Lekcja 43 ------- 28.10.2017 r.
„A sam Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pocieszenie wieczne, i dobrą nadzieję z łaski, niech pocieszy serca wasze i utwierdzi was we wszelkim dobrym uczynku i w dobrym słowie.” (2 Tes 2,16.17 BW);
„Sam zaś Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg nasz Ojciec - Ten, który nas umiłował i przez łaskę udzielił nam niewymownego pocieszenia i rzeczywistej nadziei - niech pokrzepi wasze serca, niech was utwierdzi w chęci zarówno czynienia, jak i mówienia dobrze.” (2 Tes 2,16.17 BR).
1. Co jest podstawą działania Bożego względem nas?
Jan 3,16; 1 Jana 4,8-10
„Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.” (Jan 3,16 BW);
„Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością. W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.” (1Jana 4,8-10).
2. Kiedy Bóg wybrał nas jako Swoje dzieci?
Ef 1,3-6; Rz 8,29.30
„Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios; w nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej, ku uwielbieniu chwalebnej łaski swojej, którą nas obdarzył w Umiłowanym.” (Ef 1,3-6 BW);
„Bóg bowiem tych, których przed wiekami poznał, tych też wyznaczył, by byli ukształtowani na obraz Jego Syna - aby On był pierworodnym pośród wielu braci. A których wyznaczył, tych także powołał. Których zaś powołał, tych też obdarzył sprawiedliwością. A których obdarzył sprawiedliwością, tych także opromienił chwałą.” (Rz 8,29.30 BP);
„Albowiem, które on przejrzał, te też przenaznaczył, aby byli przypodobani obrazowi Syna jego, żeby on był pierworodnym między wieloma braćmi, A które przenaznaczył, te też powołał; a które powołał, te też usprawiedliwił; a które usprawiedliwił, te też uwielbił.” (Rz 8,29.30 BG).
3. Jakimi byliśmy gdy Bóg zaakceptował nas, mimo że nie akceptował naszych grzechów?
Rz 5,6-8; por. Obj 1,5
„Chrystus bowiem umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdyśmy [jeszcze] byli bezsilni. A [nawet] za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami.” (Rz 5,6-8 BT4);
„Byliśmy jeszcze bezsilni, gdy Chrystus w wyznaczonym czasie poniósł śmierć za ludzi, którzy oddalili się od Boga. Mało kto byłby gotów oddać życie nawet za uczciwego człowieka, no, może za kogoś bardzo dobrego odważyłby się umrzeć. Jakże więc wielką miłość okazuje nam Bóg! Chrystus oddał życie za nas, gdy byliśmy grzesznikami.” (Rz 5,6-8 WSP);
„I od Jezusa Chrystusa, wiernego świadka, Pierworodnego spośród umarłych i Władcy królów ziemi. Temu, który nas miłuje i który swoją krwią uwolnił nas od naszych grzechów.” (Obj 1,5 Pau).
Uwaga: Z licznych tekstów Słowa Bożego wynika, że Bóg umiłował nas i ofiarował za nas Jezusa Chrystusa, gdy jeszcze trwaliśmy w grzechach, będąc Jego nieprzyjaciółmi. Podobnie mówi tekst Obj 1,5 stwierdzając, że Jezus Chrystus najpierw nas umiłował, a potem obmył z grzechów Swoja świętą krwią. Jego miłość była większa niż nasze grzechy!
4. Czym napełnia Bóg tych, których usprawiedliwia?
Rz 5,1-5
„Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, dzięki któremu też mamy dostęp przez wiarę do tej łaski, w której stoimy, i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. A nie tylko to, chlubimy się też z ucisków, wiedząc, że ucisk wywołuje cierpliwość, a cierpliwość doświadczenie, doświadczenie zaś nadzieję; a nadzieja nie zawodzi, bo miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany.” (Rz 5,1-5 BW).
5. Do jakiego celu powołał nas Bóg w Chrystusie?
Ef 1,4; por. Mt 5,43-48; 1 Ptr 1,13-16
„On wybrał nas w Nim przed stworzeniem świata, abyśmy byli przed Nim święci i nieskalani w miłości.” (Ef 1,4 Pau);
„W Nim to jeszcze przed stworzeniem świata wybrał nas, abyśmy należeli do Niego abyśmy byli święci i bez skazy w Jego oczach. W swej miłości.” (Ef 1,4 BR);
„Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski.” (Mt 5,43-48 BT2);
„Dlatego przepasawszy biodra waszego umysłu, [bądźcie] trzeźwi, miejcie doskonałą nadzieję na łaskę, która wam przypadnie przy objawieniu Jezusa Chrystusa. [Bądźcie] jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.” (1 Ptr 1,13-16 BT4);
„Dlatego umysł wasz niech będzie gotowy i trzeźwy i całą nadzieję pokładajcie w łasce, która będzie waszym udziałem w dniu objawienia Jezusa Chrystusa. Bądźcie posłuszni jak dzieci i nie ulegajcie, jak kiedyś, pożądliwościom, które były skutkiem waszej nieświadomości. ale jak ten, który was powołał, jest święty, tak i wy bądźcie świętymi w swoim postępowaniu. Pismo Święte bowiem mówi: Bądźcie świętymi, bo ja jestem święty.” (1 Ptr 1,13-16 WSP).
6. W jaki sposób jesteśmy wychowywani przez naszego Niebieskiego Ojca?
Hbr 12,4-13; por. Jan 15,1.2
„Jeszcze bowiem nie stawiliście oporu grzechowi, walcząc aż do krwi! Nie zapominajcie o zachęcie, jaką Bóg kieruje do was jako synów: Nie gardź, mój synu, karceniem Pana i nie zniechęcaj się Jego upomnieniem, bo kogo Pan miłuje, tego karci, wymierza karę każdemu, kogo uznaje za syna! Jeśli cierpicie, to dla waszego wychowania! Bóg traktuje was jak synów. Cóż to byłby za syn, którego ojciec by nie wychowywał? Jeśliby was omijało karcenie, będące udziałem wszystkich, znaczyłoby to, że nie jesteście Jego prawdziwymi dziećmi, nie jesteście synami! Jeśli bowiem szanowaliśmy naszych ziemskich rodziców za to, że nas karcili, to tym bardziej bądźmy ulegli Ojcu duchów, aby osiągnąć życie! Tamci tylko przez krótki czas wychowywali nas, jak umieli. Ten zaś czyni to dla naszego dobra, dając nam udział we własnej świętości. Żadne karcenie początkowo nie wydaje się przyjemne, lecz jest bolesne. Później jednak pięknie owocuje w wychowankach pokojem i sprawiedliwością. Dlatego: Wyprostujcie omdlałe ręce i osłabione kolana! Wyrównajcie ścieżki, po których kroczycie! Oby potykający się nie zbłądził, lecz odzyskał zdrowie!” (Hbr 12,4-13 Pau);
„Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest winogrodnikiem. Każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina, a każdą, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc.” (Jan 15,1.2 BW).
7. Jaką wspaniałą gwarancję daje Bóg Swemu ludowi w każdym czasie?
5 Mjż 31,6.8; Jan 10,27-29; Mt 28,20
Bądź mężny i mocny, nie lękaj się, nie bój się ich, gdyż Bóg twój, Jahwe, idzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci. (…) Sam Jahwe, który pójdzie przed tobą, On będzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci. Nie lękaj się i nie drżyj!” (5 Mjż 31,6.8 BT2);
„Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca.” (Jan 10,27-29 BT4);
„Nauczajcie ich, aby zachowywali wszystko, co wam nakazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do końca świata” (Mt 28,20 Pau).
Uwaga: Paweł, mimo wielu doświadczeń i wyczerpującej pracy, wołał z radością: „Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam?!
(Rz 8,31; por. 4 Mjż 14,9)
Do uwagi:
„Cóż więc na to powiemy? Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam?” (Rz 8,31 BT2);
„Tylko nie buntujcie się przeciwko Jahwe. Nie bójcie się też ludu tego kraju, gdyż ich pochłoniemy. Obrona od niego odstąpi, a z nami jest przecież Jahwe. Zatem nie bójcie się ich!" (4 Mjż 14,9 BT2).