Lekcja 29 ------- 22.07.2017 r.
„Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili." (Ef 2,10 BW);
„Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.” (Ef 2,10 BT4).
1. O czym miał pamiętać Tymoteusz? Czego musimy być wszyscy świadomi?
1 Tym 3,14-15; por. Ef 4,14-16
„Piszę ci o tych sprawach, chociaż spodziewam się, że wkrótce przybędę do ciebie. Piszę to, gdyby przypadkiem opóźniało się moje przybycie, abyś wiedział, jak należy postępować w domu Bożym, który jest Kościołem Boga żywego, filarem i podporą prawdy.” (1 Tym 3,14-15 Pau);
„Abyśmy już nie byli dziećmi, miotanymi i unoszonymi lada wiatrem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp, prowadzący na bezdroża błędu, lecz abyśmy, będąc szczerymi w miłości, wzrastali pod każdym względem w niego, który jest Głową, w Chrystusa, z którego całe ciało spojone i związane przez wszystkie wzajemnie się zasilające stawy, według zgodnego z przeznaczeniem działania każdego poszczególnego członka, rośnie i buduje siebie samo w miłości.” (Ef 4,14-16 BW);
„Już nie będziemy dziećmi, które się zdają na igraszkę fal i poddają prądom nauki prowadzącej przez oszustwa i przebiegłość ludzką na manowce. Ale żyjąc według zasad miłości, będziemy dorastali pod każdym względem do Niego, czyli Chrystusa, który jest Głową. W Nim całe Ciało zespala się i wiąże dzięki spełnianiu przez poszczególne członki wyznaczonych funkcji. Tak dokonuje się wzrost Ciała, które buduje się samo w sobie przez miłość.” (Ef 4,14-16 BP).
2. Na czym polega tajemnica pobożności u każdego z nas?
1 Tym 3,16
„Bo bezsprzecznie wielka jest tajemnica pobożności: Ten, który objawił się w ciele, został usprawiedliwiony w duchu, ukazał się aniołom, był zwiastowany między poganami, uwierzono w niego na świecie, wzięty został w górę do chwały.” (1 Tym 3,16 BW);
„A niezaprzeczalnie wielka jest tajemnica pobożności: Ten, który został objawiony w ciele, dostąpił usprawiedliwienia w duchu, widziany był przez aniołów, ogłoszony wśród narodów, zyskał wiarę w świecie, został wzięty do chwały.” (1 Tym 3,16 BPD).
3. Czy Lud Boży narażony jest na niebezpieczeństwa ze strony szatana?
1 Tym 4,1-2; Mt 24,5; 24; Judy 17-19
„Duch powiada wyraźnie: w późniejszych wiekach odstąpią niektórzy od wiary, aby przyłączyć się do duchów zwodniczych i do nauk szatańskich; usidlą ich obłudni oszuści, których sumienie znaczone jest piętnem zbrodni.” (1 Tym 4,1-2 Kow);
„Duch mówi bardzo wyraźnie, że w czasach ostatecznych niektórzy ludzie odpadną owiary, a poddadzą się działaniu mocy uwodzicielskich i pokusom demonów. Dojdzie do tego wskutek kłamstw ludzi o napiętnowanych sumieniach.” (1 Tym 4,1-2 BR);
„Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem, mówiąc: Ja jestem Chrystusem. I wielu zwiodą.” (Mt 24,5 UBG);
„Przyjdzie wielu takich, którzy będą się podszywać pode mnie; będą mówić o sobie „Jestem Mesjaszem!” i niejeden da się oszukać.” (Mt 24,5 WSP);
„Pojawią się bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy, i będą czynić znaki tak wielkie, że zwiedliby, gdyby to było możliwe, i wybranych.” (Mt 24,24 BP);
„Pojawią się bowiem fałszywi chrystusi i fałszywi prorocy. Będą czynić wielkie znaki i cuda. Będą chcieli w ten sposób - o ile jest to możliwe - zwieść nawet wybranych.” (Mt 243,24 Pau);
„Umiłowani! Wy jednak pamiętajcie o tym, co zapowiadali apostołowie naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Mówili wam, że w czasach ostatecznych pojawią się szydercy, którzy będą postępować według własnych grzesznych namiętności. To są właśnie ludzie, którzy powodują rozłamy, kierują się swoimi popędami i nie mają Ducha Bożego.” (Judy 17-19 Pau);
„Wy zaś, najmilsi, pamiętajcie o tym, co zapowiadali apostołowie Pana naszego Jezusa Chrystusa. Oni to ostrzegli was, że w ostatnich czasach pojawią się szydercy, którzy będą postępowali według własnych, grzesznych pożądliwości. Są to ludzie, którzy powodują rozłamy, są uwikłani w sprawy tylko materialne i nie posiadają w sobie nic z Ducha [Bożego].” (Judy 17-19 BR);
„Kochani! Wy jednak pamiętajcie o tym, co zapowiedzieli apostołowie naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Mówili oni, że w czasach ostatecznych pojawią się szydercy, ulegający swoim grzesznym namiętnościom. To są ludzie wywołujący rozłamy, posłuszni swoim popędom, a nie Duchowi Bożemu.” (Judy 17-19 WSP).
4. Przed jakim zwiedzeniem przestrzegał Paweł Tymoteusza?
1 Tym 4,3; por. DzAp 15,1; 5
„Zabraniają zawierania małżeństw, przyjmowania pokarmów, które Bóg stworzył na to, by spożywali je z dziękczynieniem ci, którzy wierzą, i poznali prawdę.” (1 Tym 4,3 BP);
„Ci zakażą wstępować w związki małżeńskie i przyjmować niektóre pokarmy, które Bóg przecież stworzył, aby wierni i ci, którzy prawdę poznali, pożywali je z dziękczynieniem.” (1 Tym 4,3 Kow);
„Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni.” (DzAp 15,1 BT4);
„Lecz niektórzy ze stronnictwa faryzeuszów, którzy uwierzyli, powstali, mówiąc: Trzeba ich obrzezać i nakazać im, żeby przestrzegali zakonu Mojżeszowego.” (DzAp 15,5 BW).
5. Co autor listu zalecił swojemu adresatowi?
1 Tym 4,4-6
„Bo wszystko, co stworzył Bóg, jest dobre, i nie należy odrzucać niczego, co się przyjmuje z dziękczynieniem; albowiem zostają one poświęcone przez Słowo Boże i modlitwę. Gdy tego będziesz braci nauczał, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, wykarmionym na słowach wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś.” (1 Tym 4,4-6 BW);
„Gdyż całe stworzenie Boga jest dobre i nie należy odrzucać niczego, co się przyjmuje z dziękczynieniem; poświęcone jest bowiem przez Słowo Boże i modlitwę. Gdy te rzeczy będziesz wykładał braciom, będziesz dobrym posługującym Chrystusa Jezusa, karmionym słowami wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś.” (1 Tym 4,4-6 BPD);
„Ponieważ wszystko, co Bóg stworzył, jest dobre, i niczego, co jest spożywane z dziękczynieniem, nie należy odrzucać. Staje się bowiem poświęcone przez słowo Boże i przez modlitwę. Przedkładając to braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, karmionym słowami wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś.” (1 Tym 4,4-6 BT4).
6. Z jak wielkim zagrożeniem u Koryntian spotkał się ap. Paweł i jakich udzielił rad?
1 Kor 11,17-22; 27-29
„A dając to zalecenie, nie pochwalam, że się schodzicie nie ku lepszemu, ale ku gorszemu. Słyszę bowiem najpierw, że gdy się jako zbór schodzicie, powstają między wami podziały; i po części temu wierzę. Zresztą, muszą nawet być rozdwojenia między wami, aby wyszło na jaw, którzy wśród was są prawdziwymi chrześcijanami. Wy tedy, gdy się schodzicie w zborze, nie spożywacie w sposób należyty Wieczerzy Pańskiej; każdy bowiem zabiera się niezwłocznie do spożycia własnej wieczerzy i skutek jest taki, że jeden jest głodny a drugi pijany. Czy nie macie domów, aby jeść i pić? Albo czy zborem Bożym gardzicie i poniewieracie tymi, którzy nic nie mają? Co mam wam powiedzieć? Czy mam was pochwalić? Nie, za to was nie pochwalam.” (1 Kor 11,17-22 BW);
„Udzielając tych pouczeń nie pochwalam was i za to, że schodzicie się razem nie na lepsze, ale ku gorszemu. Przede wszystkim słyszę – i po części wierzę - że zdarzają się między wami spory, gdy schodzicie się razem jako Kościół. Zresztą nawet muszą być wśród was rozdarcia, żeby się okazało, którzy są wypróbowani. Tak więc, gdy się zbieracie, nie ma u was spożywania Wieczerzy Pańskiej. Każdy bowiem już wcześniej zabiera się do własnego jedzenia, i tak się zdarza, że jeden jest głodny, podczas gdy drugi nietrzeźwy. Czyż nie macie domów, aby tam jeść i pić? Czy chcecie znieważać Boże zgromadzenie i zawstydzać tych, którzy nic nie mają? Cóż wam powiem? Czy będę was chwalił? Nie, za to was nie chwalę!” (1 Kor 11,17-22 BT2);
„Ktokolwiek jednak by jadł ten chleb lub pił z kielicha Pana w sposób niegodny, ten będzie winny ciała i krwi Pana. Niech każdy wpierw wnikliwie oceni samego siebie, a potem niech je ten chleb i pije z tego kielicha. Kto bowiem je i pije, a nie zważa na ciało Pańskie, je i pije na własną zgubę.” (1 Kor 11,27-29 Pau);
„A kto w sposób niegodny je ten chleb i pije z kielicha Pana, ten popełnia przewinienie wobec jego ciała i krwi. Dlatego każdy człowiek zanim spożyje Wieczerzę Pańską, powinien poddać wnikliwej ocenie swoje życie, bo jeżeli je ten chleb i pije z tego kielicha, a nie widzi w tym ciała Pana, ściąga na siebie wyrok.” (1 Kor 11,27-29 WSP).
7. Z jakimi zagrożeniami spotykasz się obecnie w swoim Zborze, Kościele, w jaki sposób należy im zaradzić?