Tekst pamięciowy: 1 Kor 3,16
„Czy nie wiecie, że
jesteście świątynią Boga, a Duch Boży mieszka w was.” (1 Kor 3,16 BP).
1. Czym Bóg obdarowuje swoich
wybranych?
1 Kor 2:12-14; Rzym. 8,14
„Otóż my nie otrzymaliśmy ducha,
którym świat się kieruje, lecz Ducha, który od Boga pochodzi. Otrzymaliśmy go
zaś w tym celu, aby poznać dary, którymi Bóg nas obdarzył. Nie głosimy tego
słowami wypływającymi z ludzkiej mądrości, lecz słowami, których uczy Duch.
Objaśniamy sprawy duchowe ludziom, którzy poddają się działaniu Ducha. Człowiek
kierujący się tylko zasadami naturalnymi nie pojmuje spraw Ducha Bożego. Uważa
je za głupotę i nie jest w stanie tych spraw zrozumieć, ponieważ należy je
rozstrzygać w sposób duchowy.” (1 Kor 2:12-14 BP);
„Otóż myśmy nie otrzymali ducha
świata, lecz Ducha, który jest z Boga, ku poznaniu dobra, jakim Bóg nas
obdarzył. A głosimy to nie za pomocą wyszukanych słów ludzkiej mądrości, lecz
korzystamy z pouczeń Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha.
Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu
się to wydaje i nie jest zdolny pojąć, bo tylko Duchem można to zrozumieć.” (1
Kor 2,12-14 BR);
„Aleśmy my nie przyjęli ducha
świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, które rzeczy nam są od
Boga darowane; O których też mówimy, nie temi słowy, których ludzka mądrość
naucza, ale których Duch Święty naucza, do duchownych rzeczy duchowne stosując.
Ale cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego; albowiem
mu są głupstwem i nie może ich poznać, przeto iż duchownie bywają rozsądzone.”
(1 Kor 2,12-14 BG);
„Bo wszyscy, których Duch Boży
prowadzi, są dziećmi Bożymi.” (Rz 8,14 BPD);
„Ci, których prowadzi Duch Boży,
są synami Boga.” (Rz 8,14 Przekład Współczesny);
„Albowiem ci są synami Bożymi, którzy Duchem Bożym są
rządzeni.” (Rz 8,14 JW).
2. Co otrzymywali prorocy, którzy przemawiali w imieniu
Pana? Dlaczego byli prześladowani?
2 Krn 24,20-21
„Wtedy Duch Boży ogarnął
Zachariasza, syna kapłana Jehojady. Wystąpił on przed ludem i rzekł do nich:
Tak mówi Bóg: Dlaczego wy przekraczacie przykazania Pana tak, iż nie macie
powodzenia? Dlatego że wy opuściliście Pana, więc On was opuścił. Wtedy
sprzysięgli się przeciwko niemu i na rozkaz króla ukamienowali go na dziedzińcu
świątyni Pańskiej.” (2 Krn 24,20-21 BW);
„Wtedy duch Boży zstąpił na
Zachariasza, syna kapłana Jojady, który stanął przed ludem i rzekł: „Tak mówi
Bóg: Dlaczego przekraczacie przykazania Pańskie? Dlatego się wam nie szczęści!
Ponieważ opuściliście Pana i On was opuści”. Lecz oni sprzysięgli się przeciw
niemu i ukamienowali go, z rozkazu króla na dziedzińcu świątyni Pańskiej.” (2
Krn 24,20-21 BT).
3. W jaki sposób Jezus głosił
wolę Boga?
Łk 4,31-32; Jan 7,45-46
„I poszedł do miasta
galilejskiego Kafarnaum, i nauczał ich w szabaty, i byli pełni podziwu dla Jego
nauki, bo przemawiał z mocą.” (Łk 4,31-32 BP);
„Zszedł do Kafarnaum, miasta w
Galilei. Tam nauczał ich w dni szabatnie. I byli coraz bardziej zdumieni Jego
nauką, ponieważ Jego słowo (wypowiadane) było z autorytetem.” (Łk 4,31-32 BPD);
„I zeszedł do Kafarnaum, miasta galilejskiego, i tam ich
nauczał w szabaty. I zdumiewali się nad nauką jego, bo władzą tchnęła jego
mowa.” (Łk 4,31-32 JW);
„Przyszli więc słudzy do arcykapłanów i faryzeuszów. A oni
zapytali ich: - Czemuście Go nie przyprowadzili? Słudzy odpowiedzieli: - Żaden
człowiek nigdy tak nie przemawiał!” (Jan 7,45-46 BP);
„Kiedy zaś strażnicy wrócili do kapłanów i faryzeuszów,
wtedy zapytano ich: Dlaczego nie pojmaliście Go? A strażnicy odpowiedzieli:
Nikt i nigdy nie przemawiał tak, jak przemawia ten człowiek.” (Jan 7,45-46 BR).
4. Jaki przykład Pan Jezus dał swoim naśladowcom?
Iz 53,9; 1
Ptr 2,22-23
„I wyznaczono mu grób z przestępcami, a pośród łotrów był
w [chwili] swej śmierci, choć nie popełnił bezprawia i fałsz w jego ustach nie
postał.” (Iz 53,9 BP);
„Który to lud podał niezbożnym grób jego, a bogatemu
śmierć jego, choć jednak nieprawości nie uczynił, ani zdrada znaleziona jest w
ustach jego.” (Iz 53,9 BG);
„Miejsce pogrzebania dano Mu wśród bezbożnych, a grób tam,
gdzie bogaczy się chowa. Nie zdarzyło się, by za życia kiedyś nie miał racji, a
ust Jego nigdy nie splamiło kłamstwo.” (Iz 53,9 BR);
„Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi, i w śmierci swej był
[na równi] z bogaczem, chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy i w Jego ustach
kłamstwo nie postało.” (Iz 53,9 BT);
„On, ‘który nie dopuścił się grzechu, ani fałsz nie
znalazł się w Jego ustach’. Gdy Mu złorzeczono, nie odpłacał złorzeczeniem,
cierpiąc nie odgrażał się, zawierzywszy Temu, który sądzi sprawiedliwie.” (1
Ptr 2,22-23 BP);
„Nie popełnił żadnego grzechu, nie wypowiedział nigdy
podstępnego słowa. Nie odpłacał złorzeczeniem, gdy Mu złorzeczono, nie odgrażał
się, kiedy musiał cierpieć, lecz z całym poddaniem się słuchał Tego, który
sądzi sprawiedliwie.” (1 Ptr 2,22-23 BR);
„On grzechu nie popełnił ani nie znaleziono zdrady w
ustach jego; On, gdy mu złorzeczono, nie odpowiadał złorzeczeniem, gdy
cierpiał, nie groził, lecz poruczał sprawę temu, który sprawiedliwie sądzi.” (1
Ptr 2,22-23 BW).
5. Co apostołowie pisali na temat duchowego życia
chrześcijan?
1 Kor
3,16-17; 1 Ptr 1,14-16, 1 Ptr 4,14
„Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży
mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg.
Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście.” (1 Kor 3,16-17 BT);
„Czy nie wiecie, że jesteście przybytkiem Boga i Duch Boży
mieszka w was? Jeśli ktoś niszczy przybytek Boga, tego zniszczy Bóg, gdyż
przybytek Boga jest święty i wy właśnie nim jesteście.” (1 Kor 3,16-17 BPD);
„Azaż nie wiecie, iż kościołem Bożym jesteście, a Duch
Boży mieszka w was? A jeźli kto gwałci kościół Boży, tego Bóg skazi, albowiem
kościół Boży święty jest, którym wy jesteście.” (1 Kor 3,16-17 BG);
„Bądźcie posłuszni jak dzieci i nie poddawajcie się już
waszym dawnym pożądaniom, jak to czyniliście, kiedyście jeszcze pozostawali w
nieświadomości. W całym waszym postępowaniu starajcie się być świętymi na wzór
Świętego, który was powołał. Napisane jest bowiem: Świętymi bądźcie, bo i Ja
jestem Święty.” (1 Ptr 1,14-16 BR);
„Jako dzieci posłuszne nie kierujcie się pożądliwościami,
jakie poprzednio wami władały w czasie nieświadomości waszej, lecz za
przykładem świętego, który was powołał, sami też bądźcie świętymi we wszelkim
postępowaniu waszym, ponieważ napisano: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.”
(1 Ptr 1,14-16 BW);
„Jeśli doznajecie zniewag dla imienia Chrystusa,
szczęśliwi jesteście, bo Duch chwały i (Duch) Boga na was spoczywa.” (1 Ptr
4,14 BP);
„Błogosławieni jesteście, gdy złorzeczą wam z powodu
imienia Chrystusa, albowiem spoczywa na nas Duch chwały [to jest] Duch Boży.”
(1 Ptr 4,14 BR);
„Jeśli was znieważają z powodu imienia Chrystusa, błogosławieni
[jesteście], gdyż [Duch] chwały, Duch Boży spoczywa na was, [który] przez nich
jest bluźniony, ale przez was jest uwielbiony.” (1 Ptr 4,14 BUG).