Lekcja 49 - 09.12.2017 r.
„Zawsze się radujcie.” (1 Tes 5,16 BW);
„Bądźcie zawsze radosnego usposobienia.” (1 Tes 5,16 Kow).
1. Co jest pierwszym z „owoców Ducha”?
Gal 5,22
„Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność.” (Gal 5,22).
UWAGA: Język grecki posiada cztery wyrażenia na określenie miłości: a. „eros” - to miłość mężczyzny do kobiety, oparta na pożądaniu. Słowo to nie występuje w Nowym Testamencie; b. „filia” - to ciepłe uczucie wobec najbliższych, będące wyrażeniem naszego serca; c. „storge” - oznacza serdeczność i jest używane na określenie miłości rodziców do dzieci; d. „agape” - to określenie niezwyciężonej życzliwości. Gdy w sercu będziemy mieli tę miłość, to bez względu na to, jaką krzywdę nam ktoś wyrządzi, i jak bardzo nas upokorzy, zawsze będziemy dla niego pragnęli najwyższego dobra. To jest właśnie to o czym pisze autor Listu.
2. Jak ważną cechą jest miłość, czego ona jest dowodem i świadectwem?
Jan 13,34.35; 15,9-13
„Daję wam nowe przykazanie: Miłujcie się wzajemnie; miłujcie jedni drugich tak, jak was umiłowałem. Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli jedni drugich darzyć będziecie miłością.” (Jan 13,34.35 BPD);
„Jak Ojciec Mnie umiłował, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w mojej miłości! Jeżeli będziecie przestrzegali moich przykazań, wytrwacie w mojej miłości, tak jak Ja przestrzegałem przykazań mego Ojca i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, abyście dzielili ze Mną moją radość i aby wasza radość była pełna. A to jest moje przykazanie: Miłujcie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tego, kto oddaje życie za przyjaciół." (Jan 15,9-13 BP).
3. Czego należy się wystrzegać, gdy chodzi o manifestowanie (okazywanie) miłości?
Rz 12,9.10; por. 1 Jana 3,18
„Miłość niech będzie bez obłudy! Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem! W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi! W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie!” (Rz 12,9.10 BT4);
„Miłość wasza niech będzie szczera, bez obłudy. Brzydząc się złem, wybierajcie dobro. Kochajcie się wzajemnie jak bracia. Prześcigajcie się w okazywaniu sobie szacunku.” (Rz 12,9.10 WSP);
„Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, lecz czynem i prawdą.” (1 Jana 3,18).
4. Do jakiego duchowego poziomu powinien dorastać naśladowca Jezusa Chrystusa?
Mt 5,43-48
„Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski.” (Mt 5,43-48).
5. Do czego zachęca nas ap. Paweł, wskazując na drugi „owoc Ducha” - RADOŚĆ (Gal 5,22)?
Flp 4,4-7
„Weselcie się zawsze w Panu, po wtóre mówię, weselcie się. Skromność wasza niech będzie znana wszystkim ludziom: Pan blisko jest. O nic się nie troszczcie, lecz w każdej modlitwie i błaganiu z podzięką niech prośby wasze będą Bogu wiadome. A pokój boży, który przewyższa wszelki umysł, niechaj strzeże serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie.” (Flp 4,4-7 JW);
„Cieszcie się zawsze w Panu. Jeszcze raz powiem: Cieszcie się. Wasza uczciwość niech się da poznać wszystkim ludziom. Pan jest blisko. Ani jeden niech się nie troszczy, ale w każdej modlitwie i prośbie z dziękczynieniem, niechaj wasze żądania będą poznane w obecności Boga. A pokój Boga, który przewyższa każdy sposób myślenia, będzie stał na straży waszych serc oraz waszych zamiarów w Jezusie Chrystusie.” (Flp 4,4-7 NBG);
„Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem! A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.” (Flp 4,4-7 BT4).
6. Co jest podstawowym powodem naszej radości?
1 Jan 3,1.2; por. Ps 149,2
„Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.” (1 Jan 3,1.2 BT2);
„Patrzcie, jaką wielką miłość okazał nam Ojciec, dzięki której nazywamy się dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat nie uznaje nas, bo nie poznał go jako Ojca. Kochani, teraz jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze nie okazało się w pełni, czym będziemy; wiemy jednak, że gdy Chrystus znów się objawi, staniemy się podobni do niego, bo ujrzymy go, jakim jest w istocie.” (1 Jan 3,1.2 WSP);
„Niech weseli się Izrael ze Stwórcy swego, Dzieci Syjonu niech się radują z króla swego!” (Ps 149,2 BW);
„Niech Izrael się cieszy swym Stwórcą, niech synowie Syjonu radują się swym Królem.” (Ps 149,2 BT4).
7. W jakim miejscu wzrasta i umacnia się radość ludu Bożego?
Ps 122,1.2; por. Hbr 10,24.25
„Pieśń stopni. Dawidowa. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu Jahwe! Już stoją nasze nogi w twych bramach, o Jeruzalem.” (Ps 122,1.2 BT2);
„Pieśń pielgrzymia Dawida .Radowałem się tymi, którzy mi mówili: Pójdziemy do domu WIEKUISTEGO. Nasze nogi stanęły w twoich bramach, Jeruszalaim.” (Ps 122,1.2 NBG);
„Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków. Nie opuszczajmy naszych wspólnych zebrań, jak się to stało zwyczajem niektórych, ale zachęcajmy się nawzajem, i to tym bardziej, im wyraźniej widzicie, że zbliża się dzień.” (Hbr 10,24.25 BT4);
„Bądźmy wzajemnie za siebie odpowiedzialni, dążąc do gorliwej miłości i dobrych uczynków. Nie zaniedbujmy wspólnych zgromadzeń, jak się to stało zwyczajem niektórych. Natomiast zachęcajmy się wzajemnie, im bardziej widzimy, że zbliża się Dzień Pana.” (Hbr 10,24.25 Pau);
„Okazujmy staranie jedni o drugich, zachęcajmy się do wzajemnej miłości i do spełniania dobrych uczynków. Nie opuszczajmy naszych wspólnych zebrań, jak to już niektórzy zwykli czynić, ale zachęcajmy się wzajemnie [do udziału w nich], i to tym bardziej, im bardziej jesteśmy przekonani, że zbliża się dzień [Pański].” (Hbr 10,24.25 BR).