Tekst przewodni: Gal 3,20
„Pośrednika zaś nie ma tam, gdzie chodzi o jednego, a Bóg jest jeden.” (Gal 3,20 BW);
„W przypadku jednak, gdy chodzi o jedną osobę, pośrednik nie jest potrzebny. Otóż Bóg jest właśnie jeden.” (Gal 3,20 BR).
1. Kto ustanowił Jezusa jedynym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi?
1 Tm 2,5; Heb 9,15; Gal 3,19; Heb 2,2
„Bo jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek - Chrystus Jezus.” (1 Tm 2,5 BP);
„I dlatego jest pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw, popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy.” (Heb 9,15 BT);
„Dlatego [Chrystus] jest pośrednikiem Nowego Przymierza: przez śmierć Jego poniesioną dla zgładzenia grzechów, popełnionych [przez ludzi] za czasów pierwszego przymierza, ci, którzy zostali wezwani do odziedziczenia dóbr wiecznych, mogą dostąpić wypełnienia się obietnic.” (Heb 9,15 BR);
„Na cóż więc Prawo? Zostało ono dodane ze względu na wykroczenia aż do przyjścia Potomka, któremu udzielono obietnicy; przekazane zostało przez aniołów; podane przez pośrednika.” (Gal 3,19 BT);
„Cóż więc Zakon? Ustanowiony został ze względu na występki, ażby przyszło potomstwo, któremu obiecał, przekazany przez aniołów za sprawą pośrednika.” (Gal 3,19 JW);
„Czym zatem jest Prawo? Zostało dodane z powodu przestępstw — dopóki nie przyjście Nasienie, któremu została dana obietnica — zarządzone przez aniołów do rąk pośrednika.” (Gal 3,19 BPD);
„Jeżeli bowiem to, co głosili aniołowie, okazało się tak stanowcze, a wszelkie wykroczenia oraz przejawy nieuległości spotkały się z zasłużoną karą.” (Heb 2,2 BR);
„Jeśli bowiem słowo wypowiedziane przez aniołów okazało się tak prawomocne, że wszelkie wykroczenie i nieposłuszeństwo zostało słusznie ukarane.” (Heb 2,2 BP)
„Jeśli bowiem słowo, ogłoszone przez aniołów, stało się trwałe, a wszelkie przestępstwo i nieposłuszeństwo otrzymało sprawiedliwą odpłatę.” (Heb 2,2 JW).
2. Dzięki czemu Jezus stał się naszym pośrednikiem?
Heb 12,24; 1 Mjż 4,10; Heb 8,6-7; 7,22
„I do pośrednika nowego przymierza, Jezusa, i do krwi, którą się kropi, a która przemawia lepiej niż krew Abla.” (Heb 12,24 BW);
„Do pośrednika Nowego Testamentu - Jezusa i wreszcie do owej krwi oczyszczającej, która posiada skuteczniejszą wymowę niż [krew] Abla.” (Heb 12,24 BR);
„I do Jezusa, pośrednika Nowego Przymierza, i do pokropienia krwią wołającą głośniej niż Abel.” (Heb 12,24 BP);
„Powiedział mu tedy Bóg: Cóżeś uczynił? Krew twojego brata woła z ziemi do Mnie.” (1 Mjż 4,10 BR);
„I rzekł: „Cóżeś uczynił! Głos krwi brata twego woła do Mnie z ziemi!” (1 Mjż 4,10 B.Hebr I.Cylkowa);
„Obecnie zaś otrzymał zaszczytniejsze posługiwanie, bo też jest poręczycielem lepszego Przymierza, które uprawomocnione zostało mocniejszymi obietnicami. Jeśli bowiem owo pierwsze byłoby w pełni doskonałe, nie miałoby sensu szukanie drugiego.” (Heb 8,6-7 BP);
„Teraz zaś otrzymał tym wyższe posługiwanie, im doskonalszego testamentu jest pośrednikiem, który lepszymi obietnicami zawarowano. Gdyby bowiem ów pierwszy był bez przygany, to z pewnością nie szukanoby miejsca dla drugiego.” (Heb 8,6-7 JW);
„O tyle więc lepszego przymierza Jezus stał się poręczycielem.” (Heb 7,22 BPD);
„Wskutek tego Jezus zapewnił nam także wyższość Nowego Przymierza.” (Heb 7,22 BR);
„O tyle też Jezus stał się poręczycielem lepszego testamentu.” (Heb 7,22 JW).
3. Gdzie przebywa Jezus i jaką pełni funkcję do czasu swego ponownego przyjścia?
Heb 8,1; 4,14
„Z tego, co mówimy, najważniejsze jest to: Mamy arcykapłana, który zasiadł na prawicy Majestatu, na Jego tronie w niebie.” (Heb 8,1 BP);
„Mając zatem wielkiego arcykapłana, który wszedł do nieba, Jezusa, Syna Bożego, mocno trwajmy przy wierze.” (Heb 4,14 BP);
„Mając tedy w Jezusie, Synu Bożym, wielkiego arcykapłana, który przeniknął nawet niebiosa, trwajmy mocno przy naszym wyznaniu wiary.” (Heb 4,14 BR).
4. Komu powinniśmy zaufać i od kogo możemy oczekiwać pomocy w doświadczeniach i próbach?
Heb 4,15-16; Rz 3,25-26; 5,2
„Nie mamy przecież arcykapłana, który nie potrafiłby współczuć w naszych słabościach, ale takiego, który podobnie jak my doznał tego wszystkiego, czego my doznajemy z wyjątkiem grzechu. Przystąpmy więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali zmiłowanie i znaleźli pomocną łaskę w potrzebie.” (Heb 4,15-16 BP);
„Nie mamy bowiem takiego Arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim, podobnie jak my, z wyjątkiem grzechu. Zbliżajmy się zatem z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę zapewniającą pomoc w stosownej porze.” (Heb 4,15-16 BPD);
„Jego to Bóg ustanowił ofiarą przebłagalną przez wiarę i przelanie Jego krwi, chcąc okazać w ten sposób swoją sprawiedliwość, dzięki której odpuszcza dawniej popełnione grzechy. Sprawiła to cierpliwość Boga, który chce okazać swoją sprawiedliwość w obecnym czasie i jako sprawiedliwy udziela usprawiedliwienia każdemu, kto przyjmuje wiarę w Jezusa.” (Rz 3,25-26 BP);
„Jego Bóg uczynił we wierze ofiarą przebłagalną przez krew jego dla okazania sprawiedliwości swojej względem przeszłych grzechów, które Bóg znosił cierpliwie dla okazania sprawiedliwości swojej w tym czasie, aby i sam był sprawiedliwy i usprawiedliwiający tego, który jest z wiary w Jezusa Chrystusa.” (Rz 3,25-26 JW);
„Dzięki któremu uzyskaliśmy przez wiarę dostęp do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej.” (Rz 5,2 BT);
„Przez którego też mamy dostęp przez wiarę do tej łaski, w której stoimy i chlubimy się w nadziei chwały synów bożych.” (Rz 5,2 JW).
5. Co musimy czynić, aby dostąpić życia wiecznego?
Heb 9,28; 10,10; 12,14
„Tak i Chrystus jeden raz ofiarował się, aby wziąć na siebie grzechy wielu. Ukaże się po raz drugi już nie w związku z grzechem, ale dla zbawienia tych, którzy pilnie Go wyczekują.” (Heb 9,28 BP);
„Tak też i Chrystus raz jeden został złożony w ofierze dla zgładzenia grzechów wielu ludzi, by następnie ukazać się ponownie, ale już nie dla [sprawy zgładzenia] grzechu, lecz dla zbawienia tych, którzy oczekują na Jego przyjście.” (Heb 9,28 BR);
„Dzięki tej woli zostaliśmy uświęceni przez ofiarę z ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze złożoną.” (Heb 10,10 BP);
„Przez którą wolę jesteśmy poświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz uczynioną.” (Heb 10,10 BG);
„Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy Pana” (Heb 12,14 BW);
„Starajcie się też o zachowanie pokoju ze wszystkimi i o świętość, bez której nikt nie będzie mógł zobaczyć Pana.” (Heb 12,14 BR).