Sługa Boży – Jozue

Tekst pamięciowy: Joz 24,29

„Po tych wydarzeniach umarł Jozue, syn Nuna, sługa Pana, mając sto dziesięć lat.” (Joz 24,29 BW);

„Po tych wydarzeniach umarł Jozue, syn Nuna, sługa Jahwe, licząc sto dziesięć lat.” (Joz 24,29 BP).

1. Jakie polecenie otrzymał Jozue?
4 Mjż 13,1.2.16

„Potem WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc: Wyślij mężów, by przepatrzyli ziemię Kanaan, którą oddaję synom Israela. Poślecie po jednym mężu z każdego pokolenia ich ojców, wszystkich z dostojniejszych między nimi.” (4 Mjż 13,1.2 NBG);

„Odezwał się znowu Pan do Mojżesza tymi słowami: Poślij ludzi, aby zbadali kraj Kanaan, który chcę dać synom Izraela. Wyślecie po jednym z każdego pokolenia ich przodków, tych wszystkich, którzy są w nich książętami.” (4 Mjż 13,1.2 BT);

„Jahwe przemówił do Mojżesza w te słowa: Wyślij ludzi, żeby dokonali rozpoznania w krainie kananejskiej, którą daję synom Izraela. Wyślecie na zwiad po jednym człowieku z każdego pokolenia. Wysłannikami niech będą przywódcy poszczególnych pokoleń.” (4 Mjż 13,1.2 BR);

„Oto imiona mężów, których wysłał Mojżesz w celu poznania tej ziemi. A Hoszei, synowi Nuna, nadał Mojżesz imię Jozue.” (4 Mjż 13,16 BP);

„Takie były imiona tych, których Mojżesz wysłał na zwiad do ziemi kananejskiej. Ozeaszowi, synowi Nuna, nadał też Mojżesz imię Jozue.” (4 Mjż 13,16 BR).

2. Gdzie przebywał Jozue zanim Bóg powołał go do prowadzenia Izraelitów?
2 Mjż 24,13; 33,11

„Wstał więc Mojżesz i Jozue, jego sługa, i wstąpił Mojżesz na górę Bożą.” (2 Mjż 24,13 BW);

„Wstał więc Mojżesz i Jozue, jego pomocnik, i wstąpił Mojżesz na Górę Bożą.” (2 Mjż 24,12 BT);

„I rozmawiał Pan z Mojżeszem twarzą w twarz, tak jak człowiek rozmawia ze swoim przyjacielem, po czym wracał Mojżesz do obozu, podczas gdy młody sługa jego, Jozue, syn Nuna, nie oddalał się z Namiotu.” (2 Mjż 33,11 BW);

„A Jahwe rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, tak jak człowiek rozmawia ze swoim przyjacielem. Potem wracał Mojżesz do obozowiska. Tylko jego sługa Jozue, syn Nuna, młody człowiek, nie wychodził z namiotu.” (2 Mjż 33,11 BR);

„A WIEKUISTY rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jakby ktoś rozmawiał ze swoim towarzyszem, i potem wracał do obozu. Zaś jego sługa Jezus, młodzieniec, syn Nuna, nie odstępował od Przybytku.” (2 Mjż 33,11 NBG).

3. Jakiego ducha posiadał Jozue i jakie złożył świadectwo, gdy wrócił z innymi wywiadowcami z Kanaanu?
4 Mjż 14,6-9

„Jozue zaś, syn Nuna, i Kaleb, syn Jefunnego, [dwaj] spośród tych, którzy badali ziemię [Kanaan], rozdarli swe szaty i tak przemówili do całej społeczności Izraelitów: Kraj, po którym wędrowaliśmy, aby go poznać, jest krajem wspaniałym! Jeśli Jahwe będzie nam sprzyjać, wprowadzi nas do tego kraju i da nam tę ziemię mlekiem i miodem płynącą. Tylko nie buntujcie się przeciw Jahwe! A nie lękajcie się ludu tej ziemi, bo oni [staną się] naszym łupem. Obrońca ich odstąpi od nich, a z nami jest Jahwe. Nie lękajcie się ich!” (4 Mjż 14,6-9 BP);

„A Jezus, syn Nuna i Kaleb, syn Jefunny, ci z wywiadowców ziemi, rozdarli swoje szaty i powiedzieli do całego zboru synów Israela, mówiąc: Ziemia, którą przeszliśmy, by ją przepatrzeć to dobra ziemia, bardzo dobra. Jeśli upodoba nas Sobie WIEKUISTY wtedy nas zaprowadzi do tej ziemi i nam ją odda; tą ziemię, co opływa mlekiem i miodem. Tylko nie bądźcie przekorni WIEKUISTEMU i nie bójcie się ludu tej ziemi, bo oni będą naszą strawą; odstąpił od nich ich cień, bo WIEKUISTY jest z nami; nie obawiajcie się ich!” (4 Mjż 14,6-9 NBG).

4. Kto ustanowił Jozuego przywódcą w miejsce Mojżesza?
4 Mjż 27,18-23

„I rzekł Pan do Mojżesza: Weź Jozuego, syna Nuna, męża obdarzonego duchem, i połóż na nim swoją rękę. I postaw go przed Eleazarem, kapłanem, i przed całym zborem, i na ich oczach ustanów go wodzem, złóż na niego część swojego dostojeństwa, aby mu byli posłuszni wszyscy w zborze synów izraelskich. Lecz przed Eleazara, kapłana, on przychodzić będzie, a ten będzie pytał dla niego Pana o wyrok urim. Na jego słowo będą wychodzić i na jego słowo wchodzić, on a z nim wszyscy synowie izraelscy i cały zbór. I uczynił Mojżesz, jak mu rozkazał Pan: Wziął Jozuego i kazał mu stanąć przed Eleazarem, kapłanem, i przed całym zborem, i położył na nim swoją rękę, i ustanowił go wodzem, jak Pan powiedział przez Mojżesza.” (4 Mjż 27,18-23 BW);

„Na to odrzekł Jahwe do Mojżesza: Weź Jozuego, syna Nuna, męża, w którym mieszka duch [Pana], i połóż na niego twoją rękę. Przedstawisz go kapłanowi Eleazarowi i całemu zgromadzeniu i na ich oczach wprowadzisz go na urząd. Jemu przekażesz część twojej władzy i polecisz, żeby całe zgromadzenie synów Izraela było mu posłuszne. On zaś niech się zbliży do kapłana Eleazara, który zasięgnie w jego sprawie rady za pomocą urim i tummim. Na rozkaz Jozuego będą wychodzić i wracać razem z nim wszyscy synowie Izraela, to jest całe zgromadzenie. I uczynił Mojżesz wszystko tak, jak mu nakazał Jahwe: wziął Jozuego, przedstawił go kapłanowi Eleazarowi i całemu zgromadzeniu. I położywszy nań swoje ręce, wprowadził go na urząd, tak jak to Jahwe polecił Mojżeszowi.” (4 Mjż 27,18-23 BR).

5. Jakie zapewnienie otrzymał Jozue od Boga?
Joz 1,1-9

„Po śmierci Mojżesza, sługi Jahwe, przemówił Jahwe do Jozuego, syna Nuna, pomocnika Mojżesza, tymi słowy: Mojżesz, sługa mój, umarł; ty zaś powstań teraz i przepraw się razem z tym całym ludem przez Jordan do ziemi, którą Ja daję synom Izraela. Każde miejsce, na którym stanie noga wasza, oddaję wam, jak to przyrzekłem Mojżeszowi. Granice [ziemi] waszej rozciągać się będą od pustym i Libanu aż po Wielką Rzekę, rzekę Eufrat; obejmą cały kraj Chittytów, aż po Wielkie Morze na zachodzie. Nikt się nie ostoi przed tobą po wszystkie dni twego życia. Jak byłem z Mojżeszem, tak i z tobą będę; nie odstąpię od ciebie ani cię nie opuszczę. Bądź mężny i wytrwały, albowiem ty dasz ludowi w posiadanie ziemię, którą poprzysiągłem dać ich ojcom. Bądź mężny i wytrwały, abyś dokładnie wypełniał wszystkie nakazy Prawa, które ci przekazał sługa mój, Mojżesz. Nie odstępuj od nich ani na prawo, ani na lewo, aby ci się wiodło we wszystkich twoich poczynaniach. Niech Księga tego Prawa nie schodzi z ust twoich; rozważaj ją we dnie i w nocy, abyś przestrzegał i wypełniał wszystko co w niej napisane, bo tylko wtedy powiodą się wszystkie twoje poczynania i wykażesz swoją roztropność. Czyż nie nakazałem ci: Bądź mężny i wytrwały? Nie bój się więc, ani się nie lękaj, albowiem Jahwe, twój Bóg, będzie z tobą wszędzie, dokądkolwiek się zwrócisz.” (Joz 1,1-9 BP).

6. O co zadbał Jozue, gdy zbliżał się do kresu swojego życia?
2 Tym 2,1-7.15

„Ty więc, moje dziecko, nabieraj mocy dzięki łasce, która jest w Chrystusie Jezusie, a to, co usłyszałeś ode mnie za pośrednictwem wielu świadków, przekaż wiarygodnym ludziom, którzy będą zdolni nauczać też innych. Bierz udział w trudach i przeciwnościach jako dobry żołnierz Chrystusa Jezusa. Nikt walczący po żołniersku nie wikła się w zabiegi około utrzymania, żeby się spodobać temu, kto go zaciągnął. Również jeżeli ktoś staje do zapasów, otrzymuje wieniec tylko [wtedy], gdy walczył przepisowo. Rolnik, który się trudzi, pierwszy powinien korzystać z plonów. Rozważaj, co mówię, albowiem Pan da ci zrozumienie we wszystkim. (…) Staraj się, byś sam stanął przed Bogiem jako godny uznania pracownik, który nie przynosi wstydu, trzymając się prostej linii prawdy ” (2 Tym 2,1-7.15 BT);

„Niech łaska Chrystusa umacnia cię, moje dziecko, a to, co usłyszałeś ode mnie - wobec wielu świadków - przekazuj ludziom godnym zaufania, którzy będą zdolni nauczać także innych. Znoś razem ze mną trudy jak dobry żołnierz Chrystusa Jezusa. Nikt, zaciągając się do wojska, nie zajmuje się swymi zwykłymi sprawami, jeśli chce zadowolić tego, kto go do wojska zaciągnął. I jeśli ktoś staje do zawodów, nie zdobywa wieńca, jeżeli nie walczył zgodnie z przepisami. Rolnik, który się trudzi, powinien pierwszy korzystać z plonów. Pomyśl nad tym, co mówię. A Pan ci pozwoli wszystko zrozumieć. (…) Staraj się stanąć przed Bogiem jak wypróbowany pracownik, nie przynoszący wstydu, przestrzegający wiernie prawdziwej nauki. ” (2 Tym 2,1-7.15 BP);

„Staraj się usilnie o to, abyś mógł stanąć przed Bogiem jako wypróbowany i nienaganny pracownik, który wykłada należycie słowo prawdy.” (2 Tym 2,15 BW);

„Postaraj się stanąć przed Bogiem jako wypróbowany, jako pracownik, którego nie trzeba się wstydzić, prawidłowo wyjaśniający Słowo prawdy.” (2 Tym 2,15 BPD).

7. Jakie świadectwo o Jozuem zawarte jest w Biblii – czy wypełnił on powierzone mu zadanie?
Joz 24,13-28

Oddałem wam ziemię, której nie uprawialiście, i miasta, których nie budowaliście i zamieszkaliście w nich; spożywacie też owoc ze szczepów winnych i oliwek, których nie sadziliście. Bójcie się więc Jahwe i służcie Mu szczerze i wiernie. Odrzućcie bogów, którym służyli ojcowie wasi z tamtej strony Rzeki i w Egipcie, a służcie Jahwe. Gdybyście jednak nie chcieli służyć Jahwe, wybierajcie dzisiaj, komu chcecie służyć: bogom, którym służyli ojcowie wasi z tamtej strony Rzeki, czy też bogom Amorytów, w których kraju mieszkacie; ja i mój dom będziemy służyć Jahwe. Odpowiedział lud: Daleka jest od nas myśl, żebyśmy odstąpili od Jahwe, by służyć bogom obcym. Jahwe to bowiem, nasz Bóg, wyprowadził nas i ojców naszych z Egiptu, z domu niewoli, i On dokonał na oczach naszych wielkich cudów, strzegł nas podczas całej drogi, którą musieliśmy przejść, i pośród wszystkich ludów, przez których [ziemie] ciągnęliśmy. Jahwe także wypędził przed nami wszystkie ludy, a także Amorytów, którzy zamieszkiwali ten kraj. My również chcemy służyć Jahwe, bo On jest naszym Bogiem. Rzekł Jozue ludowi: Wy nie będziecie zdolni służyć Jahwe, bo On jest Bogiem świętym, Bogiem zazdrosnym, który nie przebaczy występków ani grzechów waszych. Jeżeli odstąpicie od Jahwe, by służyć bogom obcym, odwróci się od was, przywiedzie na was nieszczęście i wytraci was, chociaż przedtem wyświadczał wam dobrodziejstwa. Lud jednak odpowiedział Jozuemu: Nie [stanie się to], bo chcemy służyć Jahwe. Wtedy rzekł Jozue do ludu: Sami jesteście świadkami przeciw sobie, że wybraliście Jahwe, aby mu służyć. Odpowiedzieli mu: Jesteśmy świadkami. Usuńcie więc spośród was bogów obcych i zwróćcie wasze serca do Jahwe, Boga Izraela. I odpowiedział lud Jozuemu: Jahwe, naszemu Bogu, chcemy służyć i słuchać Jego głosu. Tak zawarł Jozue w owym dniu przymierze za lud i nadał mu w Sychem Prawo i przykazania. Jozue zapisał te wydarzenia w Księdze Prawa Bożego. Potem wziął ogromny kamień i ustawił go tam pod terebintem w miejscu poświęconym Jahwe. Rzekł wówczas Jozue do całego ludu: Oto kamień ten będzie świadkiem dla nas, słyszał bowiem wszystkie słowa, które Jahwe mówił do nas. Będzie on również świadkiem przeciw wam, byście się nie zaparli waszego Boga. Następnie odesłał Jozue lud, i każdy powrócił do swojej posiadłości.” (Joz 24,13-28 BP);


„Dałem wam ziemię, nad którą się nie mozoliliście, miasta, których nie budowaliście, a jednak w nich zamieszkaliście, jecie zaś z winnic i drzew oliwnych, których nie sadziliście. Oddajcie tedy Panu zbożną cześć i służcie mu szczerze i wiernie: usuńcie bogów, którym służyli wasi ojcowie za Rzeką i w Egipcie, a służcie Panu. A jeśliby się wam wydawało, że źle jest służyć Panu, to wybierzcie sobie dzisiaj, komu będziecie służyć: czy bogom, którym służyli wasi ojcowie, gdy byli za Rzeką, czy też bogom amorejskim, w których ziemi teraz mieszkacie. Lecz ja i dom mój służyć będziemy Panu. I odpowiedział lud tymi słowy: Niech nas Bóg uchowa od tego, abyśmy mieli opuścić Pana, a służyć innym bogom. Gdyż to Pan, Bóg nasz, wyprowadził nas i naszych ojców z ziemi egipskiej, z domu niewoli, i On uczynił na naszych oczach te wielkie cuda, i strzegł nas przez całą tę drogę, którą szliśmy, i wśród wszystkich ludów, wśród których ciągnęliśmy. I wypędził Pan przed nami wszystkie ludy, i Amorejczyków, mieszkających w tej ziemi; więc także my służyć będziemy Panu, gdyż On jest Bogiem naszym. I rzekł Jozue do ludu: Nie możecie służyć Panu, gdyż jest On Bogiem świętym, Bogiem zazdrosnym, nie odpuści wam przewinień i grzechów waszych. Jeżeli opuścicie Pana i służyć będziecie obcym bogom, to On odwróci się, sprowadzi na was nieszczęście i wygubi was, chociaż przedtem wyświadczał wam dobrodziejstwa. Lecz lud rzekł do Jozuego: Nie tak, ale Panu służyć będziemy. Wtedy Jozue rzekł do ludu: Wy sami jesteście świadkami przeciwko sobie, że obraliście sobie Pana, aby mu służyć. A oni odpowiedzieli: Jesteśmy świadkami. A on na to: Usuńcie tedy obcych bogów, którzy są pośród was i skłońcie serca wasze do Pana, Boga Izraela. I rzekł lud do Jozuego: Panu, Bogu naszemu, służyć będziemy i głosu jego słuchać. I zawarł Jozue tego dnia przymierze z ludem, i nadał mu w Sychem przepisy i prawo. Jozue spisał też te słowa w księdze zakonu Bożego oraz wziął wielki kamień i postawił go tam pod dębem, który był przy świątyni Pana. Wtedy Jozue rzekł do całego ludu: Oto ten kamień będzie świadkiem przeciwko nam, gdyż słyszał wszystkie słowa Pana, którymi On do nas przemówił; będzie też świadkiem przeciwko wam, abyście się nie zaparli Boga waszego. Potem Jozue odprawił lud, każdego do jego posiadłości.” (Joz 24,13-28 BW).