Lekcja 5 ------- 04.02.2017 r.
„A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś.” (Jan 17,3 BW).
Wstęp: Bóg Ojciec jest Najwyższą Istotą. Jedyny, absolutnie transcendentny (tj. przekraczający granice świadomości i poznania). Od Niego pochodzi wszystko i On jest Źródłem i Celem życia. Nowy Testament, stojąc konsekwentnie na gruncie monoteizmu, uzupełnił starotestamentową naukę o Bogu, czerpiąc z nauk Pana Jezusa Chrystusa i Apostołów. Bóg jest Ojcem Jezusa Chrystusa, a zarazem Ojcem wszystkich, którzy uwierzyli i przyjęli zbawienie w krwi Jego Syna.
1. Jak Biblia mówi o Stwórcy? Kto jest Stwórcą wszystkiego, cokolwiek istnieje w Niebiosach i na Ziemi?
1 Mjż 1,1; Iz 40,26; por. Jer 10,12.16
„Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.” (1 Mjż 1,1 BP);
„Wznieście oczy swe w górę i rozejrzyjcie się: Kto to stworzył? Ten, co wyprowadza huf [gwiazd] w [takiej] liczbie i każdą po imieniu nazywa. A spod ogromu Potęgi i Siły wszechmocnej nikt się nie wyłamie!” (Iz 40,26 BP);
„Podnieście oczy w górę i patrzcie: Kto stworzył te [gwiazdy]? - Ten, który w szykach prowadzi ich wojsko, wszystkie je woła po imieniu. Spod takiej potęgi i olbrzymiej siły nikt się nie uchyli.” (Iz 40,26 BT4);
„Jahwe stworzył ziemię swą mocą, utwierdził świat swą mądrością, a swym rozumem rozpostarł niebiosa. (…) Nie takim jak one jest [Bóg] - "dział Jakuba"! On bowiem jest Stwórcą wszechrzeczy, a Izrael - szczepem Jego dziedzictwa. Jahwe Zastępów - to Jego Imię!" (Jer 10,12.16 BP);
„On stworzył ziemię swoją mocą, utwierdził okrąg ziemi swoją mądrością, a swoim rozumem rozpostarł niebiosa. (…) Nie takim jak oni jest dział Jakuba, gdyż On jest stwórcą wszechrzeczy, a Izrael jego dziedzicznym plemieniem. Pan Zastępów jest imię jego.” (Jer 10,12.16 BW).
2. Jak autorzy biblijni opisali proces stwarzania z Ziemi i wszystkiego, co na niej istnieje?
1 Mjż 1,3.6.9.11.14.20.24
„I rzekł Bóg: „Niech się stanie światło!” I stało się światło. (…) I rzekł Bóg: „Niech będzie przestwór w pośrodku wód, a niech przedzieli między wodami a wodami!” (…) I rzekł Bóg: „Niech się zbiorą wody z pod nieba w jedno miejsce, a niech się ukarze ląd!”. I stało się tak (…) I rzekł Bóg: „Niech porośnie ziemia rośliną, zielem rozsiewającém nasienie, drzewem owocowém, rodzącém owoc podług rodzaju swojego, w któremby nasienie jego było, na ziemi!” I stało się tak” (…) I rzekł Bóg: „Niech będą światła na przestworze nieba, aby przedzielać między dniem a nocą; a niech służą jako znamiona i pory i dni i lata” (…) I rzekł Bóg: „Niech się zaroją wody rojem jestestw żyjących a ptactwo niech się unosi nad ziemią, na przestworze niebios!” (…) I rzekł Bóg: „Niech wyda ziemia jestestwa żyjące podług rodzajów swoich: bydło i płazy i zwierzęta lądowe podług rodzajów swoich!: I stało się tak.” (1 Mjż 1,3.6.9.11.14.20.24 Tora I. Cylkowa).
3. Jak długo Pan Bóg stwarzał życie na Ziemi?
1 Mjż 1,31; 2,1-3; por. 2 Mjż 20,8-11; Ps 33,6-9
„A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre. I tak upłynął wieczór i poranek - dzień szósty. (…) W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie ich zastępy [stworzeń]. A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. Wtedy pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał stwarzając. (1 Mjż 1,31; 2,1-3 BT2);
„I Bóg obejrzał wszystko, co uczynił. A było to bardzo dobre. I był wieczór, i był ranek dzień szósty. (…) I były spełnione niebiosa, ziemia oraz cały ich zastęp. A siódmego dnia Bóg skończył Swoje dzieło, które uczynił; więc siódmego dnia odpoczął po całym Swoim dziele, które uczynił. Bóg też pobłogosławił dzień siódmy oraz go poświęcił; bowiem w nim Bóg zaprzestał czynić wszystkie Swoje dzieła, które stworzył.” (1 Mjż 1,31; 2,1-3 NBG);
„Pamiętaj o dniu sabatu, aby go święcić. Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką swoją pracę, ale siódmego dnia jest sabat Pana, Boga twego: Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służebnica, ani twoje bydło, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach. Gdyż w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego Pan pobłogosławił dzień sabatu i poświęcił go.” (1 Mjż 20,8-11 BR);
„Pamiętaj, abyś dzień Sobotni święcił. Sześć dni robić będziesz i będziesz wykonywał wszystkie roboty twoje; ale dnia siódmego sabat Pana, Boga twego, jest: nie będziesz wykonywał weń żadnej roboty, ty i syn twój, i córka twoja, sługa twój i służebnica twoja, bydlę twoje i gość, który jest między bramami twymi. Przez sześć dni bowiem czynił Pan niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest, a odpoczął dnia siódmego; i dlatego pobłogosławił Pan dniowi Sobotniemu i poświęcił go.” (2 Mjż 20,8-11 JW);
„Przez słowo Jahwe zostały stworzone niebiosa, przez tchnienie ust Jego - wszystkie ich zastępy. On wody morskie zebrał niby w worze, zgromadził w zbiornikach przepastne odmęty. Niech ziemię całą ogarnie bojaźń Jahwe, niechaj drżą przed Nim wszyscy mieszkańcy świata. Bowiem rzekł - i stało się, rozkazał - i powstało.” (Ps 33,6-9 BP);
„Przez słowo Jahwe powstały niebiosa i wszystkie ich zastępy przez tchnienie ust Jego. On gromadzi wody morskie jak w worze: oceany umieszcza w zbiornikach. Niech cała ziemia boi się Jahwe i niech się Go lękają wszyscy mieszkańcy świata. Bo sam przemówił, a wszystko powstało; On sam rozkazał, a zaczęło istnieć." (Ps 33,6-9 BT2).
4. Kim jest i jakie niezwykłe atrybuty posiada Najwyższy?
1 Mjż 17,1; 1 Tym 1,17; 6,16; Mk 13,32; por. DzAp 1,7
„Kiedy Abram liczył dziewięćdziesiąt dziewięć lat, ukazał mu się Jahwe i powiedział do niego: Jam jest Bóg Wszechmogący. Postępuj zawsze według mojej woli i bądź doskonały." (1 Mjż 17,1 BP);
„A królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, jedynemu Bogu, niechaj będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen.” (1 Tym 1,17 BW);
„Tylko On jeden jest nieśmiertelny i mieszka w niedostępnej światłości, nikt z ludzi Go nie widział i widzieć nie może. Jemu cześć i moc wiekuista. Amen.” (1 Tym 6,16 BP);
„Jedyny, mający nieśmiertelność, który zamieszkuje światłość niedostępną, którego żaden z ludzi nie widział ani nie może zobaczyć: Jemu cześć i moc wiekuista! Amen.” (1 Tym 6,16 BT4);
„Lecz o owym dniu i godzinie nie wie nikt, ani aniołowie w niebiosach, nawet nie Syn, tylko Ojciec.” (Mk 13,32 NBG);
„O tym jednak, kiedy nadejdzie ten dzień i godzina, nikt nie wie: ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec." (Mk 13,32 Pau);
„Odpowiedział im: Nie wasza to rzecz znać czas i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą.” (DzAp 1,7 BT2);
„Odpowiedział im: „Nie możecie znać czasu ani chwili, które zastrzegł sobie Ojciec.” (DzAp 1,7 Pau).
5. Co Bóg uczynił dla upadłego rodzaju ludzkiego? Jakie motywy kierowały naszym Niebieskim Ojcem?
Jan 3,16; 1 Jana 4,8-10
„Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.” (Jan 3,16 BG);
„Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością. W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.” (1 Jana 4,8-10 BT4).
6. Co się stanie, gdy Pan Jezus Chrystus zwycięży wszystkich nieprzyjaciół Boga?
1 Kor 15,24-28
„Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć. Wszystko bowiem rzucił pod stopy Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który mu wszystko poddał. A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.” (1 Kor 15,24-28 BT4).
7. Dlaczego poznanie Jedynego, Prawdziwego Boga oraz pana Jezusa Chrystusa, decyduje o naszym zbawieniu?
Jan 17,3; 1 Kor 8,6
„A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.” (Jan 17,3 BT4);
„Życie zaś wieczne polega u nich na tym, aby poznali Ciebie, Boga jedynego i prawdziwego, oraz Tego, którego Ty posłałeś, Jezusa Chrystusa.” (Jan 17,3 BR);
„Dla nas istnieje tylko jeden Bóg Ojciec, od którego wszystko pochodzi i dla którego my istniejemy, oraz jeden Pan Jezus Chrystus, przez którego wszystko się stało i dzięki któremu także my jesteśmy.” (1 Kor 8,6 BR);
„Wszakże dla nas istnieje tylko jeden Bóg Ojciec, z którego pochodzi wszystko i dla którego istniejemy, i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko istnieje i przez którego my także istniejemy.” (1 Kor 8,6 BW).