Lekcja 01 ------- 07.01.2017 r.
„Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.” (2 Tym 3,16.17 BW).
Wstęp: Fragment z dzieła „Oratio ad Graecos” - Tacjana Syryjczyka: „... Wstydząc się bezecnych błędów pogańskich, w które byłem zawikłany, zacząłem poszukiwać prawdy, i znalazłem jakieś rzekomo barbarzyńskie księgi, o wiele starsze niż greckie, a tak wspaniałe, że z bredniami greckich pisarzy porównywać ich nie można. Do przyjęcia ich z wiarą skłonił mnie ich styl prosty i niewymuszony, proste przedstawienie stworzenia świata, znajomość przyszłości i przepiękne nauki. Słowem przyjąłem je, gdyż Bóg z nich do mnie przemówił”.
1. Jakie jest pochodzenie Pisma Świętego i czyje świadectwo ono zawiera?
2 Ptr 1,19-21; 1 Jana 1,1-4; Hbr 1,1.2; por. 1 Tes 2,13
„Mamy także całkiem pewną wypowiedź proroków, i dobrze uczynicie, idąc za nią jak za pochodnią świecącą w ciemnym miejscu, aż zabłyśnie dzień i jutrzenka wzejdzie w waszych sercach! Przede wszystkim pamiętajcie, że nie można dowolnie wyjaśniać żadnej wypowiedzi proroka w Piśmie. Bo nie z woli człowieka głoszone były niegdyś proroctwa, lecz natchnieni Duchem Świętym przemawiali święci ludzie Boży.” (2 Ptr 1,19-21 BP);
„Co było od początku, co słyszeliśmy, co oczami naszymi widzieliśmy, na co patrzyliśmy i czego ręce nasze dotykały, o Słowie żywota - a żywot objawiony został, i widzieliśmy, i świadczymy, i zwiastujemy wam ów żywot wieczny, który był u Ojca, a nam objawiony został - co widzieliśmy i słyszeliśmy, to i wam zwiastujemy, abyście i wy społeczność z nami mieli. A społeczność nasza jest społecznością z Ojcem i z Synem jego, Jezusem Chrystusem. A to piszemy, aby radość nasza była pełna.” (1 Jana 1,1-4 BW);
„Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat.” (Hbr 1,1.2 BT2);
„Bóg, który niegdyś przemawiał do ojców wielokrotnie i w różny sposób przez proroków, w tych czasach ostatecznych przemówił do nas przez Syna. Jego ustanowił spadkobiercą wszystkich dóbr, przez Niego też uczynił wszystko, co jest stworzone.” (Hbr 1,1.2 BP);
„Dlatego nieustannie dziękujemy Bogu, ponieważ przyjęliście słowo Boże usłyszane od nas nie jako słowo ludzkie, ale - jak to jest naprawdę - jako słowo Boga. Ono działa w was, wierzących.” (1 Tes 2,13 Pau).
2. Czy ktokolwiek ma prawo cokolwiek dodać, lub cokolwiek ująć z treści świętej Bożej Księgi?
Obj 22,18-20; por. 5 Mjż 4,1.2
„Ja zaświadczam każdemu, kto słucha słów proroctwa tego zwoju: Jeśli ktoś (coś) do nich dołoży, dołoży mu Bóg klęsk opisanych w tym zwoju; a jeśli ktoś (coś) odejmie ze słów tego zwoju proroctwa, odejmie Bóg jego udział w drzewie życia i w świętego Mieście, opisanych w tym zwoju. Mówi Ten, który o to zaświadcza: Tak, przyjdę wkrótce. Amen, przychodź, Panie Jezu!” (Obj 22,18-20 BPD);
„Izraelu! Teraz bądź posłuszny ustawom i nakazom, które wam daję do wypełnienia, abyście żyli i objęli w posiadanie ziemię, którą daje wam Jahwe, Bóg waszych ojców. Nie dodawajcie niczego do tego, com wam nakazał, ani też niczego nie odejmujcie, przestrzegając nakazów waszego Boga Jahwe, które wam zlecam.” (5 Mjż 4,1.2 BP).
Uwaga: Kościoły, które budują na Tradycji, usiłują pomniejszyć rolę Pisma Świętego. Powołują się przy tym m.in. na słowa ap. Jana: „Wiele też innych rzeczy dokonał Jezus, które gdyby miały być spisane jedna po drugiej, mniemam, że i cały świat nie pomieściłby tych ksiąg, które należałoby napisać” (Jan 21,25). Słowa te bywają interpretowane jako zachęta do sięgania po inne, rzekomo natchnione księgi. Jest to błędne zrozumienie. Pismo Święte zawiera pełnię Objawienia Bożego dla zbawienia ludzi. Uzupełniając swą wypowiedź ap. Jan stwierdza: „Te zaś są spisane, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga, i abyście wierząc, mieli żywot w imieniu Jego.” (Jan 20,31).
Pismo Święte składa się z 66 natchnionych Ksiąg. Na Soborze Trydenckim (1546 r.) Kościół katolicki do kanonu Starego testamentu (39 ksiąg), dodał 7 ksiąg apokryficznych, które nazwano deuterokanonicznymi (wtórnie natchnionymi). Są to księgi: Tobiasza, Judyty, dwie Księgi Machabejskie, Księga Mądrości, Mądrość Syracha oraz Księga Barucha. Znajdują się one w katolickich przekładach Biblii, są natomiast nieobecne w Bibliach protestanckich. Księgi te, znane Żydom Aleksandryjskim nie zostały uznane za natchnione przez ortodoksyjny Judaizm i nie znalazły się w Kanonie Jerozolimskim Pisma Świętego.
3. Co jest powodem, że wielu ludzi wyznaje różne błędne i szkodliwe poglądy, lub wręcz traci wiarę?
Mt 22,23-32; Łk 24,25-27; por. Ps 119,105
„W tym dniu przystąpili do niego saduceusze, którzy utrzymują, że nie ma zmartwychwstania, i zapytali go, mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeśliby ktoś umarł bezdzietnie, poślubi brat jego wdowę po nim i wzbudzi potomstwo bratu swemu. Było tedy u nas siedmiu braci; i pierwszy pojąwszy żonę, umarł, i nie mając potomstwa, zostawił żonę swoją bratu swemu. Podobnie i drugi, i trzeci, aż do siódmego. A w końcu po wszystkich zmarła i ta niewiasta. Przy zmartwychwstaniu tedy któregoż z tych siedmiu żoną będzie? Wszak ją wszyscy mieli. A Jezus odpowiadając, rzekł im: Błądzicie, nie znając Pism ani mocy Bożej. Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie w niebie. A co do zmartwychwstania, czy nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach: Jam jest Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba! Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych.” (Mt 22,23-32 BW);
„A On rzekł do nich: O głupi i gnuśnego serca, by uwierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy. Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć, by wejść do swojej chwały? I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach.” (Łk 24,25-27 BW);
„Twoje słowo jest pochodnią dla nóg moich i światłem na mojej ścieżce.” (Ps 119,105 Pau).
4. Jak mocne i trwałe jest Słowo Boże?
Mt 24,35; por. Iz 40,6-8; 55,8-11
„Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.” (Mt 24,35 BP);
„Głos nakazuje: „Wołaj!" I rzekłem: "Co mam wołać?" - Wszelkie ciało jest trawą i wszelki wdzięk jego - jak gdyby kwiat polny! Usycha trawa, kwiat więdnie, gdy tchnienie Jahwe ich dotknie. (Tak, trawą jest naród). Usycha trawa, kwiat więdnie, lecz słowo Boga naszego trwać będzie na wieki!” (Iz 40,6-8 BP);
„Bo Moje myśli nie są jak wasze myśli, ani wasze drogi jak Moje drogi – mówi WIEKUISTY. O ile niebiosa przewyższają ziemię, o tyle Moje drogi przewyższają wasze, a Moje myśli – wasze myśli. Bowiem jak z nieba spada deszcz, czy śnieg i tam nie wraca, ale nasącza ziemię, użyźnia ją, czyni płodną oraz dostarcza nasienia siejącemu, a strawy jedzącemu – takim będzie i Moje Słowo, które wychodzi z Mych ust. Nie wróci do Mnie próżne, ale dokona tego, czego żądam i przyprowadzi to, z czym je wysłałem.” (Iz 55,8-11 NBG).
Uwaga: W okresie rozkwitu racjonalizmu, na przełomie XIX i XX wieku, Biblia miała wielu zagorzałych przeciwników, którzy kwestionowali autentyczność jej poszczególnych ksiąg. Twierdzili oni stanowczo, że kopiści i tłumacze na pewno dokonali wielu istotnych zmian w treści Biblii. Jednakże badania archeologiczne, a zwłaszcza odkrycia zwojów ksiąg świętych w Qumran nad Morzem Martwym (1947 r.) oraz przeprowadzone analizy porównawcze, dowiodły niezbicie, że przez wieki treść Słowa Bożego nie uległa modyfikacjom ani zmianom. Sam Wszechmocny zadbał o to, że czytając dziś pismo Święte mamy w rękach tę samą Księgę, którą przekazali nam biblijni autorzy!
5. Kogo Biblia nazywa człowiekiem mądrym i błogosławionym, i jak postępują tacy Boży ludzie?
Obj 1,3; Mt 4,4; 7,24.25
„Błogosławiony ten, który czyta słowa tego proroctwa, i ci, którzy ich słuchają, oraz ci, którzy zachowują to, co w nim napisano. Bo czas jest bliski.” (Obj 1,3 Kow);
„Lecz On mu odparł: Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.” (Mt 4,4 BT4);
„Każdy więc, kto słucha tych moich słów i wprowadza je w czyn, podobny będzie do człowieka rozsądnego, który zbudował swój dom na skale. I spadł ulewny deszcz, i wezbrały rzeki, i zerwały się wichry, i uderzyły na ten dom - a nie zawalił się, bo był osadzony na skale.” (Mt 7,24.25 BP).
6. W jaki sposób należy sprawdzić każdą naukę?
Iz 8,20; DzAp 17,11
„A co dotyczy zakonu i objawienia: Jeżeli tak nie powiedzą, to nie zabłyśnie dla nich jutrzenka.” (Iz 8,20 BW);
„Do zakonu raczej i do świadectwa. A jeśli nie rzeką według słowa tego, nie będą mieć jutrzennej światłości.” (Iz 8,20 JW);
„Ci szlachetnością przewyższali mieszkańców Tesaloniki, z całą gotowością przyjęli naukę i codziennie zastanawiali się na podstawie Pisma, czy to tak istotnie jest.” (DzAp 17,11 BP).
7. Czym Słowo Boże staje się dla człowieka, który przyjmuje je szczerym i otwartym sercem?
2 Tym 3,15-17; Hbr 4,12; por. 2 Kor 10,3-6
„Również dlatego, że od dziecka znasz Pisma święte, które mogą ci dać mądrość, prowadzącą do zbawienia przez wiarę, jaką mamy w Chrystusie Jezusie. Każde Pismo jest natchnione przez Boga i przydatne do nauczania i przekonywania, do poprawiania i do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Bogu oddany był doskonały, przygotowany do wszelkich dobrych uczynków. " (2 Tym 3,15-17 BP);
„Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.” (Hbr 4,12 BT2);
„Chociaż bowiem w ciele pozostajemy, nie prowadzimy walki według ciała, gdyż oręż bojowania naszego nie jest z ciała, lecz posiada moc burzenia, dla Boga, twierdz warownych. Udaremniamy ukryte knowania i wszelką wyniosłość przeciwną poznaniu Boga, i wszelki umysł poddajemy w posłuszeństwo Chrystusowi z gotowością ukarania każdego nieposłuszeństwa, kiedy już wasze posłuszeństwo stanie się doskonałe.” (2 Kor 10,3-6 BR).