Lekcja 14 ------- 07.04.2018 r.
„I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. I Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie "BOGIEM Z NIMI".” (Obj 21,1-3 BT4).
1. Co Bóg ukazał Janowi, gdy się dopełnił los starej Ziemi?
Obj 21,1
„I widziałem nowe niebo i nową ziemię; albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma.” (Obj 21,1 BW);
„Potymem widział niebo nowe i ziemię nową, abowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia odeszła była, a morza już nie było.” (Obj 21,1 BB);
„Potem miałem wizję nowego nieba i nowej ziemi, dlatego, że pierwsze niebo i pierwsza ziemia przestały istnieć i nie było już morza.” (Obj 21,1 WSP).
2. Kto posiądzie Nową Ziemię na wieczne dziedzictwo?
Ps 37,29; Mt 5,5
„Sprawiedliwi odziedziczą ziemię i na zawsze na niej zamieszkają.” (Ps 37,29 Lub);
„Sprawiedliwi posiądą ziemię i będą mieszkać na niej na zawsze.” (Ps 37,29 BT2);
„Szczęśliwi pokorni, gdyż oni odziedziczą ziemię.” (Mt 5,5 Eib);
„Szczęśliwi łagodni, ponieważ oni posiądą ziemię.” (Mt 5,5 Pau);
„Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.” (Mt 5,5 BT4).
3. Jak będzie wyglądało życie na Nowej Ziemi?
2 Ptr 3,13.14; Obj 21,4.5
„Lecz my oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość, zgodnie z Jego obietnicą! Toteż, umiłowani, oczekując tego, starajcie się gorliwie, aby On zastał was nieskalanych i bez zmazy w pokoju!” (2 Ptr 3,13.14 BP);
Ale my oczekujemy, zgodnie z Bożą obietnicą, nowych niebios i nowej ziemi, gdzie panuje sprawiedliwość. Dlatego też, kochani, czekając na to starajcie się, aby Pan znalazł was nienagannych i bez skazy, zachowujących pokój.” (2 Ptr 3,13.14 WSP);
„I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już [odtąd] nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. I rzekł Zasiadający na tronie: Oto czynię wszystko nowe. I mówi: Napisz: Słowa te wiarygodne są i prawdziwe.” (Obj 21,4.5 BT4);
„I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły. I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. I mówi: Napisz to, gdyż słowa te są pewne i prawdziwe.” (Obj 21,4.5 BW);
„Otrze wszelką łzę z oczu ich. Nie będzie już śmierci ani smutku, narzekania i cierpienia już nie będzie. Bo minęło, co było ongiś. Ten, który siedział na tronie, rzeki: „Oto wszystko nowym czynię. I dodał: „Napisz to: Słowa te są wiarogodne i prawdziwe.” (Obj 21,4.5 Kow).
4. W jaki sposób ap. Paweł porównał obecną rzeczywistość z tym, co ma nadejść?
2 Kor 4,16-18
„Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień. Niewielkie bowiem utrapienia nasze obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku dla nas, którzy się wpatrujemy nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co niewidzialne, trwa wiecznie.” (2 Kor 4,16-18 BR);
„Dlatego nie upadamy na duchu; bo choć zewnętrzny nasz człowiek niszczeje, to jednak ten nasz wewnętrzny odnawia się z każdym dniem. Albowiem nieznaczny chwilowy ucisk przynosi nam przeogromną obfitość wiekuistej chwały, Nam, którzy, nie patrzymy na to, co widzialne, ale na to, co niewidzialne; albowiem to, co widzialne, jest doczesne, a to, co niewidzialne, jest wieczne.” (2 Kor 4,16-18 BW).
5. Czego był pewien ap. Paweł?
2 Tym 4,6-8
„Bo ja już mam złożyć życie swoje w ofierze, nadszedł czas mojego odejścia. Stoczyłem piękną walkę, bieg ukończyłem, wiary dochowałem. Teraz już czeka mnie wieniec sprawiedliwości. W owym Dniu poda mi go Pan, sprawiedliwy Sędzia, a poda nie tylko mnie, ale wszystkim, którzy umiłowali Jego przyjście.” (2 Tym 4,6-8 BP);
„Albowiem krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.” (2 Tym 4,6-8 BT4);
„Albowiem już niebawem będę złożony w ofierze, a czas rozstania mego z życiem nadszedł. Dobry bój bojowałem, biegu dokonałem, wiarę zachowałem; A teraz oczekuje mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu da Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, lecz i wszystkim, którzy umiłowali przyjście jego.” (2 Tym 4,6-8 BW).
6. Co o naszych przyszłych postaciach mówi Słowo Boże?
Flp 3,20.21; por. 1 Jan 3,1.2
„Lecz naszą ojczyzną jest niebo, stamtąd też wyglądamy Zbawiciela, Pana Jezusa Chrystusa, który przemieni nasze ciało poniżone i uczyni je podobnym do swego ciała uwielbionego swoją mocą, mogącą poddać wszystko pod Jego panowanie.” (Flp 3,20.21 BP);
„Nasza zaś ojczyzna jest w niebie, skąd też Zbawiciela oczekujemy, Pana Jezusa Chrystusa, Który przemieni znikome ciało nasze w postać, podobną do uwielbionego ciała swego, tą mocą, którą też wszystko poddać sobie może.” (Flp 3,20.21 BW);
„Nasza ojczyzna jest w niebie i stamtąd oczekujemy przyjścia Pana naszego, Jezusa Chrystusa. On to właśnie przemieni nasze ciało przemijające w ciało chwalebne, podobne do Jego ciała. Dokona zaś tego potęgą, jaką może poddać pod swoją władzę wszystko, co istnieje.” (Flp 3,20.21 BR)
„A my przecież mamy obywatelstwo Niebios i oczekujemy przybycia stamtąd wybawcy, którym jest Jezus Chrystus, nasz Pan. On przemieni nasze śmiertelne ciało na wzór swego zmartwychwstałego ciała, a uczyni to mocą, dzięki której panuje nad wszystkim.” (Flp 3,20.21 WSP);
"Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.” (1 Jan 3,1.2 BT4);
„Patrzcie, jak wielką miłość dał nam Ojciec, abyśmy byli nazwani dziećmi Bożymi - i [nimi] jesteśmy. Świat dlatego nas nie zna, że Jego nie poznał. Ukochani, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a jeszcze się nie okazało, czym będziemy. Wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.” (1 Jan 3,1.2 BPD).
7. Czy tęsknisz do tej chwili, gdy będziesz na Nowej Ziemi?
Czy jest coś, co Ci przeszkadza w dążeniu do tego miejsca?