Tekst
pamięciowy: 5 Mjż 10,12
„Teraz
więc, Izraelu, czego żąda od ciebie Pan, twój Bóg! Tylko, abyś
okazywał cześć Panu, swemu Bogu, abyś chodził tylko jego
drogami, abyś go miłował i służył Panu, swemu Bogu, z całego
serca i z całej duszy.” (5 Mjż 10,12 BW);
„A
teraz, Izraelu, czego żąda od ciebie Pan, Bóg twój? Tylko tego,
byś się bał Pana, Boga swojego, chodził wszystkimi Jego drogami,
miłował Go, służył Panu, Bogu twemu, z całego swojego serca i z
całej swej duszy.” (5 Mjż 10,12 BT);
„Izraelu!
Czegóż to innego żąda teraz Jahwe od ciebie, jak tego, abyś się
lękał swego Boga, Jahwe, abyś postępował wiernie jego drogami,
byś Go miłował i służył swemu Bogu, Jahwe, z całego serca i z
całej duszy?” (5 Mjż 10,12 BP).
1.
Jakie słowa przestrogi przekazał Bóg Izraelitom, zanim objęli oni
ziemię Kananejską?
5
Mjż 6,10-13
„Kiedy
Jahwe, twój Bóg, wprowadzi cię do krainy, którą poprzysiągł
dać twoim ojcom, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, i przypadną wam
owe piękne miasta, których wyście nie budowali, domy pełne
wszelkich dóbr, których wyście tam nie wnieśli, zbiorniki na
wodę, których wyście nie kopali, winnice i gaje oliwne, których
wyście nie pielęgnowali, i gdy będziecie z tego wszystkiego
korzystać do woli, nie zapominajcie o Jahwe, który was wywiódł z
ziemi egipskiej, z domu niewoli. Będziesz się lękał Jahwe,
twojego Boga, będziesz Mu służył i składał przysięgi na Jego
imię.” (5 Mjż 6,10-13 BR);
„Gdy
Pan, Bóg twój, wprowadzi cię do ziemi, o której poprzysiągł
przodkom twoim: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, że da tobie miasta
wielkie i bogate, których nie budowałeś, domy pełne wszelkich
dóbr, których nie zbierałeś, wykopane studnie, których nie
kopałeś, winnice i gaje oliwne, których nie sadziłeś, kiedy
będziesz jadł i nasycisz się, strzeż się, byś nie zapomniał o
Panu, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
Będziesz się bał Pana, Boga swego, będziesz Mu służył i na
Jego imię będziesz przysięgał.” (5 Mjż 6,10-13 BT);
„A gdy
Pan, twój Bóg, wprowadzi cię do ziemi, którą twoim ojcom:
Abrahamowi, Izaakowi, Jakubowi poprzysiągł dać tobie wraz z
wielkimi i pięknymi miastami, których nie budowałeś, domy, pełne
wszelkich dóbr, których nie gromadziłeś, i wykute studnie,
których nie wykuwałeś, winnice i sady oliwkowe, których nie
sadziłeś, a jednak będziesz z nich jadł do syta, strzeż się,
abyś nie zapomniał o Panu, który cię wyprowadził z ziemi
egipskiej, z domu niewoli. Będziesz przejęty czcią dla Pana,
twojego Boga, i jemu będziesz służył, i na imię jego
przysięgał.” (5 Mjż 6,10-13 BW).
2.
Czego Bóg oczekuje od swego ludu w każdym czasie?
5
Mjż 10,12.13
„Izraelu!
Czegóż to innego żąda teraz Jahwe od ciebie, jak tego, abyś się
lękał swego Boga, Jahwe, abyś postępował wiernie jego drogami,
byś Go miłował i służył swemu Bogu, Jahwe, z całego serca i z
całej duszy? Abyś strzegł przykazań Jahwe i Jego praw, które
teraz ci podaję dla twego dobra?” (5 Mjż 10,12.13 BP);
„A
teraz, Izraelu, czegoż Pan, Bóg twój, żąda od ciebie? jedno abyś
się bał Pana, Boga twego, a chodził we wszystkich drogach jego;
abyś go miłował i służył Panu, Bogu twemu, ze wszystkiego serca
twego, i ze wszystkiej duszy twojej. Strzegąc przykazań Pańskich i
ustaw jego, które ja dziś rozkazuję tobie, abyć się dobrze
działo.” (5 Mjż 10,12.13 BG).
3.
Jakie znaczenie ma dla naszego Stwórcy postawa ludzkiego serca?
5
Mjż 11,13; por. Jer 29,13
„Jeżeli
będziecie posłuszni moim przykazaniom, które na was dziś
nakładam, miłując swego Boga, Jahwe, i służąc Mu całym sercem
i całą duszą.” (5 Mjż 11,13 BP);
„A
zatem, jeżeli słuchać będziecie moich przykazań, które Ja wam
dziś daję, miłując Pana, Boga waszego, i służąc mu z całego
serca swego i z całej swojej duszy.” (5 Mjż 11,13 BW);
„Będziecie
Mnie szukać i znajdziecie Mnie, albowiem będziecie Mnie szukać z
całego serca.” (Jer 29,13 BT);
„A gdy
mnie będziecie szukać, znajdziecie mnie. Gdy mnie będziecie szukać
całym swoim sercem.” (Jer 29,13 BW).
4. Z
jakim nastawieniem powinniśmy służyć naszemu Bogu i głosić Jego
chwałę?
Ps
116,12-18; Łk 17,12-18
„Cóż
oddam Panu za wszystko, co mi wyświadczył? Podniosę kielich
zbawienia i wezwę imienia Pańskiego. Moje śluby, złożone Panu,
wypełnię przed całym Jego ludem. Drogocenna jest w oczach Pana
śmierć Jego czcicieli. O Panie, jam Twój sługa, jam Twój sługa,
syn Twojej służebnicy - Ty rozerwałeś moje kajdany. Tobie złożę
ofiarę pochwalną i wezwę imienia Pańskiego. Moje śluby, złożone
Panu, wypełnię przed całym Jego ludem.” (Ps 116,12-18 BT);
„Cóż
mogę oddać Jahwe za wszelkie dobro, którym mnie obdarzył?
Podniosę kielich zbawienia i będę wzywał Imienia Jahwe. Wypełnię
śluby moje wobec Jahwe w obecności całego Jego ludu. Cenna jest w
oczach Jahwe śmierć Jego wiernych. O Jahwe! Jam sługą Twoim, jam
Twój sługa, syn służebnicy Twojej - Ty rozerwałeś moje pęta.
Tobie złożę ofiarę pochwalną i będę wzywał Imienia Jahwe.
Wypełnię moje ślubowanie wobec Jahwe w obecności całego Jego
ludu.” (Ps 116,12-18 BP);
„Gdy
wszedł do pewnej wioski, wyszło Mu naprzeciw dziesięciu
trędowatych ludzi, którzy stanęli z daleka i podnieśli swój
głos, mówiąc: Jezusie, Mistrzu! Zmiłuj się nad nami. Gdy ich
zobaczył, powiedział do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. I
stało się, gdy szli, że zostali oczyszczeni. Jeden zaś z nich,
gdy zobaczył, że został wyleczony, wrócił, donośnym głosem
chwaląc Boga. Potem upadł na twarz u Jego stop i dziękował Mu; a
był on Samarytaninem. Jezus zaś odezwał się w te słowa: Czy nie
dziesięciu zostało oczyszczonych? A gdzie jest dziewięciu? Czy nie
znalazł się nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten
cudzoziemiec.” (Łk 17,12-18 BPD).
5.
Jakich wyborów musimy dokonywać w życiu?
Mt
6,24; Rz 6,16; Joz 24,14.15
„Nikt
nie może dwom panom służyć, bo albo jednego będzie nienawidził,
a drugiego kochał, albo z jednym będzie trzymał, a drugim
wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie!” (Mt 6,24 BP);
„Czyż
nie wiecie, że jesteście niewolnikami tego, którego słuchacie, a
więc oddaliście się w niewolę: czy to grzechowi, prowadzącemu do
śmierci, czy też posłuszeństwu, które prowadzi do
usprawiedliwienia?” (Rz 6,16 BP);
„Czyż
nie wiecie, że jeśli się oddajecie jako słudzy w posłuszeństwo,
stajecie się sługami tego, komu jesteście posłuszni, czy to
grzechu ku śmierci, czy też posłuszeństwa ku sprawiedliwości?”
(Rz 6,16 BW);
„Oddajcie
tedy Panu zbożną cześć i służcie mu szczerze i wiernie: usuńcie
bogów, którym służyli wasi ojcowie za Rzeką i w Egipcie, a
służcie Panu. A jeśliby się wam wydawało, że źle jest służyć
Panu, to wybierzcie sobie dzisiaj, komu będziecie służyć: czy
bogom, którym służyli wasi ojcowie, gdy byli za Rzeką, czy też
bogom amorejskim, w których ziemi teraz mieszkacie. Lecz ja i dom
mój służyć będziemy Panu.” (Joz 24,14.15 BW);
„Bójcie
się więc Jahwe i służcie Mu szczerze i wiernie. Odrzućcie bogów,
którym służyli ojcowie wasi z tamtej strony Rzeki i w Egipcie, a
służcie Jahwe. Gdybyście jednak nie chcieli służyć Jahwe,
wybierajcie dzisiaj, komu chcecie służyć: bogom, którym służyli
ojcowie wasi z tamtej strony Rzeki, czy też bogom Amorytów, w
których kraju mieszkacie; ja i mój dom będziemy służyć Jahwe.”
(Joz 24,14.15 BP);
„Przetoż
teraz bójcie się Pana, a służcie mu w doskonałości i w
prawdzie, a znieście bogi, którym służyli ojcowie wasi za rzeką,
i w Egipcie, a służcie Panu. A jeźli się wam zda źle służyć
Panu, obierzcież sobie dziś, komu byście służyli, chociaż bogi,
którym służyli ojcowie wasi, co byli za rzeką, chociaż bogi
Amorejskie, w których wy ziemi mieszkacie; aleć ja i dom mój
będziemy służyli Panu.” (Joz 24,14.15 BG).
6.
Jaką decyzję podejmują często ludzie i jakie to przynosi
konsekwencje?
Rz
1,25-31; Mt 16,26.27; Flp 3,19
„Prawdę
Bożą przemienili oni w kłamstwo i stworzeniu oddawali cześć, i
służyli jemu, zamiast służyć Stwórcy, który jest błogosławiony
na wieki. Amen. Dlatego to wydał ich Bóg na pastwę bezecnych
namiętności: mianowicie kobiety ich przemieniły pożycie zgodne z
naturą na przeciwne naturze. Podobnie też i mężczyźni,
porzuciwszy normalne współżycie z kobietą, zapałali nawzajem
żądzą ku sobie, mężczyźni z mężczyznami uprawiając bezwstyd
i na samych sobie ponosząc zapłatę należną za zboczenie. A
ponieważ nie uznali za słuszne zachować prawdziwego poznania Boga,
wydał ich Bóg na pastwę na nic niezdatnego rozumu, tak że czynili
to, co się nie godzi. Pełni są też wszelakiej nieprawości,
przewrotności, chciwości, niegodziwości. Oddani zazdrości,
zabójstwu, waśniom, podstępowi, złośliwości; potwarcy,
oszczercy, nienawidzący Boga, zuchwali, pyszni, chełpliwi, w tym,
co złe pomysłowi, rodzicom nieposłuszni, bezrozumni, niestali, bez
serca, bez litości.” (Rz 1,25-31 BT);
„Tych,
którzy prawdę Boga zmienili w fałsz oraz oddawali cześć i
służyli stworzeniu zamiast Stwórcy, który jest godny chwały na
wieki. Amen. Dlatego wydał ich Bóg na pastwę hańby; bo zarówno
ich kobiety zamieniły potrzeby naturalne na nienaturalne, jak i
mężczyźni pozostawili naturalną potrzebę kobiety i zapłonęli
swoją żądzą płciową względem siebie nawzajem, mężczyźni z
mężczyznami popełniając bezwstyd i odbierając na sobie samych
zapłatę godną ich zboczenia. I stosownie do tego, że nie uznali
za słuszne mieć Boga w poważaniu, zdał ich Bóg na (ich)
niezdatny do osądu rozum, na czynienie rzeczy nieprzyzwoitych —
ich, pełnych wszelkiej niesprawiedliwości, zła, chciwości,
niegodziwości, pełnych zazdrości, mordu, kłótni, podstępu,
złośliwości, plotkarzy, oszczerców, (ludzi) nienawidzących Boga,
zuchwalców, zarozumialców, samochwalców, wynalazców zła,
nieposłusznych rodzicom, nierozumnych, nie dotrzymujących umów,
pozbawionych serca, pozbawionych litości.” (Rz 1,25-31 BPD);
„Co
bowiem zyska człowiek, choćby zdobył cały świat, a duszę swoją
stracił? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? Gdyż Syn
Człowieczy ma przyjść w chwale swojego Ojca, z aniołami swymi, i
wtedy [odda każdemu według jego czynów].” (Mt 16,26.27 BPD);
„Bo cóż
pomoże człowiekowi, że cały świat zdobędzie, jeśli życie
utraci? Albo czegóż by człowiek nie oddał za swoje życie? A Syn
Człowieczy przyjdzie w chwale swego Ojca z aniołami swymi i wtedy
odda każdemu według jego uczynków.” (Mt 16,26.27 BP);
„Ich
losem – zagłada, ich bogiem brzuch – , a chwała – w tym,
czego winni się wstydzić. To ci, których dążenia są
przyziemne.” (Flp 3,19 BT);
„Końcem
ich będzie zatracenie, bogiem ich jest brzuch; przechwalają się ze
swych niecnych czynów, a myśli ich są przyziemne.” (Flp 3,19
Kow).