X Przykazanie


Tekst pamięciowy: Ef 4,22-23

„Zewleczcie z siebie starego człowieka wraz z jego poprzednim postępowaniem, którego gubią zwodnicze żądze, i odnówcie się w duchu umysłu waszego.” (Ef 4,22-23 BW);

„Że - co się tyczy poprzedniego sposobu życia - trzeba porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek zwodniczych żądz, odnawiać się duchem w waszym myśleniu.” (Ef 4,22-23 BT);

„Wiecie też, że trzeba wam wyzbyć się waszego dawnego człowieka, który niszczał wskutek ulegania złym pragnieniom. Macie się stać całkowicie nowymi w waszym i umyśle, i sercu.” (Ef 4,22-23 BR);

„Zerwijcie ze swoim poprzednim życiem, ze swoim starym „ja”, którego zdradliwe namiętności prowadzą was do zguby. Trzeba wam duchowej odnowy.” (Ef 4,22-23 Przekład Współczesny).

1. Gdzie rodzą się grzechy ludzi?
    Jak 1,13-15

„Niech nikt wśród pokus nie mówi: Jestem kuszony przez Boga. Bóg bowiem nie podlega pokusie do złego, ani też sam nikogo nie kusi. Każdy bowiem doznaje pokusy od własnej pożądliwości, która go pociąga i nęci. Potem, gdy pożądliwość już zapanuje, rodzi grzech, a grzech popełniony sprowadza śmierć.” (Jak 1,13-15 BP);

„Niech nikt, kto przechodzi próbę, nie mówi: Moja próba pochodzi od Boga; Bóg bowiem jest niepodatny na próby ze strony złych rzeczy, sam też nikogo nie (w ten sposób) nie doświadcza. Każdy natomiast jest próbowany przez własne żądze, które go pociągają i nęcą; potem żądza, gdy zacznie się rozwijać, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć.” (Jak 1,13-15 BPD).

2. Co Bóg mówi o konieczności panowania nad pożądliwościami?
    2 Mjż 20,17; 1 Jan 2,15-17

„Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego: nie będziesz pożądał żony bliźniego twego ani jego sługi, ani służebnicy, ani wołu, ani osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twego bliźniego.” (2 Mjż 20,17 BP);

„Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani będziesz pragnął żony jego, ani sługi, ani służebnicy, ani wołu, ani osła, ani żadnej rzeczy, która jego jest.” (2 Mjż 20,17 JW);

„Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeżeli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Albowiem wszystko, co jest na świcie: pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i chełpienie się bogactwem - nie pochodzi od Ojca, lecz ze świata. A świat przemija wraz ze swą pożądliwością; kto zaś spełnia wolę Boga, ten trwa na wieki.” (1 Jan 2,15-17 BP);

„Nie miłujcie świata, ani tych rzeczy, które są na świecie; jeźli kto miłuje świat, nie masz w nim miłości ojcowskiej. Albowiem wszystko, co jest na świecie, jako pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i pycha żywota, toć nie jest z Ojca, ale jest z świata. Światci przemija i pożądliwość jego; ale kto czyni wolę Bożą, trwa na wieki.” (1 Jan 2,15-17 BG).

3. Kiedy najczęściej w sercu ludzkim budzi się pożądanie?
    1 Mjż 3,6; 1 Mjż 39,6-7; 1 Sam 18,5-9; 2 Sam 11,2

„I spostrzegła kobieta, że [owoc] drzewa był dobry do jedzenia i ponętny dla oka, a [nawet] godny pożądania dla zdobycia tej wiedzy. Wzięła więc jeden z owoców i jadła. Dała też mężowi, który był przy niej. I on jadł.” (1 Mjż 3,6 BP);

„A powierzywszy cały majątek Józefowi, nie troszczył się już przy nim o nic, tylko o [to, aby miał takie] pokarmy, jakie zwykł jadać. Józef miał piękną postać i miłą powierzchowność. Po tych wydarzeniach zwróciła na niego uwagę żona jego pana i rzekła do niego: „Połóż się ze mną.” (1 Mjż 39,6-7 BT);

„A on o niczym innym nie wiedział, jeno o chlebie, którego pożywał. - A Józef był pięknej twarzy i wdzięcznego wejrzenia. Po wielu tedy dniach obróciła pani jego oczy swe na Józefa i rzekła: „Śpij ze mną!” (1 Mjż 39,6-7 JW);

„Dawid szedł wszędzie, dokądkolwiek go Saul wysyłał, i zawsze odnosił zwycięstwa, tak że Saul ustanowił go dowódcą swych oddziałów. Zdobył życzliwość w oczach całego ludu i nawet w oczach sług Saula. Podczas (ich) [uroczystego] powrotu, kiedy i Dawid wracał po zabiciu Filistyna, niewiasty ze wszystkich miast izraelskich wyszły naprzeciw króla Saula, śpiewając i tańcząc przy dźwięku bębenków, radosnych okrzyków i harf. Niewiasty tańcząc śpiewały: Pokonał Saul tysiące, Dawid zaś dziesiątki tysięcy! Rozgniewał się Saul bardzo, bo go rozzłościły te słowa. Powiedział: - Przyznały Dawidowi dziesiątki tysięcy, a mnie dały tysiące; brak mu już tylko królestwa. Począwszy od tego dnia począł Saul zazdrosnym okiem spoglądać na Dawida.” (1 Sam 18,5-9 BP);

„Pewnego wieczora Dawid, podniósłszy się z posłania i chodząc po tarasie swego królewskiego pałacu, zobaczył z tarasu kąpiącą się kobietę. Kobieta była bardzo piękna.” (2 Sam 11,2 BT).

4. Jakie zapewnienie zapisane jest w Słowie Bożym?
    1 Mjż 4,6-7; 1 Kor 10,13

„Jahwe zapytał więc Kaina: - Dlaczego to ciebie rozgniewało? Dlaczego twarz ci się zmieniła? Czyż [ofiara] bywa nie przyjęta, jeśli postępujesz dobrze? Jeżeli jednak postępujesz źle, wtedy grzech niby demon [czyha] przy wrotach i pożąda ciebie. Ty jednak masz nad nim panować!” (1 Mjż 4,6-7 BP);

„I rzekł Pan do Kaina: Czemu się gniewasz i czemu zasępiło się twoje oblicze? Wszak byłoby pogodne, gdybyś czynił dobrze, a jeśli nie będziesz czynił dobrze, u drzwi czyha grzech. Kusi cię, lecz ty masz nad nim panować.” (1 Mjż 4,6-7 BW);

„Pokusa, która was ogarnęła, nie przekracza ludzkich możliwości. Bóg jest wierny i nie pozwoli, abyście byli kuszeni ponad siły, lecz dopuszczając pokusę, równocześnie wskaże wyjście z niej, abyście mogli ją przezwyciężyć.” (1 Kor 10,13 BP);

„Pokusa nie nawiedziła was większa od tej, która zwykła nawiedzać ludzi. Wierny jest Bóg i nie dozwoli was kusić ponad to, co potraficie znieść, lecz zsyłając pokusę, równocześnie wskaże sposób jej pokonania abyście mogli przetrwać.” (1 Kor 10,13 BT).

5. Jak radykalnym był Pan Jezus w walce z pożądliwościami?
    Mt 4,8-10; PrzypSal 16,32; Mt 5,28-29

„Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych i rzekł do Niego: „Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon”. Na to odrzekł mu Jezus: „Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz.” (Mt 4,8-10 BT);

„Jeszcze raz przystąpił do Niego diabeł i zaprowadził Go na bardzo wysoką górę; pokazał Mu wszystkie królestwa tego świata z całym ich blaskiem i powiedział Mu: Dam Ci to wszystko, jeśli tylko upadłszy złożysz mi hołd. Wtedy Jezus odpowiedział: Odejdź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Ty będziesz składał hołdy Panu, Bogu twemu, i tylko Jemu będziesz cześć oddawał.” (Mt 4,8-10 BR);

„Lepszy cierpliwy niż skory do bohaterskich czynów, lepszy panujący nad sobą niż ten, który zdobywa miasta.” (PrzypSal 16,32 BR);

„Więcej wart jest cierpliwy niż bohater, a ten, kto opanowuje siebie samego, więcej znaczy niż zdobywca miasta.” (PrzypSal 16,32 BW);

„Lepszy jest cierpliwy niźli mąż mocny, i który panuje nad sercem swoim niż zdobywca miast.” (PrzypSal 16,32 JW);

„A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa. Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do piekła.” (Mt 5,28-29 BT);

„Ja wam natomiast mówię, że każdy kto patrzy na kobietę dla pożądania jej, już w swoim sercu popełnił z nią cudzołóstwo. Jeśli zaś twoje prawe oko jest dla ciebie pułapką, wyłup je i odrzuć od siebie, korzystniej jest bowiem dla ciebie, żeby zginął jeden z twoich członków, a nie żeby całe twoje ciało zostało wrzucone do Gehenny.” (Mt 5,28-29 BPD).

6. Skąd możemy czerpać siłę w walce z grzechem pożądania?
    Mt 26,41; Ef 6,10-12; Judy 1,20-21; 1 Ptr 1,13-16

„Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. Duch wprawdzie jest ochoczy, ale ciało słabe.” (Mt 26,41 BP);

„W końcu umacniajcie się w Panu siłą Jego wielkiej potęgi. Włóżcie na siebie zbroję Bożą, abyście mogli przeciwstawić się zakusom diabła. Nie walczymy z ludźmi, ale ze zwierzchnościami, władzami, rządcami świata ciemności i złymi duchami w przestworzach.” (Ef 6,10-12 BP);

„W końcu bądźcie mocni w Panu - siłą Jego potęgi. Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich.” (Ef 6,10-12 BT);

„W końcu bracia, wzmacniajcie się w Panu i w potędze siły jego, Obleczcie się w zbroję bożą, abyście się mogli ostać wobec zasadzek diabelskich. Albowiem toczymy bój nie przeciw ciału i krwi, ale przeciwko książętom i władzom, przeciwko rządcom świata tych ciemności, przeciwko duchom nikczemnym na niebie.” (Ef 6,10-12 JW);

„Ale wy, umiłowani, budujcie siebie samych w oparciu o najświętszą wiarę waszą, módlcie się w Duchu Świętym, zachowajcie siebie samych w miłości Bożej, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ku życiu wiecznemu.” (Judy 1,20-21 BW);

„Wy zaś, najmilsi, wzrastajcie coraz bardziej na fundamencie waszej wiary świętej, módlcie się korzystając z natchnienia Ducha Świętego. Trwajcie też w miłości Bożej i baczcie na samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa. Dzięki niemu bowiem osiągniecie życie wieczne.” (Judy 1,20-21 BR);

„Dlatego czuwajcie nad sobą w pełni trzeźwi, pokładajcie swoją nadzieję w łasce, którą wam daje objawienie Jezusa Chrystusa, bądźcie posłuszni, nie kierujcie się dawnymi pożądliwościami, którym ulegaliście, gdy żyliście (jeszcze) w nieświadomości, lecz w całym postępowaniu stańcie się świętymi, tak jak świętym jest Ten, który was powołał. Napisane jest bowiem: „Świętymi bądźcie, bo Ja jestem Święty!” (1 Ptr 1,13-16 BP);

„Dlatego okiełzajcie umysły wasze i trzeźwymi będąc, połóżcie całkowicie nadzieję waszą w łasce, która wam jest dana w objawieniu się Jezusa Chrystusa. Jako dzieci posłuszne nie kierujcie się pożądliwościami, jakie poprzednio wami władały w czasie nieświadomości waszej, lecz za przykładem świętego, który was powołał, sami też bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym, ponieważ napisano: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.” (1 Ptr 1,13-16 BW);

„Dlatego przepaszcie biodra waszego umysłu i jako trzeźwi całkowicie złóżcie waszą nadzieję w łasce niesionej wam w objawieniu Jezusa Chrystusa. Jak posłuszne dzieci nie podporządkowujcie się waszym wcześniejszym żądzom, z czasu waszej nieświadomości, lecz wzorem Świętego, który was powołał, i wy bądźcie święci gdziekolwiek się zwrócicie, gdyż napisano: Będziecie świętymi, bo Ja jestem święty.” (1 Ptr 1,13-16 BPD).