Tekst
pamięciowy: Flp 2,3
„I nie
czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę,
lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie.”
(Flp 2,3 BW);
„Nie
czyńcie niczego dla niezdrowego współzawodnictwa czy pustej
chwały, lecz w pokorze stawiajcie innych wyżej od siebie.” (Flp
2,3 BP);
„Nie
poszukujcie niczego w celu wynoszenia się jedni ponad drugich, nie
gońcie za próżną chwałą, lecz z całą pokorą uważajcie
innych za lepszych od was samych.” (Flp 2,3 BR).
1. Jak
bardzo Paweł był związany z braćmi w Filipii?
Flp
1,3-5.8.24-26
„Dziękuję
Bogu mojemu za każdym razem, ilekroć was wspominam, zawsze w każdej
modlitwie mojej za wszystkich was z radością się modląc, za
społeczność waszą w ewangelii od pierwszego dnia aż dotąd. (…)
Albowiem Bóg mi świadkiem, jak tęsknię do was wszystkich
serdeczną miłością Chrystusa Jezusa. (…) lecz z drugiej strony
pozostać w ciele, to ze względu na was rzecz potrzebniejsza. A to
wiem na pewno, że pozostanę przy życiu i będę z wami wszystkimi,
abyście robili postępy i radowali się w wierze, żebyście we mnie
mieli powód do wielkiej chluby w Chrystusie Jezusie, gdy znowu do
was przybędę.” (Flp 1,3-5.8.24-26 BW)
„Ilekroć
was wspominam, dziękuję Bogu mojemu za was w każdej modlitwie.
Czynię to zawsze, z wielką radością mówiąc Bogu o was
wszystkich, a zwłaszcza o tym, jak przyczynialiście się do
szerzenia Ewangelii od pierwszego dnia aż do chwili obecnej. (…)
Sam Bóg jest mi świadkiem, jak bardzo tęsknię za wami wszystkimi,
ożywiony miłością Jezusa Chrystusa. (…) z drugiej strony jednak
pragnąłbym pozostawać nadal przy życiu, gdyż byłoby to
pożyteczne dla was. Będąc przekonany o tych korzyściach dla was,
wiem już, że pozostanę z wami wszystkimi, by służyć wam pomocą
w waszym zdobywaniu dalszej doskonałości i by radować się w
wierze. Tak więc gdy znajdę się ponownie wśród was, będziecie
[chyba] dumni - pośrednio przeze mnie - z waszego życia w Jezusie
Chrystusie.” ( Flp 1,3-5.8.24-26 BR);
„Pozostać
zaś jeszcze przy życiu - potrzebniejsze jest ze względu na was.
Stąd czerpię to przekonanie i pewność, że pozostanę z wami
wszystkimi, abyście czynili postępy i zażyli radości z wiary. A
tak wzrośnie przeze mnie wasza radość w Chrystusie Jezusie, gdy
znów do was zawitam.” (Flp 1,24-26 Kow).
2. O
czym Paweł przypomina Filipianom w duchu łagodności?
Flp
2,2.3.5; 4,2.3
„Dopełnijcie
mojej radości, bądźcie jednomyślni i miejcie te same pragnienia,
tę samą miłość, wspólnotę ducha, wspólne dążenia. Nie
czyńcie niczego dla niezdrowego współzawodnictwa czy pustej
chwały, lecz w pokorze stawiajcie innych wyżej od siebie. (...)
Postępujcie względem siebie na wzór Chrystusa Jezusa.” (Flp
2,2.3.5 BP);
„To
[proszę was:] zechciejcie być dla mnie powodem do radości! Niech
zaistnieje wśród was jedność dążeń, tożsamość miłości,
wspólnota ducha i zbieżność pragnień. Nie poszukujcie niczego w
celu wynoszenia się jedni ponad drugich, nie gońcie za próżną
chwałą, lecz z całą pokorą uważajcie innych za lepszych od was
samych. (...) Niech was ożywiają uczucia znamienne dla Jezusa
Chrystusa.” (Flp 2,2.3.5 BR);
„Wzywam
Ewodię i wzywam Syntychę, aby były jednej myśli w Panu. Także
proszę i ciebie, prawdziwy Syzygu, pomagaj im, bo one razem ze mną
trudziły się dla Ewangelii wraz z Klemensem i pozostałymi moimi
współpracownikami, których imiona są w księdze życia.” (Flp
4,2.3 BT);
„Ewodię
upominam i Synteche upominam, aby były zgodnej myśli w Panu.
Ciebie, wierny druhu, proszę szczególnie, zajmij się nimi. Toć
walczyły one ze mną dla Ewangelii wespół z Klemensem i innymi
moimi współpracownikami, których imiona zapisane są w księdze
żywota.” (Flp 4,2.3 Kow);
„Proszę
Ewodię i proszę Syntychę, aby były jednomyślne w Panu. Proszę
też i ciebie, wierny towarzyszu, pomagaj tym, które razem ze mną
pracowały w ewangelii, wraz z Klemensem i z innymi moimi
współpracownikami, których imiona [są] w księdze życia.” (Flp
4,2.3 BUG).
3.
Jakie świadectwo o Filipianach zawarte jest w Słowie Bożym?
Flp
2,12.19
„Dlatego,
ukochani moi, tak jak zawsze byliście posłuszni — nie tylko w
mojej obecności, ale jeszcze bardziej teraz, pod moją nieobecność
— z bojaźnią i z drżeniem zbawienie swoje sprawujcie. (…) A
mam nadzieję w Panu Jezusie, że wkrótce poślę do was Tymoteusza,
abym i ja się pocieszył, wiedząc, co się z wami dzieje.” (Flp
2,12.19 BPD);
„A
zatem, umiłowani moi, skoro zawsze byliście posłuszni, zabiegajcie
o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem nie tylko w mojej
obecności, lecz jeszcze bardziej teraz, gdy mnie nie ma. (…) A mam
nadzieję w Panu Jezusie, że niebawem poślę do was Tymoteusza,
abym i ja doznał radości, dowiedziawszy się o waszych sprawach.”
(Flp 2,12.19 BT);
„Umiłowani
moi, ponieważ zawsze byliście posłuszni, nie tylko wtedy, kiedy
byłem z wami, ale jeszcze bardziej teraz pod moją nieobecność,
zabiegajcie usilnie z lękiem i drżeniem o własne zbawienie. (…)
Mam nadzieję w Panu Jezusie, że wkrótce wyślę do was Tymoteusza,
abym dowiedziawszy się, co u was [słychać], mógł być
spokojniejszy.” (Flp 2,12.19 BP).
4. W
czym wyróżniali się współbracia Pawła mieszkający w Filipii?
Flp
4,10.15-20
„A
uradowałem się wielce w Panu, że nareszcie zakwitło staranie
wasze o mnie, ponieważ już dawno o tym myśleliście, tylko nie
mieliście po temu sposobności.” (Flp 4,10 BW);
„Bardzo
się ucieszyłem w Panu, że znowu rozkwitła wasza miłość w
trosce o mnie. Zawsze staraliście się o to, ale nie mieliście ku
temu sposobności.” (Flp 4,10 BP);
„A wy,
Filipianie, wiecie, że na początku zwiastowania ewangelii, gdy
wyszedłem z Macedonii, wy byliście jedynym zborem, który był
wspólnikiem moim w dawaniu i przyjmowaniu, bo już do Tesaloniki i
raz, i drugi przysłaliście dla mnie zapomogę. Nie żebym oczekiwał
daru, ale oczekuję plonu, który obficie będzie zaliczony na wasze
dobro. Poświadczam zaś, że odebrałem wszystko, nawet więcej niż
mi potrzeba; mam wszystkiego pod dostatkiem, otrzymawszy od
Epafrodyta wasz dar, przyjemną wonność, ofiarę mile widzianą, w
której Bóg ma upodobanie. A Bóg mój zaspokoi wszelką potrzebę
waszą według bogactwa swego w chwale, w Chrystusie Jezusie. Bogu
zaś i Ojcu naszemu niechaj będzie chwała na wieki wieków. Amen.”
(Flp 4,15-20 BW);
„Wy,
Filipianie, wiecie przecież, że na początku [głoszenia]
Ewangelii, gdy opuściłem Macedonię, żaden z Kościołów poza
wami jednymi nie prowadził ze mną otwartego rachunku przychodów i
rozchodów, bo do Tesaloniki nawet raz i drugi przysłaliście na
moje potrzeby. Mówię zaś to bynajmniej nie dlatego, że pragnę
daru, lecz pragnę owocu, który wzrasta na wasze dobro. Stwierdzam,
że wszystko mam, i to w obfitości: jestem zaopatrzony, otrzymawszy
przez Epafrodyta od was wdzięczną woń, ofiarę przyjemną, miłą
Bogu. A Bóg mój według swego bogactwa zaspokoi wspaniale w
Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę. Bogu zaś i Ojcu naszemu
chwała na wieki wieków. Amen.” (Flp 4,15-20 BT).
5. W
jaki szczególny sposób Paweł zwraca się do Filipian?
Flp
4,1; Flp 3,1
„Dlatego,
bracia moi ukochani i wytęsknieni, radości i korono moja, tak
stójcie w Panu, ukochani.” (Flp 4,1 BPD);
„Przeto,
bracia moi umiłowani i utęsknieni, radości moja i chwało,
trwajcie niewzruszenie w Panu, ukochani.” (Flp 4,1 BP);
„Na
koniec, bracia moi, radujcie się w Panu! Pisanie do was o tym samym
nie jest dla mnie uciążliwe, a dla was jest środkiem niezawodnym.”
(Flp 3,1 BT);
„A
teraz, bracia moi, radujcie się w Panu. Nie sprawia mi żadnych
trudności pisanie wam po raz drugi o tym, co już słyszeliście, a
dla was samych to nawet tym większa gwarancja uniknięcia
niebezpieczeństwa.” (Flp 3,1 BR).
6.
Jakich przestróg udziela Paweł?
Flp
1,27.28; 3,2-3; 4,2.8.9
„Niech
życie wasze będzie godne ewangelii Chrystusowej, abym czy przyjdę
i ujrzę was, czy będę nieobecny, słyszał o was, że stoicie w
jednym duchu, jednomyślnie walcząc społem za wiarę ewangelii i w
niczym nie dając się zastraszyć przeciwnikom, co jest dla nich
zapowiedzią zguby, a dla was zbawienia, i to od Boga.” (Flp
1,27.28 BW);
„Tylko
sprawujcie się w sposób godny Ewangelii Chrystusowej, abym ja –
czy to gdy przybędę i ujrzę was, czy też będąc z daleka –
mógł usłyszeć o was, że trwacie mocno w jednym duchu, jednym
sercem walcząc wspólnie o wiarę w Ewangelię, i w niczym nie
dajecie się zastraszyć przeciwnikom. To właśnie jest dla nich
zapowiedzią zagłady, dla was zaś zbawienia, i to przez Boga.”
(Flp 1,27.28 BT);
„Strzeżcie
się psów, strzeżcie się złych pracowników, strzeżcie się
fałszywych obrzezańców. Bo prawdziwie obrzezani to my jesteśmy,
którzy pod wpływem Ducha czcimy Boga i chlubimy się w Chrystusie
Jezusie, a nie pokładamy ufności w ciele.” (Flp 3,2-3 BP);
„Strzeżcie
się psów, strzeżcie się złych pracowników, strzeżcie się
okaleczeńców! My bowiem jesteśmy prawdziwie ludem obrzezanym –
my, którzy sprawujemy kult w Duchu Bożym i chlubimy się w
Chrystusie Jezusie, a nie pokładamy ufności w ciele.” (Flp 3,2-3
BT);
„Napominam
Ewodię i napominam Syntychę, aby były jednomyślne w Panu.” (Flp
4,2 BP);
„Ewodyi
proszę i Syntychy proszę, aby jednegoż rozumienia były w Panu.”
(Flp 4,2 BG);
„Wreszcie,
bracia, niech myśli wasze zwracają się ku temu wszystkiemu, co
prawdziwe, godne, sprawiedliwe, czyste, miłe i chlubne, co cnotliwe
i zasługujące na pochwałę. Czyńcie to, czegoście się nauczyli,
co przyjęliście, coście usłyszeli i zobaczyli u mnie, a Bóg
pokoju będzie z wami.” (Flp 4,8.9 BP);
„Wreszcie,
bracia, myślcie tylko o tym, co prawdziwe, co poczciwe, co
sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, co jest cnotą i
godne pochwały. Czyńcie to, czego się nauczyliście i co
przejęliście, co słyszeliście, i co widzieliście u mnie; a Bóg
pokoju będzie z wami.” (Flp 4,8.9 BW).
7.
Jakim zborem wg Twojej oceny była społeczność w Filipii?