Tekst
pamięciowy: Hbr 13,14
„Albowiem
nie mamy tu miasta trwałego, ale tego przyszłego szukamy.” (Hbr
13,14 BW);
„Nie
mamy bowiem tu na ziemi trwałego miasta, lecz oczekujemy na to,
które ma przyjść.” (Hbr 13,14 BR).
Wstęp:
Filadelfia, obecnie Alaşehir
to antyczne miasto położone w krainie i prowincji Lidia, u stóp
góry Tmolos.
Miasto założył w 189 roku p.n.e. Eumenes II król Pergamonu.
Nazwa miasta pochodzi od imienia królewskiego brata i następcy
Attalosa II, którego lojalność wobec Eumenesa przyczyniła się do
nadania mu przydomka Filadelfos (Philadelphos), co po grecku znaczy
„Ten, który kocha swojego brata”.
W
roku 133 p.n.e. zmarł bezpotomnie ostatni przedstawiciel
pergamońskiej dynastii Attalidów – Attalos III. Przed śmiercią
zapisał on swoje królestwo Rzymianom, którzy połączyli je z
Jonią tworząc nową prowincję o nazwie Azja, znaną także jako
Frygia.
Po
dokonaniu podziału cesarstwa rzymskiego miasto znalazło się w
granicach jego wschodniej części, określanej w późniejszym
okresie jako Cesarstwo Bizantyjskie.
Aż do
drugiej połowy XI wieku miasto znajdowało się nieprzerwanie w
rękach bizantyjskich. Zamieszkiwali je prawie wyłącznie Grecy.
Filadelfia była też siedzibą biskupstwa. Z Filadelfii wywodzi się
cesarski ród Angelosów.
W latach
siedemdziesiątych XI wieku miasto, wraz z większością azjatyckich
prowincji cesarstwa, przejściowo zajęli Seldżucy. Odzyskano je już
w 1097, dzięki sukcesom I krucjaty.
W
pierwszych latach panowania cesarza Izaaka II Angelosa w mieście
wybuchło powstanie pod wodzą Teodora Mankafasa. Zdołano je jednak
szybko stłumić.
Po
zajęciu Konstantynopola w 1204 przez uczestników IV krucjaty
Filadelfia weszła w skład Cesarstwa Nikei.
W XIV w.
miasto było wielokrotnie oblegane przez Turków. W 1304 przed
upadkiem uchronił je Roger de Flor na czele Kompanii Katalońskiej.
Filadelfia była ponownie oblegana w 1307 i 1324. Pod koniec XIV
wieku stała się ostatnim bastionem bizantyńskim w zachodniej
Anatolii.
Miasto
upadło w 1391 r., kiedy zajął je sułtan Bajazyd I.
1. Na
co Pan Jezus zwrócił uwagę, gdy zwrócił się do anioła zboru w
Filadelfii?
Obj
3,7-8; por. Obj 2,8.9
„A do
anioła zboru w Filadelfii napisz: To mówi Święty, prawdziwy, Ten,
który ma klucz Dawida, Ten, który otwiera, a nikt nie zamknie, i
Ten, który zamyka, a nikt nie otworzy. Znam uczynki twoje; oto
sprawiłem, że przed tobą otwarte drzwi, których nikt nie może
zamknąć; bo choć niewielką masz moc, jednak zachowałeś moje
Słowo i nie zaparłeś się mojego imienia.” (Obj 3,7-8 BW);
„A do
anioła zboru w Smyrnie napisz: To mówi pierwszy i ostatni, który
był umarły, a ożył; znam ucisk twój i ubóstwo, lecz tyś
bogaty, i wiem, że bluźnią tobie ci, którzy podają się za
Żydów, a nimi nie są, ale są synagogą szatana.” (Obj 2,8.9
BW);
„Aniołowi
Kościoła w Smyrnie napisz tak: To mówi Pierwszy i Ostatni. Ten,
który był umarły, ale oto ożył. Znam twoje udręki i ubóstwo -
wiedz jednak, że jesteś bogaty. Wiem też, jakimi obelgami
obrzucają cię ci, którzy uważają się za Żydów, ale w
rzeczywistości nie są Żydami, lecz społecznością szatańską.”
(Obj 2,8.9 BR).
2. Kto
był głównym zagrożeniem dla wyznawców Jezusa w czasach
apostolskich?
Jan
5,18; DzAp 11,2; 17,13
„Dlatego
więc Żydzi tym bardziej usiłowali Go zabić, bo nie tylko nie
zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc
się równym Bogu.” (Jan 5,18 BT);
„Kiedy
zaś Piotr przybył do Jerozolimy, stawiali mu zarzuty rodowici
Żydzi.” (DzAp 11,2 BW);
„Kiedy
Piotr przybył do Jeruzalem, ci, którzy byli pochodzenia
żydowskiego, robili mu wymówki.” (DzAp 11,2 BT);
„Gdy
zaś dowiedzieli się Żydzi z Tesaloniki, że i w Berei głosi Paweł
słowo Boże, przybyli tam i podburzyli tłumy, wprowadzając
zamieszanie.” (DzAp 17,13 BP);
„Gdy
Żydzi z Tesaloniki dowiedzieli się, że również w Berei Paweł
głosi słowo Boże, przyszli tam, podburzając tłumy i wzniecając
rozruchy.” (DzAp 17,13 BT).
3.
Jakimi okazali się chrześcijanie w Filadelfii i jaką obietnicę
otrzymali?
Obj
3,10-12
„Ponieważ
zachowałeś nakaz mój, by przy mnie wytrwać, przeto i Ja zachowam
cię w godzinie próby, jaka przyjdzie na cały świat, by
doświadczyć mieszkańców ziemi. Przyjdę rychło; trzymaj, co
masz, aby nikt nie wziął korony twojej. Zwycięzcę uczynię
filarem w świątyni Boga mojego i już z niej nie wyjdzie, i wypiszę
na nim imię Boga mojego, i nazwę miasta Boga mojego, nowego
Jeruzalem, które zstępuje z nieba od Boga mojego, i moje nowe
imię.” (Obj 3,10-12 BW).
4.
Jaki jest stosunek przedstawicieli innych wyznań do naszej
społeczności? Czy spotkałeś się
osobiście z brakiem tolerancji religijnej?
5. W
jaki sposób biblijni chrześcijanie powinni łączyć
bezkompromisowość w sprawach wiary
oraz
konieczność współżycia z ludźmi prezentującymi różne
odmienne poglądy?
1
Kor 5,10.12
„Ale
nie miałem na myśli wszeteczników tego świata albo chciwców czy
grabieżców, czy bałwochwalców, bo inaczej musielibyście wyjść
z tego świata. (...) Bo czy to moja rzecz sądzić tych, którzy są
poza zborem? Czy to nie wasza rzecz sądzić raczej tych, którzy są
w zborze?” (1 Kor 5,10-12 BW);
„Nie
chodzi o rozpustników tego świata w ogóle ani o ludzi chciwych
albo zdzierców lub bałwochwalców; musielibyście bowiem całkowicie
opuścić ten świat. (...) Jakże bowiem mogę sądzić tych, którzy
są na zewnątrz? Czyż iwy nie macie sądzić tych, którzy są
wewnątrz?” (1 Kor 5,10.12 BT).
6. Jak
powinniśmy reagować na niemoralność, która w naszych
czasach jest powszechnie
akceptowana i lansowana w środkach masowego przekazu?