„Wy jesteście moimi świadkami - mówi Pan - i moimi sługami, których wybrałem, abyście poznali i wierzyli mi, i zrozumieli, że to Ja jestem, że przede mną Boga nie stworzono i po mnie się go nie stworzy.” (Iz 43,10 BW);
„Moimi świadkami jesteście wy - mówi Jahwe - sługami moimi, których wybrałem, aby poznali i we mnie wierzyli, by zrozumieli, że to Ja jestem! Przede mną żaden Bóg nie powstał ani też po mnie żadnego nie będzie!” (Iz 43,10 BP);
„To wyście moimi świadkami - zgodnie z wyrokiem Pana- i sługami, w których upodobałem sobie. To wy powinniście Mnie znać i słowom moim wierzyć, wy powinniście być przekonani, że Ja prawdziwie jestem. Nie był przede Mną żaden bóg przedtem stworzony, nie będzie też istniał i żaden bóg po Mnie.” (Iz 43,10 BR).
1. Jakie uczucia mogą zdominować nasze życie? 2 Mjż 14,10; Ps 42,3-4; 11-12
„Kiedy faraon już się zbliżał, a Izraelici podnieśli oczy i zobaczyli, że Egipcjanie są tuż, bardzo się przerazili i zaczęli wołać o pomoc do Jahwe.” (2 Mjż 14,10 BR);
„Dusza moja spragniona jest Boga, Boga żywego. Kiedyż przyjdę i ujrzę oblicze Boże? Łzy moje są mi pokarmem we dnie i w nocy, gdy co dnia mnie pytają: ‘Gdzież jest twój Bóg?’.” (Ps 42,3-4 BP);
„Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego. Kiedyż przyjdę i ukażę się przed obliczem Boga? Łzy moje są mi chlebem we dnie i w nocy, Gdy mówią do mnie co dzień: Gdzie jest Bóg twój?” (Ps 42,3-4 BW);
„Kości we mnie się kruszą, gdy lżą mnie przeciwnicy, gdy cały dzień mówią do mnie: „Gdzie jest twój Bóg?” Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać: Zbawienie mego oblicza i mojego Boga.” (Ps 42,11-12 BT);
„Jest mi tak, jakby kruszono mi kości, Gdy mnie lżą wrogowie moi, Mówiąc do mnie co dzień: Gdzież jest Bóg twój? Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we mnie? Ufaj Bogu, gdyż jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim!” (Ps 42,11-12 BW);
„Kości mi łamią wrogowie, bluźnią mi moi oprawcy i szydząc pytają codziennie: A gdzież jest twój Pan Bóg? Dlaczego więc się smucisz, moja duszo, i czemu napełniasz mnie trwogą? Zaufaj Bogu! jeszcze Mu będę dziękował, bo jest Zbawicielem i Panem moim.” (Ps 42,11-12 BR).
2. O czym nie wolno nam nigdy zapomnieć? Jer 32,27; Ijob 26,14; Ps 115,2-3
„Oto Jam jest Jahwe, Bóg wszelkiego stworzenia. Czyż jakakolwiek rzecz jest dla mnie zbyt trudna?” (Jer 32,27 BP);
„Otom Ja Pan, Bóg wszelkiego ciała; izaliż przedemną może być skryta która rzecz?” (Jer 32,27 BG);
„Oto Ja jestem Pan, Bóg wszelkiego ciała: Czy jest dla mnie coś niemożliwego?” (Jer 32,27 BW);
„Otom ja Pan, Bóg wszelkiego ciała; czyż mnie jakiekolwiek słowo trudne będzie?” (Jer 32,27 JW);
„Oto jest cząstka Jego potęgi; jakże mało rzeczy o Nim wiemy, a któż pojmie potęgę Jego grzmotu?” (Ijob 26,14 BP);
„Oto zaledwie zarys jego dróg, a tylko jak cichy szept jego słowa słyszymy! Lecz któż zrozumie grom wszechmocy jego?” (Ijob 26,14 BW);
„Takie są znaki Jego działania niczym skromne echo to, co o Nim wiemy. A któż zdoła pojąć ogrom Jego mocy?” (Ijob 26,14 BR);
„Oto to o części dróg Jego się rzekło, a ponieważ ledwie małą kroplę mowy Jego słyszeliśmy, któż będzie mógł patrzeć na grom wielkości Jego ?” (Ijob 26,14 JW);
„Oto tylko zarysy dróg Jego, ale i to tylko poszept wieści, którąśmy zasłyszeli o Nim! Wszakże gromowładną wszechmoc Jego – któż ją wyrozumie!” (Ijob 26,14 I.Cylkow);
„Czemu mają mówić poganie: „A gdzież jest ich Bóg?” Nasz Bóg jest w niebie; czyni wszystko, co zechce.” (Ps 115,2-3 BT);
„Czemuż mówić mają ludy: Gdzież ich Pan? A Pan nasz w niebiosach, wszystko co zechciał uczynił.” (Ps 115,2-3 I.Cylkow).
3. Dlaczego Bóg dopuszcza, aby w życiu człowieka wierzącego pojawiały się problemy? 2 Mjż 9,13-16; Jan 9,1-3; 6-7
„Jahwe rzekł do Mojżesza - Wstań wcześnie rano, stań przed faraonem i powiedz mu: Tak mówi Jahwe, Bóg Hebrajczyków: "Puść mój lud, aby mogli mi służyć. Tym razem ześlę bowiem wszystkie plagi moje na twoją osobę, na twoich służebnych i twój lud, ażebyś poznał, iż na całym świecie nie ma nikogo, kto byłby mi równy. Bo już teraz mógłbym wyciągnąć swą rękę i zarazą porazić ciebie i twój lud, tak że byłbyś zgładzony z ziemi, ale dlatego zachowałem cię, aby ci pokazać moc moją i aby sławiono moje Imię po całym świecie.” (2 Mjż 9,13-16 BP);
„Przechodząc zobaczył człowieka niewidomego od urodzenia. Wtedy Jego uczniowie zapytali Go: Rabbi, kto zgrzeszył, on czy jego rodzice, że się urodził niewidomy? Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice, lecz aby mogły być w nim objawione dzieła Boże.” (Jan 9,1-3 BPD);
„Przechodząc ujrzał człowieka ślepego od urodzenia. Zapytali go uczniowie jego: „Rabbi, kto zgrzeszył: on czy rodzice jego, że urodził się ślepy?” Jezus odrzekł: „Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego; lecz dzieła Boże mają się na nim okazać.”.” (Jan 9,1-3 Kow);
„Po tych słowach splunął na ziemię i ze śliny uczynił błoto, i to błoto nałożył na oczy ślepego. I rzekł do niego: Idź i obmyj się w sadzawce Syloe (to znaczy Posłany). Odszedł tedy i obmył się, i wrócił z odzyskanym wzrokiem.” (Jan 9,6-7 BW).
Uwaga: Zgodnie ze Swoim planem, Bóg udziela nam Swojej Mocy, aby objawić ja nam i światu.
4. Kogo Bóg szczególnie obdarował Swoją Mocą, aby zbawić Swój lud i ofiarować mu życie wieczne? Ef 2,5-6
„I to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni. Razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich - w Chrystusie Jezusie.” (Ef 2,5-6 BT).
5. Komu jeszcze Bóg udzielił Swojej Mocy? Łuk 24,49; DzAp 4,29-31.33
„A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś siedźcie w mieście, aż zostaniecie przyodziani mocą z wysokości.” (Łuk 24,49 BPD);
„I ześlę na was dar obiecany przez mojego Ojca. Wy zaś zostańcie w mieście, aż nie otrzymacie mocy z wysokości.” (Łuk 24,49 BP);
„A teraz posłuchaj, Panie, jak grożą! Spraw, by Twoi słudzy mogli z całą odwagą głosić Twoje słowo! Wyciągnij swoją prawicę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów w imię Świętego Sługi Twego, Jezusa. Kiedy już skończyli się modlić, zadrżało miejsce, na którym byli wszyscy zebrani: zostali napełnieni Duchem Świętym i z całą odwagą poczęli głosić słowo Boże.” (DzAp 4,29-31 BR);
„Apostołowie zaś składali z wielką mocą świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na nich wszystkich.” (DzAp 4,33 BW).
6. Kiedy Bóg udziela nam Swojej Mocy?
a. w słabości Iz 40,29-31; 1 Kor 2,3-5
„Utrudzonemu On siły przywraca, a słabnącemu On mocy przymnaża! Nawet młodzieńcy się męczą, ustają, młodzi słaniają się wyczerpani - lecz ci, co Jahwe zaufali, nowych sił nabiorą, wzbiją się jak orły na skrzydłach! Biec będą, ale się nie zmęczą, pójdą, a nie ustaną!” (Iz 40,29-31 BP);
„I tak przybyłem do was ze słabością i z bojaźnią oraz z wielkim drżeniem. Moja mowa i nauczanie nie opierały się na przekonywających słowach mądrości, lecz na okazaniu ducha i mocy, aby wasza wiara nie wypływała z ludzkiej mądrości, ale z mocy Bożej.” (1 Kor 2,3-5 BP);
„I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.” (1 Kor 2,3-5 BT).
b. w czynieniu dobra Filip 2,13; DzAp 3,12; Kol 3,17
„Gdyż Bóg jest Tym, który w was sprawia i chcenie i wykonanie ze względu na dobrą wolę.” (Filip 2,13 BPD);
„Bóg bowiem sprawia w sercach waszych chęć i wykonanie wedle swego upodobania.” (Filip 2,13 Kow);
„Korzystając ze sposobności, Piotr przemówił do zebranych w te słowa: Dlaczego dziwicie się, o Izraelici, i dlaczego patrzycie na nas tak, jakbyśmy to my właśnie - naszą własną mocą lub pobożnością sprawili, że człowiek ten zaczął chodzić?” (DzAp 3,12 BR);
„I czegokolwiek dokonujecie słowem lub czynem, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, składając przez Niego dziękczynienie Bogu Ojcu.” (Kol 3,17 BR).
c. w walce z grzechem i opętaniem Judy 1,24; Ef 6,10-13; 1 Jan 1,9
„A Temu, który ma moc ustrzec was od upadku i postawić nieskazitelnych, pełnych wielkiej radości przed obliczem swojej chwały.” (Judy 1,24 BPD);
„A temu, który was może zachować bez grzechu i postawić niepokalanych, w radości przed obliczem chwały swojej przy przyjściu Pana naszego Jezusa Chrystusa.” (Judy 1,24 JW);
„W końcu, bracia moi, umacniajcie się w Panu i w potężnej mocy jego. Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi. Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich. Dlatego weźcie całą zbroję Bożą, abyście mogli stawić opór w dniu złym i, dokonawszy wszystkiego, ostać się.” (Ef 6,10-13 BW);
„W końcu umacniajcie się w Panu siłą Jego wielkiej potęgi. Włóżcie na siebie zbroję Bożą, abyście mogli przeciwstawić się zakusom diabła. Nie walczymy z ludźmi, ale ze zwierzchnościami, władzami, rządcami świata ciemności i złymi duchami w przestworzach. Dlatego włóżcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście mogli w złym dniu stawić opór, a pokonawszy wszystko, ostać się zwycięsko.” (Ef 6,10-13 BP);
„Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, to On jest tak wierny i sprawiedliwy, że odpuści nam grzechy i oczyści nas z wszelkiej nieprawości.” (1 Jan 1,9 BP).
d. w naśladowaniu Jezusa 1 Piotr 4,1-2; Jan 15,5
„Skoro więc Chrystus cierpiał w ciele, wy również tą samą myślą się uzbrójcie, że kto poniósł mękę na ciele, zerwał z grzechem, aby resztę czasu w ciele przeżyć już nie dla [pełnienia] ludzkich żądz, ale woli Bożej.” (1 Piotr 4,1-2 BT);
„A skoro Chrystus cierpiał w ciele, wy również bądźcie przygotowani na to samo, pamiętając, że kto poddaje uciskowi swoje ciało tym samym obumiera dla grzechu po to, by zgodnie z wolą Bożą w postępowaniu swym nie kierować się pożądliwościami doczesnego życia.” (1 Piotr 4,1-2 BR);
„Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić.” (Jan 15,5 BT);
„Ja jestem winoroślą — wy pędami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze Mnie nie możecie nic uczynić.” (Jan 15,5 BPD).