Tekst
pamięciowy: Prz. Sal. 31,30
„Zmienny
jest wdzięk i zwiewna jest uroda, lecz bogobojna żona jest godna
chwały.” (Prz. Sal. 31,30 BW);
„Zwodniczy
jest wdzięk, marnością piękność! Sławić należy niewiastę, u
której jest bojaźń przed Jahwe.” (Prz. Sal. 31,30 BP).
1. Co
Biblia mówi na temat roli kobiety w rodzinie?
Prz.
Sal 18,22; 31,10-12,28-31
„Kto
znalazł żonę, spotkało go szczęście i znalazł łaskę w oczach
swego Pana.” (Prz. Sal. 18,22 BR);
„Kto
znalazł dobrą żonę – znalazł szczęście i dostąpił łaski
od WIEKUISTEGO.” (Prz. Sal. 18,22 NBG);
„Kto
znajdzie dziś dzielną niewiastę? Taka jest cenniejsza od pereł.
Zaufało jej serce męża, bo ma z tego same korzyści. Czyni mu
bowiem tylko dobrze, nigdy źle, przez wszystkie dni jego życia.”
(Prz. Sal. 31,10-12 BR);
„Któż
znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest
cena jej? Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu
nie będzie. Dobrze mu czyni,a nie źle, po wszystkie dni żywota
swego.” (Prz. Sal. 31,10-12 BG);
„Jej
synowie nazywają ją szczęśliwą, jej mąż sławi ją, mówiąc:
Jest wiele dzielnych kobiet, lecz ty przewyższasz wszystkie! Zmienny
jest wdzięk i zwiewna jest uroda, lecz bogobojna żona jest godna
chwały. Oddajcie jej, co się jej należy! Niech ją w bramach
wysławiają jej czyny!” (Prz. Sal. 31,28-31 BW);
„Synowie
powstają, by uznać jej troskliwość, małżonek jej również ją
sławi: „Wiele niewiast okazało się zacnymi, ty jednak
przewyższasz je wszystkie”. Zwodniczy jest wdzięk, marnością
piękność! Sławić należy niewiastę, u której jest bojaźń
przed Jahwe. przyznajcie jej [należną cząstkę] z owocu jej rąk,
niechaj jej własne czyny sławią ją u bram miejskich.” (Prz.
Sal. 31,28-31 BP).
2.
Jakie ważne posługi wypełniały kobiety w czasach Jezusa?
Mk
1,31; Jan 12,2
„Przyszedł
więc do niej i podniósł ją, ująwszy za rękę. A ona, gdy już
opuściła ją gorączka, poczęła im usługiwać.” (Mk 1,31 BR);
„Urządzono
tam dla Jezusa ucztę. Marta posługiwała, a przy stole zasiadł z
Nim między innymi także Łazarz.” (Jan 12,2 BR).
3. W
jaki sposób służyła Bogu prorokini Anna?
Łk
2,36.37
„Prorokini
Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, była już bardzo sędziwa.
Po wyjściu za mąż żyła siedem lat z mężem, a we wdowieństwie
osiemdziesiąt cztery lata. Nie opuszczała świątyni oddając część
Bogu przez post i modlitwę we dnie i w nocy.” (Łk 2,36.37 BP).
4.
Jakiej służby powinny się podejmować starsze niewiasty?
Tyt
2,3-5
„Podobnie
starsze kobiety winny być w zewnętrznym ułożeniu jak
najskromniejsze, powinny unikać plotek i oszczerstw, nie upijać się
winem, a uczyć innych dobrego. Niech pouczają młode kobiety, jak
mają kochać mężów, dzieci, jak mają być rozumne, czyste,
gospodarne, dobre, poddane swym mężom - aby nie bluźniono słowu
Bożemu.” (Tyt 2,3-5 BT);
„Starsze
kobiety niech wiodą życie świątobliwe, niech unikają plotek i
oszczerstw, niech nie nadużywają wina, niech służą innym dobrą
radą, niech uczą młodsze, jak trzeba kochać mężów i dzieci,
jak pielęgnować rozsądek, czystość, gospodarność i dobroć,
jak wreszcie ulegać mężom - tak iżby nikt nie znieważał słowa
Bożego.” (Tyt 2,3-5 BR);
„Że
starsze kobiety tak samo, mają żyć pobożnie, nie oczerniać, nie
nadużywać wina, ale dawać dobry przykład. Niech uczą młodsze,
jak kochać mężów i dzieci, jak być żoną skromną, czystą,
gospodarną, dzielną, uległą mężowi - żeby nikt nie mógł
bluźnić słowu Bożemu.” (Tyt 2,3-5 BP).
5.
Jaka praca powierzona została również wierzącym niewiastom?
Rz
16,1-7. 12.15
„A
polecam wam Febę, siostrę naszą, która jest diakonisą zboru w
Kenchreach, abyście ją przyjęli w Panu, jak przystoi świętym, i
wspierali ją w każdej sprawie, jeśliby od was tego potrzebowała,
bo i ona była wielu pomocna, również mnie samemu. Pozdrówcie
Pryskę i Akwilę, współpracowników moich w Chrystusie Jezusie,
którzy za moje życie szyi swej nadstawili, którym nie tylko ja sam
dziękuję, ale i wszystkie zbory pogańskie, także zbór, który
jest w ich domu. Pozdrówcie Epeneta, umiłowanego mojego, który
jest pierwszym wierzącym w Chrystusa w Azji. Pozdrówcie Marię,
która wiele dla was się natrudziła. Pozdrówcie Andronika i Junię,
rodaków moich i współwięźniów moich, którzy są zaszczytnie
znani między apostołami, a którzy już przede mną byli
chrześcijanami. (...)
Pozdrówcie Tryfenę i Tryfozę, które pracują w Panu. Pozdrówcie
Persydę, umiłowaną, która wiele pracowała w Panu. (…)
Pozdrówcie Filologa i Julię, Nereusza i siostrę jego, i Olimpasa,
i wszystkich świętych, którzy są z nimi.” (Rz 16,1-7.12.15 BW);
„Polecam
waszej opiece Febe, naszą siostrę, która przebywa i usługuje
Kościołowi w Kenchrach. Przyjmijcie ją w Panu godnie - jak
przystało świętym - i pośpieszcie jej z pomocą w każdej
potrzebie, bo i ona opiekowała się wieloma, a także mną samym.
Pozdrówcie Pryscyllę i Akwilę, moich współpracowników w
Chrystusie Jezusie, którzy dla ratowania mego życia nadstawiali swe
głowy i którym nie tylko ja okazuję wdzięczność, lecz także
wszystkie Kościoły wywodzące się z pogan. Pozdrówcie też
Kościół, który gromadzi się w ich domu. Pozdrówcie mego
ukochanego Epaneta, który pierwszy w Azji przyjął wiarę w
Chrystusa. Pozdrówcie Marię, która wiele się natrudziła dla
waszego dobra. Pozdrówcie Andronika i Junię, moich krewnych i
współwięźniów, którzy należą do grona wybitnych apostołów,
którzy jeszcze przede mną należeli do Chrystusa. (...) Pozdrówcie
Tryfanę i Tryfozę, które się trudzą dla Pana. Pozdrówcie
kochaną Persydę, która wiele natrudziła się dla Pana. (...)
Pozdrówcie Filologa i Julię, Nereusa i jego siostrę oraz Olimpasa,
a z nimi wszystkich świętych.”
6.
Jaką rolę pełnią niewiasty współcześnie w Kościele? Jakie
służby opierają się dziś na pracy niewiast?