Prawo Boże przed Potopem

Tekst pamięciowy: Jan 9,41

„Rzekł im Jezus: Gdybyście byli ślepi, nie mielibyście grzechu, a że teraz mówicie: Widzimy, przeto pozostajecie w grzechu.” (Jan 9,41 BW).

1. Jakie elementy Prawa Bożego znajdujemy w pierwszych tekstach biblijnych?

 1 Mjż 1,16-18; 2,2-3; 2,23-24

„Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre.” (1 Mjż 1,16-18 BT);

„A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego, po całym swym trudzie, jaki podjął. Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał stwarzając.” (1 Mjż 2,2-3 BT);

„Wtedy rzekł człowiek: Ta dopiero jest kością z kości moich i ciałem z ciała mojego. Będzie się nazywała mężatką, gdyż z męża została wzięta. Dlatego opuści mąż ojca swego i matkę swoją i złączy się z żoną swoją, i staną się jednym ciałem.” (1 Mjż 2,23-24 BW).

2. Jakie błogosławieństwa otrzymali pierwsi ludzie i w jaki sposób je utracili?

    1 Mjż 1,27-28; 2,8-9; 2,15-17

„I stworzył Bóg ludzi na obraz Swój, na obraz Boga stworzył ich: stworzył mężczyznę i kobietę. I błogosławił im Bóg. I rzekł do nich: Płodni bądźcie i mnóżcie się; napełniajcie ziemię i ujarzmiajcie ją. Władajcie rybami morza i ptactwem nieba, i wszelkim zwierzęciem, ruszającym się na ziemi.” (1 Mjż 1,27-28 BP);

„I zasadził Jahwe-Bóg na wschodzie ogród w Edenie, i umieścił tam człowieka, którego ukształtował. Jahwe-Bóg sprawił, że z ziemi wyrosły różne drzewa o pięknym wyglądzie i smacznych owocach; także drzewo dające życie – w środku ogrodu – i drzewo dające wiedzę o dobru i złu.” (1 Mjż 2,8-9 BP);

„I wziął Jahwe-Bóg człowieka, i osadził go w ogrodzie Edenu, aby go uprawiał i strzegł. I przykazał mu Jahwe-Bóg:

- Możesz jeść do woli ze wszystkich drzew ogrodu, ale z drzewa, które daje wiedzę o dobru i złu, jeść nie będziesz! Gdybyś z niego zjadł, czeka cię pewna śmierć!” (1 Mjż 2,15-17 BP).

3. W jaki sposób grzech wszedł na świat i jakie są jego konsekwencje?

    1 Mjż 3,1-6; 14-19

„A ze wszystkich dzikich zwierząt, które stworzył Jahwe-Bóg, wąż był najchytrzejszy. I odezwał się do kobiety:

- Czy doprawdy Bóg zapowiedział, że nie wolno wam jeść ze wszystkich drzew ogrodu?

A kobieta odpowiedziała wężowi:

- Wolno nam jeść owoce, ze wszystkich drzew tego ogrodu! Tylko o owocach drzewa, które jest w środku ogrodu, powiedział Bóg:

- Nie wolno wam z niego jeść, nie wolno wam go dotykać, abyście nie pomarli

I rzekł wąż do kobiety:

- Na pewno nie pomrzecie! Ale wie Bóg, że gdy zjecie [owoc] z niego, otworzą się wam oczy i będziecie jak Bóg wiedzieli, co dobre i złe.

I spostrzegła kobieta, że [owoc] drzewa był dobry do jedzenia i ponętny dla oka, a [nawet] godny pożądania dla zdobycia tej wiedzy. Wzięła więc jeden z owoców i jadła. Dała też mężowi, który był przy niej. I on jadł.” (1 Mjż 3,1-6 BP);

„Wtedy Jahwe-Bóg rzekł do węża:

- Ponieważ to uczyniłeś, jesteś przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i dzikich stworzeń. Czołgać się będziesz  na brzuchu i prochem karmić po wszystkie dni twego życia. i nieprzyjaźń wprowadzam między ciebie a niewiastę, pomiędzy twoje potomstwo a jej potomstwo. Ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę.

A do kobiety [Bóg] rzekł:

- Pomnożę po wielokroć cierpienie twych brzemienności. W boleściach będziesz dzieci rodziła, wszakże do męża będziesz lgnęła, a on rządzić będzie tobą.

Do mężczyzny zaś rzekł:

- Ponieważ usłuchałeś głosu żony i jadłeś z drzewa, z którego jeść ci zakazałem, z twojej winy przeklęta jest ziemia. W znoju będziesz z niej pokarm zdobywał po wszystkie dni twego życia. Ciernie i chwasty będzie ci rodziła, a jednak masz się żywić roślinami polnymi. W pocie czoła będziesz chleb swój spożywał, dopóki nie wrócisz do ziemi, gdyż z niej wzięty zostałeś. Bo prochem jesteś i w proch się obrócisz.” (1 Mjż 3,14-19 BP).

4. Jaki grzech popełnił Kain i czego był świadomy?

    1 Mjż 4,3-8; 13-14

„Po pewnym czasie Kain złożył Jahwe ofiarę z płodów roli. Abel także złożył w ofierze pierworodne zwierzęta ze swej trzody i tłuszcz z nich. Jahwe wejrzał łaskawie na Abla i na jego ofiarę, na Kaina zaś i na jego ofiarę nie wejrzał. Rozgniewało to Kaina tak bardzo, że aż twarz mu się zmieniła. Jahwe zapytał więc Kaina:

- Dlaczego to ciebie rozgniewało? Dlaczego twarz ci się zmieniła? Czyż [ofiara] bywa nie przyjęta, jeśli postępujesz dobrze? Jeżeli jednak postępujesz źle, wtedy grzech niby demon [czyha] przy wrotach i pożąda ciebie. Ty jednak masz nad nim panować!

A Kain rzekł do brata swego Abla:

- Chodźmy na pole!

Kiedy zaś znaleźli się już na polu, Kain rzucił się na brata i zabił go.” (1 Mjż 4,3-8 BP);

„Na to rzekł Kain do Jahwe:

- Zbyt wielka, nie do zniesienia jest [ta] kara. Jeżeli bowiem wypędzasz mnie teraz z tej ziemi i jeśli mam się ukrywać przed Tobą i mam być tułaczem, i zbiegiem na świecie, każdy, kto mnie spotka, będzie mnie mógł zabić.” (1 Mjż 4,13-14 BP).

5. Dlaczego Bóg postanowił zniszczyć ziemię Potopem?

    1 Mjż 6,11-13

„A świat skaził się (przed Bogiem), wypełniła go nieprawość. Widząc tak skażony świat – wszyscy ludzie bowiem wypaczyli drogę [swego życia] na ziemi – rzekł Bóg do Noego:

- Położę kres istnieniu wszelkiego ciała, gdyż przez nich nieprawość napełniła ziemię; wytracę więc ich z tej ziemi.” (1 Mjż 6,11-13 BP).

6. Jak myślisz, czy ludzie byli świadomi swej grzeszności przed Potopem?

    2 Ptr 2,5; Amos 3,7

„Również starożytnego świata nie oszczędził, lecz ocalił jedynie ośmioro wraz z Noem, zwiastunem sprawiedliwości, zesławszy potop na świat bezbożnych.” (2 Ptr 2,5 BW);

„I nie darował staremu światu, a zesławszy potop na świat bezbożnych, ocalił tylko ośmiu, a wśród nich Noego, głosiciela sprawiedliwości.” (2 Ptr 2,5 BP);

„Lecz Jahwe-Pan nie czyni niczego bez objawienia swego zamierzenia swym sługom, prorokom.” (Amos 3,7 BP). 

Prowadzeni Duchem

Tekst pamięciowy: 1 Kor 3,16

„Czy nie wiecie, że jesteście świątynią Boga, a Duch Boży mieszka w was.” (1 Kor 3,16 BP).

1. Czym Bóg obdarowuje swoich wybranych?

    1 Kor 2:12-14; Rzym. 8,14

„Otóż my nie otrzymaliśmy ducha, którym świat się kieruje, lecz Ducha, który od Boga pochodzi. Otrzymaliśmy go zaś w tym celu, aby poznać dary, którymi Bóg nas obdarzył. Nie głosimy tego słowami wypływającymi z ludzkiej mądrości, lecz słowami, których uczy Duch. Objaśniamy sprawy duchowe ludziom, którzy poddają się działaniu Ducha. Człowiek kierujący się tylko zasadami naturalnymi nie pojmuje spraw Ducha Bożego. Uważa je za głupotę i nie jest w stanie tych spraw zrozumieć, ponieważ należy je rozstrzygać w sposób duchowy.” (1 Kor 2:12-14 BP);

„Otóż myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, ku poznaniu dobra, jakim Bóg nas obdarzył. A głosimy to nie za pomocą wyszukanych słów ludzkiej mądrości, lecz korzystamy z pouczeń Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha. Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie jest zdolny pojąć, bo tylko Duchem można to zrozumieć.” (1 Kor 2,12-14 BR);

„Aleśmy my nie przyjęli ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, które rzeczy nam są od Boga darowane; O których też mówimy, nie temi słowy, których ludzka mądrość naucza, ale których Duch Święty naucza, do duchownych rzeczy duchowne stosując. Ale cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego; albowiem mu są głupstwem i nie może ich poznać, przeto iż duchownie bywają rozsądzone.” (1 Kor 2,12-14 BG);

„Bo wszyscy, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi.” (Rz 8,14 BPD);

„Ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Boga.” (Rz 8,14 Przekład Współczesny);

„Albowiem ci są synami Bożymi, którzy Duchem Bożym są rządzeni.” (Rz 8,14 JW).

2. Co otrzymywali prorocy, którzy przemawiali w imieniu Pana? Dlaczego byli prześladowani?

    2 Krn 24,20-21

„Wtedy Duch Boży ogarnął Zachariasza, syna kapłana Jehojady. Wystąpił on przed ludem i rzekł do nich: Tak mówi Bóg: Dlaczego wy przekraczacie przykazania Pana tak, iż nie macie powodzenia? Dlatego że wy opuściliście Pana, więc On was opuścił. Wtedy sprzysięgli się przeciwko niemu i na rozkaz króla ukamienowali go na dziedzińcu świątyni Pańskiej.” (2 Krn 24,20-21 BW);

„Wtedy duch Boży zstąpił na Zachariasza, syna kapłana Jojady, który stanął przed ludem i rzekł: „Tak mówi Bóg: Dlaczego przekraczacie przykazania Pańskie? Dlatego się wam nie szczęści! Ponieważ opuściliście Pana i On was opuści”. Lecz oni sprzysięgli się przeciw niemu i ukamienowali go, z rozkazu króla na dziedzińcu świątyni Pańskiej.” (2 Krn 24,20-21 BT).

3. W jaki sposób Jezus głosił wolę Boga?

    Łk 4,31-32; Jan 7,45-46

„I poszedł do miasta galilejskiego Kafarnaum, i nauczał ich w szabaty, i byli pełni podziwu dla Jego nauki, bo przemawiał z mocą.” (Łk 4,31-32 BP);

„Zszedł do Kafarnaum, miasta w Galilei. Tam nauczał ich w dni szabatnie. I byli coraz bardziej zdumieni Jego nauką, ponieważ Jego słowo (wypowiadane) było z autorytetem.” (Łk 4,31-32 BPD);

„I zeszedł do Kafarnaum, miasta galilejskiego, i tam ich nauczał w szabaty. I zdumiewali się nad nauką jego, bo władzą tchnęła jego mowa.” (Łk 4,31-32 JW);

„Przyszli więc słudzy do arcykapłanów i faryzeuszów. A oni zapytali ich: - Czemuście Go nie przyprowadzili? Słudzy odpowiedzieli: - Żaden człowiek nigdy tak nie przemawiał!” (Jan 7,45-46 BP);

„Kiedy zaś strażnicy wrócili do kapłanów i faryzeuszów, wtedy zapytano ich: Dlaczego nie pojmaliście Go? A strażnicy odpowiedzieli: Nikt i nigdy nie przemawiał tak, jak przemawia ten człowiek.” (Jan 7,45-46 BR).

4. Jaki przykład Pan Jezus dał swoim naśladowcom?

    Iz 53,9; 1 Ptr 2,22-23

„I wyznaczono mu grób z przestępcami, a pośród łotrów był w [chwili] swej śmierci, choć nie popełnił bezprawia i fałsz w jego ustach nie postał.” (Iz 53,9 BP);

„Który to lud podał niezbożnym grób jego, a bogatemu śmierć jego, choć jednak nieprawości nie uczynił, ani zdrada znaleziona jest w ustach jego.” (Iz 53,9 BG);

„Miejsce pogrzebania dano Mu wśród bezbożnych, a grób tam, gdzie bogaczy się chowa. Nie zdarzyło się, by za życia kiedyś nie miał racji, a ust Jego nigdy nie splamiło kłamstwo.” (Iz 53,9 BR);

„Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi, i w śmierci swej był [na równi] z bogaczem, chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy i w Jego ustach kłamstwo nie postało.” (Iz 53,9 BT);

„On, ‘który nie dopuścił się grzechu, ani fałsz nie znalazł się w Jego ustach’. Gdy Mu złorzeczono, nie odpłacał złorzeczeniem, cierpiąc nie odgrażał się, zawierzywszy Temu, który sądzi sprawiedliwie.” (1 Ptr 2,22-23 BP);

„Nie popełnił żadnego grzechu, nie wypowiedział nigdy podstępnego słowa. Nie odpłacał złorzeczeniem, gdy Mu złorzeczono, nie odgrażał się, kiedy musiał cierpieć, lecz z całym poddaniem się słuchał Tego, który sądzi sprawiedliwie.” (1 Ptr 2,22-23 BR);

„On grzechu nie popełnił ani nie znaleziono zdrady w ustach jego; On, gdy mu złorzeczono, nie odpowiadał złorzeczeniem, gdy cierpiał, nie groził, lecz poruczał sprawę temu, który sprawiedliwie sądzi.” (1 Ptr 2,22-23 BW).

5. Co apostołowie pisali na temat duchowego życia chrześcijan?

    1 Kor 3,16-17; 1 Ptr 1,14-16, 1 Ptr 4,14

„Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście.” (1 Kor 3,16-17 BT);

„Czy nie wiecie, że jesteście przybytkiem Boga i Duch Boży mieszka w was? Jeśli ktoś niszczy przybytek Boga, tego zniszczy Bóg, gdyż przybytek Boga jest święty i wy właśnie nim jesteście.” (1 Kor 3,16-17 BPD);

„Azaż nie wiecie, iż kościołem Bożym jesteście, a Duch Boży mieszka w was? A jeźli kto gwałci kościół Boży, tego Bóg skazi, albowiem kościół Boży święty jest, którym wy jesteście.” (1 Kor 3,16-17 BG);

„Bądźcie posłuszni jak dzieci i nie poddawajcie się już waszym dawnym pożądaniom, jak to czyniliście, kiedyście jeszcze pozostawali w nieświadomości. W całym waszym postępowaniu starajcie się być świętymi na wzór Świętego, który was powołał. Napisane jest bowiem: Świętymi bądźcie, bo i Ja jestem Święty.” (1 Ptr 1,14-16 BR);

„Jako dzieci posłuszne nie kierujcie się pożądliwościami, jakie poprzednio wami władały w czasie nieświadomości waszej, lecz za przykładem świętego, który was powołał, sami też bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym, ponieważ napisano: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.” (1 Ptr 1,14-16 BW);

„Jeśli doznajecie zniewag dla imienia Chrystusa, szczęśliwi jesteście, bo Duch chwały i (Duch) Boga na was spoczywa.” (1 Ptr 4,14 BP);

„Błogosławieni jesteście, gdy złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem spoczywa na nas Duch chwały [to jest] Duch Boży.” (1 Ptr 4,14 BR);

„Jeśli was znieważają z powodu imienia Chrystusa, błogosławieni [jesteście], gdyż [Duch] chwały, Duch Boży spoczywa na was, [który] przez nich jest bluźniony, ale przez was jest uwielbiony.” (1 Ptr 4,14 BUG).

Przykazania Boże i wiara Jezusa

Tekst pamięciowy: Jak 2,26

„Bo jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa.” (Jak 2,26 BW).

1. Jakie zapewnienie dał Bóg, kiedy nadał Prawo?

    3 Mjż 18,3-5; 19,2

„Nie czyńcie tak, jak się czyni w ziemi egipskiej, w której mieszkaliście. Nie czyńcie też tak, jak się czyni w ziemi kanaanejskiej, do której was prowadzę. Nie postępujcie według ich obyczajów. Prawa moje wypełniajcie, ustaw moich przestrzegajcie i według nich postępujcie; Ja, Pan, jestem Bogiem waszym. Przepisów moich i praw moich przestrzegajcie. Człowiek, który je wykonuje, żyje przez nie; Jam jest Pan!” (3 Mjż 18,3-5 BW);

„Według czynów ziemi Micraim, w którejście mieszkali, nie czyńcie, ani według czynów ziemi Kanaan, do której was wiodę, nie czyńcie, a podług ustaw ich nie postępujcie. Prawa Moje wypełniajcie, a ustaw Moich przestrzegajcie, abyście postępowali podług nich: Jam Wiekuisty, Bóg wasz! Przestrzegajcie tedy ustaw Moich i praw Moich, które spełniając człowiek żyje przez nie: Jam Wiekuisty!” (3 Mjż 18,3-5 Tora Izaaka Cylkowa);

„Nie postępujcie tak, jak to jest w zwyczaju w Egipcie, gdzie zamieszkaliście, lub w ziemi Kanaan, do której was wiodę. Nie postępujcie więc tak! Nie stosujcie się do ich obyczajów. Macie się trzymać moich nakazów, macie zachowywać moje prawa i postępować według nich. [Bom] Ja jest Jahwe, wasz Bóg! Zachowujcie więc moje prawa i nakazy, bo człowiek, który będzie postępował według nich, znajdzie w nich życie. Jam jest Jahwe.” (3 Mjż 18,3-5 BP);

„Zwróć się do całego zgromadzenia Izraela i powiedz im tak: Bądźcie święci, bo i Ja jestem święty, Ja, Jahwe, wasz Bóg.” (3 Mjż 19,2 BR).

2. Jaka była droga do odpuszczenia grzechu w czasach Starego Przymierza?

    3 Mjż 4,27-31

„A jeżeli jakiś człowiek z prostego ludu zgrzeszy nieświadomie, wykraczając przeciwko jednemu z przykazań Pańskich, których przekraczać nie wolno, i ściągnie na siebie winę, a potem uświadomi sobie swój grzech, który popełnił, złoży jako swoją ofiarę kozę, samicę bez skazy, za swój grzech, który popełnił; położy rękę swoją na głowie ofiary za grzech i zarżnie to zwierzę ofiary za grzech na miejscu, gdzie się składa ofiary całopalne. Kapłan weźmie nieco z jej krwi na swój palec i rozmaże ją po rogach ołtarza całopaleń, resztę zaś jej krwi wyleje u podstawy ołtarza. Wszystek zaś jej tłuszcz usunie, tak jak się usuwa tłuszcz z ofiary pojednania, i spali go kapłan na ołtarzu jako woń przyjemną dla Pana. Kapłan dokona za niego przebłagania i będzie mu odpuszczone.”  (3 Mjż 4,27-31 BW);

„Jeżeli jakiś człowiek spośród ludu ziemi zgrzeszy przez nieuwagę, przestąpi jedno z przykazań Pana i w ten sposób zawini, i jeżeli zwrócę mu uwagę na jego grzech, który popełnił, to przyprowadzi w darze za swój grzech kozę bez skazy. Następnie włoży rękę na głowę ofiary przebłagalnej i zabije ją na miejscu [przeznaczonym dla] ofiary całopalnej. Kapłan umoczy palec we krwi i pomaże nią rogi ołtarza ofiar całopalnych. Całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza. Potem oddzieli cały tłuszcz, tak jak był oddzielony tłuszcz ofiary biesiadnej. Kapłan zamieni to w dym na ołtarzu jako miłą woń dla Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za niego i grzech będzie mu odpuszczony.” (3 Mjż 4,27-31 BT).

3. Dlaczego niektóre wypowiedzi Jezusa wzbudzały kontrowersje u ludzi? Jakie to były słowa?

    Mt 9,26; Jan 6,51-57

„I przynieśli Mu sparaliżowanego, który leżał na noszach. Jezus, widząc ich wiarę, powiedział sparaliżowanemu: - Ufaj, synu, twoje grzechy są odpuszczone. Wtedy niektórzy nauczyciele Pisma pomyśleli sobie: - On bluźni. A Jezus, przejrzawszy ich myśli, powiedział: - Dlaczego wyciągacie złe wnioski? Cóż łatwiej powiedzieć: Twoje grzechy są odpuszczone, czy też: Wstań i chodź? Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma władzę odpuszczania grzechów na ziemi - zwrócił się do sparaliżowanego: - Wstań, weź swoje nosze i idź do domu.” (Mt 9,26 BP);

„Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Kto spożywa ten chleb, żyć będzie na wieki. A chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata. Sprzeczali się więc Judejczycy między sobą, mówiąc: - Jakże On może dać nam swoje ciało do jedzenia? Więc Jezus im powiedział: - Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Bo moje ciało jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, pozostaje we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, i Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto spożywa moje ciało, żyć będzie przeze Mnie.” (Jan 6,51-57 BP).

4. Czy Pan Jezus kiedykolwiek zakwestionował konieczność przestrzegania Prawa?

    Mt 19,16-19; Mt 5,17-20

„I oto podszedł do Niego jeden i zapytał: Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby posiąść życie wieczne? A On mu odpowiedział: Dlaczego Mnie pytasz o to, co dobre? Jeden jest dobry. Jeśli zaś chcesz wejść w życie, zachowuj przykazania. Zapytał: Które? Jezus na to: Te: Nie będziesz zabijał, nie będziesz cudzołożył, nie będziesz kradł, nie będziesz składał fałszywego świadectwa, czcij ojca i matkę, oraz: kochaj swojego bliźniego, jak samego siebie.” (Mt 19,16-19 BPD);

„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę, powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą i dopóki się wszystko nie wypełni, jedna jota ani jedna kreska w Prawie nie ulegnie zmianie. Ktokolwiek więc zniósłby jeden z tych przepisów, choćby najmniejszy, i nauczał tego ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto by ich przestrzegał i nauczał tego, ten będzie wielki w królestwie niebieskim. I powiadam wam: Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie przewyższała (sprawiedliwości) nauczycieli Pisma i faryzeuszów, na pewno nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.” (Mt 5,17-20 BP);

„Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić. Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. Ktokolwiek by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w Królestwie Niebios; a ktokolwiek by czynił i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios. Albowiem powiadam wam: Jeśli sprawiedliwość wasza nie będzie obfitsza niż sprawiedliwość uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do Królestwa Niebios.” (Mt 5,17-20 BW).

5. Jakie cechy posiada lud Boży?

    Obj 12,17; Obj 14,12; 1 Jan 5,1-4

„I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł, by rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Bożych i mają świadectwo Jezusa.” (Obj 12,17 BP);

„I rozgniewał się smok na niewiastę, i poszedł, aby walczył z drugimi z nasienia jej, którzy zachowują przykazania Boże i mają świadectwo Jezusa Chrystusa.” (Obj 12,17 BG);

„Tu się okazuje wytrwałość świętych, tych, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jezusa.” (Obj 14,12 BT);

„Tuć jest cierpliwość świętych, tuć są ci, którzy chowają przykazania Boże i wiarę Jezusową.” (Obj 14,12 BG);

„Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Chrystusem, narodził się z Boga, a każdy, kto miłuje Tego, który zrodził, miłuje również Tego, który z Niego został zrodzony. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, iż Boga miłujemy i wypełniamy Jego przykazania. Na tym bowiem polega miłość do Boga, że wypełniamy Jego przykazania. A przykazania Jego nie są trudne, ponieważ wszystko, co zrodziło się z Boga, zwycięża świat, a zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest wiara nasza.” (1 Jan 5,1-4);

„Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził, i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, który życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara.” (1 Jan 5,1-4 BT).

„... To wam piszę, abyście nie grzeszyli”

Tekst pamięciowy: Mt 6,33 

„Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane.” (Mt 6,33 BW).

            Każdy wierzący chrześcijanin pragnie, aby jego życie toczyło się w bliskości Najwyższego. Jego opieka daje nam poczucie bezpieczeństwa i pokój. Nie zawsze jednak możemy powiedzieć, że czujemy wpływ Najwyższego w naszym życiu. Są chwile, kiedy odczuwamy samotność i niepewność. Bóg mówi, że największą przeszkodą w budowaniu relacji z Nim jest grzech. Dlatego ludzie wierzący powinni odnawiać swoje relacje ze Stwórcą poprzez walkę z grzechem.

1. Do czego zachęca Bóg Swoich wyznawców?

    Amos 5,14-15

„Szukajcie zatem dobra, a nie zła, abyście mogli żyć i aby Jahwe, Bóg Zastępów, był z wami, jak to twierdzicie. Miejcie zło w nienawiści, a ukochajcie dobro i przywróćcie w bramie poszanowanie dla prawa! Może się [wtedy] Jahwe, Bóg Zastępów, zmiłuje nad [ocalałą] resztą [potomków] Józefa.” (Amos 5,14-15 BP);

„- Szukajcie dobra a nie zła, żebyście żyli, a będzie Pan, Bóg zastępów z wami, jak mówiliście. Miejcie zło w nienawiści, a miłujcie dobro i ustanówcie w bramie sąd, może się Pan, Bóg zastępów, zmiłuje nad ostatkiem Józefa.” (Amos 5,14-15 JW).

2. Co często uniemożliwia nam otrzymanie Bożego błogosławieństwa?

    Izaj. 59,1-2

„Oto ręka Jahwe nie jest zbyt krótka, aby nie mogła wybawić, ani ucho Jego nie jest przytępione, aby nie mogło wysłuchać! Lecz winy wasze stały się murem dzielącym pomiędzy wami a Bogiem waszym i wasze to grzechy sprawiły, że zakrył oblicze przed wami, tak że [was] nie słucha.” (Izaj. 59,1-2 BP);

„Oto nie ukróciła się ręka Pańska, aby nie mogła zbawić, ani nie jest obciążone ucho jego, aby nie słyszało; lecz nieprawości wasze uczyniły przedział między wami a między Bogiem waszym, i grzechy wasze zakryły oblicze jego od was aby nie wysłuchał.” (Izaj. 59,1-2 JW).

3. Na jakie elementy zwrócił uwagę Pan Jezus, kiedy przemawiał do tych, których ratował?

    Jan 5,14; Jan 8,11; 1 Kor 15,33-34

„Potem Jezus spotkał go w świątyni i powiedział do niego: Oto wyzdrowiałeś; nie grzesz więcej, aby nie stało ci się coś gorszego.” (Jan 5,14 BPD);

„A ona odrzekła: Nikt, Panie! Tedy rzekł do niej Jezus: I Ja również nie potępiam cię. Idź i od tej chwili już nie grzesz!” (Jan 8,11 BR);

„Nie dajcie się zwieść: „Złe rozmowy psują dobre obyczaje”. Weźcie się mocno w karby i nie grzeszcie! Niektórzy nie mają bowiem wiedzy Bożej. Mówię to po to, abyście się zawstydzili.” (1 Kor 15,33-34 BP);

„Nie łudźcie się: Złe kontakty towarzyskie psują dobre obyczaje. Otrzeźwiejcie naprawdę i przestańcie grzeszyć; niektórym bowiem (z was) brak zrozumienia Boga — mówię dla zawstydzenia was.” (1 Kor 15,33-34 BPD);

„Nie dajcie się zwodzić: „Złe towarzystwo psuje dobre obyczaje”. Wytrzeźwiejcie rzetelnie i nie grzeszcie; bo niektórzy z was nic o Bogu nie wiedzą. Mówię to na wasze zawstydzenie.” (1 Kor 15,33-34 Kow);

„Nie łudźcie się! Wskutek złych rozmów psują się dobre obyczaje. Ocknijcie się naprawdę i przestańcie grzeszyć! Są bowiem wśród was tacy, którzy nie uznają Boga. Ku waszemu zawstydzeniu to mówię.” (1 Kor 15,33-34 BR).

4. Jakie błędy i grzechy wytyka Jezus wiernym w listach do siedmiu zborów?

    Obj 2,4; 14-15; 20-21; 3,1-3; 15-17

„Lecz mam przeciw tobie to, że porzuciłeś swoją pierwszą miłość.” (Obj 2,4 BPD);;

„Mam ci jednak do zarzucenia to, że nie miłujesz Mnie już tak jak dawniej.” (Obj 2,4 BR);

„Ale trochę mam tobie za złe, że masz tam takich, co się trzymają nauki Balaama, który pouczył Balaka, jak podsunąć synowi Izraela sposobność do grzechu przez spożycie ofiar składanych bożkom i uprawianie rozpusty. Tak i ty także masz tych, co się trzymają podobnie nauki nikolaitów.” (Obj 2,14-15 BP);

„Ale mam nieco przeciwko tobie, iż tam masz tych, którzy trzymają naukę Balaamową, który uczył Balaka, aby wrzucił zgorszenie przed syny Izraelskie, żeby jedli rzeczy bałwanom ofiarowane i wszeteczeństwo płodzili. Także masz i tych, którzy trzymają naukę Nikolaitów, co ja mam w nienawiści.” (Obj 2,14-15 BG);

„Lecz mam przeciw tobie to, że pobłażasz tej kobiecie Jezabel, która się podaje za prorokinię i naucza, i zwodzi moje sługi, aby uprawiali nierząd i spożywali z ofiar składanych bóstwom. Dałem jej czas na opamiętanie, lecz nie chce się opamiętać w swoim nierządzie.” (Obj 2,14-15 BPD);

„Lecz mam przeciwko tobie to, że godzisz się na postępowanie niewiasty Jezebel, która podaje się za prorokinię i która przez swe zwodnicze nauki nakłania sługi moje do nieczystości i do spożywania mięsa z ofiar składanych bożkom. Wyznaczyłem jej czas na pokutę, lecz ona nie chce odwrócić się od swego nierządu.” (Obj 2,14-15 Kow);

„Aniołowi Kościoła w Sardach napisz tak: To mówi Ten, który ma siedem Duchów Boga i siedem gwiazd. Wiem o twoich poczynaniach. Co prawda mówi się o tobie, że żyjesz; ale ty jesteś umarły. ocknij się i umacniaj tych nielicznych, którzy jeszcze przetrwali, lecz grozi im niebezpieczeństwo. Widzę bowiem, że twoje postępowanie nie zasługuje na pochwałę w oczach Boga. Przypomnij sobie tedy naukę, którą [sam] otrzymałeś i o której słyszałeś. Strzeż jej, nawróć się [ku dobremu]. A jeśli nie będziesz czuwał, przyjdę [niespodziewanie] jak złodziej i wcale nie będziesz wiedział, o której godzinie do ciebie przyjdę.” (Obj 3,1-3 BR);

„A do anioła zboru w Sardes napisz: To mówi Ten, który ma siedem duchów Bożych i siedem gwiazd: Znam uczynki twoje: Masz imię, że żyjesz, a jesteś umarły. Bądź czujny i utwierdź, co jeszcze pozostało, a co bliskie jest śmierci; nie stwierdziłem bowiem, że uczynki twoje są doskonałe przed moim Bogiem. Pamiętaj więc, czego się nauczyłeś i co usłyszałeś, i strzeż tego, i upamiętaj się. Jeśli tedy nie będziesz czujny, przyjdę jak złodziej, a nie dowiesz się, o której godzinie cię zaskoczę.” (Obj 3,1-3 BW);

„Aniołowi zaś kościoła w Sardes napisz: To mówi ten, co ma siedem duchów bożych i siedem gwiazd: Znam uczynki twoje, że masz imię żyjącego, ale jesteś umarły. Bądź czujny i utwierdzaj resztki, które wymierają Albowiem nie znajduję uczynków twoich doskonałych przed Bogiem moim. Pamiętaj, więc, jak otrzymałeś i słyszałeś i zachowuj i czyń pokutę. Jeśli więc nie będziesz czuwał, przyjdę do ciebie jak złodziej, a nie dowiesz się, o której godzinie przyjdę do ciebie.” (Obj 3,1-3 JW);

„Wiem o twoich czynach, że nie jesteś ani zimny ani gorący. Obyś był zimny albo gorący! Skoro jednak jesteś letni, nie gorący i nie zimny, wypluję cię z moich ust. Ponieważ mówisz: Jestem bogaty i wzbogaciłem się, i niczego nie potrzebuję, a nie wiesz, że ty jesteś nędzny i żałosny, i biedny, i ślepy, i goły.” (Obj 3,15-17 BPD);

„Znam uczynki twoje. Nie jesteś ani zimny, ani gorący. Bodajbyś był zimny albo gorący! Ale że letni jesteś, a nie zimny ani gorący, więc pocznę cię wypluwać z ust moich. Mawiasz: Jestem bogaty, opływam we wszystko, niczego mi nie trzeba. A nie wiesz, że ty właśnie jesteś nędzny i godny politowania, biedny, ślepy i nagi.” (Obj 3,15-17 Kow).

5. Co na temat grzechu i sprawiedliwości napisał apostoł Jan?

    1 Jana 3,1-8

„Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się podobnie jak On jest święty. Każdy, kto grzeszy, dopuszcza się bezprawia, ponieważ grzech jest bezprawiem. Wiecie, że On się objawił po to, aby zgładzić grzechy, w Nim zaś nie ma grzechu. Każdy, kto trwa w Nim, nie grzeszy, żaden zaś z tych, którzy grzeszą, nie widział Go ani Go nie poznał. Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu; kto postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy. Kto grzeszy, jest dzieckiem diabła, ponieważ diabeł trwa w grzechu od początku. Syn Boży objawił się po to, aby zniszczyć dzieła diabła.” (1 Jana 3,1-8 BT);

„Patrzcie, jaką miłość okazał nam Ojciec, że zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i nimi jesteśmy. Dlatego świat nas nie zna, że jego nie poznał. Umiłowani, teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest. I każdy, kto tę nadzieję w nim pokłada, oczyszcza się, tak jak On jest czysty. Każdy kto popełnia grzech, i zakon przestępuje, a grzech jest przestępstwem zakonu. A wiecie, że On się objawił, aby zgładzić grzechy, a grzechu w nim nie ma. Każdy, kto w nim mieszka, nie grzeszy; każdy, kto grzeszy, nie widział go ani go nie poznał. Dzieci, niech was nikt nie zwodzi; kto postępuje sprawiedliwie, sprawiedliwy jest, jak On jest sprawiedliwy. Kto popełnia grzech, z diabła jest, gdyż diabeł od początku grzeszy. A Syn Boży na to się objawił, aby zniweczyć dzieła diabelskie.” (1 jana 3,1-8 BW).