Lekcja 53 ------- 31.12.2016 r.
„Miłością braterską jedni drugich miłujcie, wyprzedzajcie się wzajemnie w okazywaniu szacunku.” (Rz 12,10 BW).
1. O jakiej ważnej zasadzie pisze w swoich listach ap. Paweł, wskazując na potrzebę głębokiego zaangażowania serca i umysłu w sprawy duchowe?
Rz 7,6; 2 Kor 3,6
„Lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od zakonu, gdy umarliśmy temu, przez co byliśmy opanowani, tak iż służymy w nowości ducha, a nie według przestarzałej litery.” (Rz 7,6);
„Teraz zaś straciło moc nad nami Prawo, gdy umarliśmy temu, co trzymało nas w jarzmie, tak, że możemy pełnić służbę w nowym duchu, a nie według przestarzałej litery.” (Rz 7,6 BT4);
„Teraz, umarli dla Prawa, które nas wiązało, wolni jesteśmy od niego, tak że jesteśmy sługami, którzy cieszą się nowym duchem a nie starą literą.” (Rz 7,6 BP);
„On też sprawił, żeśmy mogli stać się sługami Nowego Przymierza, przymierza nie litery, lecz Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.” (2 Kor 3,6 BT2);
„A on uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego Zakonu, nie litery, lecz ducha. Bo litera zabija, a duch ożywia.” (2 Kor 3,6 Kow);
„Który też uczynił nas godnymi sługami nowego Testamentu, nie literą ale Duchem. Bo litera zabija: a Duch ożywia.” (2 Kor 3,6 JW).
2. Przy jakiej okazji Jezus Chrystus mówił o Prawie Bożym jako Prawie Miłości?
Mt 22,34-40; por. Rz 13,10
„Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że zamknął usta saduceuszom, zgromadzili się wokół Niego. A jeden z nich, znawca Prawa, zapytał Go podchwytliwie: „Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?”. On odpowiedział: „Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie jest podobne do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy”. (Mt 22,34-40 Pau);
„Zaś kiedy faryzeusze usłyszeli, że zamknął usta sadyceuszom, zostali zebrani razem. I spytał go jeden z nich, znawca Prawa, kusząc go i mówiąc: Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest doniosłe? A Jezus mu powiedział: Będziesz miłował Pana, Boga twego, z całego twego serca i z całej twojej duszy, i z całej myśli twojej; to jest pierwsze oraz doniosłe przykazanie. A drugie mu podobne: Będziesz miłował twego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach zawieszone jest całe Prawo i Prorocy.” (Mt 22,34-40 NBG);
„Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa. ” (Rz 13,10 BT2);
„Kto miłuje, nie uczyni żadnej krzywdy bliźniemu. Tak więc praktykując miłość, wypełnia się wszystko, co nakazuje Prawo.” (Rz 13,10 BR).
3. Gdzie znajduje się źródło miłości, i w jaki sposób została nam ona okazana?
1 Jan 4,7-10; Jan 3,16
„Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość pochodzi od Boga, a każdy, kto miłuje, z Boga się narodził i zna Boga. Kto nie miłuje, nie poznał Boga, ponieważ Bóg jest miłością. W tym objawiła się miłość Boga do nas, że Syna swego Jednorodzonego posłał na świat, abyśmy żyli przez Niego. Na tym zaś polega miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, lecz że On nas umiłował i posłał swego Syna jako przebłagalną ofiarę za grzechy nasze.” (1 Jan 4,7-10 BP);
„Ukochani, kochajmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto kocha, został zrodzony z Boga i zna Boga. Kto nie kocha, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością. W tym uwidoczniła się miłość Boga do nas, że Bóg posłał na świat swojego jedynego Syna, abyśmy przez Niego mogli zyskać życie. W tym jest miłość, nie że my pokochaliśmy Boga, lecz że On ukochał nas i posłał swojego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.” (1 Jan 4,7-10 BPD);
„Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.” (Jan 3,16 BG);
„Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna jednorodzonego wydał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, lecz miał życie wieczne.” (Jan 3,16 BPD).
4. O czym wielokrotnie pisał i o co apelował ap. Paweł?
Gal 5,6; Ef 5,2; 1 Kor 16,14
„Bo w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, ale wiara wyrażająca się w miłości.” (Gal 5,6 BP);
„Jeżeli bowiem stanowimy jedno z Jezusem Chrystusem, to ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia. Liczy się jedynie wiara, owocująca czynami miłości.” (Gal 5,6 BR);
„Bo w Chrystusie Jezusie nie ma znaczenia ani obrzezanie, ani nieobrzezanie, a jedynie wiara, która przez miłość w czyn się obraca.” (Gal 5,6 Kow);
„I postępujcie drogą miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na wdzięczną wonność Bogu.” (Ef 5,2 BT2);
„I żyjcie w miłości na wzór Chrystusa, który nas umiłował i samego siebie wydał za nas jako dar i ofiarę dla Boga, jako miłą woń.” (Ef 5,2 Pau);
„Wszystkie wasze sprawy niech się dokonują w miłości." (1 Kor 16,14 BT2);
„Wszystko niech się dzieje u was w miłości.” (1 Kor 16,14 BW);
„Wszystko, co czynicie, niech [się dzieje] w miłości.” (1 Kor 16,14 BUG).
5. Z jakich słów Pisma widzimy potrzebę dbania o miłość i jej stały wzrost w naszym życiu?
Flp 1,9; 1 Tes 4,9.10; 2 Tes 1,3
„I o to modlę się, aby miłość wasza coraz bardziej obfitowała w poznanie i wszelkie doznanie.” (Flp 1,9 BW);
„Modlę się zaś o to, aby miłość wasza była coraz większa, żeby jej towarzyszyła prawdziwa mądrość i zrozumienie.” (Flp 1,9 BR);
„I o to modlę się, aby wasza miłość coraz bardziej i bardziej obfitowała w (pełnym) poznaniu i wszelkim postrzeganiu.” (Flp 1,9 BPD);
„Nie musimy natomiast pisać wam o braterskiej miłości, gdyż sam Bóg was pouczył, abyście się wzajemnie miłowali. Czynicie to przecież względem wszystkich braci w całej Macedonii. Zachęcamy was jedynie, bracia: czyńcie to coraz doskonalej!” (1 Tes 4,9.10 Pau);
„Zaś odnośnie kochania braci, nie ma potrzeby, by wam pisać; bowiem wy sami jesteście nauczeni przez Boga co do miłowania jedni drugich. I to też czynicie względem wszystkich braci w całej Macedonii. Ale zachęcamy was, bracia, byście bardziej obfitowali.” (1 Tes 4,9.10 NBG);
„Powinniśmy Bogu zawsze dziękować za was, bracia! tak jako się godzi, iż bardzo rośnie wiara wasza i pomnaża się miłość każdego z was, jednych przeciwko drugim.” (2 Tes 1,3 BG);
„Bracia, zawsze winniśmy za was Bogu dziękować, co jest rzeczą słuszną, bo wiara wasza bardzo wzrasta, a miłość wzajemna u każdego z was obfituje.” (2 Tes 1,3 BT4);
„Słuszną jest rzeczą, bracia, abyśmy nieustannie składali Bogu dzięki za was, gdyż wiara wasza bardzo wzrasta i pogłębia się miłość wzajemna.” (2 Tes 1,3 BP).
6. Jaką funkcję spełnia miłość?
Kol 3,14
„Na to zaś wszystko [przyobleczcie] miłość, która jest więzią doskonałości.” (Kol 3,14 BT4);
„A ponad to wszystko przyobleczcie się w miłość, która jest spójnią doskonałości.” (Kol 3,14 BW);
„Przede wszystkim zaś starajcie się o miłość, która zapewni wam zdobycie pełnej doskonałości.” (Kol 3,14 BR).
7. Jak należy wyrażać swoją miłość?
1 Jan 3,18; por. Jak 2,15.16
„Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą.” (1 Jan 3,18 BT2);
„Synaczkowie moi, nie miłujmy słowem ani językiem: ale uczynkiem i prawdą.” (1 Jan 3,18 JW);
„Gdyby więc twój brat lub siostra byli nadzy lub głodni, a ty byś im powiedział: „Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i posilcie”, lecz nie dałbyś im tego, czego potrzebuje ciało, jakąż będą mieli z tego korzyść?” (Jak 2,15.16 Pau);
„Jeśli na przykład jakiś brat lub siostra nie mają w co się ubrać lub co jeść, a wy im powiecie: Idźcie sobie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie [gdzie indziej ] do syta - lecz sami nie dacie im nic z tego, co konieczne do życia - to na cóż wszystkie wasze słowa?” (Jak 2,15.16 BR).