„Jezus, odpowiadając, rzekł im: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni ją odbuduję. Na to rzekli Żydzi: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty w trzy dni chcesz ją odbudować? Ale On mówił o świątyni ciała swego.” (Jan 2,19-21 BW).
1. Gdzie od Swego wniebowstąpienia przebywa nasz Najwyższy Kapłan, i jakiej świątyni usługuje?
Hbr 8,1.2; Mr 16,19
„Główną zaś rzeczą w tym, co mówimy, jest to, że mamy takiego arcykapłana, który usiadł po prawicy tronu Majestatu w niebie, jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku, który zbudował Pan, a nie człowiek.” (Hbr 8,1.2 BW);
„Z tego, co mówimy, najważniejsze jest to: Mamy arcykapłana, który zasiadł na prawicy Majestatu, na Jego tronie w niebie. On spełnia służbę w świątyni, to jest w namiocie prawdziwym, jaki zbudował Pan, a nie człowiek.” (Hbr 8,1.2 BP);
„Zasadniczą prawdą, zawartą w dotychczasowych wywodach, jest stwierdzenie, że mamy arcykapłana, który zasiadł po prawicy tronu Majestatu w niebiosach; spełnia świętą służbę w świątyni, w prawdziwym przybytku, który Pan zbudował, a nie człowiek.” (Hbr 8,1.2 Kow).
2. Który z proroków pisał o świątyni, którą miał zbudować Pan?
Za 6,12.13
„I powiedz do niego: Tak mówi Pan Zastępów: Oto mąż, którego imię brzmi Latorośl; pod jego stopami wyrośnie latorośl i on zbuduje przybytek Pana. On zbuduje przybytek Pana i zdobędzie majestat królewski, zasiądzie jako władca na swoim tronie. Także kapłan zasiądzie na swoim tronie i będzie między obydwoma pokojowe nastawienie.” (Za 6,1.213 BW);
„I oznajmij mu: „Tak mówi Jahwe Zastępów: Oto mąż, który ma imię „Latorośl”, i wypuści pędy. On odbuduje Świątynię Jahwe. Tak, on odbudowuje Świątynię Jahwe. Przywdzieje oznaki swej godności i zasiądzie jako władca na swym tronie. Kapłan też zasiądzie na swym tronie. I będzie panowała między nimi doskonała zgoda.” (Za 6,12.13 BP);
„Powiedz mu tak: Tak mówi Jahwe Zastępów: Przyjdzie mąż, a imię jego Odrośl. Na miejscu swoim wyrośnie i zbuduje świątynię Jahwe. On zbuduje świątynię Jahwe i będzie nosił odznaki majestatu. Jako panujący zasiądzie na tronie swoim. A kapłan również zasiądzie na swoim tronie. Zgoda i jednomyślność połączy obydwóch.” (Za 6,12.13 BT2).
3. Jakie, niezrozumiałe dla Żydów słowa, wypowiedział Pan Jezus Chrystus na dziedzińcu ziemskiej świątyni?
Jan 2,13-22
„A była blisko żydowska Pascha, więc Jezus wszedł do Jerozolimy. Zaś w Świątyni znalazł sprzedających byki, owce, gołębie oraz siedzących bankierów. Więc uczynił bicz ze sznurków i wszystkich wyrzucił ze Świątyni, także owce i byki, a pieniądze wymieniaczy rozsypał i powywracał stoły. Powiedział też sprzedającym gołębie: Usuńcie to stąd, nie czyńcie domu mego Ojca domem targowiska. Więc jego uczniowie przypomnieli sobie, że jest napisane: Zapał o Twój dom mnie pochłania. Zatem odpowiedzieli mu Żydzi, mówiąc: Jaki nam znak ukazujesz, że to czynisz? A Jezus odpowiedział, mówiąc: Zniszczcie tą Świątynię, a w trzy dni ją wzniosę. Więc Żydzi powiedzieli: Ta Świątynia była budowana czterdzieści sześć lat, a ty ją wzniesiesz w trzy dni? Ale on mówił o Świątyni swojego ciała. Zatem gdy został wskrzeszony z martwych, jego uczniowie przypomnieli sobie, że to mówił i uwierzyli Pismu oraz słowu, które powiedział Jezus.” (Jan 2,13-22 NBG);
„Zbliżała się Pascha żydowska. Jezus poszedł do Jerozolimy. W świątyni zastał sprzedających woły, owce i gołębie oraz tych, co zmieniali pieniądze. Zrobiwszy więc bicz z powrozów, wyrzucił wszystkich ze świątyni razem z owcami i wołami; a tym, którzy wymieniali pieniądze, pozrzucał monety i powywracał stoły. A do sprzedawców gołębi powiedział: Zabierzcie to stąd, nie róbcie z domu mojego Ojca targowiska. Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: „Gorliwość o Twój dom pożera mnie”. Judejczycy odpowiedzieli Mu: Jakim znakiem dowiedziesz, że możesz to czynić? A Jezus im odpowiedział: Zburzcie tę świątynię, a w trzy dni zbuduję ją na nowo. A Judejczycy powiedzieli: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją w trzy dni zbudujesz? Lecz On mówił o świątyni swego ciała. Kiedy więc zmartwychwstał, uczniowie Jego przypomnieli sobie, że to mówił, i uwierzyli Pismu i słowu, które Jezus powiedział.” (Jan 2,13-22 BP).
4. Jak autor Listu do Hebrajczyków opisał nowotestamentową Świątynię?
Hbr 9,11
„Lecz Chrystus, który się zjawił jako arcykapłan dóbr przyszłych, wszedł przez większy i doskonalszy przybytek, nie ręką zbudowany, to jest nie z tego stworzonego świata pochodzący.” (Hbr 9,11 BW);
„Ale Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, i nie ręką - to jest nie na tym świecie - uczyniony przybytek ” (Hbr 9,11 BT2);
„Lecz Chrystus, który pojawił się jako arcykapłan (nowo) powstałych dóbr, (wszedł) przez większy i doskonalszy przybytek, nie ręką zbudowany, to jest nie (należący) do tego, co stworzone.” (Hbr 9,11 BPD).
5. Kto także – oprócz samego Pana – zostaje włączony do „Świątyni Ciała Jezusa Chrystusa”?
Ef 5,23-32; 1 Kor 3,16.17
„Bo mąż jest głową żony, jak Chrystus Głową Kościoła, ciała, którego jest Zbawicielem. Ale jak Kościół podlega Chrystusowi, tak i żony mężom swoim we wszystkim. Mężowie, miłujcie żony swoje, jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy go kąpielą wodną przez Słowo, aby sam sobie przysposobić Kościół pełen chwały, bez zmazy lub skazy lub czegoś w tym rodzaju, ale żeby był święty i niepokalany. Tak też mężowie powinni miłować żony swoje, jak własne ciała. Kto miłuje żonę swoją, samego siebie miłuje. Albowiem nikt nigdy ciała swego nie miał w nienawiści, ale je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus Kościół, gdyż członkami ciała jego jesteśmy. Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, i połączy się z żoną swoją, a tych dwoje będzie jednym ciałem. Tajemnica to wielka, ale ja odnoszę to do Chrystusa i Kościoła.” (Ef 5,23-32 BW);
„Bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus głową Zgromadzenia Wybranych. On też jest zbawicielem ciała. Lecz jak Zgromadzenie Wybranych jest we wszystkim posłuszne Chrystusowi, tak i żony powinny być swoim mężom. Mężowie, miłujcie wasze żony, jak i Chrystus umiłował Zgromadzenie Wybranych oraz wydał za nie samego siebie, by je uczynić świętym, po oczyszczeniu kąpielą wody w Słowie. Aby mógł je postawić przy sobie, jako wspaniałe Zgromadzenie Wybranych, nie mające skazy, czy zmarszczki, lub czegoś z takich; ale by było święte i bez zarzutu. Mężowie powinni tak miłować swoje żony, jak swoje własne ciała. Kto miłuje swoją żonę miłuje siebie samego. Gdyż nikt nigdy nie znienawidził swego ciała, ale je żywi i pielęgnuje jak i Pan Zgromadzenie Wybranych. Bo jesteśmy członkami jego ciała, z jego ciała wewnętrznego i z jego kości. Z tego względu opuści człowiek ojca i matkę oraz zostanie przywiązany do swojej żony, i będą dwoje dla jednego ciała wewnętrznego. To jest wielka tajemnica; a ja mówię o Chrystusie oraz o Zgromadzeniu Wybranych.” (Ef 5,23-32 NBG);
„Czy nie wiecie, że jesteście świątynią Boga, a Duch Boży mieszka w was. Jeżeli ktoś niszczy świątynię Boga, tego i Bóg zniweczy, ponieważ jest ona święta. Wy właśnie jesteście tą świątynią.” (1 Kor 3,16.17 BP);
„A zaź nie wiecie, iż kościołem Bożym jesteście, a Duch Boży mieszka w was? A jeśli kto gwałci kościół Boży, tego straci Bóg, abowiem kościół Boży święty jest, którym jesteście wy.” (1 Kor 3,16.17 BB).
6. W jakich słowach ap. Paweł przedstawia wspaniała rzeczywistość Duchowej Świątyni?
Ef 2,19-22
„Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus, na którym cała budowa mocno spojona rośnie w przybytek święty w Panu, na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu.” (Ef 2,19-22 BW);
„Zatem wy również [ongiś poganie] nie jesteście już cudzoziemcami i przychodniami z daleka lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga. [Wy również] jesteście budowlą wzniesioną na fundamencie, który tworzą apostołowie i prorocy, wsparci o ten kamień węgielny, którym jest sam Jezus Chrystus. To dzięki Niemu cała budowla zespolona wznosi się coraz bardziej ku górze jako wspaniała świątynia w Panu. Stanowiąc jedność z Nim, wy również razem z innymi jesteście częścią budowli mającej stać się domem, w którym zamieszka przez Ducha swojego sam Bóg.” (Ef 2,19-22 BR).
7. W jakim celu Bóg nakazał zbudować ziemską świątynię, i w jakim sensie Obecność Boga realizuje się w duchowej, Niebiańskiej Świątyni?
2 Mjż 25,8; Jan 14,23; por. 2 Kor 6,16-18
„Wybudują dla Mnie świątynię, abym mógł zamieszkać pośród nich.” (2 Mjż 25,8 BW);
„Wystaw mi zatem Przybytek, a zamieszkam wśród was.” (2 Mjż 25,8 BP);
„Niech Mi zbudują przybytek, abym mógł zamieszkać wśród nich.” (2 Mjż 25,8 BR);
„Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy.” (Jan 14,23 BW);
„W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy w nim przebywać.” (Jan 14,23 BT2);
„Jezus odpowiedział: Jeśli ktoś Mnie miłuje, będzie przestrzegał mojego Słowa, i mój Ojciec będzie go miłował — i do niego przyjdziemy, i u niego urządzimy mieszkanie.” (Jan 14,23 BPD);
„Co łączy świątynię Boga z bożkami? My bowiem jesteśmy świątynią Boga żywego, zgodnie z tym, co Bóg powiedział: „Zamieszkam wśród nich i pomiędzy nimi będę się przechadzał, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. Przeto wyjdźcie spośród pogan i odłączcie się od nich - mówi Pan. Nie dotykajcie się tego, co nieczyste, a Ja was przyjmę. Będę wam Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami. To mówi Pan wszechmogący”. (2 Kor 6,16-18 BP);
„A co za porozumienie między świątynią Boga a bożkami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, tak jak mówi Bóg: Będę w nich mieszkał i będę się przechadzał w nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego nie dotykajcie, a ja was przyjmę. I będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami - mówi Pan Wszechmogący.” (2 Kor 6,16-18 BUG);
„Co ma wspólnego świątynia Boga z posągami bożków? To my jesteśmy świątynią Boga żywego, jak rzekł Bóg: Zamieszkam z nimi i wśród nich będę się przechadzał, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się - mówi Pan - i nie dotykajcie tego, co nieczyste, a Ja was przyjmę i będę wam Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami - mówi Pan Wszechmocny.” (2 Kor 6,16-18 Pau).