Pokusy cz.1

Lekcja 14 ------- 08.04.2017 r.


Tekst pamięciowy: Jak 1,12

„Błogosławiony mąż, który wytrwa w próbie, bo gdy wytrzyma próbę, weźmie wieniec żywota, obiecany przez Boga tym, którzy go miłują.” (Jak 1,12 BW);

„Błogosławiony mąż, który oprze się pokusie: gdy zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana tym, którzy Go miłują.” (Jak 1,12 BT5).

1. Co jest celem szatana? Jakie są jego zamysły w stosunku do ludzi?  Jak niebezpiecznym jest przeciwnikiem? Czy fakt pojawiania się w naszym życiu pokus powinien nas dziwić?
    2 Kor 2,11; 1 Ptr 5,8; Łk 22,31; Obj 12,12; por. Jan 10,10

„Ażeby nie uwiódł nas szatan, którego knowania dobrze są nam znane.” (2 Kor 2,11 BR);

„Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, niby lew ryczący krąży, szukając, kogo by pożreć.” (1 Ptr 5,8 BP);

„Szymonie, Szymonie, oto szatan domagał się, żeby was przesiać jak pszenicę.” (Łk 22,31 BT4);

„ Nadto Pan powiedział: Szymonie, Szymonie, oto szatan wyprosił sobie, aby was przesiać jak zboże.” (Łk 22,31 NBG);

„Dlatego radujcie się, niebiosa i ich mieszkańcy! Biada ziemi i morzu, bo zstąpił do was diabeł ogarnięty wielkim gniewem. On wie, że mało ma czasu” (Obj 12,12 Pau);

„Złodziej przychodzi tylko po to, aby coś ukraść, zabić lub zniszczyć. Ja natomiast przyszedłem, aby moje owce miały życie i to życie w pełni.” (Jan 12,12 Pau).

2. Gdzie  zaczyna  się  rozwój  pokusy?   Co z tego wynika dla nas?   Jak rozpoznać czające się niebezpieczeństwo?
    Mk 7,21-23; Jak 1,14; 4,1; Ez 38,10; Mt 9,4

„Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego wychodzą złe zamiary, nierządne czyny, kradzieże, morderstwa, cudzołóstwa, chciwości, niegodziwości, podstęp, wyuzdanie, złe oko, obelżywość, pycha, głupota; wszystkie te złe rzeczy pochodzą z wnętrza i zanieczyszczają człowieka." (Mk 7,21-23 BPD);

„Lecz każdy jest kuszony przez własną pożądliwość, która go pociąga i nęci.” (Jak 1,14 BUG);

„Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? Nie skądinąd, tylko z waszych żądz, które walczą w członkach waszych.” (Jak 4,1 BT4);

„Tak mówi Jahwe Pan: Owego dnia powstaną myśli w twym sercu i poweźmiesz zły zamysł.” (Ez 38,10 BT2);

„Tak mówi PAN BÓG: W tym dniu zrodzą się w tobie liczne zamysły i zawładną twoim sercem. Poweźmiesz zbrodniczy plan.” (Ez 38,10 Pau);

„Jezus przejrzał ich myśli i zapytał: „Dlaczego złe myśli opanowały wasze serca?” (Mt 9,4 Pau).

3. W  jaki  sposób  szatan  „pracuje” nad kiełkującą w naszym wnętrzu pokusą?  Jaki element wlewa  w  nasze  serce?   Czy  i  Ciebie  dotykają  czasami  takie  uczucia?   Jak sobie  z nimi radzisz?
    Kazn 2,20; Mt 14,31; Łk 24,38; Jak 1,6; Ps 73,2-16; por. 1 Mjż 3,1  

„I zaczęły się budzić w moim sercu wątpliwości co do wszelkiego trudu, jaki znosiłem pod słońcem.” (Kazn 2,20 BW);

„I coś się we mnie zmieniło. Zacząłem wątpić w wartość tego wszystkiego, co z takim trudem gromadziłem pod słońcem.” (Kazn 2,20 BR);

„Jezus natychmiast wyciągnął rękę i chwycił go, mówiąc: Czemu zwątpiłeś, małej wiary?” (Mt 14,31 BT4);

„Powiedział więc im: Czemuście tacy przerażeni i dlaczego wątpliwości budzą się w sercach waszych?” (Łk 24,38 BP);

„Niech zaś prosi z wiarą, a nie wątpi o niczym. Kto bowiem żywi wątpliwości, podobny jest fali morskiej wzbudzonej wiatrem i miotanej to tu, to tam.” (Jak 1,6 BT2)

„Trzeba jednak zawsze modlić się z wiarą, bez cienia wątpliwości. Kto bowiem poddaje się zwątpieniu, podobny jest do morskiej fali, miotanej wiatrem i przerzucanej z miejsca na miejsce.” (Jak 1,6 BR);

„A moje stopy nieomal się nie potknęły, omal się nie zachwiały moje kroki. Zazdrościłem bowiem niegodziwym widząc pomyślność grzeszników. Bo dla nich nie ma żadnych cierpień, ich ciało jest zdrowe, tłuste. Nie doznają ludzkich utrapień ani z [innymi] ludźmi nie cierpią. Toteż ich naszyjnikiem jest pycha, a przemoc szatą, co ich odziewa. Ich nieprawość pochodzi z nieczułości, złe zamysły nurtują ich serca. Szydzą i mówią złośliwie, butnie grożą uciskiem. Ustami swymi niebo napastują, język ich krąży po ziemi. Dlatego lud mój do nich się zwraca i obficie piją ich wodę. I mówią: Jakże Bóg może widzieć, czyż Najwyższy posiada wiedzę? Takimi oto są grzesznicy i zawsze beztroscy gromadzą bogactwo. Czy więc na próżno zachowałem czyste serce i w niewinności umywałem ręce? Co dnia bowiem cierpię chłostę, każdego ranka spotyka mnie kara. Gdybym pomyślał: Będę mówił jak tamci, to bym zdradził ród Twoich synów. Rozmyślałem zatem, aby to zrozumieć, lecz to wydało mi się uciążliwe.” (Ps 73,2-16 BT4);

„A wąż był najbardziej przebiegły ze wszystkich zwierząt polnych, które Jahwe Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: Czy to prawda, że Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?" (1 Mjż 3,1 BT2).  

4. W jaki sposób diabeł pomaga znaleźć „właściwe odpowiedzi” i rozwiać wszelkie wątpliwości i dylematy? Czym podszyte są jego podpowiedzi? Jak się obronić przed tym? 
    1 Mjż 3,4.5; por. Jan 8,44; DzAp 5,3; por. DzAp 13,10; 2 Kor 11,3

„Wtedy rzekł wąż do niewiasty: Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło.” (1 Mjż 3,4.5 BT4);

„Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego. On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.” (Jan 8,44 BW);

„Wtedy Piotr mu powiedział: „Ananiaszu! Dlaczego uległeś podszeptom szatana, aby zachować część pieniędzy za sprzedany majątek? Okłamałeś Ducha Świętego.” ()DzAp 5,3 Pau);  

„Ty synu diabelski, pełen podstępu i wszelkiej podłości, wrogu wszystkiego, co prawe, czyż nie przestaniesz wykrzywiać "prostych dróg Pańskich.” (DzAp 13,10 BP);

„Obawiam się jednak, ażeby, jak wąż chytrością swoją zwiódł Ewę, tak i myśli wasze nie zostały skażone i nie odwróciły się od szczerego oddania się Chrystusowi.” (2 Kor 2,11 BW).

5. Co jest ostatnim krokiem  w  omawianym  w  poprzednich  pytaniach  „łańcuchu kuszenia”, jeśli zawczasu nie zostanie on przerwany? Do czego w ostateczności to prowadzi?
    1 Mjż 3,6.7.19.24; Jak 1,15; Rz 6,23 cz. 1;

„Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią; a on zjadł. A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski. (…) W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz! (…) Wygnawszy zaś człowieka, Bóg postawił przed ogrodem Eden cherubów i połyskujące ostrze miecza, aby strzec drogi do drzewa życia.” (1 Mjż 3,6.7.19.24 BT2);

„Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a skoro grzech dojrzeje, przynosi śmierć.” (Jak 1,15 BT4);

„Bo zapłatą za grzech jest śmierć.” (Rz 6,23 cz. 1 Kow).

6. Czy  sam  fakt  pojawienia  się  pokusy  w naszym  życiu  równoznaczny jest z popełnieniem grzechu? W jakim momencie następuje przekroczenie granicy grzechu?
    1 Kor 10,13; Mt 4,1.3.5.6.8.9; 1 Ptr 2,22; Mt 5,27.28

„Dotąd nie doznaliście jeszcze pokusy, która przekraczałaby siły ludzkie. A Bóg jest wierny; nie dozwoli, żebyście byli kuszeni ponad swe siły, lecz dopuszczając na was pokusę, ukaże zarazem wyjście z niej, tak że potraficie ją pokonać.” (1 Kor 13,10 Kow);

„Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. (…) Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem. (…) Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni i rzekł Mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, jest przecież napisane: Aniołom swoim rozkaże o tobie, a na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień. (…) Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych i rzekł do Niego: Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon."  (Mt 4,1.3.5.6.8.9 BT4);

„Nie popełnił żadnego grzechu, nie wypowiedział nigdy podstępnego słowa.” (1 Ptr 2,22 BR);

„Słyszeliście, iż powiedziano: Nie będziesz cudzołożył. A Ja wam powiadam, że każdy kto patrzy na niewiastę i pożąda jej, już popełnił z nią cudzołóstwo w sercu swoim.” (Mt 5,27.28 BW).

7. Czy  potrafisz  rozpoznać  „schematy  kuszenia”  (okoliczności,  sytuacje,  słabości  itp.),  na które szczególnie jesteś podatny? O czym zawsze musimy pamiętać?
    Mat 26,41; 1 Tes 5,6; Ef 4,27; Przyp 4,26; 16,17

„Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe.” (Mt 26,41 BT2);

„Nie śpijmy więc jak inni, ale czuwajmy i bądźmy trzeźwi.” (1 Tes 5,6 Pau);

„I nie dawajcie miejsca diabłu!” (Ef 4,27 Pau);

„Nie dawajcie przystępu diabłu.” (Ef 4,27 BP);

„Uważaj, gdzie krok masz postawić, i wszystkie twe drogi niech będą pewne.” (Przyp 4,26 BT2);

„Droga prawych to unikanie złego. Kto pilnuje swojej drogi, zachowuje życie.” (Przyp 16,17 BW);

„Droga prawych to unikanie złego, kto czuwa nad swoją drogą, strzeże swego życia.” (Przyp 16,17 Pau).