Lekcja 14 ------- 02.04.2016 r.
„Bo kto chce być zadowolony z życia i oglądać dni dobre, ten niech powstrzyma język swój od złego, a wargi swoje od mowy zdradliwej.” (1 Ptr 3,10 BW).
1. Jakie relacje powinny panować pomiędzy ludźmi wierzącymi? W jakich konkretnie postawach i zachowaniach mają się przejawiać wymienione elementy?
1 Ptr 3,8; por. Jan 17,20-23
„A na koniec bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, miłujący braci, miłosierni, skromni, pokorni.” (1 Ptr 3,8 JW);
„A wreszcie wszyscy bądźcie jednomyślni, doznający podobnych uczuć, kochający braci, litościwi i przyjaźni.” (1 Ptr 3,8 NBG);
„A na koniec wszyscy bądźcie jednomyślni, spółcierpiący doległości, braterstwo miłujący, miłosierni i dobrotliwi.” (1 Ptr 3,8 BG);
„A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili jedno w Nas, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.” (Jan 17,20-23 BT2);
„Proszę nie tylko za nimi, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu uwierzą we Mnie. Proszę, aby wszyscy stanowili jedno. Ojcze, niech będą jedno z Nami, jak Ty jesteś we Mnie, a Ja w Tobie. Niech stanowią jedno, aby świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. Przekazałem im chwalę, którą Ty Mnie obdarzyłeś, aby byli jedno, jak Ty i Ja stanowimy jedno. Ja w nich, a Ty we Mnie; obyż stanowili jedność doskonałą, przez co świat będzie mógł poznać, że Ty Mnie posłałeś i że ich kochasz tak, jak kochasz Mnie.” (Jan 17,20-23 BR).
2. Jak apostoł Paweł opisuje rysy chrześcijańskiego charakteru?
Rz 12,10-16
„Miłością braterską jedni drugich miłujcie, wyprzedzajcie się wzajemnie w okazywaniu szacunku, w gorliwości nie ustawając, płomienni duchem, Panu służcie, w nadziei radośni, w ucisku cierpliwi, w modlitwie wytrwali; wspierajcie świętych w potrzebach, okazujcie gościnność. Błogosławcie tych, którzy was prześladują, błogosławcie, a nie przeklinajcie. Weselcie się z weselącymi się, płaczcie z płaczącymi. Bądźcie wobec siebie jednakowo usposobieni; nie bądźcie wyniośli, lecz się do niskich skłaniajcie; nie uważajcie sami siebie za mądrych.” (Rz 12,10-16 BW);
„W braterskiej miłości kochajcie się jak rodzice i dzieci, wyprzedzajcie siebie nawzajem w okazywaniu szacunku, w zapale bądźcie niestrudzeni, w duchu płomienni, w Panu — usługujący, w nadziei radośni, w ucisku wytrwali, w modlitwie oddani. Miejcie udział w potrzebach świętych, pilnujcie gościnności. Dobrze życzcie tym, którzy was prześladują, dobrze życzcie, a nie przeklinajcie. Weselcie się z weselącymi się, płaczcie z płaczącymi. Bądźcie względem siebie jednej myśli; nie myślcie o tym, co wyniosłe, dostosowujcie się raczej do pokornych. Nie uważajcie sami siebie za mądrych, (nie miejcie takiego zwyczaju).” (Rz 12,10-16 BPD).
3. W jaki sposób powinniśmy zachowywać się w obliczu złego traktowania przez innych ludzi?
1 Ptr 3,9; Rz 12,19-21
„Nie odpłacajcie złem za zło ani obelgą za obelgę! Przeciwnie, odpowiadajcie dobrym słowem, gdyż Bóg was powołał, abyście otrzymali błogosławieństwo.” (1 Ptr 3,9 Pau);
„nie odpłacajcie złym za złe, ani złorzeczeniem za złorzeczenie, lecz przeciwnie błogosławcie, gdyż na to jesteście wezwani, abyście błogosławieństwo osiedli w dziedzictwie.” (1 Ptr 3,9 JW);
„Najmilsi! Nie mścijcie się sami, ale pozostawcie to gniewowi Bożemu, albowiem napisano: Pomsta do mnie należy, Ja odpłacę, mówi Pan. Jeśli tedy łaknie nieprzyjaciel twój, nakarm go; jeśli pragnie, napój go; bo czyniąc to, węgle rozżarzone zgarniesz na jego głowę. Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj.” (Rz 12,19-21 BW);
„Umiłowani, nie wymierzajcie sami sobie sprawiedliwości, lecz pozostawcie to pomście [Bożej]. Napisano bowiem: Do Mnie należy pomsta, Ja wymierzę zapłatę - mówi Pan - ale: Jeżeli nieprzyjaciel twój cierpi głód - nakarm go. Jeżeli pragnie - napój go. Tak bowiem czyniąc, węgle żarzące zgromadzisz na jego głowę. Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj. „ (Rz 12,19-21 BT2).
4. Jakie znaczenie dla naszego doczesnego i wiecznego życia ma nasz sposób mówienia?
1 Ptr 3,10; Ps 34,13.14
„Ten bowiem, kto chce życie miłować i oglądać dni szczęśliwe, niech powstrzymuje swój język od złego i wargi od fałszu!” (1 Ptr 3,10 BP);
„Kto bowiem chce cieszyć się życiem i doczekać dni szczęśliwych, niech powstrzyma język od zła, a wargi od obłudnej mowy!” (1 Ptr 3,10 Pau);
„Kto bowiem chce miłować życie i oglądać dni dobre, niech powstrzyma język od zła, a usta od podstępnej mowy.” (1 Ptr 3,10 BUG);
„Albowiem kto chce żywot miłować i oglądać dni dobre, niech pohamuje języka swego od złego, a usta jego niech nie mówią zdrady.” (1 Ptr 3,10 BG);
„Jakim ma być człowiek, co miłuje życie i pragnie dni, by zażywać szczęścia?
Powściągnij swój język od złego, a twoje wargi od słów podstępnych!” (Ps 34,13.14 BT4);
„Kto z was długo żyć pragnie, kto kocha swoje życie i pragnie zaznać szczęście?
Niech język twój stroni od zła, a usta od słów zdradliwych.” (Ps 34,13.14 BR).
5. Czego odbiciem są nasze słowa? Jaką posiadają moc?
Łk 6,45; Jak 3,2-6
„Człowiek dobry z dobrego skarbca serca wydobywa dobro, a zły ze złego wydobywa zło; albowiem z obfitości serca mówią usta jego.” (Łk 6,45 BW);
„Szlachetny człowiek ze szlachetnego skarbca serca wydobywa szlachetne, a zły człowiek ze złego skarbca swojego serca wydobywa złe; bowiem z obfitości serca mówią jego usta.” (Łk 6,45 NBG);
„Dopuszczamy się bowiem wszyscy wielu uchybień; jeśli kto w mowie nie uchybia, ten jest mężem doskonałym, który i całe ciało może utrzymać na wodzy. A jeśli koniom wkładamy w pyski wędzidła, aby nam były posłuszne, to kierujemy całym ich ciałem. Także i okręty, chociaż są tak wielkie i gwałtownymi wichrami pędzone, kierowane bywają maleńkim sterem tam, dokąd chce wola sternika. Tak samo i język jest małym członkiem, lecz pyszni się z wielkich rzeczy. Jakże wielki las zapala mały ogień! I język jest ogniem; język jest wśród naszych członków swoistym światem nieprawości; kala on całe ciało i rozpala bieg życia, sam będąc rozpalony przez piekło.” (Jak 3,2-6 BW);
„Wszyscy bowiem w wielu sprawach się potykamy. Kto w słowie się nie potyka, ten jest człowiekiem doskonałym, zdolnym trzymać w ryzach całe ciało. Gdy zaś koniom wkładamy w pyski wędzidła, aby nam były posłuszne, to kierujemy całym ich ciałem. Oto i okręty, choć są tak wielkie i gnane przez silne wiatry, kierowane są przez maleńki ster, dokąd zechce ruch (ręki) sternika. Tak samo i język jest małym członkiem, a przechwala się wielkimi rzeczami. Oto jak wielki las podpala tak mały ogień! I język jest ogniem; język jest światem nieprawości umieszczonym wśród naszych członków; plami całe ciało i rozpala koło naturalnych skłonności, (sam) rozpalony przez Gehennę." (Jak 3,2-6 BPD);
„Wszyscy bowiem często upadamy. Jeśli ktoś nie grzeszy mową, to jest mężem doskonałym i będzie mógł zapanować nad całym swoim ciałem. Kiedy bowiem zakładamy koniom wędzidła do pysków, żeby nam były posłuszne - to tym samym kierujemy całym ich ciałem. Albo przypatrzcie się okrętom: choć bywają niekiedy tak ogromne, że dopiero nie lada wichry mogą nimi wstrząsnąć, to jednak malutki ster potrafi nadać im taki kierunek, jakiego życzy sobie sternik. Podobnie rzecz się ma z językiem: ten tak niewielki organ może się poszczycić bardzo wielkimi dziełami. Mały płomyczek, a doprowadzi do tego, że wielki las staje w płomieniach. Język - to także płomień, to cały świat nieprawości. Wśród organów naszego ciała jest tym czynnikiem, który bezcześci ciało; płomieniem, który pochodzi z piekła, ogarnia wszystkie obszary naszego życia.” (Jak 3,2-6 BR).
6. O co powinniśmy się codziennie modlić? Jak o to zabiegać i do tego dążyć?
Ps 19,15
„Niech słowa moich ust i myśli mego serca znajdą upodobanie u Ciebie, Jahwe, Opoko moja i mój Wybawicielu!” (Ps 19,15 BP);
„Niech znajdą uznanie słowa ust moich i myśli mego serca u Ciebie, Panie, moja Skało i mój Zbawicielu!” (Ps 19,15 BT4);
„Niechże będą przyjemne słowa ust moich, i rozmyślanie serca mego przed obliczem twojem, Panie, skało moja, i odkupicielu mój!” (Ps 19,15 BG).
7. Do czego stale powinniśmy dążyć? Jak to czynić w praktyce? Gdzie dostrzegamy jeszcze braki?
1 Ptr 3,11; Rzym 12,18
„Niech się odwróci od złego, a czyni dobre, niech szuka pokoju i dąży do niego.” (1 Ptr 3,11 BW);
„Niech unika złego, a niech czyni dobrze; niech szuka pokoju i niech za nim zdąża.” (1 Ptr 3,11 JW);
„Jeśli można, o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie.” (Rz 12,18 BW);
„Dokładajcie wszelkich starań, aby, o ile to od was zależy, z wszystkimi żyć w zgodzie.” (Rz 12,18 BR);
„Jeśli to możliwe, o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi żyjcie w pokoju.” (Rz 12,18 BUG).