Tekst
przewodni: DzAp 1,11
„I
rzekli: Mężowie galilejscy, czemu stoicie, patrząc w niebo? Ten
Jezus, który od was został wzięty w górę do nieba, tak
przyjdzie, jak go widzieliście idącego do nieba.” (DzAp 1,11 BW);
„Powiedzieli
oni: Mężowie z Galilei, dlaczego tak stanęliście i wpatrujecie
się w niebo? Ten Jezus, który został od was wzięty w górę do
nieba, przyjdzie w taki sposób, w jaki zobaczyliście Go
wstępującego do nieba.” (DzAp 1,11 BPD);
„Którzy
też
rzekli:
Mężowie
galilejscy, czemu stoicie, patrząc
w niebo? Ten Jezus, który wzięty
jest od was do
nieba, tak przyjdzie, jak widzieliście
go idącego
do nieba.” (DzAp 1,11 JW).
1.
Jaka obietnica Jezusa Chrystusa jest źródłem pociechy, ufności i
duchowej mocy?
Jan
14,1-3
„Niech
się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W
domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam
powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i
przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do
siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem.” Jan 14,1-3 BT);
„Niechaj
się nie trwoży serce wasze; wierzycie w Boga i w mię wierzycie. W
domu Ojca mego wiele jest mieszkania; a jeźli nie, wżdybymci wam
powiedział. Idę, abym wam zgotował miejsce; a gdy odejdę i
zgotuję wam miejsce, przyjdę zasię i wezmę was do siebie,
żebyście, gdziem ja jest, i wy byli.” (Jan 14,1-3 BG).
2.
Kto i w jakich okolicznościach potwierdził tę obietnicę?
DzAp
1,9-11
„Po
tych słowach na ich oczach uniósł się do góry i widzieli Go,
dopóki obłok im Go nie zakrył. A gdy za odchodzącym uporczywie
patrzyli w niebo, wtedy stanęło przy nich dwóch ludzi na biało
ubranych, którzy powiedzieli: „Galilejczycy, czemu stoicie patrząc
w niebo? Ten Jezus wzięty spośród was do nieba przyjdzie w taki
sam sposób, jak Go widzieliście odchodzącego”.” (DzAp 1,9-11
BP);
„Kiedy
to powiedział, a oni patrzyli, został uniesiony w górę i obłok
zabrał go sprzed ich oczu. A gdy się wpatrywali w niebo, jak
wstępował, oto stanęli przy nich dwaj mężowie w białych
szatach; I powiedzieli: Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie,
wpatrując się w niebo? Ten Jezus, który został od was wzięty w
górę do nieba, przyjdzie tak samo, jak go widzieliście
wstępującego do nieba.” (DzAp 1,9-11 BUG).
3.
Jaką zapłatę przyniesie wszystkim przychodzący Pan?
Obj
22,12; Rz 2,6-9
„Oto
przychodzę wkrótce, a moja zapłata ze Mną, by oddać każdemu
zgodnie z jego czynem.” (Obj 22,12 BPD);
„Oto
już wkrótce przyjdę, a ze mną przyjdzie moja zapłata. Każdemu
oddam według jego uczynków.” (Obj 22,12 BPD);
„Bóg
właśnie odpłaci każdemu zgodnie z jego uczynkami. Tym, którzy
wytrwale czynią dobro i w ten sposób szukają chwały, czci i
nieśmiertelności, da życie wieczne, tym zaś, którzy, powodowani
chciwością, nie są posłuszni prawdzie, lecz okazują
posłuszeństwo nieprawości, grozi straszny gniew. Ucisk i udręka
będzie udziałem każdego, kto popełnia zło - najpierw Żyda,
potem Greka.” (Rz 2,6-9 BP);
„A
odda on każdemu wedle uczynków jego: tym, którzy przez cierpliwe
spełnianie dobrych uczynków szukają chwały, czci i
nieśmiertelności - da życie wieczne; tym zaś, którzy szerzą
niezgodę, buntują się przeciw prawdzie i służą nieprawości -
gniew i pomstę. Tak, ucisk i utrapienie wszelkiej duszy ludzkiej
oddanej złu: najpierw Żydowi, potem Greczynowi!” (Rz 2,6-9 Kow);
„Który
"odda każdemu
według
uczynków jego"; tym
mianowicie, co cierpliwie w dobrym uczynku szukają
sławy
i czci i nieskazitelności
- życie
wieczne; tym zaś,
co się
sprzeciwiają
i co
nie przyjmują
prawdy,
ale wierzą
niesprawiedliwości
- gniew i zapalczywość.
Utrapienie
i ucisk na każdego
człowieka,
złe
czyniącego,
Żyda
najpierw i Greka.”. (Rz 2,6-9 JW).
4.
Z jaką radością powitają swego Króla wszyscy zbawieni, a dokąd
Pan zabierze Swój lud?
Iz
25,8.9; Flp 3,20.21
„Raz
na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan Bóg otrze łzy z każdego
oblicza, zdejmie hańbę ze swego ludu na całej ziemi, bo Pan
przyrzekł. I powiedzą w owym dniu: Oto nasz Bóg, Ten, któremu
zaufaliśmy, że nas wybawi; oto Pan, w którym złożyliśmy naszą
ufność; cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia!” (Iz 25,8.9
BT);
„Unicestwi
On śmierć na wieki! I otrze Pan, Jahwe, łzę z każdego oblicza, i
zdejmie hańbę ludu swojego z całej ziemi. - Tak rzekł Jahwe. W
tym dniu mówić się będzie: - Oto jest Bóg nasz; Jemu zaufaliśmy,
że On nas wybawi! To jest Jahwe; w Nim położyliśmy nadzieję!
Radujmy się i weselmy z Jego wybawienia!” (Iz 25,8.9 BP);
„Odrzuci
śmierć
na
wieli; i odejmie Pan Bóg łzę
z
każdego
oblicza, i pohańbienie
ludu swego zdejmie ze wszystkiej
ziemi, bo Pan wyrzekł.
I powie się
dnia
owego: „Oto Bóg nasz, czekaliśmy
nań,
i zbawił
nas;
to Pan, oczekiwaliśmy
go, rozradujemy się
i
rozweselimy się
zbawieniem
jego.” (Iz 25,8.9 JW);
„Nasza
bowiem ojczyzna jest w niebiosach, skąd też Zbawcy oczekujemy, Pana
Jezusa Chrystusa, który przekształci ciało naszego poniżenia w
postać podobną ciału Jego chwały, według działania, w którym
jest On także w stanie poddać sobie wszystko.” (Flp 3,20.21 BPD);
„Nasza
zaś ojczyzna jest w niebie, skąd też Zbawiciela oczekujemy, Pana
Jezusa Chrystusa, który przemieni znikome ciało nasze w postać,
podobną do uwielbionego ciała swego, tą mocą, którą też
wszystko poddać sobie może.” (Flp 3,20.21 BW);
„Aleć
nasza rzeczpospolita jest w niebiesiech, skąd też zbawiciela
oczekujemy, Pana Jezusa Chrystusa. Który przemieni ciało nasze
podłe, aby się podobne stało chwalebnemu ciału jego, według
skutecznej mocy, którą też wszystkie rzeczy sobie podbić może.”
(Flp 3,20.21 BG).
5.
Co tego dnia spotka ludzi, którzy nie chcieli znać Boga i
żyć według zasad Ewangelii Chrystusowej?
2
Tes 1,6-10; por. Sof 1,14.15
„Będzie
to sprawiedliwe, że Bóg odpłaci uciskiem tym, którzy was
uciskają, a wam, uciśnionym, da odpoczynek razem z nami w dniu
objawienia, gdy Pan Jezus zstąpi z nieba w płomieniach ognia, z
aniołami, zwiastunami swej mocy. Wymierzy On zapłatę tym, którzy
nie chcą uznać Boga i nie są posłuszni ewangelii Pana naszego
Jezusa. Poniosą oni karę wiecznego odrzucenia od oblicza Pana i od
Jego potężnego majestatu w dniu, w którym przyjdzie, aby być
uwielbiony w swoich świętych i podziwiany przez wszystkich
wierzących w Niego.” (2 Tes 1,6-10 BP);
„Bo
przecież jest rzeczą słuszną u Boga odpłacić uciskiem tym,
którzy was uciskają, a wam, uciśnionym, dać odpoczynek z nami,
gdy z nieba objawi się Pan Jezus z aniołami swojej potęgi w
płomieniach ognia, wymierzając karę tym, którzy Boga nie uznają
i nie są posłuszni Ewangelii Pana naszego, Jezusa. Poniosą oni
karę wiecznej zagłady [z dala] od oblicza Pańskiego i od potężnego
majestatu Jego w owym dniu, kiedy przyjdzie, aby być uwielbionym w
świętych swoich i okazać się godnym podziwu tych wszystkich,
którzy uwierzyli, bo wy daliście wiarę naszemu świadectwu.” (2
Tes 1,6-10 BT);
„Bliski
jest wielki dzień Jahwe, bliski jest i nadciąga wielkimi krokami;
szybki jest dzień Jahwe, straszny i szybszy niż dzielny bojownik.
Dzień ten będzie dniem gniewu, dniem trwogi i udręki, dniem
spustoszenia i zniszczenia, dniem ciemności i mroku, dniem gęstych,
ciemnych chmur.” (Sof 1,14.15 BP);
„Bliski
jest wielki dzień Pana, bliski i bardzo szybko nadchodzi. Słuchaj!
Dzień Pana jest gorzki! Wtedy nawet i bohater będzie krzyczał.
Dzień ów jest dniem gniewu, dniem ucisku i utrapienia, dniem huku i
hałasu, dniem ciemności i mroku, dniem obłoków i gęstych chmur.”
(Sof 1,14.15 BW);
„Bliski
jest dzień WIEKUISTEGO; bliski i nader szybki jest odgłos dnia
WIEKUISTEGO! Wtedy mocarze będą gorzko wołać. Ten dzień będzie
dniem gniewu, dniem niedoli i ucisku, dniem grozy i
spustoszenia,dniem ciemności i mroku, dniem chmury i mgły.” (Sof
1,14.15 NBG);
„Blisko
jest dzień
Pański
wielki, bliski jest i szybki bardzo ; głos
dnia Pańskiego
gorzki, będzie tam utrapiony mocny.
Dniem gniewu będzie
ów dzień,
dniem utrapienia i ucisku, dniem nieszczęścia
i nędzy,dniem
ciemności
i mroku, dniem chmury i wichru.” (Sof 1,14.15 JW).
6.
Jaką przestrogę skierował Pan Jezus do wszystkich Swoich
naśladowców?
Łk
21,33-36
„Niebo
i ziemia przeminą, ale moje słowa na pewno nie przeminą. Strzeżcie
się natomiast, aby wasze serca nie były obciążone obżarstwem,
pijaństwem oraz troskami dnia codziennego, aby ten dzień nie spadł
na was znienacka niby sidło; bo zaskoczy wszystkich mieszkających
na obliczu całej ziemi. Czuwajcie zatem w każdym czasie i módlcie
się, abyście byli w stanie uciec przed tym wszystkim, co ma się
stać i stanąć przed Synem Człowieczym.” (Łk 21,33-36 BPD);
„Niebo
i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. Baczcie na siebie,
aby serca wasze nie były ociężałe wskutek obżarstwa i opilstwa
oraz troski o byt i aby ów dzień was nie zaskoczył niby sidło;
przyjdzie bowiem znienacka na wszystkich, którzy mieszkają na całej
ziemi. Czuwajcie więc, modląc się cały czas, abyście mogli ujść
przed tym wszystkim, co nastanie, i stanąć przed Synem
Człowieczym.” (Łk 21,33-36 BW);
„Niebo
i ziemia przeminą,
ale słowa
moje nie przeminą.
A
miejcie się
na
baczności,
aby kiedy serca wasze nie były
obciążone
obżarstwem
i opilstwem i troskami tego życia,
żeby
na was z nagła
ten dzień
nie
przyszedł.
Albowiem spadnie on jak potrzask na wszystkich, którzy mieszkają
po
całej
ziemi. A przeto czuwajcie modląc
się
na
każdy
czas, abyście
byli godni uniknąć
tego
wszystkiego, co przyjść
ma, i
stanąć
przed
Synem Człowieczym.”
(Łk 21,33-36 JW).
7.
Do czego wezwał i zachęcił nas wszystkich?
Łk
12,35-40
„Niechaj
biodra wasze będą przepasane i świece zapalone. Wy zaś bądźcie
podobni do ludzi oczekujących pana swego, aby mu zaraz otworzyć,
kiedy powróci z wesela, przyjdzie i zapuka. Błogosławieni owi
słudzy, których pan, gdy przyjdzie, zastanie czuwających.
Zaprawdę, powiadam wam, iż się przepasze i posadzi ich przy stole,
i przystąpiwszy, będzie im usługiwał. Czy przyjdzie o drugiej,
czy o trzeciej straży, a zastanie ich tak, błogosławieni oni! To
wiedzcie, że gdyby wiedział gospodarz, o której godzinie złodziej
przyjdzie, nie dopuściłby do tego, by podkopano dom jego. I wy
bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o takiej godzinie,
której się nie spodziewacie.” (Łk 12,35-40 BW);
„Niech
wasze biodra będą przepasane i lampy zapalone. Wy zaś (bądźcie)
podobni do ludzi oczekujących swego pana aż wróci z wesela,
abyście gdy przyjdzie i zakołacze, natychmiast mu otworzyli.
Szczęśliwi ci słudzy, których pan po przyjściu zastanie
czuwających. Zapewniam was, że się przepasze, ułoży ich przy
stole, po czym podejdzie i będzie im usługiwał. Czy przyjdzie o
drugiej, czy o trzeciej straży — szczęśliwi oni, jeśli ich tak
zastanie! To zaś wiedzcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której
godzinie przyjdzie złodziej, nie pozwoliłby się włamać do
swojego domu. I wy bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie
o godzinie, której się nie domyślacie.”