Tekst
przewodni: 1 Tym 1,15
„Nauka to zasługująca
na wiarę i godna całkowitego uznania, że Chrystus Jezus przyszedł
na świat zbawić grzeszników, spośród których ja jestem
pierwszy.” (1 Tym 1,15 BT);
„Wiarygodne to Słowo i
wszelkiego przyjęcia godne, że Chrystus Jezus przyszedł na świat,
aby zbawić grzeszników, z których ja jestem pierwszy.” (1 Tym
1,15 BPD);
„Jest to prawda
zupełnie pewna i warta, żeby ją wszyscy przyjęli: Chrystus Jezus
przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników, wśród których ja
pierwszy jestem.” (1 Tym 1,15 Kow).
1. W jakiej sytuacji
znalazła się ludzkość skutkiem grzechu pierwszej pary ludzkiej?
Rz 5,12;
por. 1 Mjż 2,17;
3,17-19
„Dlatego też jak przez
jednego człowieka grzech przyszedł na świat, a przez grzech
śmierć, i w ten sposób śmierć ogarnęła wszystkich ludzi,
ponieważ wszyscy zgrzeszyli...” (Rz 5,12 BR);
„Ale z drzewa poznania
dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na
pewno umrzesz.” (1 Mjż 2,17 BW);
„Nie wolno ci jeść
jedynie z drzewa poznania dobra i zła. Jeśli bowiem zjesz owoc z
tego drzewa, nieuchronnie umrzesz.” (1 Mjż 2,17 BR);
„Ale z drzewa, które
daje wiedzę o dobru i złu, jeść nie będziesz! Gdybyś z niego
zjadł, czeka cię pewna śmierć!” (1 Mjż 2,17 BP);
„Do mężczyzny zaś
[Bóg] powiedział: Tak więc usłuchałeś twojej żony i zjadłeś
[owoc] z drzewa. o którym powiedziałem, że nie wolno ci z niego
spożywać. Dlatego też z twojego powodu niech będzie przeklęta
ziemia. Przez wszystkie dni twego życia będziesz się trudził, by
dała ci pożywienie. Ona zaś będzie ci rodzić ciernie i osty, a
ty przecież masz się żywić tym, co z niej wyrośnie. W pocie
czoła będziesz się mozolił, aby zdobyć pożywienie, póki nie
wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty. Z prochu bowiem
jesteś i w proch się przemienisz.” (1 Mjż 3,17-19 BR);
„Do mężczyzny zaś
rzekł: - Ponieważ usłuchałeś głosu żony i jadłeś z drzewa, z
którego jeść ci zakazałem, z twojej winy przeklęta jest ziemia.
W znoju będziesz z niej pokarm zdobywał po wszystkie dni twego
życia. Ciernie i chwasty będzie ci rodziła, a jednak masz się
żywić roślinami polnymi. W pocie czoła będziesz chleb swój
spożywał, dopóki nie wrócisz do ziemi, gdyż z niej wzięty
zostałeś. Bo prochem jesteś i w proch się obrócisz.” (1 Mjż
3,17-19 BP).
2. Co uczynił Bóg,
aby nas wyratować z mocy grzechu i śmierci?
Jan 3,16;
por. Rz 6,23
„Tak bowiem Bóg
umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy,
kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.” (Jan
3,16 BT);
„Gdyż zapłatą za
grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest życie wieczne w
Chrystusie Jezusie, naszym Panu.” (Rz 6,23 BPD).
3. Jakie zadanie
zlecił Jezus Chrystus Swym naśladowcom?
Mt
28,18-20; DzAp 26,18
„Wtedy Jezus podszedł
do nich i przemówił tymi słowami: „Dana Mi jest wszelka władza
w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody,
udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie
je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami
przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.” (Mt 28,18-20 BT);
„A Jezus przystąpiwszy,
rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na
ziemi. Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc
je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać
wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie
dni aż do skończenia świata.” (Mt 28,18-20 BW);
„Abyś otworzył im
oczy, odwrócił ich od ciemności do światła, od władzy szatana
do Boga, aby przez wiarę we Mnie dostąpili odpuszczenia grzechów i
dziedzictwa ze świętymi.” (DzAp 26,18 BP);
„Ku otworzeniu oczu
ich, aby się nawrócili z ciemności do światłości, a z mocy
szatańskiej do Boga, aby tak wzięli odpuszczenie grzechów i dział
między poświęconymi przez wiarę, która jest w mię,” (DzAp
26,18 BG).
4. Co w swym
zwiastowaniu podkreślali apostołowie?
1 Jana
1,1-3; por. DzAp 2,32;
5,29-32
„Co było od początku,
co słyszeliśmy, co oczami naszymi widzieliśmy, na co patrzyliśmy
i czego ręce nasze dotykały, o Słowie żywota - a żywot objawiony
został, i widzieliśmy, i świadczymy, i zwiastujemy wam ów żywot
wieczny, który był u Ojca, a nam objawiony został - co widzieliśmy
i słyszeliśmy, to i wam zwiastujemy, abyście i wy społeczność z
nami mieli. A społeczność nasza jest społecznością z Ojcem i z
Synem jego, Jezusem Chrystusem.” (1 Jana 1,1-3 BW);
„[Oznajmiam wam to] co
istniało od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, cośmy
widzieli na własne oczy, na co spoglądaliśmy i czego dotykały
nasze ręce. Objawiło się bowiem życie, a myśmy je widzieli i o
nim świadczymy. Głosimy wam życie wieczne, które było u Ojca, a
nam zostało objawione. Głosimy wam więc to, cośmy sami ujrzeli i
usłyszeli, abyście byli jedno z nami. A być jedno z nami znaczy to
być jedno z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem.” (1 Jana
1,1-3 BR);
„Tego właśnie Jezusa
Bóg wskrzesił, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.” (DzAp 2,32
BP);
„Na to odpowiedział
Piotr, a z nim także inni apostołowie: Trzeba przecież bardziej
słuchać Boga niż ludzi. A to właśnie Bóg ojców naszych
zmartwychwskrzesił Jezusa, którego wyście zgładzili przybiwszy do
krzyża. Bóg też posadził Go po swojej prawicy jako Władcę i
Zbawiciela, aby umożliwić Izraelowi nawrócenie i osiągnięcie
odpuszczenia grzechów. Świadczymy o tym właśnie my oraz Duch
Święty, którego Bóg udziela tym, co są Mu posłuszni.” (DzAp
5,29-32 BR).
Uwaga:
Zmartwychwstanie
Jezusa
Chrystusa
było
ostatecznym
dowodem
na
to,
że
był
On
naprawdę
Wybrańcem
Bożym.
I
ta
właśnie
prawda
o
Jego
zmartwychwstaniu,
czego
oni
byli
bezpośrednimi
świadkami
– była
dla
apostołów,
a
potem
dla
pierwszych
chrześcijan
inspiracją,
źródłem
entuzjazmu
i
mocy
dla
radosnego
zwiastowania
Ewangelii.
5. Na co kładli
nacisk i przed czym ostrzegali?
Tyt 2,1;
2 Tym 4,1-5
„Ty zaś głoś to, co
jest zgodne ze zdrową nauką.” (Tyt 2,1 BT);
„Ale ty mów co
przystoi zdrowej nauce.” (Tyt 2,1 BB);
„Zaklinam cię na Boga
i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, na
Jego przyjście i Jego królestwo: głoś naukę, nalegaj - w porę
czy nie w porę - przekonuj, karć, napominaj z całą cierpliwością
i umiejętnością. Bo przyjdzie czas, kiedy ludzie nie zechcą
przyjąć zdrowej nauki, ale według własnych upodobań dobiorą
sobie nauczycieli, spragnieni tego, co miłe dla ucha, nie będą
słuchać prawdy, a zwrócą się do baśni. A ty trzeźwo patrz na
wszystko, znoś trudy, wykonuj zadanie głosiciela ewangelii, służbie
swojej całkowicie się oddaj.” (2 Tym 4,1-5 BP);
„Zaklinam cię w
obliczu Boga i Chrystusa Jezusa, który sądzić będzie żywych i
umarłych, na przyjście jego i królestwa jego: Głoś słowo.
Nalegaj w porę i nie w porę; karć, przyganiaj i upominaj, a zawsze
z cierpliwością i chęcią pouczenia. Bo nadejdą czasy, kiedy
ludzie nie potrafią już znieść zdrowej nauki, lecz wiedzeni
własnymi namiętnościami i chciwi tego, co ucho łechce, wynajdą
sobie mnóstwo nauczycieli odwracając ucho od prawdy, do bajek się
zwrócą. Ty zaś bądź roztropny we wszystkim; znoś cierpliwie
przykrości, wypełniaj swe zadanie i głoś Ewangelię wywiązując
się należycie ze swego urzędu.” (2 Tym 4,1-5 Kow).
6. Czym, w odróżnieniu
od zdrowej nauki Słowa Bożego, są ludzkie nauki i tradycje?
Mt 15,3-10;
Mt 16,12
„A On odpowiedział: A
wy dlaczego - powołując się na wasze tradycje - łamiecie
przykazania Boże? Przecież powiedział Bóg: Czcij ojca twego i
matkę twoją; albo: Ktokolwiek złorzeczy ojcu lub matce, będzie
ukarany śmiercią. A wy sądzicie, że jeśli ktoś mówi do swojego
ojca albo do swojej matki: To, co ci się należało jako wsparcie
ode mnie, ja oddaję Bogu to ten już nie musi czcić ani swego ojca,
ani matki? I tak to dla waszych zwyczajów uczyniliście nieważnym
słowo Boże. Obłudnicy, Izajasz słusznie o was prorokował mówiąc:
Lud ten czci Mnie wargami, lecz serce jego daleko jest ode Mnie:
próżna jest cześć, którą Mi oddają. A nauka, którą głoszą
- to nakazy tylko ludzkie. A potem przywołał ku sobie rzesze i
powiedział: Posłuchajcie i zrozumcie!” (Mt 15,3-10 BR);
„Wtedy zrozumieli, iż
kazał im strzec się nie tego kwasu, którym zaczynia się chleb,
lecz że przestrzegał ich przed nauką faryzeuszów i saduceuszów.”
(Mt 16,12).
7. Kto może się
ostać w ostatecznych, trudnych dla wiary i pełnych zwiedzeń
czasach?
2 Tym
3,15-17; por. Przyp. Sal.
19,27
„I ponieważ od
dzieciństwa znasz Pisma święte, które cię mogą obdarzyć
mądrością ku zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Całe
Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do
wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości,
aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła
przygotowany.” (2 Tym 3,15-17 BW);
„Również dlatego, że
od dziecka, znasz Pisma święte, które mogą ci dać mądrość,
prowadzącą do zbawienia przez wiarę, jaką mamy w Chrystusie
Jezusie. Każde Pismo jest natchnione przez Boga i przydatne do
nauczania i przekonywania, do poprawiania i wychowywania w
sprawiedliwości, aby człowiek Bogu oddany był doskonały,
przygotowany do wszelkich dobrych uczynków.” (2 Tym 3,15-17 BP);
„Synu mój, gdy
zaprzestaniesz słuchać napomnień, oddalisz się od słów
mądrości.” (Przyp.Sal. 19,27 BW);
„Jeśli nie będziesz
napomnień słuchał, mój synu, to nie usłyszysz słów
roztropności.” (Przyp.Sal. 19,27 BR).