Tekst
przewodni: Ps 51,12
„Serce czyste stwórz
we mnie, o Boże, A ducha prawego odnów we mnie!” (Ps 51,12 BW).
1. Jak brzmi kolejne
błogosławieństwo z Kazania na Górze?
Mt 5,8;
por. Jan 1,47-49
„Błogosławieni
czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.” (Mt 5,8 BT);
„Szczęśliwi czystego
serca, gdyż oni będą oglądać Boga.” (Mt 5,8 BPD);
„Jezus ujrzał
Natanaela, który zbliżał się do Niego. I mówi o nim: - Oto
Izraelita, w którym naprawdę nie masz zdrady. Pyta Go Natanael: -
Skąd mnie znasz? Jezus mu odpowiedział: - Widziałem cię pod
drzewem figowym, zanim cię Filip zawołał. Natanael Mu odrzekł: -
Rabbi, Tyś jest Syn Boży! Tyś Król Izraela!” (Jan 1,47-49 BP);
„A gdy Jezus ujrzał
Natanaela, idącego do niego, rzekł o nim: Oto prawdziwy Izraelita,
w którym nie ma fałszu. Rzecze mu Natanael: Skąd mnie znasz?
Odpowiedział mu Jezus i rzekł: Zanim cię zawołał Filip,
widziałem cię, gdy byłeś pod drzewem figowym. Odpowiedział mu
Natanael: Mistrzu! Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś królem
Izraela.” (Jan 1,47-49 BW).
Uwaga:
„Błogosławieństwo
to
wymaga,
byśmy
dokładnie
przeegzaminowali
samych siebie. Zapytajmy, czy daną usługę wykonujemy z samej chęci
usłużenia komuś, czy dla zapłaty. Czy nasza służba jest
bezinteresowna, czy może na pierwszy plan wysuwają się motywy
ambicjonalne? Czy daną pracę w Kościele wykonujemy dla Chrystusa,
czy dla umocnienia własnego prestiżu? Czy idziemy do Zboru, po to,
by się spotkać z Bogiem, czy tylko po to, by spełnić obowiązek
zasługujący na uznanie innych? Czy nasza religijność wypływa
wyłącznie z potrzeby Boga? A może lubimy uważać siebie za
pobożnych?...” (W. Barclay, Ewangelia Mateusza, t.I., s. 136).
2. Jaką smutną
prawdę o ludzkim sercu objawia prorok, a do czego wzywa nas Salomon?
Jer 17,9;
Przyp. Sal. 4,23-27
„Podstępne jest serce,
bardziej niż wszystko inne, i zepsute, któż może je poznać?”
(Jer 17,9 BW);
„Serce jest zdradliwsze
niż wszystko inne i niepoprawne - któż je zgłębi?” (Jer 17,9
BT);
„Serce jest zdradliwsze
niż wszystko i tak przewrotne, że nie da się przeniknąć.” (Jer
17,9 BR);
„Bardziej niż nad
wszelką inną rzeczą czuwaj nad sercem swoim, w nim bowiem jest
źródło życia. Odsuń od siebie przewrotność ust, oddal od
siebie obłudę warg. Niech oczy twoje patrzą prosto przed siebie, a
powieki twe niech będą otwarte. Wyrównaj ścieżkę dla twoich
kroków, niech wszystkie twoje drogi będą umocnione. Nie zbaczaj
ani w prawo, ani w lewo, odwracaj swą nogę od zła.” (Przyp. Sal.
4,23-27 BP);
„Bardziej niż
czegokolwiek strzeż swego serca, bo z niego się wywodzi całe twoje
życie. Unikaj wszelkiego fałszywego słowa, niech ust twoich nie
splami żadna przewrotność. Twoje oczy niech patrzą zawsze tylko
prosto, spoglądać masz zawsze śmiało przed siebie! Niech twoje
stopy kroczą po równych drogach, niech będą wygładzone wszystkie
twoje ścieżki. Nie zbaczaj z drogi ni w prawo, ni w lewo, odwracaj
się co rychlej od zła wszelkiego!” (Przyp. Sal. 4,23-27 BR).
3. O co prosił król
Dawid, gdy go zwiodło jego serce?
Ps 51,1.12
„Przewodnikowi chóru.
Psalm Dawidowy. (…) Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, A ducha
prawego odnów we mnie!” (Ps 51,1.12 BW).
4. Co musi nastąpić,
aby nasze serca były czyste i wrażliwe na głos Boży?
Ezech
36,26; por. Jer 31,31-33
„I dam wam serce nowe i
ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne,
a dam wam serce z ciała.” (Ezech. 36,26 BT);
„I dam wam serce nowe,
i ducha nowego dam do waszego wnętrza, i usunę z waszego ciała
serce kamienne, a dam wam serce mięsiste.” (Ezech. 36,26 BW);
„Oto nadejdą dni -
głosi Jahwe - a z Domem Izraela i z Domem Judy zawrę Nowe
Przymierze! Nie jak Przymierze, które zawarłem z ich praojcami,
gdym ich ujął za rękę, by wyprowadzić ich z ziemi egipskiej,
które to Przymierze moje oni zerwali, chociaż byłem ich Panem -
głosi Jahwe. Natomiast to będzie Przymierze, jakie zawrę z Domem
Izraela po dniach owych - głosi Jahwe: Złożę Prawo moje w ich
wnętrzu i wypiszę je w ich sercu! I będę im Bogiem, a oni będą
mi ludem!” (Jer 31,31-33 BP);
„Oto nadchodzą dni -
wyrocznia Pana - kiedy zawrę z domem Izraela nowe
przymierze. Nie jak
przymierze, które zawarłem
z ich przodkami, kiedy
ująłem ich za rękę,
by wyprowadzić z ziemi
egipskiej. To moje
przymierze złamali, mimo
że byłem ich Władcą
- wyrocznia Pana. Lecz
takie będzie przymierze,
jakie zawrę z domem
Izraela po tych dniach
- wyrocznia Pana: Umieszczę
swe prawo w głębi
ich jestestwa i wypiszę
na ich sercu. Będę
im Bogiem, oni zaś
będą Mi narodem.”
(Jer
31,31-33
BT);
„Oto idą
dni - mówi Pan
- że zawrę z
domem izraelskim i z
domem judzkim nowe
przymierze. Nie takie
przymierze, jakie zawarłem
z ich ojcami w
dniu, gdy ich ująłem
za rękę, aby ich
wyprowadzić z ziemi
egipskiej, które to
przymierze oni zerwali,
chociaż Ja byłem ich
Panem - mówi Pan
- lecz takie przymierze
zawrę z domem izraelskim
po tych dniach, mówi
Pan: Złożę mój zakon
w ich wnętrzu i
wypiszę go na ich
sercu. Ja będę ich
Bogiem, a oni będą
moim ludem.”
(Jer
31,31-33
BW).
5.
W jakich surowych słowach ap. Jakub gromił wierzących,
którzy zaniedbali konieczną troskę
o
czystość
swych
serc
(Przyp.
Sal
4,23)?
Jak
4,8
„Zbliżcie się do
Boga, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie
serca, ludzie o rozdwojonej duszy.” (Jak 4,8 BPD);
„Zbliżajcie się do
Boga, a On przybliży się do was. Oczyśćcie ręce, grzesznicy, i
uświęćcie serca, ludzie rozdarci wewnętrznie!” (Jak 4,8 BP);
„Zbliżcie się do
Boga, a on przybliży się do was. Oczyśćcie swe ręce, grzesznicy,
i czystymi uczyńcie swe serca, ludzie chwiejni!” (Jak 4,8 Kow).
6. Czym napełnione
jest czyste serce wierzącego?
Mt
22,37.38; por. Jan 14,23
„A On mu powiedział:
Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej
duszy swojej, i z całej myśli swojej. To jest największe i
pierwsze przykazanie.” (Mt 22,37.38 BW);
„On mu odpowiedział:
„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą
swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze
przykazanie.” (Mt 22,37.38 BT);
„A Jezus mu
odpowiedział: - Jeśli kto Mnie miłuje, będzie przestrzegał mojej
nauki. A Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego i będziemy
mieszkać u niego.” (Jan 14,23 BP);
„Odpowiedział mu
Jezus: Jeśli ktoś Mnie miłuje, zachowuje moją naukę. Dlatego
Ojciec mój również go umiłuje; przyjdziemy do niego i będziemy w
nim przebywać.” (Jan 14,23 BR).
7. Kogo także miłuje
człowiek czystego serca?
1 Ptr
1,22; 1 Jana 4,20.21
„Skoro już dusze swoje
uświęciliście, będąc posłuszni prawdzie celem zdobycia
nieobłudnej miłości bratniej, jedni drugich gorąco czystym sercem
umiłujcie.” (1 Ptr 1,22 BT);
„W posłuszeństwie dla
prawdy uświęcajcie dusze swoje, aby dojrzeć do nieobłudnej
miłości bratniej: miłujcie się wzajemnie gorąco i z głębi
serca.” (1 Ptr 1,22 Kow);
„Jeśliby ktoś mówił:
„Miłuję Boga”, a równocześnie nienawidziłby swego brata, ten
jest kłamcą. Kto bowiem nie miłuje swego brata, którego widzi,
nie może miłować Boga, którego nie widzi. A takie przykazanie
mamy od Niego, aby ten, kto miłuje Boga, miłował również swego
brata.” (1 Jana 4,20.21 BP);
„Jeżeli ktoś mówi,
że miłuje Boga, a równocześnie ma w nienawiści swego brata, to
jest kłamcą. Kto nie okazuje miłości bratu, którego widzi, nie
może miłować Boga, którego nie widzi. (21) Tymczasem On nakazuje
nam bardzo wyraźnie, aby ten, kto miłuje Boga, miłował także i
swego brata.” (1 Jana 4,20.21 BR).