Lekcja 11 ------- 17.03.2018 r.
Tekst przewodni: Mt 11,28
„Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.” (Mt 11,28 BT4);
„Pójdźcie do mnie wszyscy, którzyście spracowani i obciążeni, a Ja wam sprawię odpocznienie.” (Mt 11,28 BG).
1. Jaki akt w życiu Jezusa Chrystusa poprzedził Jego publiczną działalność?
Mt 3,13-17
„Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan, do Jana, aby się dać ochrzcić przez niego. Ale Jan odmawiał mu, mówiąc: Ja potrzebuję chrztu od ciebie, a ty przychodzisz do mnie? A Jezus, odpowiadając, rzekł do niego: Ustąp teraz, albowiem godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Tedy mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, wnet wystąpił z wody, i oto otworzyły się niebiosa, i ujrzał Ducha Bożego, który zstąpił w postaci gołębicy i spoczął na nim. I oto rozległ się głos z nieba: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem.” (Mt 3,13-17 BW).
2. Czego chciał dokonać szatan, aby unicestwić Boży plan zbawienia?
Mt 4,1-11
„Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem. Lecz On mu odparł: Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni i rzekł Mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, jest przecież napisane: Aniołom swoim rozkaże o tobie, a na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień. Odrzekł mu Jezus: Ale jest napisane także: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego. Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych i rzekł do Niego: Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon. Na to odrzekł mu Jezus: Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz. Wtedy opuścił Go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i usługiwali Mu. (Mt 4,1-11 BT4);
„Następnie Jezus został poprowadzony przez Ducha na pustkowie, aby był poddany próbie przez diabła. A po przeposzczeniu czterdziestu dni i czterdziestu nocy, zgłodniał. Wtedy podszedł do Niego kusiciel i powiedział: Jeśli jesteś Synem Boga, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem. On zaś odpowiedział: Napisano: Nie samym chlebem człowiek żyć będzie, ale każdym słowem wychodzącym z ust Boga. Wtedy diabeł wziął Go z sobą do miasta świętego i postawił Go na szczycie świątyni i powiedział: Jeśli jesteś Synem Boga, rzuć się w dół, napisano bowiem: Aniołom swoim przykaże o tobie i na ręce cię podniosą, byś czasem swojej stopy nie uraził o kamień. Jezus mu odpowiedział: Znów napisano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego. Ponownie wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa świata wraz z ich chwałę. i powiedział do Niego: Dam Cito wszystko, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon. Wtedy Jezus skierował do Niego słowa: Odejdź, szatanie! Gdyż napisano: Panu swojemu Bogu będziesz oddawał pokłon i tylko Jemu samemu będziesz usługiwał. Wtedy diabeł pozostawił Go, a oto aniołowie podeszli i usługiwali Mu.” (Mt 4,1-11 BPD).
3. W jaki sposób nasz Pan przygotował swoją misję, czego oczekiwał od powołanych uczniów?
Mt 10,1-15; Łk 10,1-2
„I przywoławszy dwunastu swoich uczniów, dał im taką władzę nad nieczystymi duchami, że je wyrzucali i uzdrawiali wszelkie choroby i wszelką niemoc. A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, i Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan. Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Kananejczyk i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. Jezus wysłał tych dwunastu, dając im takie polecenie: Nie chodźcie do pogan ani nie wchodźcie do miasta Samarytan. Idźcie raczej do owiec, które zginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Zbliżyło się królestwo niebieskie! Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie czarty. Darmoście wzięli, darmo dawajcie. Nie bierzcie z sobą złota ani srebra, ani drobnych pieniędzy do trzosów. Ani torby podróżnej na drogę, ani dwóch sukni, ani sandałów, ani laski, bo wart jest robotnik swojej strawy. A kiedy wejdziecie do jakiegoś miasta albo wioski, dowiedzcie się, czy jest tam ktoś godny, i zamieszkajcie u niego aż do waszego odejścia. I wchodząc do domu pozdrówcie go. A jeśli ten dom będzie na to zasługiwał, niech wasz pokój spłynie na niego, a jeśli nie będzie zasługiwał, niech wasz pokój powróci do was. A jeśli was ktoś nie przyjął i nie słuchał waszych nauk, wyjdźcie z tego domu czy miasta i otrząśnijcie pył z waszych nóg. Zaprawdę, mówię wam: W dzień sądu lżej będzie ziemi Sodomitów i Gomorejczyków aniżeli temu miastu." (Mt 10,1-15 BP);
„Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.” (Łk 10,1-2 BT4).
4. Jaki charakter miała działalność Pana Jezusa?
Ps 51,15; Mt 5,1-2; Mt 9,35-36
„Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich i nawrócą się do Ciebie grzesznicy." (Ps 51,15 BT4);
„Wtedy zacznę grzeszników nauczać dróg Twoich, a bezbożni będą się nawracać ku Tobie.” (Ps 51,15 BR);
„Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. Gdy usiadł, zbliżyli się do Niego uczniowie. Wtedy odezwał się i zaczął nauczać.” (Mt 5,1-2 Pau);
„I obchodził Jezus wszystkie miasta i wioski, nauczał w ich synagogach i zwiastował ewangelię o Królestwie, i uzdrawiał wszelką chorobę i wszelką niemoc. A widząc lud, użalił się nad nim, gdyż był utrudzony i opuszczony jak owce, które nie mają pasterza.” (Mt 9,35-36 BW);
„Mimo to Jezus chodził po miastach i wsiach, nauczał w synagogach i głosił Dobrą Nowinę o Królestwie Bożym, a także leczył z każdej choroby i dolegliwości. Gdy patrzył na lud, było mu go bardzo żal, że taki udręczony i zagubiony jak owce bez pasterza.” (Mt 9,35-36 WSP).
5. W jaki sposób Bóg uwierzytelniał Pana Jezusa jako nauczyciela? Jakie czyny przynosiły sławę naszemu Zbawicielowi?
Mt 8,14-17; Mt 4,23-25
„Jezus wszedł do domu Piotra i zobaczył, że jego teściowa leży w gorączce. Dotknął jej ręki i gorączka ustąpiła. A teściowa wstała i usługiwała Mu. Wieczorem przyprowadzano do Niego wielu opętanych. A On słowem wyrzucał złe duchy i uzdrawiał wszystkich chorych. Tak spełniło się słowo przekazane przez proroka Izajasza: On wziął na siebie nasze słabości i dźwigał nasze choroby.” (Mt 8,14-17 Pau);
„I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w ich synagogach i głosząc ewangelię o Królestwie i uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc wśród ludu. I rozeszła się wieść o nim po całej Syrii. I przynosili do niego wszystkich, którzy się źle mieli i byli nawiedzeni różnymi chorobami i cierpieniami, opętanych, epileptyków i sparaliżowanych, a On uzdrawiał ich. I szły za nim liczne rzesze z Galilei i z Dziesięciogrodu, i z Jerozolimy, i z Judei, i z Zajordania.” (Mt 4,23-25 BW).
6. Jak wyczerpująca była służba naszego Pana?
Mt 8,20; Mr 4,38 Icz.; 6,30-31; Łk 6,12; 8,43-46
„A Jezus rzekł doń: Lisy mają swe nory, a ptaki niebieskie swe gniazda; lecz Syn Człowieczy nie ma gdzie głowy położyć.” (Mt 8,20 Kow);
„Jezus mu mówi: Lisy mają jamy i ptaki latające pod niebem mają gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma dachu nad głową.” (Mt 8,20 BP);
„On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu.” (Mr 4,38 Icz. BT4);
„Jezus tymczasem spał z głową opartą o burtę w tylnej części łodzi.” (Mr 4,38 Icz. WSP);
„Wtedy Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.” (Mr 6,30-31 BT2);
„W tym czasie Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga.” (Łk 6,12 BT4);
„W tych dniach odszedł na górę, aby się modlić, i spędził całą noc na modlitwie do Boga.” (Łk 6,12 UBG);
„A kiedy tam szedł napierany przez tłumy, oto pewna kobieta chora od lat dwunastu na upływ krwi - wydała na lekarzy już cały swój majątek i żaden jej nie wyleczył - podeszła z tyłu i dotknęła się skraju Jego płaszcza. I natychmiast ustał krwotok. A Jezus zapytał: Kto Mnie dotknął? Gdy zaś nikt się nie przyznawał, odezwał się Piotr: Nauczycielu, całe tłumy napierają zewsząd i ściskają Cię. Jezus jednak powiedział: Dotknął Mnie ktoś, bo poczułem, jak wyszła ze Mnie moc.” (Łk 8,43-46 BW).
7. Czy czujesz się osobą powołaną przez Jezusa Chrystusa? W jaki sposób służysz Bogu? Czy miewasz kłopoty w służbie i codziennych obowiązkach?