Żołnierz Jezusa Chrystusa



Lekcja 36 ------- 09.09.2017 r.



Tekst pamięciowy: Przyp 14,23

„Każda mozolna praca przynosi zysk, lecz puste słowa powodują tylko straty.” (Przyp 14,23 BW);

„Każdy trud przynosi zyski, gadulstwo - jedynie biedę.” (Przyp 14,23 BT4).

1. Czym powinien wykazywać się Boży Sługa?
    2 Tym 2,1-2

„Ty więc, synu mój, wzmacniaj się w łasce, która jest w Chrystusie Jezusie, a co słyszałeś ode mnie wobec wielu świadków, to przekaż ludziom godnym zaufania, którzy będą zdolni i innych nauczać.” (2 Tym 2,1-2 BW);

„Ty więc, moje dziecko, nabieraj mocy w łasce, która jest w Chrystusie Jezusie, a to, co usłyszałeś ode mnie za pośrednictwem wielu świadków, przekaż zasługującym na wiarę ludziom, którzy też będą zdolni nauczać i innych.” (2 Tym 2,1-2 BT4).

2. Dlaczego  Twoim  zdaniem  służba  Bogu  jest  przez  Ap. Pawła  wzorowana  na żołnierskiej służbie, zawodach sportowych i pracy rolnika?
    2 Tym 2,3-7; 1 Kor 9,24-27

„Znoś razem ze mną trudy jak dobry żołnierz Chrystusa Jezusa. Nikt, zaciągając się do wojska, nie zajmuje się swymi zwykłymi sprawami, jeśli chce zadowolić tego, kto go do wojska zaciągnął. I jeśli ktoś staje do zawodów, nie zdobywa wieńca, jeżeli nie walczył zgodnie z przepisami. Rolnik, który się trudzi, powinien pierwszy korzystać z plonów. Pomyśl nad tym, co mówię. A Pan ci pozwoli wszystko zrozumieć.” (2 Tym 2,3-7 BP);

„Ty zatem, cierp, jak szlachetny żołnierz Jezusa Chrystusa. Żaden człowiek, co służy w wojsku, nie jest uwikłany w sprawy życia, aby się podobał temu, co go zwerbował do wojska. A jeśli by ktoś walczył nie jest odznaczany, jeśli nie walczył prawidłowo. Rolnik, który się trudzi, winien pierwszy otrzymywać z plonów. Myśl o tym, co mówię; gdyż Pan da ci zrozumienie we wszystkim.” (2 Tym 2,3-7 NBG);

„Czyż nie wiecie, że gdy zawodnicy biegną na stadionie, wszyscy wprawdzie biegną, lecz jeden tylko otrzymuje nagrodę? Przeto tak biegnijcie, abyście ją otrzymali. Każdy, który staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia; oni, aby zdobyć przemijającą nagrodę, my zaś nieprzemijającą. Ja przeto biegnę nie jakby na oślep; walczę nie tak, jakbym zadawał ciosy w próżnię, lecz poskramiam moje ciało i biorę je w niewolę, abym innym głosząc naukę, sam przypadkiem nie został uznany za niezdatnego.” (1 Kor 9,24-27 BT4);

„Czy nie wiecie, że zawodnicy na stadionie wszyscy biegną, a tylko jeden zdobywa nagrodę? Tak biegnijcie, abyście nagrodę zdobyli. A każdy zawodnik od wszystkiego się wstrzymuje, tamci wprawdzie, aby znikomy zdobyć wieniec, my zaś nieznikomy. Ja tedy tak biegnę, nie jakby na oślep, tak walczę na pięści, nie jakbym w próżnię uderzał; ale umartwiam ciało moje i ujarzmiam, bym przypadkiem, będąc zwiastunem dla innych, sam nie był odrzucony.” (1 Kor 9,24-27 BW). 

3. Kto ma być naszą ustawiczną motywacją i dlaczego?
    2 Tym 2,8; Mt 28,20; Jan 16,33

„Pamiętaj zawsze o Jezusie Chrystusie, potomku Dawidowym, który - według głoszonej przeze mnie Ewangelii - powstał z martwych.” (2 Tym 2,8 BR);

„Miej zawsze w pamięci zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa z rodu Dawida. To właśnie jest treścią mojej Ewangelii.” (2 Tym 2,8 WSP);

„Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.” (Mt 28,20 BT4);

„Powiedziałem wam to, abyście we Mnie mieli pokój. Świat będzie was uciskał, lecz ufajcie, Jam zwyciężył świat.” (Jan 16,33). 

4. Czy doświadczenia odsuwały Ap. Pawła od Boga?
    2 Tym 2,9-10; Flp 1,12-14

„Dla niej znoszę niedolę aż do więzów jak złoczyńca; ale słowo Boże nie uległo skrępowaniu. Dlatego znoszę wszystko przez wzgląd na wybranych, aby i oni dostąpili zbawienia w Chrystusie Jezusie razem z wieczną chwałą.” (2 Tym 2,9-10 BT4);

„Dla której znoszę cierpienia, nawet kajdany, jakbym był przestępcą; Słowa Bożego jednak nie da się zakuć w kajdany. To wszystko cierpliwie znoszę ze względu na tych, których Bóg wybrał, aby i oni osiągnęli zbawienie i wieczną chwałę przez Chrystusa Jezusa.” (2 Tym 2,9-10 WSP);

„Chcę bracia, abyście wiedzieli, że przeciwności, które mnie spotkały, spowodowały jeszcze większe rozszerzenie się Ewangelii. Otóż jest już jawne w całym pretorium i u wszystkich innych, że dla Chrystusa noszę kajdany. Dzięki temu coraz więcej braci w Panu, ośmielonych moimi kajdanami, z niezwykłą odwagą i bez lęku głosi słowo.” (Flp 1,12-14 Pau);

„Bracia, chciałbym, żebyście wiedzieli, że to, co teraz znoszę, wychodzi raczej na korzyść Ewangelii. W całym bowiem pałacu królewskim i wśród wszystkich innych stało się wiadome, że jestem więziony dla Chrystusa. I tak wiedząc, że jestem w więzieniu, większość braci tym silniej zaufała Panu i z większą odwagą poczęli głosić słowo Boże.” (Flp 1,12-14 BR). 

5. Jak głębokich przemian musi dokonać każdy z nas,  aby Ewangelia przyniosła spodziewany skutek?
    2 Tym 2,11-13

„Godna to wiary nauka: Jeśliśmy razem z Nim umarli, to i żyć razem będziemy. Jeśli wytrwamy, to i królować razem z Nim będziemy. Jeśli się Go wyprzemy, to i On się nas wyprze. A  choćbyśmy nie dochowali wiary, On pozostaje wierny, bo nie może przeczyć samemu sobie.” (2 Tym 2,11-13 BT2);

„To prawda oczywista: jeśli z nim umarliśmy, z nim też żyć będziemy. Jeżeli przy nim trwamy, z nim panować będziemy. Jeśli się go wyrzekniemy i on się nas wyrzeknie. Choćbyśmy byli niewierni, on jednak wierny zostaje, bo sobie zaprzeczyć nie może.” (2 Tym 2,11-13 WSP);

„Wierna mowa. Abowiem jeśliśmy spół umarli: spół też żyć będziemy. Jeśli ucierpiemy: spół też królować będziemy: jeśli się zaprzemy: i on się nas zaprzy. Jeśli nie wierzymy: on wiernym zostawa, zaprzeć samego siebie nie może.” (2 Tym 2,11-13 JW). 

6. Czy Twoim zdaniem nowonarodzenie jest chwilowym aktem czy procesem całego życia. Czy żałujesz ceny, jaką płacisz na tej ziemi?