Lekcja 18 ------- 30.04.2016 r.
„Przeto i ci, którzy cierpią według woli Bożej, niech dobrze czyniąc powierzą wiernemu Stwórcy dusze swoje.” (1 Pt 4,19 BW).
1. Jaką rolę w naszym życiu mogą odgrywać doświadczenia i próby? Czy potrafimy sobie przypomnieć trudne chwile swego życia, poprzez które staliśmy się silniejsi i bogatsi w Bogu?
1 Pt 4,12
„Umiłowani, nie dziwcie się temu ogniowi, który na was przychodzi, aby was doświadczyć, jakby was coś niezwykłego spotkało.” (1 Pt 4,12 BW);
„Umiłowani! Temu żarowi, który w pośrodku was trwa dla waszego doświadczenia, nie dziwcie się, jakby was spotkało coś niezwykłego.” (1 Pt 4,12 BT2);
„Ukochani! Przestańcie się dziwić — jakby spotykało was coś niezwykłego — że was pali we wnętrzu; to się dzieje, by poddać was próbie.” (1 Pt 4,12 BPD).
2. Jakie błogosławieństwo wiąże się z tym, że czasami musimy przechodzić przez cierpienia? Co może być dla nas pociechą?
1 Pt 4,13.14.16; por. Mt 5,11.12; 10,22.24.25
„Ale w tej mierze, jak jesteście uczestnikami cierpień Chrystusowych, radujcie się, abyście i podczas objawienia chwały jego radowali się i weselili. Błogosławieni jesteście, jeśli was znieważają dla imienia Chrystusowego, gdyż Duch chwały, Duch Boży, spoczywa na was. (…) Wszakże jeśli cierpi jako chrześcijanin, niech tego nie uważa za hańbę, niech raczej tym imieniem wielbi Boga.” (1 Pt 4,13.14.16 BW));
„Ale cieszcie się, im bardziej jesteście uczestnikami cierpień Chrystusowych, abyście się cieszyli i radowali przy objawieniu się Jego chwały. Błogosławieni [jesteście], jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch chwały, Boży Duch na was spoczywa. (…) Jeżeli zaś [cierpi] jako chrześcijanin, niech się nie wstydzi, ale niech wychwala Boga w tym imieniu!” (1 Pt 4,13.14.16);
„Radujcie się raczej, bo przez to macie udział w cierpieniach Chrystusowych. W ten sposób będziecie też mogli radować się i cieszyć, gdy objawi się chwała jego. Błogosławieni jesteście, wy, którzy dla imienia Chrystusowego zniewagę znosicie! Bo wtedy spoczywa na was duch chwały, duch Boży. (…) Jeżeli zaś cierpi dlatego, że jest chrześcijaninem, niechaj się nie wstydzi, lecz wielbi Boga za to imię.” (1 Pt 4,13.14.16 Kow);
„Błogosławieni jesteście, gdy z mego powodu będą wam złorzeczyć, prześladować was i mówić kłamliwie wszystko, co złe, przeciwko wam. Radujcie się i weselcie, ponieważ obfita jest wasza nagroda w niebie; tak bowiem prześladowali proroków, którzy [byli] przed wami.” (Mt 5,11.12 BUG);
„Szczęśliwi jesteście, jeśli z mojego powodu lżą was i prześladują, i przypisują wam wszelkie zło, kłamiąc. Cieszcie się i radujcie, bo czeka was sowita zapłata w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy żyli przed wami.” (Mt 5,11.12 BP);
„Będziecie znienawidzeni przez wszystkich z powodu mojego imienia. Lecz ten, kto wytrwa do końca, będzie zbawiony. (…) Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy, że uczeń stanie się jak jego nauczyciel, a sługa jak jego pan. Jeżeli Belzebubem nazwali gospodarza, to tym bardziej jego domowników.” (Mt 10,22.24.25 BP);
„A wy będziecie przedmiotem nienawiści dla wszystkich z powodu mojego imienia, lecz kto wytrwa do końca, będzie zbawiony. (…) Uczeń nie jest ponad mistrzem ani sługa nie przewyższa swego pana. Wystarczy, że uczeń będzie dorównywał swemu nauczycielowi, a sługa panu. A jeżeli Pana domu uznali za Belzebuba, to o ileż bardziej uczynią to samo z domownikami Jego!” (Mt 10,22.24.25 BR).
3. Jaki rodzaj przechodzonego cierpienia nie może być dla nas powodem do chluby? Czy potrafimy rozróżnić ten rodzaj cierpienia i unikać go?
1 Pt 4,15
„A niech nikt z was nie cierpi jako zabójca albo złodziej, albo złoczyńca, albo jako człowiek, który się wtrąca do cudzych spraw.” (1 Ptr 4,15 BW);
„Niech jednak nikt nie cierpi jako morderca, złodziej, przestępca czy mąciciel!” (1 Pt 4,15 Pau);
„Niech nikt z was nie cierpi jak mężobójca, albo złodziej, albo złorzeczący, albo cudzego pragnący.” (1 Pt 4,15 JW).
4. O jakim rodzaju sądu mówi apostoł Piotr?
1 Pt 4,17; por. Mk 13,9; Jan 16,2; 1 Kor 11,32
„Nadszedł bowiem czas, aby się rozpoczął sąd od domu Bożego; a jeśli zaczyna się od nas, to jakiż koniec czeka tych, którzy nie wierzą ewangelii Bożej?” (1 Pt 4,l17 BW);
„Czas bowiem, aby sąd się rozpoczął od domu Bożego. Jeżeli zaś najpierw od nas, to jaki będzie koniec tych, którzy nie są posłuszni Ewangelii Bożej?” (1 ptr 4,17 BT4);
„Lecz miejcie się na baczności, bo będą was wydawać sądom i biczować w synagogach. Staniecie przed namiestnikami i królami z mojego powodu, na świadectwo przeciwko nim.” (Mk 13,9 BUG);
„To początek udręki. A wy spoglądajcie na siebie; bo będą was wydawać do rad i do zgromadzeń, będziecie bici oraz dla mnie stawiani przed namiestnikami i królami, im na świadectwo.” (Mk 13,9 NBG);
„A wy uważajcie na samych siebie: będą was bowiem wodzić po sądach i biczować w synagogach. Każą wam również stawać przed namiestnikami i przed królami z mego powodu, abyście wobec nich dawali świadectwo.” (Mk 13,9 BR);
„Wyłączą was z synagogi. Owszem, nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu.” (Jan 16,2 BT2);
„Wyłączać was będą z synagog, a nawet nadchodzi godzina, gdy każdy, kto was zabije, będzie uważał, że pełni służbę na rzecz Boga.” (Jan 16,2 BPD);
„Gdy zaś jesteśmy sądzeni przez Pana, znaczy to, że nas wychowuje, abyśmy wraz ze światem nie zostali potępieni.” (1 Kor 11,32 BW);
„Lecz gdy jesteśmy sądzeni przez Pana, upomnienie otrzymujemy, abyśmy nie byli potępieni ze światem.” (1 Kor 11,32 BT2);
„Lecz te kary, które Pan na nas zsyła, są ostrzeżeniem, abyśmy nie zostali potępieni razem ze światem.” (1 Kor 11,32 Kow).
5. Jakie refleksje budzi w nas werset 18? Czego nas uczy i do czego mobilizuje?
1 Pt 4,18; por. 1 Kor 9,24-27
„A jeśli sprawiedliwy z trudnością dostąpi zbawienia, to bezbożny i grzesznik gdzież się znajdą?” (1 Pt 4,18);
„Jeżeli sprawiedliwemu trudno będzie się zbawić, jakiż los spotka bezbożnego i grzesznika?” (1 Pt 4,18 Pau);
„I skoro sprawiedliwy z trudem się zbawia, to jakże ostoi się bezbożnik i grzesznik?” (1 Pt 4,18 BP);
„Czy nie wiecie, że zawodnicy na stadionie wszyscy biegną, a tylko jeden zdobywa nagrodę? Tak biegnijcie, abyście nagrodę zdobyli. A każdy zawodnik od wszystkiego się wstrzymuje, tamci wprawdzie, aby znikomy zdobyć wieniec, my zaś nieznikomy. Ja tedy tak biegnę, nie jakby na oślep, tak walczę na pięści, nie jakbym w próżnię uderzał; ale umartwiam ciało moje i ujarzmiam, bym przypadkiem, będąc zwiastunem dla innych, sam nie był odrzucony.” (1 Kor 9,24-27 BW);
„Czyż nie wiecie, że gdy zawodnicy biegną na stadionie, wszyscy wprawdzie biegną, lecz jeden tylko otrzymuje nagrodę? Przeto tak biegnijcie, abyście ją otrzymali. Każdy, który staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia; oni, aby zdobyć przemijającą nagrodę, my zaś nieprzemijającą. Ja przeto biegnę nie jakby na oślep; walczę nie tak, jakbym zadawał ciosy w próżnię, lecz poskramiam moje ciało i biorę je w niewolę, abym innym głosząc naukę, sam przypadkiem nie został uznany za niezdatnego.” (1 Kor 9,24-27 BT2);
„Czy nie wiecie, że chociaż na stadionie biegną wszyscy zawodnicy, to jednak tylko jeden otrzymuje nagrodę.
Dlatego tak biegnijcie, abyście ją osiągnęli! Każdy, kto bierze udział w zawodach sportowych, odmawia sobie wszystkiego. Oni walczą, aby otrzymać w nagrodę wieniec, który przemija, a my walczymy o nagrodę nie przemijającą. Ja więc nie biegnę na oślep, a kiedy uderzam, nie trafiam w próżnię, lecz poskramiam i ujarzmiam moje ciało, abym nauczając innych sam nie odpadł [w zawodach].
6. Jaką jeszcze radę daje apostoł Piotr tym, którzy przechodzą przez cierpienia? Co to oznacza w praktyce?
1 Pt 4,19
„Dlatego też ci, którzy cierpią zgodnie z wolą Bożą, niech czyniąc dobrze polecają dusze swemu wiernemu Stwórcy!” (1 Pt 4,19 BP);
„Tak więc ci, którzy cierpią zgodnie z wolą Bożą, niech nie przestają dobrze czynić, pokładając całą ufność w Stwórcy, wiernym względem danych obietnic.” (1 Pt 4,19 BR);
„Tak więc i ci, co cierpią według woli bożej, niech wiernemu Stworzycielowi polecają swe dusze przez dobre uczynki.” (1 Pt 4,19 JW).