Tekst przewodni: Ps 7,9
„Pan sądzić będzie ludy. Mnie zaś sądź, Panie, Według sprawiedliwości mojej I według niewinności mojej.” (Ps 7,9 BW);
„(Jahwe jest sędzią narodów). Osądź mnie, Jahwe, według mej sprawiedliwości i według mojej niewinności.” (Ps 7,9 BP);
„Boże który sądzisz narody; rozsądź mnie Boże; według sprawiedliwości mojej i niewinności niech się dzieje mi.” (Ps 7,9 B.Hebr. I. Cylkowa);
„Mnie zaś, ponieważ jestem prawy, przyznaj rację i bądź dla mnie dobry, bo jestem bez winy!” (Ps 7,9 BR).
1. Kto ustanowił Jezusa sędzią nad wszystkim?
1 Tes 4,6; 3 Mjż 19,11; Jan 5,22; DzAp 10,42
„Niech nikt w tej dziedzinie nie narusza prawa bliźniego, gdyż Pan jest mścicielem tego wszystkiego, o czym was już przedtem pouczyliśmy, powołując się na Boga.” (1 Tes 4,6 BP);
„Niech nikt w tym względzie nie wyrządza krzywdy ani szkody bratu swemu. Bo wszystkie te rzeczy Pan karze, jak to już dawniej wam mówiliśmy i zapewniali.” (1 Tes 4,6 Kow);
„I żeby nikt brata swego nie podchodził, ani nie oszukiwał w sprawach; albowiem mścicielem tego wszystkiego jest Pan, jak wam przedtem mówiliśmy i oświadczali.” (1 Tes 4,6 JW);
„Nie dopuszczajcie się kradzieży ani kłamstwa! Nie oszukujcie się nawzajem!” (3 Mjż 19,11 BP);
„Nie kradnijcie, ani zapierajcie, i nie oszukiwajcie żaden bliźniego swego.” (3 Mjż 19,11 BG);
„Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz wszelki sąd przekazał Synowi.” (Jan 5,22 BPD);
„Polecił nam głosić i świadczyć przed ludźmi, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych.” (DzAp 10,42 BP).
2. Czym jest sąd i jakie jest jego zadanie?
Jan 3,19; Jan 1,10-13
„A na tym polega sąd, że światłość przyszła na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność, bo ich uczynki były złe.” (Jan 3,19 BW);
„A przyczyna potępienia jest taka: Światłość przyszła na świat, ale ludzie bardziej umiłowali ciemności aniżeli światłość, bo ich uczynki były złe.” (Jan 3,19 BP);
„Na świecie był i świat dzięki Niemu powstał, ale Go świat nie rozpoznał. Przyszedł do swego, swoi Go jednak nie przyjęli. Lecz tym wszystkim, którzy Go przyjęli, dał prawo stania się dziećmi Boga — tym, którzy wierzą w Jego imię, którzy zostali zrodzeni nie z krwi ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga.” (Jan 1,10-13 BPD);
„Na świecie było [Słowo], a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego - którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.” (Jan 1,10-13 BT).
3. Co wyróżnia Jezusa spośród „ziemskich” sędziów?
2 Tym 4,8; Mt 25,21
„Teraz już czeka mnie wieniec sprawiedliwości. W owym Dniu poda mi go Pan, sprawiedliwy Sędzia, a poda nie tylko mnie, ale wszystkim, którzy umiłowali Jego przyjście.” (2 Tym 4,8 BP);
„Zatem odłożona mi jest korona sprawiedliwości, którą mi odda w on dzień Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali sławne przyjście jego.” (2 Tym 4,8 BG);
„Rzekł mu pan: Dobrze, sługo dobry i wierny, byłeś wierny w małych sprawach, więc postawię cię nad wielkimi. Raduj się z twoim panem.” (Mt 25,21 BP);
„Rzekł mu pan jego: Dobrze, sługo dobry i wierny! Ponieważ nad małym byłeś wierny, nad wieloma cię postanowię, wejdź do wesela pana swego.” (Mt 25,21 JW);
„Na to rzekł mu pan jego: Słusznie, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w małych rzeczach, dlatego dam ci władzę nad wielkimi; miej udział w radości pana twego.” (Mt 25,21 Kow).
4. Co podlega sądowi Bożemu? Czy osądzi On tylko czyny i słowa?
Heb 4,12; Jer 23,29; Obj 2,12
„Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.” (Heb 4,12 BT);
„Albowiem mowa boża jest żywa i skuteczna i przenikliwsza, niż wszelki miecz obosieczny i dosięga aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów też i szpiku i rozsądza myśli i zamiary serca.” (Heb 4,12 JW);
„Czyż słowo moje nie jest jak ogień trawiący - głosi Jahwe - i jak młot, który kruszy skałę?” (Jer 23,29 BP);
„Aniołowi Kościoła w Pergamonie napisz: To mówi Ten, który ma miecz obosieczny, ostry.” (Obj 2,12 BT).
5. W jaki sposób człowiek może uniknąć sądu i osiągnąć życie wieczne? Co jest niezbędne, aby być w gronie zbawionych?
Jan 5,24; Jan 3,16-18
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto słucha słowa mego i wierzy temu, który mnie posłał, ma żywot wieczny i nie stanie przed sądem, lecz przeszedł ze śmierci do żywota.” (Jan 5,24 BW);
„Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam. Kto słucha mojej nauki i wierzy Temu, kto Mnie posłał, ma życie wieczne i nie będzie potępiony, ale już przyszedł ze śmierci do życia.” (Jan 5,24 BP);
„Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Boć nie posłał Bóg Syna swego na świat, aby sądził świat, ale aby świat był zbawiony przezeń. Kto wierzy weń, nie będzie osądzony; ale kto nie wierzy, już jest osądzony, iż nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego.” (Jan 3,16-18 BG);
„Albowiem Bóg tak umiłował świat, że wydał swojego Syna Jednorodzonego, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Bóg bowiem posłał Syna na świat nie po to, aby świat potępił, ale po to, aby świat był przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie będzie potępiony, a kto nie wierzy, już jest potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.” (Jan 3,16-18 BP).
6. Jaka jest różnica pomiędzy pokornymi, a bezbożnymi? Kto ostanie się na sądzie Bożym?
Ps. 1
„Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą bezbożnych,
nie wkracza na drogę grzeszników i nie przebywa w towarzystwie szyderców,
lecz raczej upodobał sobie bojaźń Jahwe,
a nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą.
Podobny jest do drzewa zasadzonego nad strugami wód,
które przynosi owoc w swoim czasie i którego liście nie więdną.
Szczęści mu się też we wszystkim, czego się podejmie.
Nie tak [się dzieje] z bezbożnymi:
podobni są do plew, które wiatr rozwiewa.
Tak więc bezbożni nie ostoją się w sądzie
ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
Jahwe bowiem czuwa nad drogą sprawiedliwych;
droga bezbożnych natomiast prowadzi do zguby.” (Ps 1, BP);
„Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą bezbożnych Ani nie stoi na drodze grzeszników,
Ani nie zasiada w gronie szyderców,
Lecz ma upodobanie w zakonie Pana
I zakon jego rozważa dniem i nocą.
Będzie on jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód,
Wydające swój owoc we właściwym czasie, Którego liść nie więdnie,
A wszystko, co uczyni, powiedzie się.
Nie tak jest z bezbożnymi!
Są oni bowiem jak plewa, Którą wiatr roznosi.
Przeto nie ostoją się bezbożni na sądzie
Ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
Gdyż Pan troszczy się o drogę sprawiedliwych,
Droga zaś bezbożnych wiedzie do nikąd.” (Ps 1 BW);
„Szczęśliwy mąż, który nie szedł za radą niegodziwych, a na drodze grzeszników nie postał, a w kole szyderców nie zasiadł.
Lecz w nauce Bożej ma upodobanie i zakon Jego bada dzień i noc.
I będzie jako drzewo zasadzone nad strumieniami wód, które owoc daje w czasie swoim, którego liść nie więdnie, a wszystko co czyni się powiedzie.
Nie tak niegodziwi; bo są jako plewa którą rozwieje wiatr.
Przetoż nie ostoją się niegodziwi na sądzie, ani grzesznicy w gronie sprawiedliwych.
Albowiem świadom Bóg drogi sprawiedliwych, a ślad niegodziwych zaginie.” (Ps 1. B.Hebr. I. Cylkowa).