał kąkolu między pszenicę, i odszedł. A gdy zboże podrosło i wydało owoc, wtedy się pokazał i kąkol.” (Mt 13,24-26 BW);
„Opowiedział im inną przypowieść: Królestwo niebieskie jest podobne do człowieka obsiewającego swoje pole dobrym ziarnem. A kiedy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel i nasiał między zboże kąkolu, i odszedł. Kiedy zboże urosło i wydało owoc, ukazał się i kąkol.” (Mt 13,24-26 BP).
2. Co słudzy chcieli rozwiązać problem, i dlaczego gospodarz nie przystał na ich propozycję?
Mt 13,27-30
„Przyszli więc słudzy gospodarza i zapytali go: Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swojej roli? Skąd więc ma kąkol? Odpowiedział: Nieprzyjaciel to zrobił. Słudzy na to: Czy chcesz więc, abyśmy poszli i zebrali go? Odpowiedział: Nie! Abyście czasem zbierając kąkol, jednocześnie nie powyrywali z nim pszenicy. Pozwólcie obu rosnąć razem aż do żniwa. A w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw kąkol i powiążcie go w snopy na spalenie, pszenicę natomiast zbierzcie do mojego spichrza.” (Mt 13,27-30 BPD).
3. W jaki sposób Pan Jezus wyjaśnił to podobieństwo?
Mt 13,36-43
„Wtedy odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie, mówiąc: Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście. On odpowiedział: Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie. Jak więc zbiera się chwast i spala w ogniu, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia oraz tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!” (Mt 13,36-43 BT);
„A potem zostawiając rzesze, przybył do domu. Wtedy uczniowie przyszli do Niego i powiedzieli: Wytłumacz nam przypowieść o kąkolu na roli. A On odpowiadając im rzekł: Tym, który zasiewa dobre ziarno, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym ziarnem są poddani królestwa, a kąkolem synowie czarta. Ów nieprzyjaciel, który zasiał kąkol - to szatan, żniwem jest koniec świata, a żniwiarzami aniołowie. Podobnie jak zbiera się kąkol i spala w ogniu, tak też będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy wyśle swoich aniołów, a ci zgromadzą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i wszystkich, którzy się dopuszczają nieprawości. I wrzucą ich do ognistego pieca, gdzie będzie płacz i zgrzytanie zębów. Tymczasem sprawiedliwi zajaśnieją jak słońce w królestwie ich Ojca. Kto ma uszy, niech słucha.” (Mt 13,36-43 BR).
4. Czy „rola” z podobieństwa – to Kościół Boży, czy zły, zewnętrzny świat.
Mt 13,38; 1 Jana 3,7-12; por. Kazn.Sal. 7,29
„Rola zaś, to świat, a dobre nasienie, to synowie Królestwa, kąkol zaś, to synowie Złego.” (Mt 13,38 BW);
„Dzieci, niech was nikt nie zwodzi. Kto postępuje sprawiedliwie, ten jest sprawiedliwy, tak jak i On jest sprawiedliwy. Kto popełnia grzech, ten jest [dzieckiem] diabła, ponieważ diabeł grzeszy od początku. Po to właśnie objawił się Syn Boży, aby zniszczyć dzieła diabła. Każdy, kto narodził się z Boga, nie popełnia grzechu, albowiem trwa w nim nasienie Boże; taki człowiek nie może trwać w grzechu, bo narodził się z Boga. Po tym można rozpoznać dzieci Boże i dzieci diabła: każdy, kto nie postępuje sprawiedliwie i nie miłuje brata swego, ten nie pochodzi od Boga. Takie bowiem jest orędzie, które słyszeliście od początku: miłujcie się wzajemnie. Nie tak, jak Kain, który był [dzieckiem] Złego i zamordował swego brata. A dlaczego zamordował go? Ponieważ czyny jego były złe, a brata jego sprawiedliwe.” (1 Jana 3,7-12 BP);
„Synaczkowie, niech was nikt nie zwodzi: kto wypełnia sprawiedliwość, jest sprawiedliwy, jak i on jest sprawiedliwy. Kto dopuszcza się grzechu, z diabła jest, gdyż diabeł grzeszy od początku. Na to się ukazał Syn Boży, aby zniszczył dzieła diabła. Każdy, który się narodził z Boga, grzechu nie popełnia, gdyż nasienie jego w nim trwa i nie może grzeszyć, gdyż z Boga jest narodzony. Przez to ujawniają się synowie boży i synowie diabelscy. Każdy, który nie jest sprawiedliwy, nie jest z Boga i który nie miłuje brata swego. Albowiem to jest nowina, którą słyszeliście od początku, abyście się wzajemnie miłowali. Nie jak Kain, który był ze złośnika i zabił brata swego. I dlaczego go zabił? Gdyż uczynki jego były złe, a brata jego sprawiedliwe.” (1 Jana 3,7-12 JW);
„Wszelako zważ to: Odkryłem, że Bóg stworzył człowieka prawym, lecz oni uganiają się za wielu wymysłami.” (Kazn.Sal. 7,29 BW);
„Jedno natomiast stwierdzam z całą pewnością: Bóg stworzył człowieka prawym; to człowiek zaczął potem szukać rożnych wybiegów.” (Kazn.Sal. 7,29 BR).
5. Przy jakiej okazji uczniowie Jezusa chcieli „wyrwać kąkol”, i jak zareagował wtedy nasz Zbawiciel?
Łk 9,51-56
„I stało się, gdy dopełniały się dni, kiedy miał być wzięty do nieba i postanowił pójść do Jerozolimy, że wysłał przed sobą posłańców. A ci w drodze wstąpili do wioski samarytańskiej, aby mu przygotować gospodę. Lecz nie przyjęli go, dlatego, że droga jego prowadziła do Jerozolimy. A gdy to widzieli uczniowie Jakub i Jan, rzekli: Panie, czy chcesz, abyśmy słowem ściągnęli ogień z nieba, który by ich pochłonął, jak to i Eliasz uczynił? A On, obróciwszy się, zgromił ich i rzekł: Nie wiecie, jakiego ducha jesteście. Albowiem Syn Człowieczy nie przyszedł zatracać dusze ludzkie, ale je zachować. I poszli do innej wioski.” (Łk 9,51-56 BW);
„Stało się zaś gdy się dopełniły dni wzięcia jego, a on postanowił niezłomnie, aby iść do Jeruzalem. I wysłał posłów przed obliczem swoim, a idąc, weszli do miasteczka samarytańskiego, aby mu przygotować gospodę. Ale go nie przyjęli, ponieważ szedł w stronę Jeruzalem. Widząc zaś uczniowie jego Jakub i Jan, rzekli : Panie, chcesz, powiemy, żeby ogień zstąpił z nieba, i spalił ich ? A obróciwszy się, zganił ich, mówiąc : Nie wiecie, czyjego ducha jesteście. Syn Człowieczy nie przyszedł gubić dusz, ale je zbawiać. I odeszli do innego miasteczka.” (Łk 9,51-56 JW).
6. Jakie zasady powinny funkcjonować w Kościele Bożym?
2 Kor 11,2; Ef 5,25-27
„Bo jestem o was zazdrosny Bożą zazdrością; gdyż poślubiłem was jednemu mężowi, aby postawić przed Chrystusem dziewicę czystą.” (2 Kor 11,2 BPD);
„Ubiegam się bowiem o was z bożą zazdrością, gdyż poślubiłem was, ażeby okazać was jednemu mężowi jak czystą pannę Chrystusowi.” (2 Kor 11,2 JW);
„Mężowie niech miłują swoje żony, bo Chrystus również umiłował Kościół i wydał zań samego siebie. Chciał przez to uświęcić Kościół i obmyć go wodą przy użyciu słowa; pragnął stawić przed sobą ów Kościół w całym jego pięknie, bez żadnej skazy lub rysy albo jakiegoś braku, ale w świętości i nieskazitelności.” (Ef 5,25-27 BR);
„Mężowie, miłujcie [wasze] żony, jak Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy przez obmycie wodą, połączone ze słowem, aby przygotować sobie Kościół chwalebny, bez skazy, bez jakichkolwiek uchybień, lecz święty i nieskalany.” (Ef 5,25-27 BP);
„Mężowie, miłujcie wasze żony, jak i Chrystus umiłował zgromadzenie wybranych oraz wydał za nie samego siebie, by je uczynić świętym, po oczyszczeniu kąpielą wody w Słowie. Aby mógł je postawić przy sobie, jako wspaniałe zgromadzenie wybranych, nie mające skazy, czy zmarszczki, lub czegoś z takich; ale by było święte i bez zarzutu.” (Ef 5,25-276 BGN).
7. Jak w Kościele Bożym należy postępować z grzechem?
Mt 18,15-18; 1 Kor 5,1-7
„A jeśliby zgrzeszył brat twój, idź, upomnij go sam na sam; jeśliby cię usłuchał, pozyskałeś brata swego. Jeśliby zaś nie usłuchał, weź z sobą jeszcze jednego lub dwóch, aby na oświadczeniu dwu lub trzech świadków była oparta każda sprawa. A jeśliby ich nie usłuchał, powiedz zborowi; a jeśliby zboru nie usłuchał, niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik. Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek byście związali na ziemi, będzie związane i w niebie; i cokolwiek byście rozwiązali na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.” (Mt 18,15-18 BW);
„Ogólnie słyszy się o rozpuście wśród was i to takiej, jakiej się nie spotyka nawet u pogan. Doszło do tego, że ktoś żyje z żoną swego ojca. Wy zaś macie jeszcze odwagę unosić się pychą, zamiast raczej okryć się wstydem i domagać się, aby usunięto spośród was tego, który dopuścił się takiego czynu. Ja - znajdując się wprawdzie daleko od was, ale obecny wśród was duchowo - wydałem już wyrok na sprawcę tego występku, tak jakbym znajdował się wśród was. W imię Pana naszego Jezusa: na waszym zgromadzeniu, złączeni duchowo ze mną i z mocą Pana naszego Jezusa, wydajcie tego człowieka szatanowi na zatracenie ciała, aby duch dostąpił zbawienia w dniu Pana. To nie dobrze, że się przechwalacie. Wyrzućcie więc stary kwas, abyście mogli się stać „nowym ciastem”, ponieważ jesteście wolni od kwasu. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha.” (1 Kor 5,1-7 BP);
„Słyszy się powszechnie o nierządzie między wami i to takim nierządzie, jakiego nie ma nawet między poganami, jako że ktoś ma żonę ojca. A wy staliście się zarozumiali, zamiast się raczej zasmucić, aby usunąć spośród was tego, który się tego czynu dopuścił. Ja bowiem, nieobecny ciałem, lecz obecny duchem, już osądziłem — tak jak bym był obecny — tego, który to popełnił: Gdy się zgromadzicie w imieniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa, oraz mój duch z mocą Pana naszego, Jezusa, przekażcie takiego szatanowi na zgubę ciała, aby duch był uratowany w dniu Pana. Niezdrowa jest wasza chluba. Czy nie wiecie, że odrobina zakwasu całe ciasto zakwasza? Usuńcie stary kwas, abyście byli nowym ciastem, jako że jesteście przaśni; bo też Chrystus — nasza Pascha — został złożony w ofierze.” (1 Kor 5,1-7 BPD).