"Następnie weźmiesz olej do namaszczania i wylejesz go na jego głowę, i namaścisz go." (2 Mjż 29,7 BT);
"Na ostatek weźmiesz olejek pomazywania, i wylejesz na głowę jego, a pomażesz go." (2 Mjż 29,7 BG);
"I olejek namaszczenia wylejesz na głowę jego; i tym sposobem będzie poświęcony." (2 Mjż 29,7 JW).
1. Co wydarzyło się w domu Szymona trędowatego?
Mk 14,3
"Gdy był w Betanii, w domu Szymona trędowatego i spoczywał przy stole, przyszła kobieta, mająca alabastrowy flakonik czystego olejku nardowego, bardzo kosztownego; skruszyła alabastrowy flakonik i wylała olejek na Jego głowę." (Mk 14,3 BPD);
"A gdy był w Betanii w domu Szymona trędowatego, i siedział u stołu, przyszła niewiasta, mająca słoik alabastrowy drogiego szpikanardowego olejku, i złamawszy alabaster, wylała na głowę jego." (Mk 14,3 JW).
2. Jaką reakcję wywołało to u niektórych zebranych?
Mk 14,4-5
"A niektórzy mówili z oburzeniem między sobą: Na cóż ta strata olejku? Przecież można było ten olejek sprzedać drożej niż za trzysta denarów i rozdać ubogim. I szemrali przeciwko niej." (Mk 14,4-5 BW);
"Niektórzy oburzając się szemrali między sobą: Po co zmarnowano taki kosztowny olejek? Można było przecież sprzedać go za więcej niż trzysta denarów, a pieniądze rozdać ubogim. I szemrali przeciwko kobiecie." (Mk 14,4-5 BR).
3. Kto jeszcze wypowiedział się w podobny sposób i dlaczego?
Jan 12,4-6
"A jeden z Jego uczniów, Judasz Iskariota, który miał Go wydać, mówi: Czemu nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim? A powiedział to nie dlatego, że troszczył się o ubogich, ale dlatego, że był złodziejem i mając trzos, podkradał z tego, co doń wkładano." (Jan 12,4-6 BP);
"Zatem jeden z jego uczniów, Judas syn Szymona Iszkarioty, który miał go wydawać, mówi: Dlaczego to pachnidło nie zostało sprzedane za trzysta denarów i nie zostało to dane ubogim? Ale powiedział to nie dlatego, że on się troszczył o ubogich, ale ponieważ był złodziejem i mając sakiewkę, zabierał zdeponowane pieniądze." (Jan 12,4-6 BGN).
4. Jak na te słowa zareagował Jezus?
Mk 14,6-8; Jan 12,7-8
"Lecz Jezus rzekł: Zostawcie ją; czemu sprawiacie jej przykrość? Spełniła dobry uczynek względem Mnie. Bo ubogich zawsze macie u siebie i kiedy zechcecie, możecie im dobrze czynić; Mnie zaś nie zawsze macie. Ona uczyniła, co mogła; już naprzód namaściła moje ciało na pogrzeb." (Mk 14,6-8 BT);
"Lecz Jezus rzekł: "Zostawcie ją w spokoju! Czemu jej dokuczacie? Spełniła dobry uczynek wobec mnie. Ubogich przecież zawsze macie wśród siebie i będziecie mogli świadczyć im dobrodziejstwa, kiedy tylko zechcecie; mnie zaś nie zawsze macie. Ona uczyniła, co mogła. W sam czas namaściła ciało moje na pogrzeb." (Mk 14,6-8 Kow);
"Tedy rzekł Jezus: Zostaw ją; chowała to na dzień mojego pogrzebu. Albowiem ubogich zawsze u siebie mieć będziecie, lecz mnie nie zawsze mieć będziecie." (Jan 12,7-8 BW);
"Powiedział więc Jezus: Daj jej spokój. Zachowała ten olejek na dzień mojego pogrzebu. Ubogich zawsze macie między sobą, Mnie zaś nie zawsze macie." (Jan 12,7-8 BP).
5. Jakie znaczenie miało to zdarzenie?
Łk 23,50-56
"A był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady. Nie przystał on na ich uchwałę i postępowanie. Pochodził z miasta żydowskiego, Arymatei, i oczekiwał królestwa Bożego. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. Był to dzień Przygotowania i szabat zaczynał jaśnieć. Były przy tym niewiasty, które z Nim przyszły z Galilei. Obejrzały grób i w jaki sposób zostało złożone ciało Jezusa. Po powrocie przygotowały wonności i olejki; lecz zgodnie z przykazaniem zachowały spoczynek w szabat." (Łk 23,50-56 BT);
"I oto mąż z Arymatei, miasta Żydów, imieniem Józef, będący mężem hojnym i sprawiedliwym, który nie zgadzał się z ich planem, postępowaniem, i który oczekiwał Królestwa Boga; ten przyszedł do Piłata, i poprosił o ciało Jezusa. Zaś gdy je zdjął, owinął je prześcieradłem oraz położył je w wykutym w skale grobowcu, gdzie jeszcze nikt nie był położony. A był dzień Przygotowania i rozbłyskał gwiazdami odpoczynek. Ale też towarzyszące niewiasty, przybyłe z Galilei, które były razem z nim, obejrzały grobowiec oraz jak zostało położone jego ciało. Potem wróciły oraz przygotowały wonności i olejki; a w odpoczynek ustały według przykazania." (Łk 23,50-56 NBG).
6. Jakie wielkie znaczenie nadał Jezus temu wydarzeniu i kobiecie, która wylała olejek na Jego głowę?
Mk 14,9; Mt 26,13
"Zaprawdę, powiadam wam: Wszędzie, na całym świecie, gdziekolwiek głosić będą Ewangelię, tam taż na jej pamiątkę opowiadać będą, co uczyniła"." (Mk 14,9 Kow);
"Zaprawdę powiadam wam : Gdziekolwiek opowiadana będzie ta ewangelia po całym świecie, i to, co ona uczyniła, opowiadać będą na jej pamiątkę." (Mk 14,9 JW);
"Zaprawdę, powiadam wam: Gdziekolwiek, na całym świecie, będzie głoszona ta Dobra Nowina, będzie też opowiadane co i ona zrobiła, na jej pamiątkę." (Mk 14,9 NBG);
"Zaprawdę powiadam wam, że po całym świecie, gdziekolwiek głosić będą tę Dobrą Nowinę, opowiadać będą także i o tym, co uczyniła, na jej pamiątkę." (Mt 26,13 Kow);
"Zaprawdę, powiadam wam: Gdziekolwiek po całym świecie głosić będą tę Ewangelię, będą również opowiadać na jej pamiątkę o tym, co uczyniła." (Mt 26,13 BT).
7. Jaki wpływ ma to wydarzenie na twoją postawę?