Lekcja 10 ------- 05.03.2016 r.
„Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości.” (1 Ptr 2,9 BW).
1. Czego unikać ma człowiek, który w swym życiu pragnie podążać drogą Bożą? Jak w praktyce objawiają się wymienione tutaj negatywne elementy?
1 Ptr 2,1
„Odrzuciwszy więc wszelką złość i wszelką zdradę, i obłudę, i zazdrość, i wszelką obmowę.” (1 Ptr 2,1 BW);
„A więc precz z wszelką złością i zdradą wszelką, z obłudą, zazdrością i wszelkim rodzajem obmowy!” (1 Ptr 2,1 Kow);
„Odrzućcie tedy od siebie przewrotność, podstęp, obłudę, zazdrość i wszelkie złe słowo!” (1 Ptr 2,1 BR).
2. Jakie stałe pragnienie musi towarzyszyć nam zawsze w życiu duchowym i dlaczego jest to tak ważne?
1 Ptr 2,2
„Jako nowonarodzone niemowlęta, zapragnijcie nie sfałszowanego duchowego mleka, abyście przez nie wzrastali ku zbawieniu.” (1 Ptr 2,2 BW);
„Jak ledwo narodzone niemowlęta pragnijcie nieskażonego mleka słowa Bożego, abyście dzięki niemu dorośli do zbawienia.” (1 Ptr 2,2 Pau);
„Jako nowonarodzone niemowlęta, zapragnijcie nie sfałszowanego właściwego dla was mleka, abyście dzięki niemu wzrastali dla zbawienia.” (1 Ptr 2,2 BPD).
3. W jaki sposób w naszym życiu „kosztujemy” dobrotliwości Bożej?
1 Ptr 2,3
„Gdyżeście zakosztowali, iż dobrotliwy jest Pan.” (1 Ptr 2,3 BW);
„Wszak „doświadczyliście, że dobry jest Pan!”.” (1 Ptr 2,3 BP);
„Jeśli tylko „skosztowaliście, że słodki jest Pan.” (1 Ptr 2,3 JW).
4. Jakie wielkie prawdy kryją się w symbolice „odrzuconego kamienia”? Co w praktyce oznacza „przystąpienie do kamienia żywego”? Czym ów „kamień węgielny” jest dla wierzących i niewierzących? Jak to rozumiesz?
1 Ptr 2,4.6-8
„Zbliżając się do Tego, który jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym, (…) To bowiem zawiera się w Piśmie: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto wierzy w niego, na pewno nie zostanie zawiedziony. Wam zatem, którzy wierzycie, cześć. Dla tych zaś, co nie wierzą, właśnie ten kamień, który odrzucili budowniczy, stał się głowicą węgła – i kamieniem upadku, i skałą zgorszenia. Ci, nieposłuszni słowu, upadają, do czego zresztą są przeznaczeni.” (1 Ptr 2,4.6-8 BT2);
„Przystąpcie do niego, do kamienia żywego, przez ludzi wprawdzie odrzuconego, lecz przez Boga wybranego jako kosztowny. (…) Dlatego to powiedziane jest w Piśmie: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, kosztowny, A kto weń wierzy, nie zawiedzie się. Dla was, którzy wierzycie, jest on rzeczą cenną; dla niewierzących zaś kamień ten, którym wzgardzili budowniczowie, pozostał kamieniem węgielnym, ale też kamieniem, o który się potkną, i skałą zgorszenia; ci, którzy nie wierzą Słowu, potykają się oń, na co zresztą są przeznaczeni.” (1 Ptr 2,4.6-8 BW).
5. Jak nazwany został lud Boży? Co to oznacza w naszym codziennym życiu? Jakie przywileje i jakie obowiązki z tym się wiążą?
1 Ptr 2,5.9; Obj 1,4-6
„I wy sami, jak żywe kamienie, jesteście budowani w duchowy dom, [stanowicie] święte kapłaństwo, aby składać duchowe ofiary, przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa. (…) Lecz wy [jesteście] rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do swej cudownej światłości.” (1 Ptr 2,5.9 BUG);
„Wówczas staniecie się także takimi żywymi kamieniami. Będziecie się budować w dom duchowy, w święte kapłaństwo, aby składać duchowe ofiary, przyjemne Bogu, przez Jezusa Chrystusa. (…) Wy zaś jesteście rodzajem wybranym, kapłaństwem królewskim, ludem świętym, narodem do Boga przynależnym. Opowiadać macie wspaniałe czyny tego, który powołał was z ciemności do swej cudnej światłości.” (1 Ptr 2,5.9 Kow);
„Jan do siedmiu zborów, które są w Azji: Łaska wam i pokój od tego, który jest i który był, i który ma przyjść, i od siedmiu duchów, które są przed jego tronem, i od Jezusa Chrystusa, który jest świadkiem wiernym, pierworodnym z umarłych i władcą nad królami ziemskimi. Jemu, który miłuje nas i który wyzwolił nas z grzechów naszych przez krew swoją, i uczynił nas rodem królewskim, kapłanami Boga i Ojca swojego, niech będzie chwała i moc na wieki wieków. Amen.” (Obj 1,4-6 BW);
„Jan do siedmiu Kościołów, które są w Azji: Łaska wam i pokój od Tego, Który jest, i Który był i Który przychodzi, i od Siedmiu Duchów, które są przed Jego tronem, i od Jezusa Chrystusa, Świadka Wiernego, Pierworodnego umarłych i Władcy królów ziemi. Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem - kapłanami Bogu i Ojcu swojemu, Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.” (Obj 1,4-6 BT2).
6. Jak diametralnie zmienia się sytuacja człowieka po przyjęciu ewangelii i oddaniu życia Bogu?
1 Ptr 2,10; por. Ef 2,11-13
„Niegdyś byliście „nie-ludem”, teraz zaś jesteście „ludem Bożym”, [niegdyś] byliście „tymi, co nie doznawali miłosierdzia”, teraz zaś jesteście „tymi, którzy miłosierdzia dostąpili”.” (1 Ptr 2,10 BP);
„Kiedyś powiedziano o was: „nie mój lud”. A teraz jesteście ludem Bożym. Kiedyś powiedziano o was: „bez łaski”, a teraz jesteście łaską obdarzeni.” (1 Ptr 2,10 Kow);
„Wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla których kiedyś nie było zmiłowania, teraz zmiłowania dostąpiliście.” (1 Ptr 2,10 BPD);
„Przeto pamiętajcie o tym, że wy, niegdyś poganie w ciele, nazywani nieobrzezanymi przez tych, których nazywają obrzezanymi na skutek obrzezki, dokonanej ręką na ciele, byliście w tym czasie bez Chrystusa, dalecy od społeczności izraelskiej i obcy przymierzom, zawierającym obietnicę, nie mający nadziei i bez Boga na świecie. Ale teraz wy, którzy niegdyś byliście dalecy, staliście się w Chrystusie Jezusie bliscy przez krew Chrystusową.” (Ef 2,11-13 BW);
„Dlatego pamiętajcie, że niegdyś wy - poganie co do ciała, zwani "nieobrzezaniem" przez tych, którzy zowią się "obrzezaniem" od znaku dokonanego ręką na ciele - w owym czasie byliście poza Chrystusem, obcy względem społeczności Izraela i bez udziału w przymierzach obietnicy, nie mający nadziei ani Boga na tym świecie. Ale teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa.” (Ef 2,11-13 BT4).