Tekst pamięciowy: Iz 9,1
„Lud, który chodzi w ciemności, ujrzy światło wielkie, nad
mieszkańcami krainy mroków zabłyśnie światłość.” (Iz 9,1 BW);
„Lud chodzący w ciemności wielką światłość oglądał. Nad
przebywającymi w kraju cienia śmierci zajaśniało światło.” (Iz 9,1 BP);
1. Co było treścią zwiastowania Jana Chrzciciela i jak
ludzie reagowali na jego słowa?
Mt 3,1-7
„W czasach owych pojawił się Jan
Chrzciciel, który nauczał na Pustyni Judzkiej wołając: Nawróćcie się, bo
królestwo niebieskie jest blisko. To właśnie do niego odnosiły się słowa
Izajasza proroka, mówiącego: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę dla
Pana. Prostymi czyńcie Jego ścieżki. Jan miał odzienie z sierści wielbłądziej,
a na biodrach pas ze skóry. Żywił się szarańczą i miodem leśnym. Spieszono do
niego z Jerozolimy, z całej Judei i ze wszystkich okolic nadjordańskich.
Chrzcił [ludzi] w wodach Jordanu, a oni wyznawali swoje grzechy. A kiedy
widział, że przychodziło także wielu faryzeuszy i saduceuszy, żeby się
ochrzcić, począł wołać do nich: Plemię żmijowe, kto wam powiedział, że zdołacie
uniknąć zbliżającego się gniewu?” (Mt 3,1-7 BR);
„W owym czasie wystąpił Jan
Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: „Nawróćcie się, bo bliskie jest
królestwo niebieskie”. Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi:
Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie
ścieżki! Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około
bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego
Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego
chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy. A gdy widział, że
przychodzi do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: „Plemię
żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem?” (Mt 3,1-7 BT).
2. W jaki sposób Pan Jezus
zwiastował nadejście Królestwa Bożego?
Mt 4,13-17,23
„Opuścił jednak Nazaret,
przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i
Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: Ziemia Zabulona i
ziemia Neftalego. Droga morska, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział
w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci
światło wzeszło. Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: „Nawracajcie się, albowiem
bliskie jest królestwo niebieskie”. (...) I obchodził Jezus całą Galileę,
nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc
wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.” (Mt 4,13-17.23 BT);
„I ominąwszy Nazaret, zatrzymał
się w Kafarnaum, nad brzegiem jeziora, tam, gdzie graniczą ze sobą Zabulon i
Neftali. I tak oto miała się wypełnić przepowiednia proroka Izajasza: Ziemia
Zabulona, ziemia Neftalego, droga nadmorska, kraj zajordański, Galilea pogan.
Naród, który żył w ciemnościach, ujrzał światłość wielką. Jasność ukazała się
nad tymi, którzy mieszkali w mrocznej krainie śmierci. Od tego momentu począł
Jezus nauczać wołając: Nawróćcie się, bo królestwo niebieskie jest blisko.
(...) Tymczasem obchodził całą Galileę, nauczał w synagogach, ogłaszał Dobrą
Nowinę królestwa i leczył wszelkie choroby i wszystkie ludzkie słabości.” (Mt
4,13-17.23 BR).
3. Kto również zwiastował
Ewangelię z polecenia Jezusa?
Łk 10,3.9-11
„Idźcie, oto was posyłam jak owce
między wilki. (...) uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im:
Przybliżyło się do was królestwo Boże. Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie,
a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: Nawet proch, który z
waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że
bliskie jest królestwo Boże.” (Łk 10,3.9-11 BT);
„Idźcie, oto posyłam was jak
jagnięta między wilki. (...) I uzdrawiajcie w nim chorych. I mówcie: Przyszło
do was królestwo Boże! A gdy wejdziecie do jakiegoś miasta i nie przyjmą was,
wyjdźcie na ulicę i powiedzcie: Strząsamy wam nawet pył, który przylgnął do
naszych stóp w waszym mieście. To jednak wiedzcie: Nadeszło królestwo Boże.”
(Łk 10,3.9-11 BP).
4. Jak zareagował Piotr, kiedy
Pan Jezus zapowiadał swoje cierpienie?
Mt 16,21-22; por. 1 Ptr 4,12-13
„Odtąd Jezus zaczął ukazywać
swoim uczniom swoim, że musi pójść do Jerozolimy, wiele wycierpieć ze strony
starszych, arcykapłanów i znawców Prawa, że musi być zabity i trzeciego dnia
zostać wzbudzony z martwych. A Piotr wziął Go sobie na stronę i zaczął
upominać: Miłosierdzie Ci, Panie! Nigdy tak z Tobą nie będzie!” (Mt 16,21-22
BPD);
„Odtąd zaczął Jezus wskazywać swoim uczniom na to, że musi
iść do Jerozolimy i wiele cierpieć od starszych i arcykapłanów, i uczonych w
Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie. A Piotr wziął Go na
bok i począł robić Mu wyrzuty: „Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to
nigdy na Ciebie”.” (Mt 16,21-22 BT);
„Najmilsi! Nie dziwcie się, jakby
was coś niezwykłego spotkało, gdy was pali ogień, który służy doświadczeniu
waszemu, ale w tej mierze, jak jesteście uczestnikami cierpień Chrystusowych,
radujcie się, abyście i podczas objawienia chwały jego radowali się i
weselili.” (1 Ptr 4,12-13 BW);
„Umiłowani! Nie dziwcie się
pożodze rozszalałej wśród was dla waszego wypróbowania, jakby spotykało was coś
niezwykłego. Ale gdy uczestniczycie w cierpieniach Chrystusa, radujcie się,
abyście mogli jeszcze bardziej się radować, gdy Jego chwała się objawi!” (1 Ptr
4,12-13 BP).
5. O czym bardzo często
przypominali apostołowie?
Fil 3,20-21; Jak 5,7-10; 2 Ptr 3,10-13
„Nasza bowiem ojczyzna jest w
niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa,
który przekształci nasze ciało poniżone, na podobne do swego chwalebnego ciała,
tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować.” (Fil
3,20-21 BT);
„Nasza ojczyzna jest w niebie i
stamtąd oczekujemy przyjścia Pana naszego, Jezusa Chrystusa. On to właśnie
przemieni nasze ciało przemijające w ciało chwalebne, podobne do Jego ciała.
Dokona zaś tego potęgą, jaką może poddać pod swoją władzę wszystko, co
istnieje.” (Fil 3,20-21 BR);
„Aleć nasza rzeczpospolita jest w
niebiesiech, skąd też zbawiciela oczekujemy, Pana Jezusa Chrystusa. Który
przemieni ciało nasze podłe, aby się podobne stało chwalebnemu ciału jego,
według skutecznej mocy, którą też wszystkie rzeczy sobie podbić może.” (Fil
3,20-21 BG);
„Bowiem nasze obywatelstwo jest w
niebiosach, z których także oczekujemy zbawcy, Pana Jezusa Chrystusa. Tego,
który zmieni kształt naszego ciała poniżenia, na kształt będący tożsamy z jego
ciałem chwały; gdyż on jest to w stanie uczynić z powodu mocy, oraz wszystko
sobie podporządkować.” (Fil 3,20-21 BGN);
„Wytrwajcie więc cierpliwie,
bracia, aż do przyjścia Pana! Oto rolnik, wyczekuje drogocennego plonu ziemi,
cierpliwie wypatrując, aż spadnie deszcz jesienny i wiosenny. I wy także
trwajcie cierpliwie i umacniajcie swe serca, gdyż bliskie jest przyjście Pana.
Nie uskarżajcie się, bracia, jedni na drugich, abyście nie byli sądzeni. Oto
Sędzia (już) stoi u drzwi. W znoszeniu trudów i w cierpliwości bierzcie,
bracia, przykład z proroków, którzy przemawiali w imieniu Pana.” (Jak 5,7-10
BP);
„Czekajcie zatem cierpliwie,
bracia, dopóki nie przyjdzie Pan. Oto rolnik także czeka z wielką cierpliwością
na wyborny plon ziemi, póki go wczesne i późne deszcze nie znoszą. Podobnie i
wy - czekajcie cierpliwie! Niech moc i siła wstąpi w serca wasze. Bo
przybliżyło się przyjście Pańskie. Nie szemrajcie, bracia, jeden przeciwko
drugiemu, abyście nie byli sądzeni. Sędzia stoi już przed drzwiami. Bierzcie
sobie, bracia, za przykład w cierpieniu i za wzór cierpliwości proroków, którzy
przemawiali w imię Pańskie.” (Jak 5,7-10 Kow);
„Dzień zaś Pana nadejdzie, jak
złodziej. Przeminą niebiosa, żywioły ogarnięte żarem rozpadną się, a ziemia i
(będące) na niej dzieła ulegną spaleniu. Skoro to wszystko w ten sposób ma ulec
zagładzie, to jak święcie i pobożnie powinniście żyć, oczekując i
przyspieszając przyjście dnia Pana, (dnia), w którym spłoną niebiosa rozżarzone
ogniem i spalą się fundamenty świata! Lecz my oczekujemy nowych niebios i nowej
ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość, zgodnie z Jego obietnicą!” (2 Ptr
3,10-13 BP);
„Dzień Pański zaś przyjdzie jak
złodziej. Niebo i ziemia znikną wtedy w okamgnieniu, gwiazdy rozsypią się pod
działaniem ognia, a po ziemi i tym, co ją wypełnia, nie pozostanie nawet ślad
najmniejszy. A skoro wszystko, co istnieje, w ten sposób ulegnie zagładzie, to
jakże święcie i pobożnie powinniście żyć, nie tylko oczekując na przyjście dnia
Bożego, lecz także starając się je przyśpieszyć. Wtedy niebo zniknie w
płomieniach ognia, a gwiazdy roztopią się od żaru. Lecz my, zgodnie z
przyrzeczeniem Pana, oczekujemy na nowe niebo i nową ziemię - miejsce
zamieszkania sprawiedliwości.” (2 Ptr 3,10-13 BR);
„Przyjdzie zaś
dzień Pański jak złodziej; w którym niebo z wielkim szumem przeminie i żywioły
od gorąca stopnieją, a ziemia i dzieła, które na niej są, będą spalone. Skoro
więc to wszystko ma być zniszczone, jakimiż powinniście być w świętym
postępowaniu i uczynkach pobożności; Oczekując i śpiesząc się na przyjście dnia Pańskiego, w którym
niebo płonąc, rozpuści się i żywioły od żaru ognia stopnieją? Lecz oczekujemy
według obietnic jego „nowego nieba i nowej ziemi,” w których sprawiedliwość
mieszka.” (2 Ptr 3,10-13 JW).