Lekcja 2 ------- 13.01.2018 r.
„Wielkie są bowiem dzieła Pana, zgłębiać je winni wszyscy, których radują.” (Ps 111,2 BR);
„Wielkie są dzieła Pańskie, mogą ich doświadczyć wszyscy, którzy je miłują.” (Ps 111,2 BT4).
1. W jaki sposób Bóg rozpoczął Swoje dzieło? W jakim stanie znajdowała się wówczas ziemia?
1 Mjż 1,1-2; Hbr 11,3
„Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. A ziemia była pustkowiem i chaosem; ciemność była nad otchłanią, a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód." (1 Mjż 1,1-2 BW);
„Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami.” (1 Mjż 1,1-2 BT2);
„Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. Ziemia zaś była zamętem i bezładem, a ciemność nad otchłanią; a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód.” (1 Mjż 1,1-2 Tora I. Cylkowa);
„Przez wiarę poznajemy, że światy zostały stworzone słowem Bożym, czyli to, co widzimy, nie powstało z rzeczy widzialnych.” (Hbr 11,3 Pau);
„Wiara pozwala nam zrozumieć, że wszechświat został stworzony Słowem Boga tak, że to, co niewidzialne dało początek temu, co widzimy.”Hbr 11,3 WSP).
2. Ile dni trwało stwórcze dzieło Najwyższego? Czy widzisz logikę i plan wg którego Bóg ukształtował ziemię? W jakiej kolejności stwarzane były kolejno elementy świata?
1 Mjż 1,3-5 por 14-19; 1 Mjż 1,6-8 por 20-23; 1 Mjż 1,9-13 por. 24-30
„Wtedy Bóg rzekł: Niechaj się stanie światłość! I stała się światłość. Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I tak upłynął wieczór i poranek - dzień pierwszy.” (1 Mjż 1,3-5 BT4);
„A potem Bóg rzekł: Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią. I stało się tak. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre. I tak upłynął wieczór i poranek - dzień czwarty.” (1 Mjż 1,14-19 BT4);
„A potem Bóg rzekł: Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj ono oddzieli jedne wody od drugich! Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem. I tak upłynął wieczór i poranek - dzień drugi.” (1 Mjż 1,6-8 BT4);
„Potem Bóg rzekł: Niechaj się zaroją wody od roju istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba! Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg widząc, że były dobre, pobłogosławił je tymi słowami: Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody morskie, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi. I tak upłynął wieczór i poranek - dzień piąty.” (1 Mjż 1,20-23 BT4);
„A potem Bóg rzekł: Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha! A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg widząc, że były dobre, rzekł: Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona. I stało się tak. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre. I tak upłynął wieczór i poranek - dzień trzeci.” (1 Mjż 1,9-13 BT4);
„Potem Bóg rzekł: Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów! I stało się tak. Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi. I widział Bóg, że były dobre. A wreszcie rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi! Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi. I rzekł Bóg: Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem. A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa w powietrzu, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona. I stało się tak." (1 Mjż 1,24-30 BT4).
3. W jaki sposób Bóg zwieńczył Swoje dzieło? Co jeszcze Biblia mówi na temat Jego pracy?
1 Mjż 1,31; 2,1-3
„I widział Bóg, że wszystko, co stworzył, było bardzo dobre. I tak upłynął wieczór i poranek dnia szóstego.” (1 Mjż1,31 BR);
„I tak zostały ukończone niebo i ziemia, i wszystkie zastępy ich [stworzeń]. A kiedy ukończył Bóg swe dzieło w szóstym dniu, odpoczął w dniu siódmym po całym dziele, którego dokonał. I błogosławił Bóg dzień siódmy, i świętym go uczynił, albowiem odpoczął w tym dniu po całym dziele, które pracą swoją stworzył.” (1 Mjż 2,1-3 BP);
„I spełnione były niebo i ziemia i cały zastęp ich. I skończył Bóg dnia siódmego dzieło Swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego po całém dziele Swojém, które uczynił. I pobłogosławił Bóg dzień siódmy i poświęcił go; albowiem w nim zaprzestał Bóg czynić wszystkie dzieła Swoje, które stworzył.” (1 Mjż 2,1-3 Tora I. Cylkowa).
4. W jaki sposób Bóg przypomniał Jobowi, że jest Stwórcą i Panem wszystkiego co istnieje?
Job. 38,4-6.12.16
„Gdzie byłeś, kiedym Ja kładł podwaliny ziemi? Poucz mnie, jeśli posiadasz taką wiedzę. Czy wiesz o tym, kto określił jej rozmiary albo kto sznurem ją odmierzył? Na czym wspierają się jej podstawy albo kto założył jej kamień węgielny? (…) Czy kiedyś w życiu rozkazywałeś porankowi, czyś wyznaczył jutrzence jej miejsce, (…) Czyś dotarł aż do źródeł morza, czyś się przechadzał po dnie otchłani?” (Job 38,4-6.12.16 BP);
„Gdzie byłeś, gdy zakładałem ziemię? Powiedz, jeśli wiesz i rozumiesz. Kto wyznaczył jej rozmiary? Czy wiesz? Albo kto rozciągnął nad nią sznur mierniczy? Na czym są osadzone jej filary albo kto założył jej kamień węgielny? (…) Czy kiedykolwiek, odkąd żyjesz, powołałeś świt, a zorzy wskazałeś jej miejsce, (…) Czy dotarłeś aż do źródeł morza i przechadzałeś się po dnie toni?” (Job 38,4-6.12.16 BW).
5. Jaka powinna być nasza odpowiedź i reakcja, gdy poznajemy otaczający nas świat?
Ps 8,2-4; Ps 19,2; Ps 150,6
„O Boże i Panie nasz, jak sławne jest imię Twoje aż po krańce ziemi, a wielkość Twoja sięga ponad niebo. Chwałę Twoją śpiewają usta dzieci i niemowląt, choć nie chcą tego wrogowie Twoi. Muszą zamilknąć Twoi wrogowie i przeciwnicy. Gdy patrzę na niebo, dzieło Twoich palców, na księżyc i na gwiazdy, które uczyniłeś.” (Ps 8,2-4 BR);
„O Panie, nasz Boże, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa. Sprawiłeś, że [nawet] usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę, na przekór Twym przeciwnikom, aby poskromić nieprzyjaciela i wroga. Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził.” (Ps 8,2-4 BT4);
„Niebiosa opowiadają chwałę Boga, a nieboskłon ogłasza dzieła Jego rąk.” (Ps 19,2 NBG);
„Niebiosa głoszą chwałę Bożą, firmament świadczy o dziełach Jego rąk.” (Ps 19,2 BP);
„Niech wszystko co żyje chwali Pana! Alleluja.” (Ps 150,6 BW);
„Wszystko, co oddycha, niechaj wysławia Jahwe! Alleluja.” (Ps 150,6 BP);
„Wszelkie stworzenie niech chwali Jahwe! Chwalcie Jahwe.” (Ps 150,6 Lub);
„Niech wszelki duch chwali Pana! Halleluja.” (Ps 150,6 BG).
6. Jakie wyjątkowe dzieło i poświęcenie okazało się niezbędne dla ratowania ludzi od wiecznej śmierci?
Jan 3,16; Rz 5,17-19; Jan 19,30
„Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.” (Jan 3,16 BT2);
„Bóg bowiem tak bardzo ukochał świat, że dał swego Jedynego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.” (Jan 3,16 EIB);
„Jeżeli bowiem wskutek przestępstwa popełnionego przez jednego człowieka zapanowała śmierć, to tym bardziej ci, którzy doznali obfitej łaskawości i otrzymali dar usprawiedliwienia, znajdą się w królestwie życia dzięki jednemu człowiekowi, Jezusowi Chrystusowi. A więc jak wskutek przestępstwa jednego człowieka spadło potępienie na wszystkich ludzi, tak też dzięki sprawiedliwemu postępowaniu jednego Człowieka na wszystkich ludzi zstąpiła sprawiedliwość, która napełnia życiem. Jak bowiem przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak dzięki posłuszeństwu Jednego wielu stało się sprawiedliwymi.” (Rz 5,17-19 BP);
„Albowiem jeśli przez upadek jednego człowieka śmierć zapanowała przez jednego, o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru usprawiedliwienia, królować będą w życiu przez jednego, Jezusa Chrystusa. A zatem, jak przez upadek jednego człowieka przyszło potępienie na wszystkich ludzi, tak też przez dzieło usprawiedliwienia jednego przyszło dla wszystkich ludzi usprawiedliwienie ku żywotowi. Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak też przez posłuszeństwo jednego wielu dostąpi usprawiedliwienia.” (Rz 5,17-19 BW);
„Gdy Jezus skosztował octu, rzekł: Wykonało się! I skłoniwszy głowę oddał ducha.” (Jan 19,30 Kow);
„Kiedy Jezus zwilżył wargi octem, rzekł: Dokonało się. I skłoniwszy głowę oddał ducha.” (Jan 19,30 BP).
7. Jakie praktyczne wnioski dla naszego życia wynikają z analizy Bożego działania? W jaki sposób powinniśmy podchodzić do naszych obowiązków?