Lekcja 30 ------- 29.07.2017 r.
Tekst pamięciowy: Oz 14,2
„Weźcie ze sobą słowa skruchy i nawróćcie się do Pana! Mówcie do niego: Odpuść nam wszelką winę i przyjmij naszą prośbę, a my złożymy ci w ofierze owoce naszych warg!” (Oz 14,2 BW);
„Zabierzcie ze sobą słowa i nawróćcie się do Jahwe! Mówcie do Niego: Przebacz nam całą naszą winę, w ten sposób otrzymamy dobro za owoc naszych warg." (Oz 14,2 BT2).
1. O jakim destrukcyjnym zjawisku pisze Ap. Paweł, jak temu zaradzić w obecnym czasie?
1 Tym 4,7; 5,13; 6,20; Przyp 10,32
„A pospolitych i babskich baśni unikaj, ćwicz się natomiast w pobożności.” (1 Tym 4,7 BW);
„Wystrzegaj się głupiej bezsensownej gadaniny, a ćwicz się w pobożności.” (1 Tym 4,7 BR);
„Zwalczaj bezbożne i niedorzeczne bajki. Ćwicz się w pobożności.” (1 Tym 4,7 BP);
„Wystrzegaj się przesądów i mitów, które uwłaczają czci Boga, ale dbaj o rozwój duchowy.” (1 Tym 4,7 WSP);
„Zarazem uczą się też bezczynności krążąc po domach. I nie tylko są bezczynne, lecz i rozgadane, wścibskie, rozprawiające o rzeczach niepotrzebnych.” (1 Tym 5,13 BT4);
„Co więcej, owe młode wdowy, zazwyczaj marnują czas krążąc po domach, wiecznie rozgadane, wścibskie, rozprawiające o tym wszystkim, co w ogóle nie powinno ich obchodzić.” (1 Tym 5,13 BR);
„Przy tym uczą się próżniactwa, krążąc po domach. I nie tylko próżnują, ale, będąc gadatliwe i ciekawe, rozpowiadają to, czego się nie godzi.” (1 Tym 5,13 BP);
„Tymoteuszu! Strzeż tego, co ci powierzono, unikaj pospolitej, pustej mowy i sprzecznych twierdzeń, błędnej, rzekomej nauki.” (1 Tym 6,20 BW);
„O Tymoteuszu, pilnuj bardzo troskliwie depozytu [prawd wiary]!Unikaj jałowych dyskusji i wzajemnie wykluczających się teorii, które są wyrazem rzekomej mądrości.” (1 Tym 6,20 BR);
„O, Tymoteuszu, strzeż depozytu [wiary] unikając światowej czczej gadaniny i przeciwstawnych twierdzeń rzekomej wiedzy.” (1 Tym 6,20 BT2);
„Wargi sprawiedliwego wypowiadają to, co jest miłe, lecz usta bezbożnych tylko to, co jest przewrotne.” (Przyp 10,32 BW);
„Wargi sprawiedliwego wiedzą, co wypada, a usta niegodziwych są przewrotne.” (Przyp 10,32 UBG).
2. Na czym polega wyższość życia w pobożności nad ćwiczeniem cielesnym?
1 Tym 4,8-9
„Bo ćwiczenie cielesne nie na wiele się przyda; pobożność zaś przydatna jest do wszystkiego, mając zapewnienie życia obecnego i tego, które ma nadejść. Nauka to zasługująca na wiarę i godna całkowitego uznania.” (1 Tym 4,8-9 BT4);
„Albowiem ćwiczenie cielesne przynosi niewielki pożytek, pobożność natomiast do wszystkiego jest przydatna, ponieważ ma obietnicę żywota teraźniejszego i przyszłego. Prawdziwa to mowa i warta chętnego przyjęcia.” (1 Tym 4,8-9 BW).
3. Jaki fakt jest silnym motywatorem duchowej walki każdego z nas?
1 Tym 4,10-11; Obj 1,18; 14,13
„Dlatego trudzimy się i walczymy, ponieważ całą nadzieję pokładamy w Bogu żywym, który jest zbawicielem wszystkich ludzi, a zwłaszcza wierzących. Tak napominaj i nauczaj.” (1 Tym 4,10-11 BP);
„Gdyż dlatego się trudzimy i walczymy, że złożyliśmy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawcą wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących. To nakazuj i tego nauczaj.” (1 Tym 4,10-11 BPD);
„I żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani.” (Obj 1,18 BT4);
„I Żyjący. Byłem umarły, a oto jestem Żyjący na wieki wieków. Mam też klucze śmierci i krainy umarłych.” (Obj 1,18 Pau);
„I Żyjący. Byłem umarły, lecz oto żyję na wieki wieków i mam klucze śmierci i Hadesu.” (Obj 1,18 BPD);
„I usłyszałem głos z nieba mówiący: Napisz: Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają. Zaprawdę, mówi Duch, odpoczną po pracach swoich; uczynki ich bowiem idą za nimi.” (Obj 14,13 BW).
4. Czy młody wiek stanowi przeszkodę w pracy dla Pana, jakimi walorami powinien wykazać się każdy z nas?
1 Tym 4,12-13
„Niech nikt nie lekceważy twego młodego wieku! Przeciwnie, niech biorą z ciebie przykład w mowie, w postępowaniu, w miłości, w wierze i w czystości. Do czasu mego przybycia pilnuj czytania Pisma, napominania i nauczania.” (1 Tym 4,12-13 Pau);
„Nikt nie powinien cię lekceważyć z powodu młodego wieku; staraj się jednak być dla wierzących wzorem, jak mówić, postępować, kochać i zachować czystość. Dbaj o czytanie, rozważanie i nauczanie Pism, dopóki nie przyjdę.” (1 Tym 4,12-13 WSP).
5. W jakich okolicznościach Dawid został namaszczony na króla?
1 Sam 16,1-13
„Powiedział Jahwe do Samuela: Jak długo jeszcze będziesz rozpaczał z tego powodu, że pozbawiłem Saula władzy królewskiej nad Izraelem? Napełnij twój róg oliwą i ruszaj w drogę. Pójdziesz do Betlejemity Jessego, bo pośród jego synów upatrzyłem sobie króla. Rzekł na to Samuel: Jakże ja mam tam pójść? Przecież zaraz dowie się o tym Saul i mnie zabije. Odpowiedział mu Jahwe: Weźmiesz ze sobą jedną jałowicę i będziesz mówił: Przychodzę, żeby złożyć ofiarę na cześć Jahwe. Zaprosisz też na uroczystość składania ofiary Jessego, a Ja powiem ci wtedy, co masz czynić dalej. I namaścisz Mi na króla tego, którego ci wskażę. Uczynił Samuel wszystko tak, jak mu nakazał Jahwe, i udał się do Betlejem. Zaniepokojeni tym starsi miasta wyszli mu naprzeciw i powiedzieli: Czy twoje przybycie przynosi nam pokój? A on odpowiedział: Przynoszę wam pokój. Przychodzę, żeby złożyć ofiarę na cześć Jahwe. Oczyśćcie się i pójdźcie ze mną złożyć ofiarę. Sam dokonał oczyszczenia Jessego oraz jego synów i zaprosił ich do udziału w składaniu ofiary. Kiedy przybyli na miejsce, zobaczył [Samuel] Eliaba. I powiedział sobie zaraz: To z pewnością ten stoi przed Jahwe jako Jego pomazaniec. Lecz Jahwe rzekł do Samuela: Nie bierz pod uwagę ani jego wyglądu, ani wysokiego wzrostu. Ja też nie jego wybrałem. Nie jest ważne to, co widzi człowiek. Człowiek patrzy na wygląd, Jahwe czyta w sercu. Następnie zawołał Jesse Abinadaba i pokazał go Samuelowi, ale Samuel powiedział: Nie tego wybrał sobie Jahwe. Potem wezwał Szammę, lecz Samuel znów oświadczył: To jeszcze nie ten, którego wybrał sobie Jahwe. I tak Jesse przedstawił Samuelowi siedmiu swoich synów, lecz Samuel powiedział: Żadnego z tych nie wybrał Jahwe. Następnie zapytał Samuel: Czy byli tu już wszyscy twoi młodzieńcy? A on odpowiedział: Jest jeszcze najmłodszy, który pilnuje teraz stada owiec. Powiedział Samuel do Jessego: Poślij po niego. Nie zasiądziemy do stołu, dopóki on tu nie przyjdzie. Posłał tedy Jesse kogoś po niego, żeby go poszukano. Był on rudy i miał piękne oczy i pociągający wygląd. Wtedy powiedział Jahwe: Wstań i namaść tego. To on. Wziął więc Samuel róg napełniony oliwą i namaścił owego młodzieńca pośród jego braci. Duch Jahwe spłynął wtedy na Dawida i pozostał na nim w owym dniu i później. Potem wstał Samuel i udał się do Rama.” (1 Sam 16,1-13 BR).
6. Na jakie kolejne elementy troski o swoją duchowość zwrócił uwagę Apostoł Paweł?
1 Tym 4,14-16
„Nie zaniedbuj daru łaski, który masz, a który został ci udzielony na podstawie prorockiego orzeczenia przez włożenie rąk starszych. O to się troszcz, w tym trwaj, żeby postępy twoje były widoczne dla wszystkich. Pilnuj siebie samego i nauki, trwaj w tym, bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają.” (1 Tym 4,14-16 BW);
„Nie zaniedbuj daru Ducha, jaki - zgodnie z zapowiedzią - otrzymałeś w chwili nałożenia rąk przez prezbiterów. Powinieneś w tym doskonalić się nieustannie, aby wszyscy widzieli twoje postępy. Zważaj na siebie i na to, czego nauczasz, bądź w tym wytrwały, bo w ten sposób ocalisz siebie i tych, którzy cię słuchają.” (1 Tym 4,14-16 WSP).
7. Jak oceniasz swoją pobożność, zaangażowanie dzieci i młodzieży w służbie dla Pana, czy
widzisz potrzebę zmian?