Tekst
przewodni: 1 Kor 10,16.17
„Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest
społecznością krwi Chrystusowej? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest
społecznością ciała Chrystusowego? Ponieważ
jest jeden chleb, my, ilu nas jest, stanowimy jedno ciało, wszyscy bowiem
jesteśmy uczestnikami jednego chleba.” (1 Kor 10,16.17 BW);
„Czy
kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, nie jest udziałem we krwi
Chrystusa? Czy chleb, który łamiemy, nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jest tylko jeden chleb, więc
tworzymy jedno ciało, chociaż jest nas wielu, bo wszyscy spożywamy wspólnie ten
sam chleb.” (1 Kor 10,16.17 BP);
„Kielich
błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest uczestnictwem krwi Chrystusowej?
A chleb, który łamiemy, czyż nie jest uczestnictwem ciała Pańskiego ? Ponieważ
jeden chleb - wielu jesteśmy jednym ciałem; wszyscy, którzy w jednym chlebie
uczestniczymy.” (1 Kor 10,16.17 JW).
1. Jakie nieprawidłowości miały miejsce w zborze
korynckim?
1 Kor
11,20-22
„ Wy tedy, gdy się schodzicie w zborze,
nie spożywacie w sposób należyty Wieczerzy Pańskiej; każdy bowiem zabiera się niezwłocznie
do spożycia własnej wieczerzy i skutek jest taki, że jeden jest głodny a drugi
pijany. Czy nie macie domów, aby
jeść i pić? Albo czy zborem Bożym gardzicie i poniewieracie tymi, którzy nic
nie mają? Co mam wam powiedzieć? Czy mam was pochwalić? Nie, za to was nie
pochwalam.” (1 Kor 11,20-22 BW);
„Wasze wspólne zgromadzenia nie są spożywaniem wieczerzy
Pańskiej. Każdy bowiem w czasie
wieczerzy zabiera się najpierw do własnego jedzenia, a skutek jest taki, że gdy
jeden jest [jeszcze] głodny, drugi już jest nietrzeźwy. Czy nie macie domów, aby tam jeść i
pić? Czy chcecie okazać pogardę zebranemu ludowi Bożemu i zawstydzić tych,
którzy niczego nie posiadają? Cóż powinienem wam powiedzieć? Może pochwalę was?
Nie, za to was nie pochwalę.” (1 Kor 11,20-22 BP);
„Więc uczty na waszych wspólnych zebraniach przestają być
wieczerzą Pańską. Bo każdy,
zasiadając do stołu, zabiera się do spożywania własnych potraw - i jeden jest
głodny, a drugi podpił sobie. Czyż
nie macie domów, aby tam jeść i pić? Lub czy chcecie okazać pogardę gminie
Bożej i zawstydzić ubogich? Cóż wam powiedzieć? Czy mam was pochwalić? Za to
pochwalić was nie mogę.” (1 Kor 11,20-22 Kow).
2. Na czym zależało i
wciąż zależy naszemu Zbawcy?
Jan 17,20-23
„Proszę nie tylko za nimi, ale i tymi, którzy dzięki ich
słowu będą wierzyć we Mnie, aby
wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, żeby i oni w nas byli
jedno i dzięki temu świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. Ja im dałem chwałę, którą Mi dałeś,
aby byli jedno, jak My jedno jesteśmy: Ja
w nich, a Ty we Mnie, aby byli doskonali w dążeniu do jedności i by przez to
świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i umiłowałeś ich tak, jak umiłowałeś Mnie.”
(Jan 17,20-23 BPD);
„Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki
ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby
wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby
i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. I także chwałę, którą Mi dałeś,
przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby
się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i że
Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś.” (Jan 17,20-23 BT).
3. Do jakiego
stopnia, wg Pawła, łączy nas uczestnictwo w Wieczerzy Pańskiej?
1 Kor 10,16.17
„Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest
społecznością krwi Chrystusowej? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest
społecznością ciała Chrystusowego? Ponieważ
jest jeden chleb, my, ilu nas jest, stanowimy jedno ciało, wszyscy bowiem
jesteśmy uczestnikami jednego chleba.” (1 Kor 10,16.17 BW);
„Czy
kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, nie jest udziałem we krwi
Chrystusa? Czy chleb, który łamiemy, nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jest tylko jeden chleb, więc
tworzymy jedno ciało, chociaż jest nas wielu, bo wszyscy spożywamy wspólnie ten
sam chleb.” (1 Kor 10,16.17 BP);
„Kielich
błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest uczestnictwem krwi
Chrystusowej? A chleb, który łamiemy, czyż nie jest uczestnictwem ciała
Pańskiego ? Ponieważ jeden chleb - wielu jesteśmy jednym ciałem; wszyscy,
którzy w jednym chlebie uczestniczymy.” (1 Kor 10,16.17 JW).
4. Na co powinny być skierowane nasze myśli i
uczucia w tym wyjątkowym obrządku?
1 Kor
11,23-26
„Albowiem ja otrzymałem od Pana to, co ze
swej strony wam przekazałem: iż Pan Jezus tej nocy, której został zdradzony,
wziął chleb, a dzięki uczyniwszy
łamał go i rzekł: "To jest ciało moje za was wydane. To czyńcie na moją
pamiątkę". Podobnie wziął
kielich po wieczerzy i rzekł: "Ten kielich jest Nowym Przymierzem we krwi
mojej: to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na moją pamiątkę". Bo ilekroć spożywacie ten chleb i
pijecie z tego kielicha, śmierć Pańską zwiastujecie, dopóki nie przyjdzie.” (1
Kor 11,23-26 Kow);
„Albowiem jam wziął od Pana, com też wam podał, iż Pan Jezus
tej nocy, której był wydan, wziął chleb, A
podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie; to jest ciało moje, które za
was bywa łamane; to czyńcie na pamiątkę moję. Także
i kielich, gdy było po wieczerzy mówiąc: Ten kielich jest nowy testament we
krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moję Albowiem ilekroć byście jedli ten
chleb i ten kielich byście pili, śmierć Pańską opowiadajcie, ażby przyszedł.”
(1 Kor 11,23-26 BG);
„Ja
bowiem otrzymałem od Pana, co wam też przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, w
której był wydany, wziął chleb, a dzięki uczyniwszy, łamał i rzekł : Bierzcie i
jedzcie: to jest ciało moje, które za was będzie wydane; to czyńcie na moją
pamiątkę. Podobnie i kielich, po wieczerzy, mówiąc : Ten kielich jest Nowy
Testament we krwi mojej. To czyńcie, ilekroć pić będziecie, na moją pamiątkę.
Ilekroć bowiem będziecie jedli ten chleb i pili kielich, będziecie opowiadać
śmierć Pańską, aż przyjdzie.” (1 Kor 11,23-26 JW).
5. Jakie poważne ostrzeżenie zostało do nas
skierowane?
1 Kor
11,27.29-32
„Przeto, ktokolwiek by jadł chleb i pił z
kielicha Pańskiego niegodnie, winien będzie ciała i krwi Pańskiej. (…) Albowiem kto je i pije niegodnie, nie
rozróżniając ciała Pańskiego, sąd własny je i pije. Dlatego jest między wami wielu chorych
i słabych, a niemało zasnęło. Bo
gdybyśmy sami siebie osądzali, nie podlegalibyśmy sądowi. Gdy zaś jesteśmy sądzeni przez Pana,
znaczy to, że nas wychowuje, abyśmy wraz ze światem nie zostali potępieni.” (1
Kor 11,27.29-32 BW);
„Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański
niegodnie, winny staje się Ciała i Krwi Pańskiej. (…) Kto bowiem spożywa
i pije, nie zważając na Ciało [Pańskie], wyrok sobie spożywa i pije. Dlatego to właśnie wielu wśród was
jest słabych i chorych i wielu też pomarło. Jeżeli zaś sami siebie osądzimy, nie
będziemy sądzeni. Lecz gdy
jesteśmy sądzeni przez Pana, upomnienie otrzymujemy, abyśmy nie byli potępieni
ze światem.” (1 Kor 11,27.29-32 BT);
„Ktokolwiek zatem niegodnie spożywa chleb lub pije z kielicha
Pana, ten będzie odpowiadał za spożywanie Ciała i Krwi Pana. (…) Kto bowiem
spożywa i pije niegodnie, ściąga na siebie wyrok potępienia, ponieważ nie
odróżnia Ciała Pana od zwykłego chleba. Oto
dlaczego jest wśród nas tylu chorych i słabych, a niektórzy nawet pomarli. Gdybyśmy sami siebie należycie
osądzali, nie bylibyśmy sądzeni, lecz
kiedy Pan wymierza nam karę, to nas upomina, abyśmy nie zostali potępieni wraz
ze światem.” (1 Kor 11,27.29-32 BP).
6. W jaki sposób każdy
z nas powinien się
przygotować do godnego
uczestnictwa w Wieczerzy Pańskiej?
1 Jana 1,7-9
„Jeśli zaś chodzimy w światłości, jak On sam jest w
światłości, społeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna jego,
oczyszcza nas od wszelkiego grzechu. Jeśli
mówimy, że grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy, i prawdy w nas nie ma. Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny
jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej
nieprawości.” (1 Jana 1,7-9 BW);
„Jeżeli zaś żyjemy w światłości, tak jak On sam trwa w
światłości, wówczas stanowimy jedność między sobą, a krew Jezusa, Syna Jego,
oczyszcza nas z wszelkiego grzechu. Jeżeli
twierdzimy, że nie ma w nas żadnego grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie
ma w nas prawdy. Lecz jeśli
przyznajemy się do naszych grzechów, to Bóg, będąc wiernym i sprawiedliwym,
odpuści nam je i oczyści nas z wszelkiej nieprawości.” (1 Jana 1,7-9 BR).
7. Jakie ważne słowa
kieruje apostoł do wszystkich, którzy
zbyt długo powstrzymują się od spożywania chleba i wina?
1 Kor 11,28; por. Jan 6,51-58
„Niech więc człowiek samego siebie poddaje próbie i w ten
sposób niech je z tego chleba i pije z tego kielicha.” (1 Kor 11,28 BPD);
„Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten
chleb i pijąc z tego kielicha.” (1 Kor 11,28 BT);
„Niechże więc człowiek samego siebie doświadcza i tak niech
je z chleba tego i z kielicha tego pije.” (1 Kor 11,28 BW);