Lekcja 43 ------- 22.10.2016 r.
„Wtedy Paweł odrzekł: Co czynicie, płacząc i rozdzierając serce moje? Ja przecież gotów jestem nie tylko dać się związać, lecz i umrzeć w Jerozolimie dla imienia Pana Jezusa.” (DzAp 21,13 BW);
„Odpowiedział na to Paweł: „Czemu płaczecie i rozdzieracie mi serce. Ja przecież gotów jestem dla imienia Pana Jezusa dać się nie tylko uwięzić w Jerozolimie, ale nawet i śmierć ponieść" (DzAp 21,13 BP).
1. Jakie proroctwa docierały do Pawła podczas podróży i jak reagowali na nie współbracia?
DzAp 20,22.23 DzAp 21,4.11.12
„A teraz oto ja związany duchem, idę do Jeruzalem, nie wiedząc, co tam, na mnie przyjść ma, tylko że Duch Święty po wszystkich miastach mię zapewnia, mówiąc, że więzy i utrapienia czekają mnie w Jeruzalem.” (DzAp 20,22.23 JW);
„Teraz zaś, ulegając natchnieniom Ducha Świętego, udaję się do Jerozolimy, gdzie nawet nie wiem, co może mnie spotkać. Jedno wiem na pewno: czeka mnie tam nowe uwięzienie i liczne utrapienia, co zapowiada mi Duch Święty w każdym mieście.” (DzAp 20,22.23 BR);
„Odszukawszy uczniów, pozostaliśmy tam siedem dni, a oni pod wpływem Ducha odradzali Pawłowi podróż do Jerozolimy. (…) Przybył do nas, wziął pas Pawła, związał sobie ręce i nogi i powiedział: To mówi Duch Święty: Tak Żydzi zwiążą w Jerozolimie męża, do którego należy ten pas, i wydadzą w ręce pogan. Kiedyśmy to usłyszeli, razem z miejscowymi braćmi zaklinaliśmy Pawła, aby nie szedł do Jerozolimy.” (DzAp 21,4.11.12 BT2);
„Odszukawszy uczniów, pozostaliśmy tam siedem dni, a oni pod wpływem Ducha mówili Pawłowi, żeby nie szedł do Jerozolimy (…) Przybył do nas, wziął pas Pawła, związał sobie ręce i nogi i powiedział: To mówi Duch Święty: Tak Żydzi zwiążą w Jerozolimie i wydadzą w ręce pogan człowieka, do którego należy ten pas. Gdy to usłyszeliśmy, prosiliśmy my i miejscowi [bracia], aby nie szedł do Jerozolimy.” (DzAp 21,4.11.12 BUG).
2. Gdzie dotarł apostoł i jak został przyjęty?
DzAp 21,17
„A gdyśmy przyszli do Jeruzalemu, wdzięcznie nas bracia przyjęli.” (DzAp 21,17 BG);
„Kiedy znaleźliśmy się w Jerozolimie, bracia przyjęli nas z radością.” (DzAp 21,17 BT4).
3. Jak bracia z Jerozolimy zareagowali na informacje o nawróceniach wśród pogan?
DzAp 21,18-20
„Następnego dnia Paweł razem z nami poszedł do Jakuba, u którego zebrali się też wszyscy starsi. Przywitał ich i szczegółowo opowiedział, czego Bóg dokonał dzięki jego pracy wśród pogan. Kiedy o tym usłyszeli, wielbili Boga, a jemu powiedzieli: „Posłuchaj, bracie! Wiele tysięcy Żydów uwierzyło, a jednak gorliwie przestrzegają Prawa.” (DzAp 21,18-20 Pau);
„Nazajutrz zaś Paweł wraz z nami udał się do Jakuba. Zebrali się tam też wszyscy prezbiterzy. Pozdrowił ich i zaczął po kolei opisywać, czego Bóg przez jego posługę dokonał wśród pogan. A oni, gdy to usłyszeli, chwalili Boga i powiedzieli mu: Widzisz, bracie, ile jest wśród Żydów tysięcy tych, którzy uwierzyli, a wszyscy pozostają gorliwcami Prawa.” (DzAp 21,18-20 BPD).
4. Jakie informacje krążyły o Pawle w Jerozolimie i co w związku z tym postanowiono uczynić?
DzAp 21,21-26
„Zaś o tobie zostali poinformowani, że u pogan nauczasz wszystkich Żydów odstępstwa od Mojżesza, mówiąc, by nie obrzezywali dzieci oraz nie żyli według obyczajów. Zatem, co jest? Zapewne zejdzie się lud, kiedy usłyszą, że przyszedłeś. Uczyń to, co ci mówimy: Są wśród nas czterej mężowie, co mają względem siebie ślub. Tych przyjmij, oczyść się razem z nimi; ponieś koszty, aby ogolić sobie głowę a wszyscy się przekonają, że to, w czym zostali o tobie pouczeni jest niczym; ale, że przestrzegając Prawa, sam się posuwasz w szeregu. Zaś co do wierzących pogan myśmy rozstrzygnęli i ich zawiadomili, by żadnego takiego nakazu nie przestrzegali, tylko wystrzegali się ofiar dla wizerunków, krwi, uduszonego i nierządu. Wtedy Paweł przyjął tych mężów, a następnego dnia został oczyszczony i razem z nimi wszedł do Świątyni, oznajmiając wypełnienie dni oczyszczenia, aż do czasu, gdy za każdego z nich zostanie złożona ofiara.” (DzAp 21,21-26 NBG);
„O tobie jednak powiedziano im, że wszystkich Żydów, którzy żyją między poganami, nauczasz odstępstwa od Mojżesza, mówiąc, żeby nie obrzezywali dzieci ani też nie zachowywali zwyczajów. Co tu robić? Z pewnością usłyszą, że przyszedłeś. Zrób więc to, co ci mówimy: Jest między nami czterech mężów, którzy uczynili ślub; weź ich, poddaj się wraz z nimi oczyszczeniu i pokryj za nich koszty, aby mogli ostrzyc głowy; wtedy wszyscy poznają, że to, co im o tobie powiedziano, nie odpowiada prawdzie, lecz że i ty sam przestrzegasz zakonu. Co się zaś tyczy pogan, którzy uwierzyli, wysłaliśmy na piśmie nasze zalecenie, aby się wystrzegali rzeczy ofiarowanych bałwanom i krwi, i tego, co zadławione, i nierządu. Wówczas Paweł, wziąwszy owych mężów, poddał się wraz z nimi oczyszczeniu następnego dnia i wszedł do świątyni, zgłaszając zakończenie dni oczyszczenia i czas złożenia ofiary za każdego z nich.” (DzAp 21,21-26 BW).
5. Jakie reakcje wywołała obecność Pawła w świątyni?
DzAp 21,27-33.36
„Pod koniec tych siedmiu dni Żydzi z Azji zobaczyli go w świątyni, podburzyli cały tłum i rzucili się na niego krzycząc: „Izraelici, pomóżcie! Jest tu ten człowiek, który naucza wszystkich i wszędzie przeciwko ludowi, Prawu i temu miejscu, a nawet Greków wprowadził do świątyni, bezczeszcząc to święte miejsce”. Widzieli bowiem przedtem w mieście razem z nimi Trofima z Efezu i sądzili teraz, że Paweł wprowadził go do świątyni. Poruszyli tym całe miasto, doszło do zbiegowiska, chwycili Pawła, wywlekli go na zewnątrz świątyni i natychmiast zamknęli drzwi. Gdy oni usiłowali go zabić, do trybuna kohorty doszła wieść, że w całej Jerozolimie jest ogromne zamieszanie. Ten natychmiast zebrał żołnierzy i setników i pobiegł do nich. Na widok trybuna kohorty i żołnierzy przestali bić Pawła. Trybun zbliżył się do niego, kazał go zatrzymać, związać dwoma łańcuchami oraz wypytywał, kim jest i co uczynił. (...) Wielki tłum szedł bowiem za nim i krzyczał: „Zabij go!”. (DzAp 21,27-33 BP);
„Kiedy owe siedem dni dobiegło końca, ujrzeli go w świątyni Żydzi pochodzący z prowincji Azji. Podburzyli cały lud, pochwycili Pawła i zaczęli krzyczeć: „Mężowie izraelscy, na pomoc! To jest ten człowiek, który wszędzie głosi naukę zwróconą przeciwko ludowi, Prawu i przeciwko temu świętemu miejscu. A teraz wprowadził jeszcze pogan do świątyni i zbezcześcił to święte miejsce”. Istotnie widzieli krótko przedtem w mieście Trofima z Efezu, który się znajdował w jego towarzystwie i przypuszczali teraz, że Paweł zabrał go także do świątyni. Całe miasto zawrzało i powstało zbiegowisko ludu. Pochwycili Pawła i wywlekli poza obręb świątyni; natychmiast też zamknięto bramy. Gdy mieli go już zabić, zameldowano trybunowi kohorty, że cała Jerozolima jest wzburzona. Ten zbiegł bezzwłocznie do nich na dół zabrawszy ze sobą żołnierzy i centurionów. Na widok trybuna i żołnierzy przestano bić Pawła. Wówczas trybun zbliżył się, kazał go aresztować i skuć dwoma łańcuchami. Potem zapytał go, kim jest i co uczynił. (…) Bo tłum ludzi parł za nim krzycząc: „Bij, zabij!”. (DzAp 21,27-33.36 Kow).
6. Co w tej sytuacji uczynił Paweł?
DzAp 21,37-40
„Przy samym wejściu do twierdzy Paweł zapytał trybuna: „Czy wolno mi coś ci powiedzieć?” A on na to: „Umiesz po grecku? To ty nie jesteś Egipcjaninem, który przed paru dniami wywołał rozruchy, wyprowadzając na pustynię cztery tysiące sykaryjczyków?” Paweł odpowiedział: „Ja jestem Żydem z Tarsu, obywatelem niemałego miasta w Cylicji. Proszę cię, pozwól mi przemówić do ludu”. Gdy mu pozwolił, Paweł stanął na schodach, dał ręką znak ludowi, a gdy zapadła głęboka cisza, odezwał się do nich po hebrajsku.” (DzAp 21,37-40 BP);
„A Paweł, gdy miano go już wprowadzić do twierdzy, rzekł do dowódcy: Czy wolno mi coś ci powiedzieć? A on rzekł: To ty mówisz po grecku? Nie jesteś więc tym Egipcjaninem, który niedawno wzniecił powstanie i wyprowadził na pustynię cztery tysiące skrytobójców? A Paweł rzekł: Jestem Żydem z Tarsu w Cylicji, obywatelem dosyć znacznego miasta; proszę cię, pozwól mi przemówić do ludu. A gdy ten pozwolił, Paweł, stanąwszy na schodach, skinął ręką na lud, a kiedy zapadło głębokie milczenie, przemówił do nich w języku hebrajskim tymi słowy:.” (DzAp 21,37-40 BW).
7. Skąd Paweł czerpał siłę i odwagę, aby podejmować się tak wielu niebezpiecznych zadań?
Co dla nas może być ich źródłem?