Tekst pamięciowy: Jak 2,26
„Bo jak ciało bez ducha jest
martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa.” (Jak 2,26 BW).
1. Jakie zapewnienie dał Bóg,
kiedy nadał Prawo?
3 Mjż 18,3-5; 19,2
„Nie czyńcie tak, jak się czyni w
ziemi egipskiej, w której mieszkaliście. Nie czyńcie też tak, jak się czyni w
ziemi kanaanejskiej, do której was prowadzę. Nie postępujcie według ich
obyczajów. Prawa moje wypełniajcie, ustaw moich przestrzegajcie i według nich
postępujcie; Ja, Pan, jestem Bogiem waszym. Przepisów moich i praw moich
przestrzegajcie. Człowiek, który je wykonuje, żyje przez nie; Jam jest Pan!” (3
Mjż 18,3-5 BW);
„Według czynów ziemi Micraim, w
którejście mieszkali, nie czyńcie, ani według czynów ziemi Kanaan, do której was
wiodę, nie czyńcie, a podług ustaw ich nie postępujcie. Prawa Moje
wypełniajcie, a ustaw Moich przestrzegajcie, abyście postępowali podług nich:
Jam Wiekuisty, Bóg wasz! Przestrzegajcie tedy ustaw Moich i praw Moich, które
spełniając człowiek żyje przez nie: Jam Wiekuisty!” (3 Mjż 18,3-5 Tora Izaaka
Cylkowa);
„Nie postępujcie tak, jak to jest
w zwyczaju w Egipcie, gdzie zamieszkaliście, lub w ziemi Kanaan, do której was
wiodę. Nie postępujcie więc tak! Nie stosujcie się do ich obyczajów. Macie się
trzymać moich nakazów, macie zachowywać moje prawa i postępować według nich.
[Bom] Ja jest Jahwe, wasz Bóg! Zachowujcie więc moje prawa i nakazy, bo
człowiek, który będzie postępował według nich, znajdzie w nich życie. Jam jest
Jahwe.” (3 Mjż 18,3-5 BP);
„Zwróć się do całego zgromadzenia
Izraela i powiedz im tak: Bądźcie święci, bo i Ja jestem święty, Ja, Jahwe,
wasz Bóg.” (3 Mjż 19,2 BR).
2. Jaka była droga do
odpuszczenia grzechu w czasach Starego Przymierza?
3 Mjż 4,27-31
„A jeżeli jakiś człowiek z prostego
ludu zgrzeszy nieświadomie, wykraczając przeciwko jednemu z przykazań Pańskich,
których przekraczać nie wolno, i ściągnie na siebie winę, a potem uświadomi
sobie swój grzech, który popełnił, złoży jako swoją ofiarę kozę, samicę bez
skazy, za swój grzech, który popełnił; położy rękę swoją na głowie ofiary za
grzech i zarżnie to zwierzę ofiary za grzech na miejscu, gdzie się składa
ofiary całopalne. Kapłan weźmie nieco z jej krwi na swój palec i rozmaże ją po
rogach ołtarza całopaleń, resztę zaś jej krwi wyleje u podstawy ołtarza.
Wszystek zaś jej tłuszcz usunie, tak jak się usuwa tłuszcz z ofiary pojednania,
i spali go kapłan na ołtarzu jako woń przyjemną dla Pana. Kapłan dokona za
niego przebłagania i będzie mu odpuszczone.”
(3 Mjż 4,27-31 BW);
„Jeżeli jakiś człowiek spośród
ludu ziemi zgrzeszy przez nieuwagę, przestąpi jedno z przykazań Pana i w ten
sposób zawini, i jeżeli zwrócę mu uwagę na jego grzech, który popełnił, to
przyprowadzi w darze za swój grzech kozę bez skazy. Następnie włoży rękę na głowę
ofiary przebłagalnej i zabije ją na miejscu [przeznaczonym dla] ofiary
całopalnej. Kapłan umoczy palec we krwi i pomaże nią rogi ołtarza ofiar
całopalnych. Całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza. Potem oddzieli cały
tłuszcz, tak jak był oddzielony tłuszcz ofiary biesiadnej. Kapłan zamieni to w
dym na ołtarzu jako miłą woń dla Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania
za niego i grzech będzie mu odpuszczony.” (3 Mjż 4,27-31 BT).
3. Dlaczego niektóre
wypowiedzi Jezusa wzbudzały kontrowersje u ludzi? Jakie to były słowa?
Mt 9,26; Jan 6,51-57
„I przynieśli Mu sparaliżowanego,
który leżał na noszach. Jezus, widząc ich wiarę, powiedział sparaliżowanemu: -
Ufaj, synu, twoje grzechy są odpuszczone. Wtedy niektórzy nauczyciele Pisma
pomyśleli sobie: - On bluźni. A Jezus, przejrzawszy ich myśli, powiedział: -
Dlaczego wyciągacie złe wnioski? Cóż łatwiej powiedzieć: Twoje grzechy są
odpuszczone, czy też: Wstań i chodź? Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy
ma władzę odpuszczania grzechów na ziemi - zwrócił się do sparaliżowanego: -
Wstań, weź swoje nosze i idź do domu.” (Mt 9,26 BP);
„Ja jestem chlebem żywym, który
zstąpił z nieba. Kto spożywa ten chleb, żyć będzie na wieki. A chlebem, który
Ja dam, jest moje ciało za życie świata. Sprzeczali się więc Judejczycy między
sobą, mówiąc: - Jakże On może dać nam swoje ciało do jedzenia? Więc Jezus im
powiedział: - Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali
ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili krwi Jego, nie będziecie mieli życia
w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja go
wskrzeszę w dniu ostatecznym. Bo moje ciało jest prawdziwym pokarmem, a krew
moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew,
pozostaje we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, i Ja żyję przez
Ojca, tak i ten, kto spożywa moje ciało, żyć będzie przeze Mnie.” (Jan 6,51-57
BP).
4. Czy Pan Jezus kiedykolwiek
zakwestionował konieczność przestrzegania Prawa?
Mt 19,16-19; Mt 5,17-20
„I oto podszedł do Niego jeden i
zapytał: Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby posiąść życie wieczne? A On mu
odpowiedział: Dlaczego Mnie pytasz o to, co dobre? Jeden jest dobry. Jeśli zaś
chcesz wejść w życie, zachowuj przykazania. Zapytał: Które? Jezus na to: Te: Nie
będziesz zabijał, nie będziesz cudzołożył, nie będziesz kradł, nie będziesz
składał fałszywego świadectwa, czcij ojca i matkę, oraz: kochaj swojego
bliźniego, jak samego siebie.” (Mt 19,16-19 BPD);
„Nie sądźcie, że przyszedłem
znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę,
powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą i dopóki się wszystko nie
wypełni, jedna jota ani jedna kreska w Prawie nie ulegnie zmianie. Ktokolwiek
więc zniósłby jeden z tych przepisów, choćby najmniejszy, i nauczał tego ludzi,
ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto by ich przestrzegał i
nauczał tego, ten będzie wielki w królestwie niebieskim. I powiadam wam: Jeśli
wasza sprawiedliwość nie będzie przewyższała (sprawiedliwości) nauczycieli
Pisma i faryzeuszów, na pewno nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.” (Mt
5,17-20 BP);
„Nie mniemajcie, że przyszedłem
rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić. Bo
zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani
jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. Ktokolwiek by
tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi,
najmniejszym będzie nazwany w Królestwie Niebios; a ktokolwiek by czynił i nauczał,
ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios. Albowiem powiadam wam: Jeśli
sprawiedliwość wasza nie będzie obfitsza niż sprawiedliwość uczonych w Piśmie i
faryzeuszów, nie wejdziecie do Królestwa Niebios.” (Mt 5,17-20 BW).
5. Jakie cechy posiada lud
Boży?
Obj
12,17; Obj 14,12; 1 Jan 5,1-4
„I rozgniewał się Smok na
Niewiastę, i odszedł, by rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co
strzegą przykazań Bożych i mają świadectwo Jezusa.” (Obj 12,17 BP);
„I rozgniewał się smok na
niewiastę, i poszedł, aby walczył z drugimi z nasienia jej, którzy zachowują
przykazania Boże i mają świadectwo Jezusa Chrystusa.” (Obj 12,17 BG);
„Tu się okazuje wytrwałość
świętych, tych, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jezusa.” (Obj 14,12 BT);
„Tuć jest cierpliwość świętych,
tuć są ci, którzy chowają przykazania Boże i wiarę Jezusową.” (Obj 14,12 BG);
„Każdy, kto wierzy, że Jezus jest
Chrystusem, narodził się z Boga, a każdy, kto miłuje Tego, który zrodził,
miłuje również Tego, który z Niego został zrodzony. Po tym poznajemy, że
miłujemy dzieci Boże, iż Boga miłujemy i wypełniamy Jego przykazania. Na tym
bowiem polega miłość do Boga, że wypełniamy Jego przykazania. A przykazania
Jego nie są trudne, ponieważ wszystko, co zrodziło się z Boga, zwycięża świat,
a zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest wiara nasza.” (1 Jan 5,1-4);