Lekcja 39 ------- 30.09.2017 r.
„Umiłowani, nie piszę do was o nowym przykazaniu, ale o przykazaniu istniejącym od dawna, które mieliście od samego początku; tym dawnym przykazaniem jest nauka, którąście słyszeli.” (1 Jana 2,7 BT2);
„Umiłowani, nie piszę wam o nowym przykazaniu, lecz o przykazaniu starym, które mieliście od początku; tym dawnym przykazaniem jest słowo, któreście słyszeli.” (1 Jana 2,7 BP);
„Kochani, to nowe przykazanie, o którym do was piszę, jest w istocie dawnym przykazaniem, obowiązującym was od początku. To dawne przykazanie zawiera się w Słowie, które już słyszeliście.” (1 Jan 2,7 WSP).
1. Jaki podstawowy Kodeks dał Bóg wszystkim ludziom zamieszkującym Ziemię?
2 Mjż 20,1-17
„Wtedy mówił Bóg wszystkie te słowa: Ja jestem Jahwe, twój Bóg, którym cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Jahwe, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i strzegą moich przykazań. Nie będziesz wzywał imienia Boga twego, Jahwe, do czczych rzeczy, gdyż Jahwe nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci twego Boga, Jahwe. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. Bo w sześciu dniach uczynił Jahwe niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Jahwe dzień szabatu i uznał go za święty. Czcij ojca twego imatkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą twój Bóg, Jahwe, da tobie. Nie będziesz zabijał. Nie będziesz cudzołożył. Nie będziesz kradł. Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek. Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego.” (2 Mjż 20,1-17 BT2).
Uwaga: Wiele chrześcijańskich wspólnot wyznaniowych błędnie twierdzi, że biblijny Dekalog już nie obowiązuje, a „Dziesięcioro Przykazań dał Bóg wyłącznie narodowi Izraelskiemu”. Pismo Święte nie podziela tego stanowiska. Dziesięcioro Przykazań to prawa uniwersalne; dane dla wszystkich ludzi. Były znane i przestrzegane przez lud Boży zarówno przed ich ogłoszeniem na Synaju, w czasach Starego Przymierza oraz w Nowym Przymierzu.
2. Jaką ważną zasadę objawia Słowo Boże?
Rz 4,15; 5,13
„Gdyż zakon pociąga za sobą gniew; gdzie bowiem nie ma zakonu, nie ma też przestępstwa." (Rz 4,15 BW);
„Prawo budzi gniew u Boga, dlatego też tam, gdzie nie obowiązuje Prawo, nie można mówić o przestępstwie wynikającym z jego przekroczenia.” (Rz 4,15 WSP);
„Prawo bowiem rozpala karzący gniew. Tam zaś, gdzie nie ma Prawa, nie ma wykroczenia.” (Rz 4,15 BP);
„Bo i przed Prawem grzech był na świecie, grzechu się jednak nie poczytuje, gdy nie ma Prawa.” (Rz 5,13 BT2);
„I przed Zakonem był już grzech na świecie. Lecz tam, gdzie nie ma Zakonu, grzech nie bywa poczytany.” (Rz 5,13 Kow).
Uwaga: Jeżeli, jak uczy Pismo, „gdzie nie ma zakonu, nie ma też przestępstwa (Rz 4,15), a gdzie nie ma przestępstwa, nie może być wymierzana kara, to ludziom, którzy uważają, że przed Synajem ludzie nie znali Zakonu, należy postawić co najmniej trzy pytania:
(1) Na jakiej podstawie Pan Bóg ukarał Kaina? Dlaczego w Potopie zniszczył cały świat? Dlaczego została skazana i zniszczona Sodoma i Gomora?…
(2) Jakiemu kodeksowi był posłuszny Abraham, jakich strzegł „przykazań, przepisów i praw” (1 Mjż 26,5)…
(3) Skąd Józef wiedział, że cudzołóstwo jest „niegodziwością i grzechem przeciwko Bogu” (1 Mjż39,9?…
3. Przed czym ostrzegał Pan Bóg Kaina, i co mu powiedział o podstępnej naturze grzechu?
1 Mjż 4,6.7; por. Jak 1,14.15
„I rzekł Pan do Kaina: Czemu się gniewasz i czemu zasępiło się twoje oblicze? Wszak byłoby pogodne, gdybyś czynił dobrze, a jeśli nie będziesz czynił dobrze, u drzwi czyha grzech. Kusi cię, lecz ty masz nad nim panować.” (1 Mjż 4,6.7 BW);
„Jahwe zapytał więc Kaina: Dlaczego to ciebie rozgniewało? Dlaczego twarz ci się zmieniła? Czyż [ofiara] bywa nie przyjęta, jeśli postępujesz dobrze? Jeżeli jednak postępujesz źle, wtedy grzech niby demon [czyha] przy wrotach i pożąda ciebie. Ty jednak masz nad nim panować!” (1 Mjż 4,6.7 BP);
„Każdy bowiem doznaje pokusy od własnej pożądliwości, która go pociąga i nęci. Potem, gdy pożądliwość już zapanuje, rodzi grzech, a grzech popełniony sprowadza śmierć.” (Jak 1,14.15 BP);
„Każdy natomiast podlega pokusie ze strony własnych pożądliwości, które go wabią i nęcą. Tak więc pożądliwość jest początkiem grzechu, który z niej się rodzi, a popełniony grzech sprowadza śmierć.” (Jak 1,14.15 WSP).
Uwaga: Bóg otwarcie rozmawia z Kainem o grzechu (a więc o przestępstwie Zakonu – 1 Jana 3,4!), Który zaczął podkopywać jego moralność. Ostrzegł go, że że jeżeli on nie zapanuje nad grzechem – grzech zapanuje nad nim! Słowa Boga dowodzą, a życie w pełni to potwierdza, że grzech na początku wydaje się niewinny i słodki, że obiecuje spełnienie i satysfakcję. Niestety później rodzi tragiczne owoce.
(Do uwagi: „Każdy kto popełnia grzech, i zakon przestępuje, a grzech jest przestępstwem zakonu.” -1 Jana 3,4 BW).
4. Co było przyczyną zagłady świata przedpotopowego?
1 Mjż 6,5-7.11.12; 7,1; 2 Ptr 3,1-7
„Kiedy zaś Jahwe widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe, żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się. Wreszcie Jahwe rzekł: Zgładzę ludzi, których stworzyłem, z powierzchni ziemi: ludzi, zwierzęta, zwierzątka naziemne i ptaki powietrzne, bo żal mi, że ich stworzyłem. (…) Ziemia została skażona w oczach Boga. Gdy Bóg widział, iż ziemia jest skażona, że wszyscy ludzie postępują na ziemi niegodziwie.” (1 Mjż 6,5-7.11.12 BT2);
„Widział wtedy PAN, jak wielka jest nieprawość ludzi na ziemi i że wszystkie ich pragnienia wciąż były tylko złe. Żałował więc PAN, że uczynił człowieka na ziemi i głęboko się zasmucił. Wówczas PAN powiedział: „Usunę z powierzchni ziemi człowieka, którego stworzyłem: zarówno człowieka, jak i bydło, istoty pełzające i latające pod niebem. Żałuję bowiem, że to wszystko stworzyłem”. (…) Ziemia wobec Boga była pogrążona w złu i pełno było na niej bezprawia. Bóg widział panujące na ziemi zepsucie, bo ludzie wybrali złe drogi.” (1 Mjż 6,5-7.11.12 Pau);
„Potem Jahwe powiedział do Noego: Wejdź do arki razem z całą swoją rodziną; przekonałem się bowiem, że ty jeden jesteś prawy wobec mnie wśród tego pokolenia.” (1 Mjż 7,1 BP);
„Potem Jahwe rzekł do Noego: Wejdź z całą swoją rodziną do arki. Wiem już, że z twego pokolenia tylko ty jesteś wobec mnie sprawiedliwy.” (1 Mjż 7,1 BR);
„List ten, umiłowani, jest już drugim listem, który do was piszę, a w nich chcę przez przypominanie utrzymać w czujności prawe umysły wasze, abyście pamiętali na słowa, jakie poprzednio wypowiedzieli święci prorocy, i na przykazanie Pana i Zbawiciela, podane przez apostołów waszych. Wiedzcie przede wszystkim to, że w dniach ostatecznych przyjdą szydercy z drwinami, którzy będą postępować według swych własnych pożądliwości i mówić: Gdzież jest przyobiecane przyjście jego? Odkąd bowiem zasnęli ojcowie, wszystko tak trwa, jak było od początku stworzenia. Obstając przy tym, przeoczają, że od dawna były niebiosa i była ziemia, która z wody i przez wodę powstała mocą Słowa Bożego przez co świat ówczesny, zalany wodą, zginął. Ale teraźniejsze niebo i ziemia mocą tego samego Słowa zachowane są dla ognia i utrzymane na dzień sądu i zagłady bezbożnych ludzi.” (2 Ptr 3,1-7 BW).
Uwaga: Jeżeli przed Potopem Zakon był nieznany, to w oparciu o jakie kryteria Bóg ocenił, że „ziemia była skażona i pełna nieprawości” (1 Mjż 6,11)? Przecież nieprawość, to postępowanie niezgodne z prawem, wymierzone przeciwko prawu!
5. Poprzez jaki czyn patriarcha Jakub dowiódł, że znał II przykazanie Bożego Dekalogu i był mu posłuszny?
1 Mjż 35,1-4
„A Bóg rzekł do Jakuba: Gotuj się, wstąp do Betel i tam zamieszkaj. Postaw też tam ołtarz Bogu, który ci się ukazał, kiedy uciekałeś przed swoim bratem Ezawem. Wtedy Jakub zwrócił się do swoich domowników i do wszystkich, którzy byli z nim: Usuńcie [wyobrażenia] obcych bóstw, jakie macie u siebie, oczyśćcie się i zmieńcie szaty, bo wyruszamy do Betel. Ja postawię tam ołtarz Bogu, który wysłuchał mnie w dniu mego utrapienia i czuwał nade mną podczas wędrówki, jaką odbywałem. Wtedy wydali Jakubowi wszystkie [wyobrażenia] obcych bóstw, jakie posiadali, i kolczyki noszone w uszach; Jakub zakopał je pod dębem w pobliżu Sychem.” (1 Mjż 35,1-4 BP).
6. W jakich okolicznościach Józef dowiódł znajomości VII i IX przykazania Dekalogu: „Nie będziesz cudzołożył” i „ Nie będziesz pożądał […] żony bliźniego swego?
1 Mjż 39,7-13
„Po tych wydarzeniach zwróciła na niego uwagę żona jego pana i rzekła do niego: Połóż się ze mną. On jednak nie zgodził się i odpowiedział żonie swego pana: Pan mój o nic się nie troszczy, odkąd jestem w jego domu, bo cały swój majątek oddał mi we władanie. On sam nie ma w swym domu większej władzy niż ja i niczego mi nie wzbrania, wyjąwszy ciebie, ponieważ jesteś jego żoną. Jakże więc mógłbym uczynić tak wielką niegodziwość i zgrzeszyć przeciwko Bogu? I mimo że go namawiała codziennie, nie usłuchał jej i nie chciał położyć się przy niej, aby z nią żyć. Pewnego dnia, gdy wszedł do domu, aby spełniać swe obowiązki, i nikogo z domowników tam nie było, uchwyciła go ona za płaszcz i powiedziała: Połóż się ze mną! Lecz on [wyrwał się], zostawił płaszcz w jej ręku i wybiegł na dwór. A wtedy ona, widząc, że zostawił swój płaszcz i że wybiegł na dwór.” (1 Mjż 39,7-13 BT4).
7. Co Pan Bóg obiecał Izraelitom, którzy po niewoli babilońskiej mieli powrócić do ziemi izraelskiej i przylgnąć do Niego całym swoim sercem, a kogo również obietnica ta obejmuje w Nowym Przymierzu?
Ez 11,17-21; 36,24-27; Hbr 10,11-18; por. 2 Kor 3,3
„Dlatego mów: Tak mówi Jahwe Pan: Zgromadzę was na nowo spośród obcych narodów, sprowadzę was z krajów, po których zostaliście rozproszeni, i dam wam ziemię Izraela. Wrócą tam i wykorzenią z niej wszystkie bożki i obrzydliwości. Dam im jedno serce i wniosę nowego ducha do ich wnętrza. Z ciała ich usunę serce kamienne, a dam im serce cielesne, aby postępowali zgodnie z moimi poleceniami, strzegli nakazów moich i wypełniali je. I tak będą oni moim ludem, a Ja będę ich Bogiem. A co do tych, których serce skłania się ku bożkom i obrzydliwościom, to na ich głowy zrzucę odpowiedzialność za ich postępowanie! - wyrocznia Jahwe Pana.” (Ez 11,17-21 BT2);
„I zabiorę was spośród narodów, i zgromadzę was ze wszystkich ziem; i sprowadzę was do waszej ziemi, i pokropię was czystą wodą, i będziecie czyści od wszystkich waszych nieczystości i od wszystkich waszych bałwanów oczyszczę was. I dam wam serce nowe, i ducha nowego dam do waszego wnętrza, i usunę z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce mięsiste. Mojego ducha dam do waszego wnętrza i uczynię, że będziecie postępować według moich przykazań, moich praw będziecie przestrzegać i wykonywać je.” (Ez 36,24-27 BW);
„Wprawdzie każdy kapłan staje codziennie do wykonywania swej służby, wiele razy te same składając ofiary, które żadną miarą nie mogą zgładzić grzechów. Ten przeciwnie, złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga, oczekując tylko, aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem nóg Jego. Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani. Daje nam zaś świadectwo Duch Święty, skoro powiedział: Takie jest przymierze, które zawrę z nimi w owych dniach, mówi Pan: dając prawa moje w ich serca, także w umyśle ich wypiszę je. A grzechów ich oraz ich nieprawości więcej już wspominać nie będę. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy.” (Hbr 10,11-18 BT4);
„Wiadomo, że jesteście listem Chrystusa napisanym przez naszą posługę. Listem napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na żywych tablicach serc.” (2 Kor 3,3 BP);
„Wiadomo przecież, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze usługiwanie, napisanym nie atramentem, ale Duchem Boga żywego, nie tablicach kamiennych, lecz na tablicach serc ludzkich.” (2 Kor 3,3 BW).