Ostatnie zalecenia

Lekcja 41 ------- 14.10.2017 r.




Tekst pamięciowy: DzAp 18,9

„I rzekł Pan do Pawła w nocnym widzeniu: Nie bój się, lecz mów i nie milcz.” (DzAp 18,9 BW);

„W nocy Pan przemówił do Pawła w widzeniu: Przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz.” (DzAp 18,9 BT4).

1. Dlaczego Pawłowo zależało na tym, aby Tymoteusz jak najszybciej go odwiedził?
    2 Tym 4,9-13

„Postaraj się przybyć do mnie jak najprędzej. Demas bowiem umiłował ten świat, opuścił mnie i odszedł do Tesaloniki. Krescens udał się do Galacji, a Tytus do Dalmacji. Tylko Łukasz jest przy mnie. Zabierz ze sobą Marka, gdyż będzie mi potrzebny do posługiwania. A Tychika wysłałem do Efezu. Po drodze zabierz mój płaszcz, który zostawiłem w Troadzie u Karposa. Weź również moje księgi, zwłaszcza pergaminy.” (2 Tym 4,9-13 Pau).

2. Z jakimi trudnościami musiał się on na co dzień borykać? Kto jedynie mu towarzyszył?
    2 Tym 4,14-15; Flp 4,14; Fil 23-24; Tyt 1,4

„Wiele złego wyrządził mi Aleksander brązownik: odda mu Pan według jego uczynków. Ty również strzeż się go, bo zawsze występował gwałtownie przeciwko temu, czegośmy nauczali.” (2 Tym 4,14-15 BR);

„Jednakże dobrze uczyniliście, łącząc się ze mną w ucisku.” (Flp 4,14 BPD);

„Dobrze jednak, że okazaliście mi pomoc w trudnościach.” (Flp 4,14 WSP);

„Pozdrawia was Epafras mój współwięzień w Jezusie Chrystusie, Marek, Arystarchus, Demas i Łukasz moi współpracownicy.” (Flm 23-24 NBG);

„Do Tytusa, dziecka mego prawdziwego we wspólnej nam wierze. Łaska i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Zbawiciela naszego.” (Tyt 1,4 BT2).

3. Do czego doprowadziło gorliwe głoszenie Słowa Bożego przez Pawła?
    2 Tym 4,16; Ps 22,2; 12;22  

„Podczas pierwszej mojej obrony nikogo przy mnie nie było: wszyscy mnie opuścili. Niech im to nie będzie policzone.” (2 Tym 4,16 BP);

„Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił, czemu pozostajesz głuchy na moje błagania, na jęk moich słów? (…) Nie opuszczaj mnie, gdy ogarnia mnie trwoga, bo nie ma nikogo, kto by mi przybył z pomocą. (…) Wyrwij mnie z paszczy lwa, mnie biednego - spod rogów bawolich!” (Ps 22,2.12.22 BP)

Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił...? Czemuś tak daleki od wybawienia mego, od słów krzyku mojego?  (…) Nie oddalaj się ode mnie, bo niedola bliska, Bo nie ma nikogo, kto by pomógł! (…) Wybaw mnie z paszczy lwa I od rogów bawołów... Ty odpowiedziałeś mi!” (Ps 22,2.12.22.BW);

Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? Daleko od mego Wybawcy słowa mego jęku. (…) Nie stój z dala ode mnie, bo klęska jest blisko, a nie ma wspomożyciela. (…) wybaw mnie od lwiej paszczęki i od rogów bawolich - wysłuchaj mnie!” (Ps 22,2.12.22 BT4).

4. Czy te poważne trudności zahamowały dalsze głoszenie Ewangelii?
    2 Tym 4,17-18; Dan 6,21-23; DzAp 18,9-11

„Ale Pan stał przy mnie i dodał mi sił, aby przeze mnie dopełnione było zwiastowanie ewangelii, i aby je słyszeli wszyscy poganie; i zostałem wyrwany z paszczy lwiej. Wyrwie mnie Pan ze wszystkiego złego i zachowa dla królestwa swego niebieskiego; jemu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.” (2 Tym 4,17-18 BW);

„Wtedy Daniel odpowiedział królowi: Królu, żyj wiecznie! Mój Bóg posłał swego anioła i on zamknął paszczę lwom; nie wyrządziły mi one krzywdy, ponieważ On uznał mnie za niewinnego; a także wobec ciebie nie uczyniłem nic złego. Uradował się z tego król i rozkazał wydobyć Daniela z jaskini lwów; nie znaleziono na nim żadnej rany, bo zaufał swemu Bogu.” (Dan 6,21-23 BT2);

„A w nocy miał Paweł widzenie Pana, który mu tak powiedział: Przestań się już lękać, nauczaj dalej, nie milknij. Ja jestem z tobą i nikt nie podniesie na ciebie ręki, żeby cię skrzywdzić. Mam bowiem wielu swoich w tym mieście. Pozostał tedy [Paweł] i głosił im słowo Boże przez rok i sześć miesięcy.” (DzAp 18,9-11 BR).

5. Jakimi słowami Ap Paweł kończy swój list?
    2 Tym 4,19-22

„Pozdrów Pryskę i Akwilę oraz dom Onezyfora. Erast pozostał w Koryncie, a chorego Trofima zostawiłem w Milecie. Staraj się przyjść przed zimą. Pozdrawiają cię Eubulos i Pudens, i Linus i Klaudia, i wszyscy bracia. Pan niech będzie z duchem twoim. Łaska niech będzie z wami. Amen.” (2 Tym 4,19-22 BW).

6. W jaki  sposób radzisz sobie z trudnościami,  jakie spotykają Cię w życiu,  czy osłabiają one Twoją wiarę i motywację do dalszych poświęceń?