VIII Przykazanie


Tekst pamięciowy: Ef 4,28

„Kto kradnie, niech kraść przestanie, a niech raczej żmudną pracą własnych rąk zdobywa dobra, aby miał z czego udzielać potrzebującemu.” (Ef 4,28 BW);

„Kto kradł, niech więcej nie kradnie, lecz raczej niech przyłoży się do uczciwej pracy własnymi rękoma, aby mógł dzielić się z tym, który cierpi niedostatek.” (Ef 4,28 Kow).

1. Kto jest jedynym i absolutnym właścicielem wszystkiego, co istnieje?
    Ps 24,1-2

„Psalm Dawida.
Do Jahwe należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, krąg ziemski i jego mieszkańcy. Bo On osadził go nad tonią morską i utwierdził nad wodami.” (Ps 24,1-2 BP).

2. Jak szczodry jest nasz Stwórca?
    Ps 8,5-9

„Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, czym syn człowieczy, że o niego się troszczysz? A uczyniłeś go niewiele mniejszym od Boga, uwieńczyłeś go chwałą i godnością. Ustanowiłeś go panem nad dziełami Twoich rąk, wszystko złożyłeś u jego stóp: trzody owiec jak i wszelkie bydło, a nawet dzikie zwierzęta, ptactwo powietrzne i ryby morskie, i [wszystko], co sunie po wodnych szlakach.” (Ps 8,5-9 BP).

3. Jakimi zasadami mamy się kierować podczas korzystania z darów Najwyższego?
    2 Mjż 20,15; 3 Mjż 19,35-37; 2 Mjż 22,25-27; Ps 37,21; Mt 5,42

„Nie kradnij.” (2 Mjż 20,15 BW);

„Nie będziesz kradł!” (2 Mjż 20,15 BR);

„Nie dopuszczajcie się nadużyć ani w sądach, ani w miarach długości, miarach wagi czy pojemności. Macie mieć dokładne wagi, dokładne odważniki, dokładną miarę efy i hinu. Jam jest Jahwe, wasz Bóg, którym was wywiódł z ziemi egipskiej. Strzeżcie więc wszystkich moich nakazów i wszystkich wyroków i wypełniajcie je. Jam jest Jahwe.” (3 Mjż 19,35-37 BP);

„Nie czyńcie nikomu krzywdy w sądzie ani co się tyczy miary, ani wagi, ani objętości. Będziecie mieli wagi rzetelne, odważniki rzetelne, efę rzetelną, hin rzetelny; Ja, Pan, jestem Bogiem waszym, który was wyprowadziłem z ziemi egipskiej. Będziecie więc przestrzegać wszystkich moich ustaw i wszystkich moich praw, i będziecie je wykonywać; Ja jestem Pan.” (3 Mjż 19,35-37 BW);

„Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz od twojego bliźniego, to zwrócisz mu go jeszcze przed zachodem słońca, bo to jego jedyna szata i jedyne okrycie ciała. Czymże się więc przykryje do snu? Jeżeli będzie się uskarżał przede Mną, wysłucham go, bo jestem miłosierny. Nie będziesz bluźnił Bogu ani złorzeczył przełożonemu twojego ludu.” (2 Mjż 22,25-27 BP);

„Jeżeli pożyczysz pieniędzy komuś z ludu mojego, ubogiemu, który jest u ciebie, nie postępuj z nim jak lichwiarz; nie ściągajcie od niego odsetek. Jeżeli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, zwrócisz mu go przed zachodem słońca, bo jest to jego jedyne okrycie, okrycie jego ciała. W czymże innym będzie spał? Gdy wołać będzie do mnie, wysłucham, bo Ja jestem miłosierny.” (2 Mjż 22,25-27 BW);

„Jeżeli weźmiesz w zastaw okrycie bliźniego twego, przed zachodem słońca zwrócisz mu je. Bo ono przykryciem jego jedynem, ono odzieniem ciała jego; pod czemże się położy? I stanie się, że gdyby zawołał do Mnie, wszak wysłucham, bom Ja miłosierny! Sędziom nie będziesz złorzeczył, a księcia ludu twego nie przeklinaj.” (2 Mjż 22,25-27 Tora I. Cylkowa);

„Występny pożycza, ale nie zwraca, a sprawiedliwy lituje się i obdarza.” (Ps 37,21 BT);

„Niegodziwy pożycza i nie płaci, a sprawiedliwy jest miłosierny i daje.” (Ps 37,21 BGN);

„Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce od ciebie pożyczyć.” (Mt 5,42 BP).

4. Co jest źródłem konfliktu człowieka z Bożym Prawem?
    Przyp Sal 21,25-26; Hab. 2,4-5; Łk 12,15; Kol 3,5-6

„Pożądanie zabija leniwego, gdyż jego ręce nie chcą pracować. Niesprawiedliwy jest zawsze chciwy, sprawiedliwy daje i nigdy nie odmawia.” (PrzypSal 21,25-26 BW);

„Oto pyszny nie utrzyma się przy życiu, a sprawiedliwy dzięki swej wierności będzie żył. Bogactwo także jest zawodne! Nie ostoi się człowiek zuchwały, który rozwiera paszczę jak otchłań, nienasycony jak śmierć, ściąga ku sobie wszystkie ludy, gromadzi wokół siebie wszystkie narody.” (Hab. 2,4-5 BP);

„Oto człowiek niesprawiedliwy nie zazna spokoju duszy, ale sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Ponadto, bogactwo jest zdradliwe. Oto jest człowiek, który ma rządzę mocy, a nie zaznaje spokoju. Jest chciwy jak Szeol i nienasycony jak śmierć. Rości sobie prawo do wszystkich narodów i gromadzi dokoła siebie wszystkie ludy.” (Hab. 2,4-5 BW);

„Oto kto niedowiarkiem jest, nie będzie prosta dusza jego w nim samym; a sprawiedliwy przez wiarę swą żyć będzie. A jak wino zdradza pijącego, tak będzie mąż pyszny, i nie będzie miał chwały; rozszerzył on jak otchłań duszę swoją, a sam jest jak śmierć i nie napełnia się, i zbierze do siebie wszystkie narody, i zgromadzi koło siebie wszystkich ludzi.” (Hab. 2,4-5 JW);

„Powiedział też do nich: Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, życie bowiem i korzystanie z bogactwa nie polega na opływaniu w dostatki.” (Łk 12,15 BPD);

„Powiedział też do nich: Baczcie, a wystrzegajcie się wszelkiej chciwości, dlatego że nie od obfitości dóbr zależy czyjeś życie.” (Łk 12,15 BW);

„Uważajcie i wystrzegajcie się wszelkiej chciwości; sens życia nie polega na posiadaniu nadmiaru dóbr.” (Łk 12,15 Przekład Współczesny);

„Uśmiercajcie zatem w ciele waszym to, co jest przyziemne: rozpustę, nieczystość, lubieżność, złą pożądliwość i żądze nadmiernego posiadania, która jest bałwochwalstwem. To właśnie ściąga karząca sprawiedliwość Boga na zbuntowanych.” (Kol 3,5-6 BP);

„Zadajcie więc śmierć temu, co jest przyziemne w członkach: rozpuście, nieczystości, lubieżności, złej żądzy i chciwości, bo ona jest bałwochwalstwem. Z powodu nich nadchodzi gniew Boży na synów buntu.” (Kol 3,5-6 BT);

„Uśmierćcie zatem to, co w członkach ziemskie: rozwiązłość, nieczystość, zmysłowość, złe pragnienia i zachłanność równoznaczną z bałwochwalstwem. Z ich powodu Boży gniew nadciąga na nieposłusznych synów.” (Kol 3,5-6 BPD).

5. W jaki sposób,  Bóg  uczy nas zarządzać  Jego darami i jakie błogosławieństwo obiecuje tym,
    którzy są wierni?
    1 Mjż 14,18-20; 1 Mjż 28,20-22; 2 Kor 9,5-12

„A Melchizedek, król Szalemu, wyniósł chleb i wino. Był on kapłanem Boga Najwyższego. I pobłogosławił Abrama mówiąc: - Niech Abram będzie błogosławiony przez Boga Najwyższego, Stwórcę nieba i ziemi. Niech też będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który wydał twych nieprzyjaciół w twoje ręce. Wtedy dał mu [Abram] dziesięcinę ze wszystkiego.” (1 Mjż 14,18-20 BP);

„Jakub złożył też taki ślub: "Jeżeli Bóg będzie ze mną, jeśli będzie strzegł mnie na tej drodze, którą kroczę, jeżeli da mi chleba na pokarm i szatę na okrycie, a potem bezpiecznie sprowadzi mnie do ojcowskiego domu, Jahwe [tylko] będzie moim Bogiem. Ten zaś kamień, który postawiłem jako masebę, będzie domem Bożym. Ze wszystkiego też, czego mi użyczysz, dziesiątą część oddam Tobie.” (1 Mjż 28,20-22 BP);

„Uważałem przeto za konieczne poprosić braci, aby wcześniej przybyli do was i przygotowali uprzednio obiecany hojny dar. Gotowy już dar będzie oznaką hojności, a nie sknerstwa. Pamiętajcie o tym, że kto skąpo sieje, ten będzie zbierał skąpe plony, a kto hojnie sieje, ten zbierze bogate plony. Każdy niech tak postąpi, jak postanowił, nie z żalem lub z konieczności, ponieważ „chętnego dawcę Bóg” miłuje. Bóg może was obdarzyć obfitymi łaskami, abyście mając zawsze wszystkiego tyle, ile wam potrzeba, spełniali jak najczęściej wszelkie dobre uczynki, zgodnie z tym, co zostało napisane: „Rozdzielił i dał ubogim, sprawiedliwość Jego trwa na wieki”, A ten, który wydziela siewcy ziarno oraz chleba na pokarm dostarcza, pomnoży wasze ziarno i zwiększy owoce waszej sprawiedliwości. Wzbogaceni we wszystko okażecie wszelaką hojność, która sprawia, że za naszym pośrednictwem składane jest Bogu dziękczynienie. Posługa bowiem związana z tą społeczną potrzebą nie tylko zaradzi niedostatkom świętych, lecz również obficie zwiększy dziękczynienia, które wielu będzie składać Bogu.” (2 Kor 9,5-12 BP);


„Dlatego uznałem za rzecz konieczną, żeby wezwać braci, by przed nami poszli do was i zawczasu przygotowali poprzednio zapowiedziany dar, tak aby on był wyrazem hojności, a nie skąpstwa. A powiadam: Kto sieje skąpo, skąpo też żąć będzie, a kto sieje obficie, obficie też żąć będzie. Każdy, tak jak sobie postanowił w sercu, nie z żalem albo z przymusu; gdyż ochotnego dawcę Bóg miłuje. A władny jest Bóg udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, mogli hojnie łożyć na wszelką dobrą sprawę, jak napisano: Szczodrze rozdaje, udziela ubogim, Sprawiedliwość jego trwa na wieki. A ten, który daje ziarno siewcy i chleb na pokarm, da i pomnoży zasiew wasz, i przysporzy owoców sprawiedliwości waszej; a tak ubogaceni we wszystko będziecie mogli okazywać wszelką szczodrobliwość, która za naszym przyczynieniem pobudza do dziękczynienia Bogu. Bo sprawowanie tej służby nie tylko wypełnia braki u świętych, lecz wydaje też obfity plon w licznych dziękczynieniach, składanych Bogu.” (2 Kor 9,5-12 BW).