Troska pasterza

Lekcja 22 ------- 28.05.2016 r.



Tekst przewodni: 2 Ptr 1,16

„Gdyż oznajmiliśmy wam moc i powtórne przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa, nie opierając się na zręcznie zmyślonych baśniach, lecz jako naoczni świadkowie jego wielkości.” (2 Ptr 1,16 BW).

1. Jak wielką troskę i serce prawdziwego pasterza widać w szczerych słowach apostoła? Czego może  nauczyć  się   z tego każdy, komu zależy na zbawieniu innych?  O czym także musimy pamiętać wiedząc, że słowa te są kierowane również do nas?
    2 Ptr1,12-15

„Toteż wciąż przypominać wam będę o tym, choć wiecie i jesteście utwierdzeni w prawdzie. Uważam jednak za słuszne - jak długo mieszkam w tym namiocie - raz po raz pobudzać was zachętą, świadom, że zwinięcie mojego namiotu jest już bliskie według tego, co i Pan nasz, Jezus Chrystus, mi objawił. Będę się więc starał, abyście także po moim odejściu przy każdej sposobności mogli to sobie przypominać.” (2 Ptr 1,12-15 BP);

„Dlatego zamierzam zawsze przypominać wam te sprawy, chociaż o nich wiecie i utwierdzeni jesteście w prawdzie, którą macie. Uważam zaś za rzecz słuszną, dopóki jestem w tym ciele, pobudzać was przez przypominanie, wiedząc o tym, iż rychło trzeba mi będzie rozstać się z życiem, jak mi to zresztą Pan nasz, Jezus Chrystus, objawił. Dołożę też starań, abyście także po moim odejściu stale to mieli w pamięci.” (2 Ptr 1,12-15 BW).

2. Komu przede wszystkim zależy bardzo na tym, żeby umacniać naszą wiarę?  W jaki sposób tego dokonuje?
    Jan 14,16.17.26

„Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki - Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie. (…) Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w imieniu moim, nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.” (Jan 14,16.17.26 BW);

„Ja natomiast będę prosił Ojca, a (On) da wam innego Opiekuna, aby był z wami na wieki — Ducha prawdy, którego świat nie może przyjąć, gdyż Go nie widzi ani nie zna; wy Go znacie, ponieważ trwa przy was i będzie w was. (…) Natomiast Opiekun, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.” (Jan 14,16.17.26 BPD);

„A Ja poproszę Ojca, i da wam innego obrońcę, aby był z wami na zawsze, Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, bo mieszka i jest w was. (…) Obrońca zaś Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.”  (Jan 14,16.17.26 BP);

„A Ja będę prosił Ojca i da wam innego Wspomożyciela, aby pozostał z wami na zawsze, Ducha Prawdy, którego świat nie jest w stanie przyjąć, ponieważ ani Go nie widzi, ani nie zna. Wy Go znacie, bo przebywa wśród was i będzie w was. (…) A Wspomożyciel - Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, pouczy was o wszystkim oraz przypomni wszystko, co wam powiedziałem.” (Jan 14,16.17.26 Pau).

3. Jak wielkie znaczenie dla wierzących miały zarówno dawniej jak i dziś, osobiste świadectwa apostołów?
    2 Ptr 1,16; 1 Jan 1,1-3

„Nie posłużyliśmy się zmyślonymi opowiadaniami, gdy zapoznawaliśmy was z mocą i z przyjściem Pana naszego, Jezusa Chrystusa, ale byliśmy naocznymi świadkami Jego wielkości.” (2 Ptr 1,16 BP);

„Bowiem nie ulegliśmy bajkom, będąc oszukiwani ale zostaliśmy naocznymi świadkami jego wspaniałości oraz daliśmy wam poznać moc i obecność naszego Pana, Jezusa Chrystusa.” (2 Ptr 1,16 NBG);

„[To wam oznajmiamy], co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce - bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione - oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem.” (1 Jan 1,1-3 BT2);

„Oznajmiam wam to] co istniało od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, cośmy widzieli na własne oczy, na co spoglądaliśmy i czego dotykały nasze ręce. Objawiło się bowiem życie, a myśmy je widzieli i o nim świadczymy. Głosimy wam życie wieczne, które było u Ojca, a nam zostało objawione. Głosimy wam więc to, cośmy sami ujrzeli i usłyszeli, abyście byli jedno z nami. A być jedno z nami znaczy to być jedno z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem.” (1 Jan 1,1-3 BR).

4. Jakie  wydarzenia  z  życia  Jezusa  Chrystusa  na  ziemi  przypomniał  Piotr?   Jaką  wielką prawdę o Zbawicielu przedstawił?
    2 Ptr 1,17.18

„Wziął On bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki go doszedł głos od Majestatu chwały: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem. A my, będąc z nim na świętej górze, usłyszeliśmy ten głos, który pochodził z nieba.” (2 Ptr 1,17.18 BW);

„Otrzymał on bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy doszedł go taki głos od wspaniałej chwały: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie. I słyszeliśmy ten głos dochodzący z nieba, gdy byliśmy z nim na świętej górze.” (2 Ptr 1,17.18 BUG).

5. Jaka  pochodnia niezbędna  jest  na naszej drodze chrześcijańskiego życia?  Dlaczego to jest takie ważne?
    2 Ptr 1,19; por. Ps 119,105; 1 Tes 2,13

„Mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone, a wy dobrze czynicie, trzymając się go niby pochodni, świecącej w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i nie wzejdzie jutrzenka w waszych sercach.” (2 Ptr 1,19 BW);

„W ten sposób słowa proroctwa stają się dla nas jeszcze pewniejsze. A wy dobrze uczynicie trzymając się ich. Bo są one pochodnią rozpraszającą mroki - aż zaświta dzień i wzejdzie jutrzenka w sercach waszych.” (2 Ptr 1,19 Kow);

„Twoje słowo jest pochodnią dla nóg moich, i światłem na mojej ścieżce.” (Ps 119,105 Pau);

„Słowo Twoje jest światłem dla stóp moich, pochodnią na drogach moich.” (Ps 119,105 BR);

„Przetoż i my dziękujemy Bogu bez przestanku, iż przyjąwszy słowo Boże, któreście słyszeli od nas, przyjęliście nie jako słowo ludzkie, ale (jako w prawdzie jest) jako słowo Boże, które też skuteczne jest w was, którzy wierzycie.” (1 Tes 2,13 BG);

„Dlatego nieustannie dziękujemy Bogu, bo gdy przyjęliście słowo Boże, usłyszane od nas, przyjęliście je nie jako słowo ludzkie, ale - jak jest naprawdę - jako słowo Boga, który działa w was wierzących.” (1 Tes 2,13 BT4).

6. Co   musimy   mieć  na  uwadze   przy  poznawaniu  prawd   o  Bogu?   Jaki   jest  charakter prawdziwego proroctwa pochodzącego od Boga?
    2 Ptr 1,20.21; por. Jer 5,31; 14,14; Ezech 13,6-8

„Przede wszystkim to wiedzcie, że wszelkie proroctwo Pisma nie podlega dowolnemu wykładowi. Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym.” (2 Ptr 1,20.21 BW);

„Wiedzcie jednak, że żadnego proroctwa w Piśmie nie można wyjaśniać według własnego uznania. Proroctwo bowiem nigdy nie powstawało z ludzkiej woli, ale w imieniu Boga głosili je ludzie kierowani przez Ducha Świętego.” (2 Ptr 1,20.21 Pau);

„Przede wszystkim pamiętajcie o tym, że żadne proroctwo, zawarte w Piśmie, nie dopuszcza samowolnego tłumaczenia. Nigdy bowiem proroctwo nie powstało z ludzkiej woli; przeciwnie, święci mężowie Boży mówili tylko pod natchnieniem Ducha Świętego.” (2 Ptr 1,20.21 Kow);

„Prorocy głoszą kłamstwa, kapłani dają się przekupić, a mojemu ludowi to się podoba. Lecz co zrobicie, gdy nadejdzie koniec?” (Jer 5,31 Pau);

„Prorocy prorokują fałszywie, a kapłani nauczają według własnego widzimisię; mój zaś lud kocha się w tym. Lecz co poczniecie, gdy to się skończy?” (Jer 5,31 BW);

„I rzekł Jahwe do mnie: Prorocy ci głoszą kłamstwo w moje imię. Nie posłałem ich, nie dawałem poleceń ani nie przemówiłem do nich. Kłamliwe widzenia, zmyślone przepowiednie, urojenia swych serc - oto co wam przepowiadają.” (Jer 14,14 BT2);

„Więc WIEKUISTY do mnie powiedział: Ci prorocy prorokują w Moim Imieniu fałsz; nie posłałem ich, nie rozkazałem im, ani do nich nie przemawiałem; oni wam prorokują kłamliwe widzenia, wróżby, marności oraz obłudę swojego serca!” (Jer 14,14 NBG);

„Mieli fałszywe widzenia i prorokowali kłamliwie. Mówią: To jest słowo Pana, chociaż Pan ich nie posłał, a jednak oczekują, że spełni ich słowo. Czy nie mieliście fałszywych widzeń i nie wypowiadaliście kłamliwych wyroczni, gdy mówiliście: To jest słowo Pana - chociaż Ja nie przemawiałem? Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Ponieważ mówiliście fałszywie i prorokowaliście kłamliwie, dlatego Ja jestem przeciwko wam - mówi Wszechmocny Pan.” (Ezech 13,6-8 BW);

„Mają złudne widzenia i wróżby kłamliwe. Głoszą: Wyrocznia Jahwe, a tymczasem Jahwe ich nie posłał i spodziewają się, że potwierdzi [ich] słowo. Czyż nie mieliście złudnych widzeń? Nie głosiliście kłamliwych wróżb? Mówicie: Wyrocznia Jahwe, a Ja nie przemawiałem. Dlatego tak mówi Pan, Jahwe: Ponieważ głosicie rzeczy złudne i widzicie kłamstwo. Ja jestem przeciw wam - wyrocznia Pana, Jahwe.” (Ezech 13,6-8 BP).