III Przykazanie


Tekst pamięciowy: Ps 20,8

„Jedni chlubią się wozami, drudzy końmi, Lecz my chlubimy się imieniem Pana, Boga naszego.” (Ps 20,8 BW);

„Jedni siłę w wozach bojowych [upatrują], inni w rumakach, my zaś silni jesteśmy Imieniem Jahwe, Boga naszego.” (Ps 20,8 BP);

„Jedni w wozach, a drudzy w koniach ufają; ale my na imię Pana, Boga naszego, wspominamy.” (Ps 20,8 BG).

1. Jaką moc posiadają Słowa Boga?
    Ps 33,6; Iz 55,11

„Przez słowo Jahwe zostały stworzone niebiosa, przez tchnienie ust Jego - wszystkie ich zastępy.” (Ps 33,6 BP);

„Pan wyrzekł słowo i powstały niebiosa i wszystko, co na nich, gdy wydał swe tchnienie.” (Ps 33,6 BR);

„Słowem Bożem niebiosa stanęły, tchnieniem ust Jego wszystkie ich zastępy.” (Ps 33.6 Izaak Cylkow);

„Tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa.” (Iz 55,11 BT);

„Tak będzie słowo moje, które wyjdzie z ust moich: nie wróci się do mnie próżne, ale uczyni, cokolwiek chciałem, i powiedzie się mu w tym, na co je posłałem.” (Iz 55,11 JW).

2. Jak Psalmista mówi o wielkości Boga?
    Ps 8,2

„O Jahwe, Panie nasz, jakże wspaniałe jest Twoje Imię na całej ziemi! Chwałę Twoją wysławia się na niebiosach.” (Ps 8,2 BP);

„O Panie, nasz Boże, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa.” (Ps 8,2 BT);

„O Boże i Panie nasz, jak sławne jest imię Twoje aż po krańce ziemi, a wielkość Twoja sięga ponad niebo.” (Ps 8,2 BR);

„Panie, Panie nasz! jakoż zacne jest imię twoje po wszystkiej ziemi! któryś wyniósł chwałę twoję nad niebiosa.” (Ps 8,2 BG).

3. Komu i w jaki sposób Bóg objawił Swoje Imię?
    2 Mjż 6,3; 2 Mjż 3,13-15

„Objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg Wszechmocny, lecz imienia mojego Jahwe im nie objawiłem.” (2 Mjż 6,3 BW);

„Jam się objawił Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg Wszechmocny, lecz nie dałem im poznać swego imienia Jahwe.” (2 Mjż 6,3 BP);

„To Ja objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi, Jakubowi jako Bóg wszechmocny, ale nie dałem im poznać, co znaczy moje imię, Jahwe.” (2 Mjż 6,3 BR);

„Ja Pan, którym się ukazał Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg wszechmocny, ale imienia mego Adonaj nie oznajmiłem im.” (2 Mjż 6,3 JW);

„I objawiłem się Abrahamowi, Ic’hakowi i Jakóbowi, jako Bóg wszechmogący, ale imieniem Mojem – Wiekuisty, nie dałem się poznać im.” (2 Mjż 6,3 Tora I. Cylkowa);

„Mojżesz zaś rzekł Bogu: „Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mię do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, to cóż im mam powiedzieć?” Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: „JESTEM, KTÓRY JESTEM”. I dodał: „Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was”. Mówił dalej Bóg do Mojżesza: „Tak powiesz Izraelitom: „JESTEM, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia”.” (2 Mjż 3,13-15 BT);

„Wtedy powiedział Mojżesz do Boga: Dobrze, pójdę do Izraelitów i powiem im: Przysłał mnie do was Bóg ojców waszych. Wtedy oni z pewnością zapytają mnie, jak się ów Bóg nazywa. Co mam im odpowiedzieć? Rzekł Bóg do Mojżesza: Ja jestem Tym, który jest. I dodał: Powiesz Izraelitom tak: Posłał mnie do was Ten, który siebie nazywa „Ja jestem Tym, który jest”. Powiedział Bóg także do Mojżesza: Powiesz nadto Izraelitom: Jahwe, Bóg waszych ojców. Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Jakuba, posłał mnie do was i powiedział: Takie jest moje imię na wieki i tak mają Mnie nazywać wszystkie pokolenia.” (2 Mjż 3,13-15 BR);

„I rzekł Mojżesz do Boga: „Oto przyjdę do synów Israela i powiem im: Bóg ojców waszych posłał mnie do was; a gdy powiedzą mi: Jakie imię Jego? Cóż odpowiem im?”. I rzekł Bóg do Mojżesza: „Będę, który będę.” I rzekł: „Tak powiesz synom Israela: „Wieczny posyła mnie do was!”. I rzekł dalej Bóg do Mojżesza: „Tak powiesz synom Israela: Wiekuisty Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Ic’haka, i Bóg Jakóba posłał mnie do was. Oto imię Moje na wieki i oto wspomnienie o Mnie od pokolenia do pokolenia!” (2 Mjż 3,13-15 Tora I. Cylkowa).

4. W jakich okolicznościach Izraelici powoływali się na Imię Boże, a co na ten temat mówił Pan Jezus?
    3 Mjż 19,12; 5 Mjż 6,13; Mt 5,33-37

„Nie będziecie przysięgać fałszywie na moje imię. Byłoby to zbezczeszczenie imienia Boga twego. Ja jestem Pan!” (3 Mjż 19,12 BT);

„Nie będziecie fałszywie przysięgać na moje imię, bo w ten sposób zhańbilibyście imię swojego Boga. Ja jestem Jahwe.” (3 Mjż 19,12 BR);

„A nie przysięgajcie na imię Moje dla fałszu, abyś zelżył imię Boga twojego: Jam Wiekuisty!” (3 Mjż 19,12 Tora I. Cylkowa);

„Będziesz się lękał Jahwe, twojego Boga, będziesz Mu służył i składał przysięgi na Jego imię.” (5 Mjż 6,13 BR);

„Będziesz się bał Pana, Boga swego, będziesz Mu służył i na Jego imię będziesz przysięgał.” (5 Mjż 6,13 BT);

„Strzeż się pilnie, abyś nie zapomniał Pana, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Pana, Boga twego, bać się będziesz i jemu samemu służyć i przez imię jego przysięgać będziesz.” (5 Mjż 6,13 JW);

„Słyszeliście również, że powiedziano ojcom: Nie przysięgaj fałszywie. Dotrzymuj względem Pana swoich przyrzeczeń. A ja wam mówię: Nie przysięgajcie w ogóle; ani na niebo, bo ono jest tronem Boga; ani na ziemię, bo ona jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Nie przysięgaj na głowę, bo nie możesz sprawić, aby choć jeden włos na niej stał się biały lub czarny. Niech mowa wasza będzie: tak - tak, nie - nie. Wszystko, co powie się nadto - pochodzi od złego.” (Mt 5,33-37 BR).

5. W jaki sposób możemy wyrazić swój szacunek do Boga? Czy w codziennym życiu zwracamy się do wszystkich ludzi po imieniu?
    2 Mjż 20,7

„Nie będziesz wypowiadał na próżno Imienia Jahwe, twego Boga. Jahwe bowiem nie pozostawi bez kary tego, kto by wypowiadał Jego Imię na próżno.” (2 Mjż 20,7 BP);

„Nie będziesz wzywał imienia Jahwe, Boga twego, nadaremnie, bo Jahwe nie omieszka ukarać tego, kto wzywa Jego imienia nadaremnie.” (2 Mjż 20,7 BR);

„Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.” (2 Mjż 20,7 BT);

„Nie nadużywaj imienia Pana, Boga twojego, gdyż Pan nie zostawi bez kary tego, który nadużywa imienia jego.” (2 Mjż 20,7 BW);

„Nie wzywaj imienia Wiekuistego, Boga twojego, do fałszu! Gdyż nie przepuści Wiekuisty temu, który wzywa imię Jego do fałszu.” (2 Mjż 20,7 Tora I. Cylkowa).

6. Kto i w jaki sposób objawił Imię Boże ludziom?
    Jan 17,4-6

„Ja Ciebie uwielbiłem na ziemi (przez to), że wypełniłem dzieło, które mi powierzyłeś do wykonania; a teraz Ty, Ojcze, uwielbij Mnie u siebie samego tą chwałą, którą miałem u Ciebie, zanim zaistniał świat. Objawiłem Twoje imię ludziom, których Mi dałeś ze świata. Byli Twoimi i Mnie ich dałeś, i zachowali Twoje Słowo.” (Jan 17,4-6 BPD);

„Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał. Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje.” (Jan 17,4-6 BT);


„Ja wsławiłem Ciebie na ziemi, doprowadziwszy do końca dzieło, które Mi dałeś, abym wykonał. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie swą wielką chwałą, którą miałem u Ciebie, zanim świat powstał. Objawiłem Twoje imię ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli, a Tyś Mnie ich oddał. Oni zachowali Twoją naukę.” (Jan 17,4-6 BP).