Tekst
przewodni: Mt 4,23
„I obchodził Jezus
całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc
Ewangelię o królestwie i lecząc wszystkie choroby i wszelkie
słabości wśród ludu.” (Mt 4,23 BT).
1. Jakie wydarzenia
towarzyszyły nauczaniu Jezusa Chrystusa?
Mt 4,23-25;
5,1
„I obchodził Jezus
całą Galileę, nauczając w ich synagogach i głosząc ewangelię o
Królestwie i uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc wśród
ludu. I rozeszła się wieść o nim po całej Syrii. I przynosili do
niego wszystkich, którzy się źle mieli i byli nawiedzeni różnymi
chorobami i cierpieniami, opętanych, epileptyków i sparaliżowanych,
a On uzdrawiał ich. I szły za nim liczne rzesze z Galilei i z
Dziesięciogrodu, i z Jerozolimy, i z Judei, i z Zajordania.” (Mt
4,23-25 BW);
„Następnie zaczął
obchodzić całą Galileę, nauczać w ich synagogach i głosić
ewangelię Królestwa oraz uzdrawiać wszelką chorobę i wszelkie
niedomaganie wśród ludu. I rozeszła się wieść o Nim po całej
Syrii; wówczas przynieśli Mu wszystkich, którzy się mieli źle,
gniecionych różnorodnymi chorobami i bólami, dręczonych przez
demony, lunatykujących oraz sparaliżowanych — i uzdrowił ich.
Szły też za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dziesięciogrodu, z
Jerozolimy, z Judei i z Zajordania.” (Mt 4,23-25 BPD);
„Jezus, widząc tłumy,
wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego
uczniowie.” (Mt 5,1 BT).
2. Kto pewnego dnia
przyszedł do Mistrza, prosząc Go o pomoc?
Mr 5,21-24;
Łk 8,41.42
„A gdy się Jezus znowu
przeprawił w łodzi na drugą stronę, zeszło się mnóstwo ludu do
niego, a On był nad morzem. I przyszedł jeden z przełożonych
synagogi, imieniem Jair, a ujrzawszy go, przypadł mu do nóg. I
błagał go usilnie, mówiąc: Córeczka moja kona, przyjdź, włóż
na nią ręce, żeby odzyskała zdrowie i żyła. I poszedł z nim; i
szedł za nim wielki tłum, i napierali na niego.” (Mr 5,21-24 BW);
„A oto przyszedł
człowiek, imieniem Jair, który był przełożonym synagogi. Upadł
Jezusowi do nóg i prosił Go, żeby zaszedł do jego domu. Miał
bowiem córkę jedynaczkę, liczącą około dwunastu lat, która
była bliska śmierci. Gdy Jezus tam szedł, tłumy napierały na
Niego.” (Łk 8,41.42 BT).
3. Co zdarzyło się
po drodze?
Mr 5,25-29
„A była tam pewna
kobieta, która od lat dwunastu chorowała na upływ krwi i wiele
wycierpiała od różnych lekarzy; wydała [na nich] już wszystko,
co miała, a wcale nie czuła się lepiej, lecz przeciwnie, nawet
gorzej. Gdy tedy usłyszała o Jezusie, wmieszana w tłum zbliżyła
się do Niego z tyłu i dotknęła Jego płaszcza. Mówiła sobie
bowiem: Jeżeli tylko dotknę się Jego płaszcza, będę zdrowa. I
rzeczywiście ustał krwotok i poczuła swym ciałem, że została
uleczona od tej choroby.” (Mr 5,25-29 BR).
4. Jak na to zdarzenie
zareagował Pan Jezus, a jak się zachowała uzdrowiona kobieta?
Mr 5,30-34
„A Jezus natychmiast
uświadomił sobie, że moc wyszła od Niego. Obrócił się w tłumie
i zapytał: „Kto się dotknął mojego płaszcza?” Odpowiedzieli
Mu uczniowie: „Widzisz, że tłum zewsząd Cię ściska, a pytasz:
Kto się Mnie dotknął”. On jednak rozglądał się, by ujrzeć
tę, która to uczyniła. Wtedy kobieta przyszła zalękniona i
drżąca, gdyż wiedziała, co się z nią stało, upadła przed Nim
i wyznała Mu całą prawdę. On zaś rzekł do niej: „Córko,
twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź uzdrowiona ze swej
dolegliwości!” (Mr 5,30-34 BT);
„A wnet poznawszy Jezus
sam w sobie, że z niego moc wyszła, obrócił się do ludu i rzekł:
Kto się dotknął szat moich? I rzekli mu uczniowie jego: Widzisz,
że cię ten lud ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął? I
spojrzał w koło, aby ujrzał tę, która to uczyniła: Ale
niewiasta ona z bojaźnią i ze drżeniem, wiedząc, co się przy
niej stało, przystąpiła i upadła przed nim, a powiedziała mu
wszystkę prawdę. Zatem jej on rzekł: Córko! wiara twoja ciebie
uzdrowiła, idźże w pokoju, a bądź zdrowa od choroby twojej.”
(Mr 5,30-34 BG).
5. W jaki sposób
każdy człowiek może dostąpić uzdrowienia z najgorszej z
chorób – z grzechu?
1 Jana
5,4; 1,7
„Wszystko bowiem, co
jest zrodzone z Boga, zwycięża świat; a oto zwycięstwo, które
zwyciężyło świat: wiara nasza.” (1 Jana 5,4 Kow);
„Wszystko bowiem, co z
Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które
zwyciężyło świat, jest nasza wiara.” (1 Jana 5,4 BT);
„Jeżeli zaś żyjemy w
światłości, tak jak On sam trwa w światłości, wówczas
stanowimy jedność między sobą, a krew Jezusa, Syna Jego,
oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.” (1 Jana 1,7 BR);
„A jeźli w światłości
chodzimy, jako on jest w światłości, społeczność mamy między
sobą, a krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od
wszelkiego grzechu.” (1 Jana 1,7 BG).
6. Jaką smutną
wiadomość przekazano Jezusowi, a co On na to odpowiedział?
Mr 5,35-39
„Gdy jeszcze to mówił,
przyszli ludzie od przełożonego synagogi oznajmiając: Umarła
twoja córka; po co jeszcze trudzisz Nauczyciela? Ale Jezus, nie
zwracając uwagi na to, co powiedziano, rzekł do przełożonego
synagogi: Nie bój się, tylko wierz! I nie pozwolił iść ze sobą
nikomu oprócz Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego. I przyszli do
domu przełożonego synagogi, gdzie zastał zamieszanie, płacz
wielki i zawodzenie. A gdy wszedł do środka, powiedział: Czemuż
tak zawodzicie i płaczecie? Przecież dziecko nie umarło, tylko
śpi.” (Mr 5,35-39 BR);
„A gdy jeszcze mówił,
nadeszli domownicy przełożonego synagogi i donieśli: Córka twoja
umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela? Ale Jezus, usłyszawszy,
co mówili, rzekł do przełożonego synagogi: Nie bój się, tylko
wierz! I nie pozwolił nikomu iść z sobą, z wyjątkiem Piotra i
Jakuba, i Jana, brata Jakuba. I przyszli do domu przełożonego
synagogi, gdzie ujrzał zamieszanie i płaczących, i wielce
zawodzących. A wszedłszy, rzekł im: Czemu czynicie zgiełk i
płaczecie? Dziecię nie umarło, ale śpi.” (Mr 5,35-39 BW).
7. Co uczynił Pan w
domu Jaira?
Mr 5,40-43;
por. Jan 11,25.26
„I wyśmiewali się z
Niego. On zaś, wyrzuciwszy wszystkich, bierze ojca i matkę dziecka,
i tych. którzy z Nim byli, i wchodzi tam, gdzie leżało dziecko. I
ujął dziecko za rękę. I mówi mu: - Talitha kum, to znaczy:
Dziewczynko, mówię ci, wstań! I zaraz dziewczynka wstała i
chodziła, a miała dwanaście lat. I osłupieli z wielkiego
zdumienia. I wiele razy im nakazywał, aby nikt się o tym nie
dowiedział. Powiedział też, aby jej dano jeść.” (Mr 5,40-43
BP);
„Powiedział jej Jezus:
- Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem! Kto wierzy we Mnie,
chociażby nawet umarł, żyć będzie. A każdy, kto żyje i wierzy
we Mnie, nigdy nie umrze. Czy wierzysz w to?” (Jan 11,25.26 BP);
„Jezus rzekł jej: „Ja
jestem zmartwychwstanie i życie. Kto wierzy we mnie, żyć będzie
chociażby umarł; i każdy, kto żyje z wiarą we mnie, nigdy nie
umrze. Wierzysz w to?”.” (Jan 11,25.26 Kow).