Tekst
pamięciowy: Psalm 103,3.4
„To On
odpuszcza wszystkie twe przewiny i leczy wszystkie twoje niemoce. On
wybawia od śmierci twe życie, wieńczy cię łaską i
miłosierdziem.” (Ps 103,3.4 BP);
„On
odpuszcza wszystkie winy twoje, Leczy wszystkie choroby twoje. On
ratuje od zguby życie twoje; On wieńczy cię łaską i litością.
„ (Ps 103,3.4 BW).
1. Z
jaką, wielką prośbą zwróciła się niewiasta kananejska do
Jezusa?
Mt
15,22.25
„I oto
kobieta kananejska z tamtych okolic wyszła i zaczęła wołać:
Zmiłuj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest
strasznie dręczona przez demona. Jednak ona podeszła i kłaniając
się poprosiła: Panie, pomóż mi!” (Mt 15,22.25 BPD);
„A oto
nadeszła pewna niewiasta chananejska z tamtych stron i zaczęła
głośno błagać: „Zmiłuj się nade mną, Panie, Synu Dawidowy!
Szatan dręczy moją córkę okrutnie. Tymczasem niewiasta podeszła
bliżej i rzucając mu się do nóg błagała: „Panie, ratuj
mnie!”.” (Mt 15,22.25);
„A oto
niewiasta Chananejska wyszedszy z onych krajów, zawołała mówiąc
kniemu: Zmiłuj się nade mną Panie Synu Dawidów. Córka moja
cięszko bywa ode diabła udręczona. Ale ona przyszedszy, dała mu
chwałę mówiąc: Panie pomóż mi.” (Mt 15,22.25 BB).
2.
Jaki był główny cel posłannictwa Jezusa?
Mt
15,24; por. Mt 10,5-6; DzAp 13,46
„On
odpowiedział: - Zostałem posłany tylko do tych owiec, które
zginęły z domu Izraela.” (Mt 15,24 BP);
„Lecz
on odrzekł: „Zostałem posłany jedynie do zaginionych owiec domu
Izraela.” (Mt 15,24 Kow);
„Tych
dwunastu posłał Jezus z takimi poleceniami: Nie udawajcie się w
drogę do pogan i nie wchodźcie do miasta Samarytan. Idźcie raczej
do owiec, które poginęły z domu Izraela.” (Mt 10,5-6 BPD);
„Tych
to dwunastu rozesłał Jezus dając im przedtem takie pouczenie: „Nie
idźcie między pogan i nie wstępujcie do żadnego z miast
samarytańskich; lecz idźcie najpierw do zaginionych owiec domu
Izraelowego.” (Mt 10,5-6 Kow);
„Wtedy
Paweł i Barnaba odpowiedzieli odważnie i rzekli: Wam to najpierw
miało być opowiadane Słowo Boże, skoro jednak je odrzucacie i
uważacie się za niegodnych życia wiecznego, przeto zwracamy się
do pogan.” (DzAp 13,46 BW);
„Wtedy
Paweł i Barnaba z ufną śmiałością powiedzieli: Wam najpierw
należało opowiedzieć Słowo Boga, skoro jednak odsuwacie je od
siebie i uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, oto zwracamy
się do pogan.” (DzAp 13,46 BPD).
3.
Jaka była reakcja uczniów na zachowanie kobiety? Jak dziś
reagujemy na natrętnych ludzi?
Mt
15,23
„Lecz
On nie odpowiedział na to ani słowem. Uczniowie zaś Jego,
zbliżywszy się do Niego, mówili: Odpraw ją, bo prześladuje nas
swym krzykiem.” (Mt 15,23 BR);
„On zaś
ani słowem nie odezwał się do niej. A uczniowie podszedłszy do
Niego prosili: - Odpraw ją, bo krzyczy za nami.” (Mt 15,23 BP).
4. W
jaki sposób Jezus odpowiedział kobiecie?
Mt
15,26
„On
jednak odparł: Niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać
szczeniętom.” (Mt 15,26 BT);
„A On
jej odpowiedział: Nie wypada zabierać chleba dzieciom po to, by go
rzucać szczeniętom!” (Mt 15,26 BR).
5. W
jaki sposób ta zdeterminowana kobieta wykorzystała wypowiedź
Jezusa i co w ten sposób udowodniła?
Mt
15,27
„Ona na to: Tak, Panie, ale i szczenięta jedzą okruchy, które
spadają ze stołu ich panów.” (Mt 15,27 BPD);
„To
prawda, Panie - odrzekła - lecz szczenięta zjadają przecież
okruszyny, które spadają ze stołu ich panów.” (Mt 15,27 Kow.);
„Litości,
Panie! - powiedziała kobieta. - Przecież i szczenięta żywią się
okruchami, które spadają z pańskich stołów.” (Mt 15,27 BR).
6.
Jakie świadectwo o wierze tej kananejskiej niewiasty wydał Pan
Jezus?
Mt
15,28
„Wtedy
Jezus jej odpowiedział: O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech
ci się stanie, jak pragniesz! Od tej chwili jej córka była
zdrowa.” (Mt 15,28 BT);
„Wtedy
rzekł jej Jezus: „Niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się
stanie tak, jak chcesz!” W tejże chwili została uzdrowiona jej
córka.” (Mt 15,28 Kow);
„Wtedy
Jezus odpowiedział jej: - Niewiasto, wielka jest twoja wiara, niech
spełni się twoja prośba! I od tej chwili jej córka wyzdrowiała.”
(Mt 15,28 BP).
7. O
czym powinniśmy zawsze pamiętać w trudnych sytuacjach życia?
Mt
7,7-11; Jer 29,12-14 I cz.
„Proście,
a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą
wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a
kołaczącemu otworzą. Gdy któregoś z was syn prosi o chleb, czy
jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda
mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać
dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec wasz, który
jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą.” (Mt
7,7-11 BT);
„Proście,
a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; stukajcie, a otworzą
wam. Ktokolwiek bowiem prosi - otrzymuje, kto szuka - znajduje, a kto
stuka - temu otwierają. Bo czy ktoś z was poda kamień własnemu
dziecku, które prosi o chleb? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu
węża? Jeśli tedy wy, choć tak niedoskonali jesteście, potraficie
dawać rzeczy dobre waszym dzieciom, to o ileż bardziej same
dobrodziejstwa ześle Ojciec wasz Niebieski tym, którzy Go o to
proszą!” (Mt 7,7-11 BR);
„Wtedy,
kiedy zaczniecie Mnie wzywać, gdy zaczniecie modlić się do Mnie,
Ja was wysłucham. Gdy zaczniecie Mnie szukać, znajdziecie Mnie,
gdyż szukać Mnie będziecie z całego serca. A Ja sprawię, że
będziecie mogli Mnie znaleźć - wyrocznia Pana.” (Jer 29,12-14 I
cz. BR);
„A
wtedy będziecie Mnie wzywać i pójdziecie, aby się do Mnie modlić,
a Ja was wysłucham. Szukając Mnie – znajdziecie, gdy będziecie
Mnie szukać całym waszym sercem. Dam się wam znaleźć mówi
WIEKUISTY.” (Jer 29,12-14 I cz. BGN);
„A
kiedy mnie wzywać i ustawicznie modlić się do mnie będziecie -
wysłucham was. Kiedy zaś szukać mnie będziecie, znajdziecie mnie;
tak, kiedy będziecie mnie szukać całym sercem, pozwolę się wam
odnaleźć - głosi Jahwe.” (Jer 29,12-14 I cz. BP).