Tekst
pamięciowy: 2 Kor 9,8.9
„A
władny jest Bóg udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście,
mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, mogli hojnie łożyć na
wszelką dobrą sprawę, jak napisano: Szczodrze rozdaje, udziela
ubogim, Sprawiedliwość jego trwa na wieki.” (2 Kor 9,8.9 BW);
„Bóg
może was obdarzyć obfitymi łaskami, abyście mając zawsze
wszystkiego tyle, ile wam potrzeba, spełniali jak najczęściej
wszelkie dobre uczynki, zgodnie z tym, co zostało napisane:
„Rozdzielił i dał ubogim, sprawiedliwość Jego trwa na wieki.”
(2 Kor 9,8.9 BP);
„Bóg
zaś jest w stanie udzielić wam w obfitości wszelkiej łaski,
abyście we wszystkim, zawsze byli samowystarczalni i obfitowali w
każdym dobrym dziele, jak jest napisane: [Rozproszył, dał
potrzebującym, Jego sprawiedliwość trwa na wieki].” (2 Kor 9,8.9
BPD).
1. Kto
nas wyposażył i uzdolnił do służby?
2
Kor 3,1-6
„Czyż
ponownie zaczniemy samych siebie polecać? Albo czy potrzebujemy, jak
niektórzy, listów polecających do was lub od was? Wy jesteście
naszym listem, pisanym w sercach naszych, listem, który znają i
czytają wszyscy ludzie. Powszechnie o was wiadomo, że jesteście
listem Chrystusowym dzięki naszemu posługiwaniu, listem napisanym
nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego; nie na kamiennych
tablicach, lecz na żywych tablicach serc. A jeżeli dzięki
Chrystusowi taką ufność w Bogu pokładamy, to nie dlatego, żebyśmy
uważali, iż jesteśmy w stanie pomyśleć coś sami z siebie, lecz
wiemy, że ta możność nasza jest z Boga. On też sprawił, że
mogliśmy stać się sługami Nowego Przymierza, przymierza nie
litery, lecz Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.” (2
Kor 3,1-6 BT).
2.
Kogo Bóg wyposażył w potrzebne zdolności i umiejętności?
Ef
4,7.8
„A
każdemu z nas dana została łaska według miary daru Chrystusowego.
Dlatego powiedziano: Wstąpiwszy na wysokość, Powiódł za sobą
jeńców I ludzi darami obdarzył.” (Ef 4,7.8 BW);
„Każdy
z nas otrzymał łaskę w tej mierze, w jakiej mu Chrystus udzielił.
Dlatego powiedziane jest: „Wstąpił na wysokości, powiódł ze
sobą jeńców i rozdał dary ludziom.” (Ef 4,7.8 Kow).
3. Kto
motywuje nas do pracy w dziele głoszenia Ewangelii?
Flp
2,13
„Albowiem
Bóg to według upodobania sprawia w was i chcenie i wykonanie.”
(Flp 2,13 BW);
„Albowiem
to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego]
wolą.” (Flp 2,13 BT).
4. Co
należy czynić, gdy nie odczuwamy pragnienia służenia Bogu?
Łk
11,9.10
„A Ja
wam powiadam: proście, a otrzymacie, szukajcie, a znajdziecie,
kołaczcie, a otworzą wam, bo każdy, kto prosi, otrzymuje, kto
szuka, znajduje, a kołaczącemu otwierają.” (Łk 11,9.10 BP).
5. Co
mamy głosić ludziom?
2
Kor 5,19-22; Ef 2,8-10
„Bóg
pojednał w Chrystusie świat ze sobą, nie pamięta o grzechach
ludzi, a nam nakazał głosić pojednanie. Jesteśmy zatem wysłańcami
Chrystusa i sam Bóg przez nas upomina. W imieniu Chrystusa prosimy:
pojednajcie się z Bogiem! On dla nas zrzucił winę na Tego, który
nie popełnił żadnego grzechu, abyśmy w Nim osiągnęli
sprawiedliwość Bożą.” (2 Kor 5,19-22 BP);
„Albowiem
w Chrystusie Bóg jednał ze sobą świat, nie poczytując ludziom
ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania. Tak więc w
imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który
przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie
się z Bogiem. On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał
grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą.” (2
Kor 5,19-22 BR);
„Łaską
bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was,
lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.
Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do
dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je
pełnili.” (Ef 2,8-10 BT);
„Przez
łaskę bowiem jesteście zbawieni mocą wiary. Nie pochodzi to z
waszej zasługi, lecz z daru Bożego. Nie z uczynków, aby się nikt
nie przechwalał. Dziełem Jego jesteśmy, stworzeni w Chrystusie
Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg od dawna określił, abyśmy
je spełniali.” (Ef 2,8-10 BP).
6.
Jakiej pułapki należy się wystrzegać?
1
Kor 4,7.8; 1 Kor 15,10
„Bo kto
ciebie wyróżnia? Co zaś masz, czego nie otrzymałeś? A jeśli
otrzymałeś, dlaczego chlubisz się tak, jakbyś nie otrzymał? Już
jesteście zaspokojeni, już wzbogaciliście się, bez nas staliście
się królami. I oby zaczęło się wasze królowanie, abyśmy i my
zapanowali wraz z wami.” (1 Kor 4,7.8 BPD);
„Któż
będzie cię wyróżniał? Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A
jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie
otrzymał? Tak więc już jesteście nasyceni, już opływacie w
bogactwa. Zaczęliście królować bez nas? Otóż tak! Nawet trzeba,
żebyście królowali, byśmy mogli współkrólować z wami.” (1
Kor 4,7.8 BR);
„Lecz z
łaski Bożej jestem tym, czym jestem; a łaska tego, której mi
udzielił, nie była bezskuteczna we mnie. Wręcz odwrotnie, więcej
się napracowałem od nich wszystkich. Nie ja, lecz łaska Boża ze
mną.” (1 Kor 15,10 Kow);
„Jednak
dzięki łasce Boga jestem tym, kim jestem. Nie zmarnowałem Jego
łaski, lecz trudziłem się więcej od wszystkich apostołów.
Zresztą nie ja się trudziłem, ale łaska Boża, która jest ze
mną.” (1 Kor 15,10 BP).
7.
Jakie życzenie wyraził autor Listu do Hebrajczyków?
Hbr
13,20.21
„A Bóg
pokoju, który wywiódł od umarłych we krwi przymierza wiecznego,
onego wielkiego pasterza owiec, Pana naszego Jezusa, Niech was
doskonałymi uczyni w każdym uczynku dobrym ku czynieniu woli
swojej, sprawując w was to, co przyjemnego przed obliczem jego,
przez Jezusa Chrystusa, któremu niech będzie chwała na wieki
wieków. Amen.” (Hbr 13,20.21 BG);
„A Bóg
pokoju, który przez krew wiecznego przymierza wyprowadził spośród
umarłych wielkiego Pasterza owiec, Pana naszego Jezusa, niech was
wyćwiczy we wszystkim, co przydatne do spełnienia Jego woli,
czyniąc w nas to, co miłe w Jego oczach, przez Jezusa Chrystusa,
któremu chwała na wieki wieków. Amen.” (Hbr 13,20.21 BPD).