„Dlatego czuwajcie, bo nie wiecie, którego dnia przyjdzie wasz Pan”!” (Mt 24,42 Pau);
„Czuwajcie więc, ponieważ nie wiecie, o której godzinie wasz Pan przyjdzie.” (Mt 24,42 BUG).
1. W jakim podobieństwie Pan Jezus zobrazował Królestwo Niebios?
Mt 25,1-4
„Wtedy podobne będzie Królestwo Niebios do dziesięciu panien, które, wziąwszy lampy swoje, wyszły na spotkanie oblubieńca. A pięć z nich było głupich, pięć zaś mądrych. Głupie bowiem zabrały lampy, ale nie zabrały z sobą oliwy. Mądre zaś zabrały oliwę w naczyniach wraz z lampami swymi.” (Mt 25,1-4 BW);
„Wtedy podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach.” (Mt 25,1-4 BT2).
2. Co się stało, gdy pan młody odwlekał swe przyjście?
Mt 25,5; por. Łk 18,8
„A gdy oblubieniec zwlekał [z przyjściem], wszystkie zmorzył sen i zasnęły.” (Mt 25,5 BUG);
„A gdy pan młody się opóźniał, ogarnęło je znużenie i wszystkie zasnęły.” (Mt 25,5 Pau);
„Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” (Łk 18,8 BT2);
„Zapewniam was, że zaraz weźmie ich w obronę. Lecz czy Syn Człowieczy, przychodząc, znajdzie jeszcze na ziemi wiarę?” (Łk 18,8 BR).
3. Co wydarzyło się o północy?
Mt 25,6; por. 1 Tes 5,1-3
„O północy zaś rozległ się krzyk: Oblubieniec idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!” (Mt 25,6 BUG);
„O północy rozległo się wołanie: - Pan młody nadchodzi, wyjdźcie mu naprzeciw.” (Mt 25,6 BP);
„A w środku nocy powstał krzyk: Oto pan młody, wyjdźcie Mu na spotkanie.” (Mt 25,6 BPD);
„A o czasach i porach, bracia, nie ma potrzeby wam pisać. Sami bowiem dokładnie wiecie, iż dzień Pana przyjdzie jak złodziej w nocy. Gdy mówić będą: Pokój i bezpieczeństwo, wtedy spadnie na nich nagła zguba, jak bóle na kobietę w ciąży, i nie umkną.” (1 Tes 5,1-3 BPD);
„Nie trzeba też, bracia, żebym wam podał dokładnie dzień i godzinę. Sami nazbyt dobrze wiecie o tym, że dzień Pański nadejdzie tak jak złodziej w nocy. Kiedy więc mówić będą: „Pokój i bezpieczeństwo”, nagle spadnie na nich zagłada, jak bóle na rodzącą, i nie ujdą.” (1 Tes 5,1-3 BP).
4. Jak zachowały się w tym momencie wszystkie panny?
Mt 25,7; por. Łk 12,35-38
„Wtedy wszystkie panny zerwały się ze snu i przygotowały lampy.” (Mt 25,7 BP);
„Wtedy wstały wszystkie te dziewice i przygotowały swoje lampy.” (Mt 25,7 BUG);
„Niechaj biodra wasze będą przepasane i świece zapalone. Wy zaś bądźcie podobni do ludzi oczekujących pana swego, aby mu zaraz otworzyć, kiedy powróci z wesela, przyjdzie i zapuka. Błogosławieni owi słudzy, których pan, gdy przyjdzie, zastanie czuwających. Zaprawdę, powiadam wam, iż się przepasze i posadzi ich przy stole, i przystąpiwszy, będzie im usługiwał. Czy przyjdzie o drugiej, czy o trzeciej straży, a zastanie ich tak, błogosławieni oni!” (Łk 12,35-38 BW);
„Niech biodra wasze będą przepasane, a pochodnie zapalone. Wy zaś bądźcie podobni do ludzi, którzy czekają na powrót pana z wesela, aby otworzyć mu natychmiast, gdy zapuka. Szczęśliwi ci słudzy, których pan zastanie czuwających! Zapewniam was, przepasze się i posadzi ich przy stole, i będzie im usługiwał. A jeśliby nadszedł o drugiej i o trzeciej straży i tak ich zastał, jakże będą szczęśliwi!” (Łk 12,35-38 BP).
5. O co prosiły nieprzygotowane niewiasty, a jaką odpowiedź usłyszały?
Mt 25,8.9; por. Rz 14,12
„Głupie zaś rzekły do mądrych: Użyczcie nam trochę waszej oliwy, gdyż lampy nasze gasną.
Na to odpowiedziały mądre: O nie! Gdyż mogłoby nie starczyć i nam i wam; idźcie raczej do sprzedawców i kupcie sobie.” (Mt 25,8.9 BW);
„A nierozsądne rzekły do roztropnych: Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną. Odpowiedziały roztropne: Mogłoby i nam i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie.” (Mt 25,8.9 BT2);
„Głupie zaś rzekły do mądrych: Użyczcie nam trochę z waszej oliwy, bo kaganki nasze zasną. Mądre zaś odpowiedziały: O nie! Nie starczyłoby ani dla nas, ani dla was. Idźcie raczej do kramarzy i zakupcie sobie.” (Mt 25,8.9 Kow);
„Każdy więc z nas będzie przed Bogiem odpowiadał za siebie.” (Rz 14,12 BP);
„Tak więc każdy z nas o sobie samym zda sprawę Bogu.” (Rz 14,12 BT4);
„Tak więc każdy z nas sam za siebie zda rachunek Bogu.” (Rz 14,12 BUG).
6. W jakim proroctwie pojawia się wątek „rodzącej” (z 1 Tes 5,3) – zapowiadając, że w taki właśnie sposób zostaną zniszczeni niesprawiedliwi?
Iz 13,6-10
„Biadajcie! Bo bliski jest dzień Pana, który nadchodzi jako zagłada od Wszechmocnego. Dlatego opadają wszystkie ręce i truchleje każde serce ludzkie. I są przerażeni; ogarniają ich kurcze i bóle, wiją się z bólu jak rodząca, jeden na drugiego spogląda osłupiały, ich oblicza są rozpłomienione. Oto nadchodzi dzień Pana, okrutny, pełen srogości i płonącego gniewu, aby obrócić ziemię w pustynię, a grzeszników z niej wytępić. Gdyż gwiazdy niebios i ich planety nie dadzą swojego światła, słońce zaćmi się zaraz, gdy wzejdzie, a księżyc nie błyśnie swym światłem.” (Iz 13,6-10 BW);
„Podnoście lament, bo bliski dzień Jahwe, jak spustoszenie [z rąk] Wszechmogącego. Przeto wszystkie ręce zdrętwieją i każde serce człowiecze struchleje. Ogarnie ich przerażenie. Spazmy i bóle nimi owładną, będą się wić jak rodząca kobieta. Ze zgrozą spojrzy jeden na drugiego; ich twarze - to twarze z płomieni! Oto nadciąga straszliwy dzień Jahwe, zapalczywość, płonący żar gniewu, by ziemię zamienić w pustynię i zmieść z jej powierzchni grzeszników. Oto gwiazdy niebios i ich konstelacje nie będą światła rozsiewać. Zaćmi się słońce, gdy tylko wzejdzie, i księżyc nie będzie już świecił.” (Iz 13,6-10 BP).
7. Co o końcowych zdarzeniach na naszej planecie pisał prorok Sofoniasz?
Sof 1,14-18
„Blisko jest wielki dzień Jahwe, bliski i rychły on bardzo; głos dnia Jahwe okrutny; tam i mocarz zakrzyknie z rozpaczą. Dzień ów będzie dniem gniewu, dniem ucisku i utrapienia, dniem ruiny i spustoszenia, dniem ciemności i mroku, dniem chmury i burzy, dniem trąby i krzyku wojennego - przeciwko miastom obronnym i przeciw basztom wysokim. I udręczę ludzi, że chodzić będą jak niewidomi, ponieważ zawinili przeciwko Jahwe; i krew ich jak kurz będzie rozpryskana, a ich szpik jak błoto. Ani ich srebro, ani złoto nie zdoła ich ocalić w dniu gniewu Jahwe, gdyż ogień Jego zapalczywy strawi całą ziemię; bo dokona zagłady - zaiste strasznej - wszystkich mieszkańców ziemi.” (Sof 1,14-18 BT2);
„Blisko jest wielki Dzień PANA, blisko jest i spiesznie nadchodzi. Będą gorzko płakać w Dniu PANA. Nawet wojownik będzie krzyczał ze strachu. Dzień ten będzie dniem gniewu, dniem trwogi i udręki, dniem spustoszenia i zagłady, dniem ciemności i mroku, dniem burzy i nawałnicy, dniem trąby i okrzyków wojennych przeciwko warownym miastom, przeciwko basztom wysokim. Przerażę ludzi tak bardzo, że będą chodzić jak niewidomi, bo zgrzeszyli przeciw PANU. Ich krew niby proch będzie rozbryzgana, ich wnętrzności rozrzucone tak jak nawóz. Nie uratuje ich srebro ani złoto w dniu gniewu PANA. Bo ogień Jego zapalczywości strawi całą ziemię. Doprawdy, dokona On nagłej zagłady wszystkich mieszkańców ziemi.” (Sof 1,14-18 Pau).