Tekst pamięciowy: Rz 8,10
„Jeśli jednak Chrystus jest w
was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, jednak duch jest żywy przez
usprawiedliwienie.” (Rz 8,10 BW);
„Jeżeli natomiast Chrystus w was
mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu duch
jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia.” (Rz 8,10 BT);
„Lecz jeśli Chrystus jest w was, ciało wprawdzie jest
umarłe dla grzechu, ale duch żyje dla usprawiedliwienia.” (Rz 8,10 JW).
1. Jak Stwórca przygotował
miejsce dla człowieka i czym go obdarował?
1 Mjż 1,27-28; 1 Mjż 2,8.15
„I stworzył Bóg ludzi na obraz swój, na obraz Boga
stworzył ich: stworzył mężczyznę i kobietę. I błogosławił im Bóg. I rzekł do
nich: Płodni bądźcie i mnóżcie się; napełniajcie ziemię i ujarzmiajcie ją.
Władajcie rybami morza i ptactwem nieba, i wszelkim zwierzęciem, ruszającym się
na ziemi.” (1 mjż 1,27-28 BP);
„Potem zasadził Pan Bóg ogród w
Edenie, na wschodzie. Tam umieścił człowieka, którego stworzył.” (1 Mjż 2,8
BW);
„I zasadził Jahwe-Bóg na wschodzie ogród w Edenie, i
umieścił tam człowieka, którego ukształtował.” (1 Mjż 2,8 BP);
„A zasadziwszy Wiekuisty Bóg ogród w Edenie od dawna
umieścił tam człowieka, którego utworzył.” (1 Mjż 2,8 Tora I. Cylkowa);
„Zaś WIEKUISTY, Bóg, wcześniej
zasadził ogród w Edenie, po czym umieścił tam człowieka, którego stworzył.” (1
Mjż 2,8 NBG-PL);
„Tak więc umieścił Jahwe
człowieka w ogrodzie Eden, żeby go uprawiał i strzegł.” (1 Mjż 2,15 BR).
2. Jak diametralnie zmieniła
się sytuacja ludzi, kiedy zgrzeszyli?
1 Mjż 3,16-19; 1 Mjż 3,23
„Do kobiety zaś rzekł: Pomnożę dolegliwości brzemienności
twojej, w bólach będziesz rodziła dzieci, mimo to ku mężowi twemu pociągać cię
będą pragnienia twoje, on zaś będzie panował nad tobą. A do Adama rzekł:
Ponieważ usłuchałeś głosu żony swojej i jadłeś z drzewa, z którego ci
zabroniłem, mówiąc: Nie wolno ci jeść z niego, przeklęta niech będzie ziemia z
powodu ciebie! W mozole żywić się będziesz z niej po wszystkie dni życia swego!
Ciernie i osty rodzić ci będzie i żywić się będziesz zielem polnym. W pocie
oblicza twego będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi, z której zostałeś
wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz.” (1 Mjż 3,16-19 BW);
„Do niewiasty też rzekł:
„Pomnożę nędze twoje i poczęcia twoje; z boleścią rodzić będziesz dziatki i pod
mocą będziesz mężową, a on będzie panował nad tobą.” - Adamowi zaś rzekł: „Iżeś
usłuchał głosu żony twojej i jadłeś z drzewa, z któregom ci był kazał, abyś nie
jadł, przeklęta będzie ziemia w dziele twoim; w pracach jeść z niej będziesz po
wszystkie dni żywota twego. Ciernie i osty rodzić ci będzie, a ziele ziemi jeść
będziesz. W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba, aż się wrócisz do
ziemi z którejś wzięty; boś jest prochem i w proch się obrócisz.” (1 Mjż
3,16-19 JW);
„Do niewiasty rzekł: „Wielce,
wielce pomnożę męki brzemienności twojej; w bólach rodzić będziesz dzieci; a do
męża twego żądza twoja, a on panować będzie nad tobą.” A do Adama rzekł: „Żeś
usłuchał głosu żony twojej, a jadł z drzewa, o którem ci przykazałem mówiąc:
nie będziesz jadł z niego; przeklętą niech będzie ziemia gwoli tobie, w
utrapieniu żywić ci się z niej, po wszystkie dni żywota twojego. A cierń i oset
rodzić ci będzie, a żywić ci się zielem polnem. W pocie oblicza twego będziesz
pożywał chleb, aż powrócisz do ziemi, bo z niej wziętym jesteś; bo prochem ty,
i w proch się obrócisz!” (1 Mjż 3,16-19 Tora I. Cylkowa);
„I wydalił Jahwe człowieka z
ogrodu Eden, aby odtąd uprawiał ziemię, z której został uczyniony.” (1 Mjż 3,23
BR).
3. Jak zmieniły się relacje
Boga i człowieka po pojawieniu się grzechu?
1 Mjż 3,8; 1 Mjż 4,9-11; por. Rzym 1,21-24
„Gdy zaś mężczyzna i jego żona
usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był
powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu.” (1 Mjż 3,8
BT);
„Wówczas Jahwe zapytał Kaina: -
Gdzie jest twój brat Abel? Tamten odpowiedział: - Nie wiem! Czy jestem stróżem
swego brata? A [Jahwe] rzekł: - Cóżeś uczynił! Oto krew twego brata woła ku
mnie z ziemi. Dlatego wyklęty bądź teraz z tej ziemi, Która rozwarła swą
paszczę, Aby z twojej ręki przyjąć krew twojego brata.” (1 Mjż 4,9-11 BP);
„Ponieważ, choć Boga poznali,
nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich
myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce. Podając się za mądrych stali
się głupimi. I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobizny i obrazy
śmiertelnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i płazów. Dlatego wydał
ich Bóg poprzez pożądania ich serc na łup nieczystości, tak iż dopuszczali się
bezczeszczenia własnych ciał.” (Rzym 1,21-24 BT);
„Gdyż poznali Boga, a nie
okazali Mu czci i wdzięczności, jakie są Bogu należne; przeciwnie, stali się
niemądrzy w swoich rozważaniach i ciemność otoczyła nierozumne ich serca.
Uważając się za mądrych, stali się głupimi. Chwałę nieśmiertelnego Boga
zamienili na wyobrażenia przedstawiające śmiertelnego człowieka, ptaki,
czworonogi i płazy. Z tego powodu Bóg rzucił ich na pastwę żądz nieczystych,
gnieżdżących się w ich sercach, tak że wzajemnie bezcześcili swoje ciała.”
(Rzym 1,21-24 BP);
„Dlatego że po poznaniu Boga,
nie oddali Mu chwały ani nie podziękowali jako Bogu, lecz w swoim powątpiewaniu
stali się niezdolni do poprawnego myślenia i zaciemniona została bezmyślność
ich serca. Podając się za mądrych, stali się głupimi. Zamienili też chwałę
nieśmiertelnego Boga na podobiznę obrazu śmiertelnego człowieka oraz ptaków,
czworonogów i płazów. Dlatego wydał ich Bóg w żądze ich serc na nieczystość
plugawienia ich ciał między sobą.” (Rzym 1,21-24 BPD).
4. Jaki był skutek
bezbożnego życia ludzi i pomnażania grzechów?
1 Mjż 6,5-7; 1 Mjż 6,11-12
„I Jahwe widział, że wielka
jest niegodziwość ludzi na świecie i że wszelkie ich zamysły kierują się ku
złu. Pożałował więc Jahwe, że uczynił ludzi na ziemi, i zasmucił się w swym
sercu. I Jahwe rzekł: - Zgładzę z powierzchni ziemi ludzi, których stworzyłem;
a wraz z ludźmi zwierzęta domowe, płazy i ptactwo nieba, bo żałuję, że ich
uczyniłem.” (1 Mjż 6,5-7 BP);
„A świat skaził się (przed
Bogiem), wypełniła go nieprawość. Widząc tak skażony świat - wszyscy ludzie
bowiem wypaczyli drogę [swego życia] na ziemi.” (1 Mjż 6,11-12 BP);
„Ziemia w oczach Bożych była
[wówczas] pełna zepsucia, [bo] ludzie dopuszczali się wszelkich nieprawości.
Bóg widząc, że ziemia została zbrukana, a wszyscy ludzie na ziemi żyją
niegodziwie.” (1 Mjż 6,11-12 BR);
„Ale ziemia była skażona przed
Bogiem oraz ziemia napełniła się krzywdą. Bóg także widział ziemię, że oto jest
skażona; bowiem każda cielesna natura skaziła swoją drogę na ziemi.” (1 Mjż
6,11-12 NBG-PL).
5. Jakie świadectwo pamięci
i tęsknoty za Edenem znajdujemy w tekstach Biblii?
1 Mjż 5,29
„Dał mu na imię Noe, mówiąc:
„Niech on będzie pociechą w naszej pracy i w mozole naszych rąk na tej ziemi,
którą Jahwe przeklął”.” (1 Mjż 5,29 BP);
„Dając mu na imię Noe, [Lamek] powiedział: Niech nam będzie pociechą w
naszej pracy i umęczeniu na tej ziemi przeklętej przez Jahwe.” (1 Mjż 5,29 BR).