Tekst przewodni: Mt 2,1-2
„Kiedy Jezus narodził się w Betlejem w Judei, za czasów króla Heroda, zjawili się w Jerozolimie magowie ze Wschodu. I pytali: - Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Bo widzieliśmy Jego wschodzącą gwiazdę i przybyliśmy złożyć Mu hołd.” (Mt 2,1-2 BP);
„Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejemie Judzkim za króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: Gdzie jest ten nowo narodzony król żydowski? Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon.” (Mt 2,1-2 BW).
1. Kto zapowiedział narodziny Jezusa?
Iz 7,14; Ps 130,7-8
„Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel.” (Iz 7,14 BT);
„Przeto sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna i nazwą imię jego Emanuel.” (Iz 7,14 JW);
„Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie. Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.” (Ps 130,7-8 BG);
„Niech Izrael wygląda Pana. U Pana bowiem jest łaskawość i obfite u Niego odkupienie. On odkupi Izraela ze wszystkich jego grzechów.” (Ps 130,7-8 BT).
2. Z jakich tekstów dowiadujemy się o miejscu narodzin i pochodzeniu Jezusa?
Mt 2,5-6; Jan 7,42; Łuk 2,10-11; 2,14
„A oni mu powiedzieli: W Betlejem judzkim, bo tak oto napisał Prorok: A ty Betlejem, ziemio judzka, wcale nie jesteś najmniejsze z pokoleń Judy. Z ciebie przecież wyjdzie Władca, który będzie pasterzem Izraela, ludu mojego.” (Mt 2,5-6 BR);
„Czyż Pismo nie powiada, że Mesjasz przyjdzie z rodu Dawida i z miasteczka Betlejem, z którego pochodzi Dawid?” (Jan 7,42 BP);
„Czy Pismo nie mówi, że Chrystus ma pochodzić z nasienia Dawida i z Betlejem, miasteczka, w którym mieszkał Dawid?” (Jan 7,42 BPD);
„Anioł zaś powiedział do nich: - Nie bójcie się, bo zwiastuję wam wielką radość, która będzie udziałem całego ludu. Dziś w mieście Dawidowym narodził się wam Zbawiciel, który jest Mesjaszem, Panem.” (Łuk 2,10-11 BP);
„Anioł zaś rzekł do nich: „Nie bójcie się! Bo oto zwiastuję wam wielką radość, która będzie udziałem całego ludu. Dziś narodził się wam w mieście Dawidowym Zbawiciel, który jest Chrystusem Panem.” (Łuk 2,10-11 Kow);
„Chwała Bogu na wysokości, a na ziemi pokój ludziom, których Bóg sobie upodobał.” (Łuk 2,14 BP);
„Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom Dobrej Woli.” (Łuk 2,14 BPD);
„Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, którzy dostąpili jego łaskawości.” (Łuk 2,14 Kow).
3. Kto również był wiernym świadkiem i potwierdził narodziny Jezusa?
Łuk 2,25-30; Iz 49,6
„A był wówczas w Jerozolimie człowiek imieniem Symeon, mąż sprawiedliwy i pobożny, oczekujący pociechy dla Izraela. Duch Święty przebywał w nim. Otrzymał on zapewnienie od Ducha Świętego, że nie umrze, dopóki nie zobaczy Mesjasza Pańskiego. On to, dzięki Duchowi Świętemu, przybył do świątyni, a gdy Dziecię Jezus było tam wnoszone przez rodziców, aby uczynić zadość Prawu, wziął Je na swe ręce i uwielbiając Boga, powiedział: Teraz, Panie, puszczasz sługę Twego w pokoju, według Twego słowa. Widziały już bowiem moje oczy zbawienie Twoje.” (Łuk 2,25-30 BR);
„A był wtedy w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon; człowiek ten był sprawiedliwy i bogobojny i oczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty był nad nim. Temu Duch Święty objawił, iż nie ujrzy śmierci, zanim by nie oglądał Chrystusa Pana. Przyszedł więc z natchnienia Ducha do świątyni, a gdy rodzice wnosili dziecię Jezus, by wypełnić przepisy zakonu co do niego, on wziął je na ręce swoje i wielbił Boga, mówiąc: Teraz puszczasz sługę swego, Panie, według słowa swego w pokoju, gdyż oczy moje widziały zbawienie twoje” (Łuk 2,25-30 BW);
„I rzekł mi: „To mało, że jesteś mi Sługą, by pokolenia Jakuba podźwignąć, by przywieść z powrotem Resztę Izraela; lecz ustanawiam cię Światłością narodów, by zbawienie moje się urzeczywistniło aż po krańce ziemi!” (Iz 49,6 BP);
„A mówił: „To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi.” (Iz 49,6 BT).
4. Która prorokini potwierdziła także przyjście Jezusa na świat?
Łuk 2,36-38; 1 Tym 5,5
„Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.” (Łuk 2,36-38 BT);
„Ta zaś która jest rzeczywiście wdową, nie mając nikogo, kto by się o nią zatroszczył, całą swoją ufność złożyła w Bogu i modli się we dnie i w nocy, prosząc Boga o pomoc.” (1 Tym 5,5 BR);
„Prawdziwa wdowa, taka, która samotnie żyje, pokłada w Bogu całą swą nadzieję i modli się, i błaga Boga ustawicznie, we dnie i w nocy.” (1 Tym 5,5 Kow).
5. Kto również poznał, że Maria urodzi Syna Bożego?
Mt 1,20-21; Łuk 1,39-42.45; Łuk 11,27-28
„Ale kiedy powziął tę myśl, anioł Pański ukazał się mu we śnie i powiedział: - Józefie, synu Dawida, nie bój się przyjąć twojej żony Maryi, bo to, co się w niej poczęło, pochodzi od Ducha Świętego. Urodzi syna i nadasz Mu imię Jezus, albowiem On uwolni swój lud od grzechów.” (Mt 1,20-21 BP);
„I gdy nad tym rozmyślał, oto ukazał mu się we śnie anioł Pański i rzekł: Józefie, synu Dawidowy, nie lękaj się przyjąć Marii, żony swej, albowiem to, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego. A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego.” (Mt 1,20-21 BW);
„A Maryja wybrała się w tym czasie i wyruszyła z pośpiechem w góry do pewnego miasta [przynależącego do pokolenia] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. A gdy pozdrowienie Maryi usłyszała Elżbieta, poruszyło się dziecię w jej łonie, ona zaś, napełniona Duchem Świętym, zawołała w uniesieniu wielkim. Jesteś błogosławiona wśród niewiast, błogosławiony także owoc twojego łona.” (Łuk 1,39-42 BR);
„W tych dniach Maria wstała i pośpiesznie wybrała się w górskie strony, do pewnego miasta judzkiego a (tam) weszła do domu Zachariasza i przywitała Elżbietę. I stało się, gdy Elżbieta usłyszała przywitanie Marii, że podskoczył płód w jej łonie i Elżbieta została napełniona Duchem Świętym; wtedy zawołała donośnym głosem i powiedziała: [Szczęśliwa jesteś między kobietami i szczęśliwy owoc twojego łona].” (Łuk 1,39-42 BPD);
„A błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, albowiem spełni się to, co ci było powiedziane od Pana.” (Łuk 1,45 JW);
„O szczęśliwa, która uwierzyła, że spełni się to, co jej Pan powiedział.” (Łuk 1,45 BP);
„A gdy On to jeszcze mówił, jakaś kobieta z tłumu zawołała donośnym głosem: Błogosławione łono, które Cię nosiło i piersi, któreś ssał. On zaś odpowiedział: Raczej ci są błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go.” (Łuk 11,27-28 BR);
„Gdy On to mówił, jakaś kobieta z tłumu podniosła głos i zawołała do Niego: Szczęśliwe łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś. Lecz On odpowiedział: Szczęśliwi są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i przestrzegają je.” (Łuk 11,27-28 BPD).