Lekcja 27 ------- 08.07.2017 r.
Tekst
pamięciowy: 1 Ptr 5,2
„Paście
trzodę Bożą, która jest między wami, nie z przymusu, lecz
ochotnie, po Bożemu, nie dla brzydkiego zysku, lecz z oddaniem.”
(1
Ptr 5,2 BW);
„Paście
powierzoną wam trzodę Bożą, czuwając nad nią, nie z przymusu,
lecz z oddaniem, po Bożemu, nie dla brudnego zysku, lecz ze szczerej
chęci.” (1 Ptr 5,2 BP).
1.
Jaka służba ma szczególne znaczenie w życiu Kościoła i
dlaczego?
1
Tym 3,1; DzAp 20,28
„Wiarygodne
to słowo: Kto się o biskupstwo ubiega, pragnie pięknej pracy.”
(1
Tym 3,1 BPD);
„To
prawda oczywista: kto przyjmuje urząd biskupa, ten się decyduje na
piękną pracę.” (1 Tym 3,1 WSP);
„Troszczcie
się o siebie i o całą owczarnię, w której Duch Święty
ustanowił was biskupami. Bądźcie pasterzami Kościoła Bożego,
odkupionego Jego własną krwią." (DzAp 20,28 Pau);
„Uważajcie
na samych siebie i na całe stado, nad którym Duch Święty
ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który
On nabył własną krwią.” (DzAp 20,28 BT4).
Uwaga:
Słowo
Biskup oznacza: zarządca lub nadzorca. Teolodzy są zgodni, że
biblijne określenia: Starszy (presbiteros) i Biskup (episkopos) to
jedno i to samo. Z tą jednak różnicą, iż Biskup wybierany był z
grona Starszych do przewodzenia nad nimi. Był on więc przywódcą
wśród równych sobie. Do jego głównych zadań należało czuwanie
nad porządkiem oraz kontynuacja nauk głoszonych przez Apostołów.
2.
Jakimi cechami musi wyróżniać się Biskup i Diakon?
1
Tym 3,2-3; 8-9; Tyt 1,7-9
„Biskup
zaś ma być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, umiarkowany,
przyzwoity, gościnny, dobry nauczyciel, nie oddający się
pijaństwu, nie zadzierzysty, lecz łagodny, nie swarliwy, nie chciwy
na grosz.” (1
Tym 3,2-3 BW);
„Tak
więc biskup ma być człowiekiem bez zarzutu, mieć jedną żonę,
odznaczać się trzeźwością umysłu, statecznością, gościnnością
i zdolnościami do nauczania. Nie może nadużywać wina ani wdawać
się w kłótnie, lecz być człowiekiem wyrozumiałym, pokojowo
usposobionym i nie chciwym na grosz.” (1 Tym 3,2-3 WSP);
„Diakonami
tak samo mają być ludzie przyzwoici, dotrzymującą słowa, nie
nadużywający wina ani też niechciwi brudnego zysku. Niechaj
tajemnicę wiary noszą w czystym sumieniu.” (1 Tym 3,8-9 BP);
„Również
diakoni mają być uczciwi, nie dwulicowi, nie nałogowi pijacy, nie
chciwi brudnego zysku, zachowujący tajemnicę wiary wraz z czystym
sumieniem.” (1 Tym 3,8-9 BW);
„Biskup
bowiem jako włodarz Boży, powinien być nienaganny, nie samowolny,
nieskory do gniewu, nie oddający się pijaństwu, nie porywczy, nie
chciwy brudnego zysku, ale gościnny, zamiłowany w tym, co dobre,
roztropny, sprawiedliwy, pobożny, wstrzemięźliwy, trzymający się
prawowiernej nauki, aby mógł zarówno udzielać napomnień w
słowach zdrowej nauki, jak też dawać odpór tym, którzy jej się
przeciwstawiają.” (Tyt
1,7-9 BW);
„Biskup
jako zwierzchnik wspólnoty Bożej w swoim postępowaniu musi być
nienaganny; nie może być samowolny, porywczy, skłonny do
nadużywania wina, kłótliwy, żądny zysku, ale gościnny,
kochający dobro, rozumny, sprawiedliwy, sumienny, opanowany, musi
wiernie trzymać się treści przekazanej nauki, aby mógł poprawnie
nauczać i wyprowadzać z błędu jej przeciwników.” (Tyt 1,7-9
WSP).
3.
Na co w szczególności zwraca uwagę Apostoł Paweł i dlaczego?
1
Tym 3,4-5; 10.
„Powinien
umiejętnie zarządzać własnym domem oraz wychowywać swe dzieci w
karności i uczciwości, bo kto nie umie zarządzać własnym domem,
jak będzie zdolny troszczyć się o Kościół Boży?” (1
Tym 3,4-5 Pau);
„Niech
oni najpierw odbędą próbę, a potem, jeśli się okaże, że są
nienaganni, niech przystąpią do pełnienia służby.” (1 Tym 3,10
BW);
„Najpierw
niech będą poddani próbie, a gdy się okaże, że są bez zarzutu,
niech będą dopuszczeni do pełnienia posługi diakonatu.” (1 Tym
3,10 Pau).
4.
Jakich zaniedbań dopuścił się Heli i jakie konsekwencje spadły
na jego dom?
1
Sam 2,11-17; 22; 31-34; 3,13; 4,11; 17-18
„Elkana
udał się do Rama - do swego domu. Chłopiec pozostał, by służyć
Jahwe przy kapłanie Helim. Synowie Helego, istni synowie Beliala,
nie zważali na Jahwe ani na prawa kapłańskie wobec ludu. Jeżeli
kto składał krwawą ofiarę, gdy gotowało się mięso, zjawiał
się sługa kapłana z trójzębnymi widełkami w ręku. Wkładał je
do kotła albo do garnka, do rondla albo do misy, i co wydobył
widełkami - zabierał kapłan. Tak postępowali ze wszystkimi
Izraelitami, którzy przychodzili tam, do Szilo. Co więcej, jeszcze
nie spalono tłuszczu, a już przychodził sługa kapłana i mówił
temu, kto składał ofiarę: Daj mięso na pieczeń dla kapłana. Nie
weźmie on od ciebie mięsa gotowanego, tylko surowe. A
gdy
mówił do niego ów człowiek: Niech przynajmniej spalę tłuszcz,
wtedy weźmiesz sobie, co dusza twoja pragnie, odpowiadał mu: Nie!
Daj zaraz, a jeśli nie [dasz] - zabiorę przemocą. Grzech owych
młodzieńców był wielki względem Jahwe, bo ludzie znieważali
ofiary Jahwe. (…)
Heli
był już bardzo stary. Słyszał on, jak postępowali jego synowie
wobec wszystkich Izraelitów i to, że żyli z kobietami, które
służyły przy wejściu do Namiotu Spotkania.” (1
Sam 2,11-17.22 BT2);
„Właśnie
nadchodzą dni, w których odetnę ramię twoje i ramię domu twojego
ojca, aby już nie było starca w twoim domu. Będziesz widział
ucisk przybytku, podczas gdy Bóg udzieli Izraelowi wszelkiego dobra;
w twoim domu nie będzie starca po wszystkie czasy. Nie zatracę
jednak doszczętnie człowieka składającego dla Mnie ofiarę, tak
by zużyły się twoje oczy, a dusza wyniszczyła się ze strapienia,
podczas gdy ogół twego domu zabity zostanie [mieczem] ludzi.
Znakiem, że to się spełni, będzie to, co się zdarzy twoim dwom
synom, Chofniemu i Pinchasowi: obydwaj zginą tego samego dnia.” (1
Sam 2,31-34 BT2);
„Zagroziłem
mu, że osądzę jego dom na wieki: wiedział bowiem, że jego
synowie popełniają nieprawość przeciw Bogu, a nie skarcił ich.”
(1 Sam 3,13 BP);
„Donieś
mu, że Ja osądzę jego dom na wieki za grzech, o którym wiedział,
że jego synowie znieważali Boga, a on ich nie strofował.” (1 Sam
3,13 BW);
„Arka
Boża została zabrana przez Filistynów, a dwaj synowie Helego,
Chofni i Pinchas, zginęli.” (1 Sam 4,11 Pau);
„Posłaniec
odpowiedział: „Izraelici rzucili się do ucieczki przed
Filistynami i wojsko poniosło wielką klęskę. Zginęli także dwaj
twoi synowie, Chofni i Pinchas, a Arka Boża została zabrana”. W
momencie, kiedy posłaniec wspomniał o Arce Bożej, Heli spadł z
krzesła do tyłu obok bramy, złamał sobie kark i zmarł. Był
bowiem człowiekiem starym i niedołężnym. Heli był sędzią nad
Izraelem przez czterdzieści lat.” (1
Sam 4,17-18 Pau).
5.
Czym musi również wykazać się sługa Boży?
1
Tym 3,6-7
„Nie
może to być dopiero co nawrócony, gdyż mógłby wzbić się w
pychę i popaść w potępienie diabelskie. A powinien też cieszyć
się dobrym imieniem u tych, którzy do nas nie należą, aby nie
narazić się na zarzuty i nie popaść w sidła diabelskie.” (1
Tym 3,6-7 BW);
„Nie
powinien to być człowiek, który od niedawna jest chrześcijaninem,
aby go nie zaślepiła pycha i nie został potępiony jak diabeł.
Powinien cieszyć się dobrą opinią także poza Kościołem, aby
nie był narażony na zarzuty i diabelskie podstępy.” (1 Tym 3,6-7
WSP).
6.
Co musi być istotą pracy Starszych?
1
Ptr 5,1-3
„Starszych
więc wśród was napominam, jako również starszy i świadek
cierpień Chrystusowych oraz współuczestnik chwały, która ma się
objawić: Paście trzodę Bożą, która jest między wami, nie z
przymusu, lecz ochotnie, po Bożemu, nie dla brzydkiego zysku, lecz z
oddaniem, nie jako panujący nad tymi, którzy są wam poruczeni,
lecz jako wzór dla trzody.” (1
Ptr 5,1-3 BW);
„Starszych,
którzy są wśród was, ja, również starszy, a nadto świadek
Chrystusowej męki oraz w przyszłości uczestnik Jego chwały, która
ma się dopiero objawić, proszę usilnie: pilnujcie trzody Bożej,
która jest przy was. Czyńcie to nie pod przymusem, ale z własnej
woli, jak tego pragnie Bóg; nie dla brudnego zysku, lecz
bezinteresownie, z całym oddaniem się; nie jak ci, którzy swoją
władzą uciskają gminy, lecz będąc zawsze przykładem dla
owczarni.” (1
Ptr 5,1-3 BR);
„Proszę
zatem prezbiterów, którzy znajdują się wśród was, ja - także
prezbiter i świadek męki Chrystusa oraz uczestnik przyszłej
chwały, która ma się objawić: Paście powierzoną wam trzodę
Bożą, czuwając nad nią, nie z przymusu, lecz z oddaniem, po
Bożemu, nie dla brudnego zysku, lecz ze szczerej chęci, i nie jak
ci, którzy dają odczuć swą władzę nad wspólnotami, ale jak ci,
którzy stanowią wzór dla trzody.” (1 Ptr 5,1-3 BP).